OECD

OECD nedir?

Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD), ekonomik ilerlemeyi ve dünya ticaretini canlandırmak için 1960 yılında kurulan, 35 üye ülkeyle hükumetler arası bir ekonomik örgüttür. OECD, kendilerini demokrasi ve pazar ekonomisine adamış, politika tecrübelerini karşılaştıracak bir platform sağlayan, ortak sorunlara cevap arayan, iyi uygulamaları tespit eden ve üyelerinin ulusal ve uluslararası politikalarını koordine eden ülkelerin oluşturduğu bir forumdur. Çoğu OECD üyesi, çok yüksek İnsan Gelişim Endeksine (HDI) sahip ve gelişmiş ülkeler olarak kabul edilen yüksek gelirli ekonomilerdir.

1948'de OECD, Marshall Planı'nın (ki bu plan Sovyetler Birliği ve uydu devletleri tarafından reddedildi) idaresine yardımcı olmak üzere Fransa'dan Robert Marjolin başkanlığında Avrupa Ekonomik İşbirliği Örgütü olarak ortaya çıktı. Bu, Amerikan mali yardımının tahsis edilmesi ve İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa'nın yeniden inşası için ekonomik programların uygulanmasıyla sağlanacaktı. (Benzer yeniden yapılanma yardımı başka bir isim altında savaş mağduru Çin Cumhuriyeti ve Kore'ye de gönderildi.)

1961'de OEEC, Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü Sözleşmesi ile Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü'ne dönüştürüldü ve üyelik, Avrupa dışındaki ülkelere genişletildi.

OECD'nin merkezi Fransa Paris'te Château de la Muette'de bununuyor. OECD, çeşitli oranlarda üye devletlerin katkılarıyla finanse edilmektedir. 2015 yılında toplam bütçesi 363 milyon Avro olarak gerçekleşti.

OECD'nin tarihçesi

Avrupa Ekonomik İşbirliği Örgütü

Avrupa Ekonomik İşbirliği Örgütü (OEEC), İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa'nın yeniden inşası için Marshall Planı çerçevesinde Amerikan ve Kanada yardımlarını yürütmek üzere 1948'de oluşturuldu. 16 Nisan 1948'de faaliyete geçti ve 1947'de Marshall Planı'na hazırlık amacıyla Avrupa Ekonomik İşbirliği Komitesi tarafından yapılan çalışmadan kaynaklandı. 1949 yılından beri merkezi Fransa, Paris'teki Château de la Muette'de bulunuyor. Marshall Planı bittikten sonra, OEEC ekonomik konularda yoğunlaştı.

1950'lerde OEEC, Avrupa Serbest Ticaret Bölgesi kurma şartlarını belirlemek ve altı Avrupa Ekonomik Topluluğunu ve diğer OEEC üyelerini çok taraflı bir zemin üzerine getirmek üzere müzakerelerin çerçevesini hazırladı. 1958'de OEEC'nin idaresi altında bir Avrupa Nükleer Enerji Ajansı kuruldu.

1950'lerin sonunda bazı önde gelen ülkeler Avrupa'yı etkili bir şekilde yeniden inşa etmede OEEC'in amacının dışında kaldığını, ancak daha global bir görevi yerine getirecek şekilde adapte edilebileceğini düşünüyorlardı. Bu, zorlu bir görev olacaktı. Ocak 1960'da Paris'teki Hotel Majestic'de yapılmaya başlanan, zaman zaman sert geçebilen çeşitli toplantılar sonrasında sadece Avrupa ve Atlantik ekonomik konularıyla ilgilenecek değil, aynı zamanda az gelişmiş ülkelere destek olmak için de politikalar geliştiren bir yapı oluşturmak üzere çözüme ulaşıldı. Bu kurulan örgüt, halihazırda OEEC gözlemcileri olan ABD ve Kanada'yı tam üyelik içine alacaktı ve Japonya'yı da üyeliğe getirmek için hemen çalışmaya koyulacaktı.

OECD'nin kuruluşu

1957 Roma Antlaşmalarını takiben, Avrupa Ekonomik Topluluğunu başlatmak için OEEC'yi yeniden şekillendiren Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü Sözleşmesi hazırlandı. Sözleşme Aralık 1960'da imzalanmış ve  Eylül 1961'de OECD resmi olarak OECC'nin yerini almıştır. OECD, OECC'nin Avrupa kurucu ülkelerinin yanısıra ABD ve Kanada'yı da içine almıştır. Japonya ise üç yıl sonra katılmıştır. 

OECD kurucu ülkeleri

• Avusturya
  
• Belçika
• Kanada
• Danimarka
• Fransa
• Batı Almanya
• Yunanistan
• İzlanda
• İrlanda
• İtalya
• Lüksemburg
• Hollanda
• Norveç
• Portekiz
• İspanya
• İsveç
• İsviçre
• Türkiye
• Birleşik Krallık
• Birleşik Devletler

Takip eden 12 yıl boyunca Japonya, Finlandiya, Avustralya ve Yeni Zelanda da örgüte katıldı. Yugoslavya, OECD'nin kuruluşundan başlayarak bir ülke olarak dağılıncaya kadar örgütte gözlemci statüsüne sahipti.

OECD, OECD Geliştirme Merkezi (1961), Uluslararası Enerji Ajansı (IEA, 1974) ve Kara Para Aklama ile İlgili Mali Eylem Görev Gücü gibi kurumları meydana getirdi.

OECD, Birleşmiş Milletler organizasyonları sisteminin aksine, isminin içinde ''organizasyon'' yazımını  "organization" yerine "organisation" şeklinde kullanıyor.

Orta Avrupa'ya Genişleme

1989'da, 1989 Devrimlerinden sonra OECD, Orta Avrupa ülkelerini (özellikle Visegrád Grubu) piyasa ekonomisi reformları hazırlamaları için desteklemeye başladı. 1990'da, Geçişteki Avrupa Ekonomileri ile İşbirliği Merkezi (şimdi Üye Olmayanların İşbirliği Merkezi'nin başkanlığında) kuruldu ve 1991'de Çekoslovakya, Macaristan ve Polonya yararına "Geçiş Ortakları" programı başlatıldı. Bu program aynı zamanda bu ülkeler için bir üyelik seçeneği de içeriyordu. Bunun bir sonucu olarak, 1994 ile 2000 yılları arasında Polonya, Macaristan, Çek Cumhuriyeti ve Slovakya ile Meksika ve Güney Kore de OECD üyesi oldu.

Reform ve daha da genişleme

1990'larda, şu anda Avrupa Birliği üyesi olan bazı Avrupa ülkeleri, örgüte katılma isteklerini dile getirdiler. 1995'te Kıbrıs üyelik için başvurdu ancak Kıbrıs hükumetine göre, Türkiye tarafından veto edildi. 1996'da Estonya, Letonya ve Litvanya, OECD'ye tam üye olma isteğini ifade eden Ortak Bildirge imzaladı. Aynı yıl Slovenya da üyelik başvurusunda bulundu. 2005 yılında Malta, organizasyona katılmak için başvurdu. AB, tüm AB üyesi ülkelerin kabulü için lobi yapıyor. Romanya, 2012 yılında Romanya Başbakanı Victor Ponta'nın OECD Genel Sekreteri José Ángel Gurría'ya gönderdiği mektupla örgüte üye olma niyetini yineledi. Eylül 2012'de Bulgaristan hükumeti, OECD Sekreterliği'ne tam üyelik başvurusunda bulunacağını doğruladı.

2003 yılında OECD, Japonya'nın OECD Büyükelçisi Seiichiro Noboru'nun başkanlığında, üyeler arasında genişleme ve üye olmayanlarla işbirliği sağlama stratejisi geliştirmek üzere bir çalışma grubu kurdu. Çalışma grubu, "benzer düşünce", "önemli oyuncu", "karşılıklı yarar" ve "global düşünceler" olmak üzere dört kritere dayanarak aday ülkelerin seçiminin yapılmasını önerdi. Çalışma grubunun önerileri, 13-14 Mayıs 2004 tarihlerinde OECD Bakanlar Konseyi Toplantısında sunuldu. Buna dayanarak, oturum esnasında, önerilen yönergelerin işleyişi ve üyelik için potansiyel adaylar olarak uygun ülkeler listesinin hazırlanması ile ilgili bir anlaşma imzalandı. Bu çalışma sonucunda, 16 Mayıs 2007'de OECD Bakanlar Konseyi, Şili, Estonya, İsrail, Rusya ve Slovenya ile katılım müzakereleri başlatma ve Brezilya, Çin, Hindistan, Endonezya ve Güney Afrika ile  geliştirilmiş angajman süreci vasıtasıyla işbirliğini güçlendirme kararı aldı. Şili, Slovenya, İsrail ve Estonya 2010'da üye oldu.

2011 yılında Kolombiya Devlet Başkanı Juan Manuel Santos, OECD genel merkezinde yaptığı bir konuşma sırasında ülkenin örgüte katılma isteğini dile getirdi.

2013'te OECD, Kolombiya ve Letonya ile üyelik müzakereleri başlatma kararı aldı. Ayrıca, 2015 yılında Kosta Rika ve Litvanya ile görüşme niyetini de açıkladı. Letonya, 1 Temmuz 2016'da tam üye oldu.

OECD üyeliğiyle ilgilendiklerini ifade eden diğer ülkeler Arjantin, Peru, Malezya ve Kazakistan'dır.

Mart 2014'te OECD, 2014 Kırım krizindeki rolüne karşılık olarak Rusya ile üyelik müzakerelerini durdurdu.

Hırvatistan Başbakanı Andrej Plenković 19 Ocak 2017'de Davos'ta düzenlenen Dünya Ekonomik Forumu'nu ziyareti sırasında "Hırvatistan yeni bir OECD genişlemesi dalgasının parçası olmak istiyor" dedi ve  "OECD, özellikle uluslararası yatırımcılar açısından Hırvatistan'a daha fazla meşruiyet verecek'' diye ekledi.

OECD'nin amaçları ve faaliyetleri

OECD'nin amacı

OECD, kendisini demokrasi ve pazar ekonomisine adamış ve politika deneyimlerini karşılaştıracak bir çerçeve sağlayan, ortak sorunlara cevap arayan, iyi uygulamaları belirleyen ve ulusal ve uluslararası politikaları koordine edecek ortamı sağlayan bir forum olarak tanımlıyor. Görevi; ekonomik, çevresel ve sosyal konuları kapsıyor. Politikayı iyileştirmek ve ara sıra bağlayıcı antlaşmalara yol açabilecek bağlayıcı olmayan "yumuşak hukuk" araçlarını uygulamak için akran baskısı altında hareket ediyor. Bu çalışmada OECD, işletmeler, sendikalar ve sivil toplumun diğer temsilcileri ile işbirliği yapmaktadır. Örneğin, vergilendirme konusunda OECD'de işbirliği, küresel bir ikili vergi anlaşması ağının büyümesini teşvik etti.

OECD, tasarlanan şu politikaları desteklemektedir:

• Finansal istikrarı koruyarak, üye ülkelerin en yüksek sürdürülebilir ekonomik büyüme ve istihdamı ile yükselen bir yaşam standartını yakalamak ve böylece dünya ekonomisinin gelişmesine katkıda bulunmak
  

• Ekonomik kalkınma sürecinde üye olmayan ülkelerin yanı sıra sağlam ekonomik genişlemeye katkıda bulunmak
  

• Dünya ticaretinin uluslararası yükümlülüklere uygun olarak çok taraflı, ayrım gözetmeksizin yaygınlaştırılmasına katkıda bulunmak.
  

Uluslararası yatırımlar ve çok uluslu şirketler

1995 ve 1998 yılları arasında OECD, sivil toplum grupları ve gelişmekte olan ülkelerden gelen yaygın bir eleştiri nedeniyle terk edilen Yatırım Konusunda Çok Taraflı Anlaşma'yı tasarladı. 1976'da OECD, 2000 yılında yeniden yazılan ve eklenen Çok Uluslu Şirketler İçin OECD Kılavuz İlkeleri ile Uluslararası Yatırım ve Çok Uluslu İşletmeler Bildirgesi'ni kabul etmiştir.

Diğer alanların arasında OECD, Şubat 1999'da yürürlüğe giren OECD Rüşvetle Mücadele Sözleşmesi'ni oluşturan yolsuzluk ve rüşvetle ilgili uluslararası eylemin koordinasyonunda rol aldı. Sözleşme otuz sekiz ülke tarafından onaylandı.

OECD, gelişmekte olan ülkelerdeki spam sorunlarıyla ilgili birçok geçmiş raporun, İSS'ler için en iyi uygulamaların, e-posta pazarlamacıları vb.nin eklendiği ayrıntılı bir rapor gönderen bir spam karşıtı görev gücü oluşturdu. Bu özel görev gücü, bilgi ekonomisi ve internet ekonomisinin geleceği üzerinde çalışmaktadır.

PISA - Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı

OECD, eğitim sistemlerinin performanslarının incelenmesine ve ülkeler arası ortak bir ölçü üzerinde karşılaştırılmasına izin verdiği söylenen üç bilgi alanında 15 yaş grubunun başarısının düzenli olarak değerlendirilmesi olan Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı'nı (PISA) yönetir ve yayımlar.

Vergilendirme

OECD, vergi koordinasyonu ve işbirliğine ilişkin ikili görüşmeler için şablon görevi gören bir model vergi sözleşmesini yayınlar ve günceller. Bu modele, model sözleşme hükümlerinin içeriğinin OECD düzeyinde yorumlanmasını yansıtan bir dizi açıklama eşlik eder. Genel olarak, bu model, yatırımın yapıldığı ülkeye (ev sahibi ya da kaynak ülke) değil, sermaye yatırımının kaynağı olan ülkeye (yani, ev ya da ikamet eden ülke) vergi için birincil hakkı tahsis eder. Sonuç olarak, karşılıklı yatırım akışlarına sahip iki ülke arasında (OECD üye ülkeleri arasındaki gibi) en etkili olanıdır ancak imza atan ülkelerden biri diğerinden (örneğin OECD ve diğer ülkeler arasında) ekonomik açıdan  daha zayıf olduğunda çok dengesiz olabilir.

1998'den bu yana, OECD, başta vergi cennetlerinin faaliyetlerini hedef alan (temelde üye ülkelerin vergi rekabetini teşvik etme eğilimi gösteren politikalarını kabul ederken) zararlı vergi uygulamalarına karşı bir sorumluluk üstlenmiştir. Bu çabalar karışık tepkilerle karşılandı: Birincil itiraz, egemenlik hakkı meselesi olarak vergi politikasının kutsallığıdır. OECD, vergilerin şeffaflığı ve resmi olarak "İşbirlikçi Olmayan Vergi Limanları Listesi" olarak bilinen etkili bilgi alışverişi için işbirliğine yol açmadığını düşündüğü ülkelerin "kara listelerini" muhafaza etmektedir. Mayıs 2009'da kalan tüm ülkeler listeden çıkarılmıştır.

22 Ekim 2008'de Paris'te düzenlenen bir OECD toplantısında Fransa ve Almanya liderliğindeki 17 ülke vergi cennetlerine yeni bir kara liste hazırlamaya karar verdi. OECD'den, dünyadaki kayıt dışı gelirin gizlendiği ve 2008 mali krizi sırasında yok olan düzenlenmemiş risk fonlarından birçoğunu barındıran yaklaşık 40 yeni vergi cennetini araştırması istendi. Almanya, Fransa ve diğer ülkeler OECD'yi İsviçre'yi vergi kaçakçılığını teşvik eden kara listeye özel olarak eklemeye çağırdı.

29 Ekim 2014'te, Berlin'de, Vergi Amaçlı Şeffaflık ve Bilgi Alışverişi konulu Küresel Forum'da, tüm OECD ve G20 ülkeleri ve en büyük uluslararası finansal merkezler, vergi amaçlı mali verilerin otomatik paylaşımını etkinleştirecek "çok taraflı yetkili bir otorite sözleşmesi" imzaladı. Birleşik Devletler, 2015 yılından başlayarak Yabancı Hesap Vergi Uyum Yasası (FATCA) uyarınca otomatik olarak diğer ülkelerle bilgi alış verişinde bulunuyor.  2017'de, "erken benimseyenler" in 58 yargı bölgesi -İngiltere, İspanya, Fransa, Portekiz, Kıbrıs, Malta, Almanya, İtalya, Man Adası, Jersey, Guernsey, Cebelitarık, Bermuda, Cayman Adaları, İngiliz Virgin Adaları, İrlanda, İzlanda, Lihtenştayn, Lüksemburg, San Marino, Seyşeller, Arjantin ve Güney Afrika, otomatik olarak bilgi paylaşmaya başladı. 2018'de Avustralya, Avusturya, Bahamalar, Brezilya, Brunei, Kanada, Çin, Hong Kong, Monako, Katar, Rusya, Singapur, Birleşik Arap Emirlikleri ve İsviçre dahil olmak üzere başka 35 eyalet bilgi paylaşmaya başlıyor.

FATF Kara Liste - Kara Paranın Aklanmasının Önlenmesine İlişkin Mali Çalışma Grubu

FATF Kara Listesi veya OECD kara listesi, kara para aklamaya ve terörist finansmana karşı küresel mücadelede kooperatifçi (işbirlikçi) olmadığı anlaşılan ve 2000 yılından bu yana yayınlanan "Kooperatif Olmayan Ülkeler veya Bölgeler" (NCCT'ler) Mali Eylem Görev Gücü listesinin kısa adıydı.

OECD yayınları

OECD kitaplar, raporlar, istatistikler, çalışma kağıtları ve referans materyalleri yayınlamaktadır. 1998 yılından beri yayınlanan tüm kitap ve veritabanlarına OECD iLibrary üzerinden erişilebilir.

OECD Kütüphanesi ve Arşivleri koleksiyonu, günümüzün OECD'sinin öncellerini oluşturan Avrupa Ekonomik İşbirliği Komitesi (CEEC) ve Avrupa Ekonomik İşbirliği Örgütü (OEEC) kayıtları da dahil olmak üzere 1947'den başlamaktadır. Dış araştırmacılar, OECD bünyesindeki OECD yayınlarına ve arşiv materyallerine randevu alarak danışabilirler.

OECD kitapları

OECD, her yıl 300 ila 500 kitap yayınlamaktadır. Yayınlar OECD iLibrary'ye göre güncellenmektedir. Çoğu kitap İngilizce ve Fransızca olarak yayınlanır. OECD amiral gemisi başlıkları şunları içerir:

Yılda iki kez yayınlanan OECD Ekonomik Görünümü. OECD üye ülkelerinin ekonomik durumunun tahmini ve analizi içerir.

Ana Ekonomik Göstergeler, aylık olarak yayınlanıyor. Güncel istatistiksel göstergelerin geniş bir seçkisini içermektedir.

Her yıl  yayınlanan ve hem basılı olarak hem de  internet üzerinden bir İphone uygulaması ile  erişilebilen OECD Factbook.  Factbook, her biri net bir tanımla birlikte verilen tablolar ve grafiklerle sunulan 100'den fazla ekonomik, çevresel ve sosyal göstergeyi içermektedir. Factbook ağırlıklı olarak üye ülkelerin ve bazen  ilave edilen diğer büyük ülkelerin istatistiklerine odaklanmaktadır. Online olarak ücretsiz erişilebilir durumdadır ve StatLinks vasıtasıyla tüm verileri Excel formatında sunar.

Her yıl dönüşümlü olarak yayınlanan OECD İletişim Görünümü ve OECD İnternet Ekonomisi Görünümü (eski adıyla Bilgi Teknolojisi Görünümü). Bunlar, OECD üye ülkelerindeki ve üye olmayan ekonomilerdeki iletişim ve bilgi teknolojisi endüstrilerinin tahminlerini ve analizlerini içerir.

2007'de OECD, Beşeri Sermaye'yi yayınladı: "Bildikleriniz hayatınızı nasıl şekillendiriyor", OECD Insights serisinin ilk kitabı. Bu seri, önemli sosyal ve ekonomik konuları uzman olmayan okuyuculara sunmak için OECD analiz ve verilerini kullanılmaktadır. Serideki diğer kitaplar, sürdürülebilir kalkınma, uluslararası ticaret ve uluslararası göç konularını kapsıyor.

Tüm OECD kitapları, OECD iLibrary'de, çevrimiçi kitabevinde veya OECD Kütüphanesi ve Arşivlerinde mevcuttur.

OECD dergileri

Ödüllü bir dergi olan OECD Observer, 1962'de piyasaya sürüldü. Dergi 2010 yılına kadar yılda altı kez çıkartılmış ve kuruluşun 50. yıl dönümü için başlatılan OECD Yıllığının tanıtımı ile 2011'de üç ayda bir yayımlandı. Küresel ekonomik, sosyal ve çevresel zorluklarla ilgili haberler, analizler, eleştiriler, yorumlar ve veriler internet üzerinden ve mobil sürümler üzerinden düzenli olarak güncellenmektedir. En yeni OECD kitaplarının listesini ve sipariş bilgilerini içerir. OECD Observer Bulmaca, 2013'ün ikici çeyreğinde tanıtıldı.

OECD istatistikleri

OECD, istatistiki bir ajans olarak bilinir, çünkü çok sayıda konu üzerinde karşılaştırılabilir istatistikler yayınlar.

OECD istatistikleri çeşitli biçimlerde mevcuttur:

• Karşılaştırmalı anahtar ve ülke tablolarıyla birlikte iLibrary'de interaktif veritabanları olarak,
  

• Statik dosyalar veya OECD İstatistik portalındaki dinamik veritabanı görünümleri olarak,
  

• StatLinks olarak (çoğu OECD kitaplarında, temel verilere bağlantı veren bir URL vardır).
  

Çalışma kağıtları

OECD Sekreterliği'nin çeşitli müdürlükleri tarafından yayınlanan 15 çalışma belgesi dizisi bulunmaktadır. Bunlar iLibrary'de ve birçok uzmanlaşmış portalda mevcuttur.

Referans çalışması

OECD, OECD'nin Kimyasalların Kontrolü Esasları'ndan (fiili bir standart olan sürekli güncellenen bir belge) sorumludur.

OECD, iklim değişikliği, biyoçeşitlilik kaybı, su kıtlığı ve kirliliğin sağlık üzerindeki etkileri dahil bugün karşılaştığımız başlıca çevresel sorunlarla baş etmenin yollarını ele alan OECD 2030'a Çevresel Bakış'ı hem ulaşılabilir hem de uygun fiyatlı olarak yayınladı.

OECD'nin yapısı

OECD'nin yapısı üç ana unsurdan oluşmaktadır:

Her biri bir büyükelçinin liderliğinde bir heyet tarafından temsil edilen OECD üye ülkeleri birlikte, OECD Konseyi'ni oluştururlar. Üye ülkeler, Konsey (ve Daimi Komiteleri) aracılığıyla Örgüt çalışmalarını yönetmek ve yönlendirmek için topluca hareket ederler.

OECD Asıl Komiteleri ve OECD'nin her çalışma alanı için bir tane olmak üzere çeşitli yan kuruluşlar. Komite üyeleri, genellikle üye ve üye olmayan hükümetlerin konuya ilişkin uzmanlarıdır. Komiteler, her temadaki (yayınlar, görev gücü, konferanslar vb.) tüm çalışmaları denetlemektedir. Komite üyeleri daha sonra sonuçları kendi başkentlerine iletirler.

Genel Sekreterliğin liderliğindeki OECD Sekreterliği, Daimi ve Yoğun Komitelere destek vermektedir. Yaklaşık 2.500 personeli kapsayan Müdürlükler şeklinde düzenlenmiştir.

Toplantılar

Üye ülkelerin temsilcileri komitelere ve diğer toplantılara katılırlar. Eski Genel Sekreter Yardımcısı Pierre Vinde, 1997 yılında üye ülkelerin görevlilerini OECD toplantılarına göndermek ve kalıcı delegasyonlarda bulunmak gibi masraflarının maliyetinin sekreterliğin ücreti ile aynı olduğunu değerlendirdi. Bu oran hükumetler arası kuruluşlar arasında benzersizdir. Başka bir deyişle, OECD, yönetimden ziyade daha kalıcı bir forum ya da yetkililer ve uzmanlar ağıdır.

Dikkate değer toplantılar şunları içerir:

• Yıllık Bakanlar Konseyi Toplantısı (MCM), tüm üye ülkelerin Ekonomi Bakanları ve ülkeler arasında geliştirilmiş sözleşme için adaylar ile birlikte.
  

• İş, hükümet, işçi, sivil toplum ve uluslararası organizasyonların liderlerini bir araya getiren yıllık OECD Forumu. Haziran 2000'den bu yana her yıl düzenlenen OECD Forumu, konferanslar ve tartışmalar şeklinde olur; halkın katılımına açıktır ve MCM ile bağlantılı olarak gerçekleştirilmektedir.
  

• Belirli bir alanın Bakanları ( tüm Çalışma Bakanları, tüm Çevre Bakanları vb.) arasında yapılan Tematik Bakanlar Toplantıları.
  

• Genellikle OECD'de yer almayan İstatistik, Bilgi ve Politikalar üzerine iki yılda bir yapılan Dünya Forumu. Bu toplantılar dizisi, toplumlardaki ilerlemeyi ölçmek ve teşvik etmek amacındadır.
  

OECD yönetimi

OECD hükumetleri arasındaki değiş tokuşlar, OECD Sekretaryasının bilgisi, analizi ve hazırlanmasından yararlanmaktadır. Sekretarya verileri toplar, eğilimleri izler ve ekonomik gelişmeleri analiz eder ve tahmin eder. Üye hükumetlerin yönlendirmesi ve yönergesi altında, ticaret, çevre, eğitim, tarım, teknoloji, vergi ve diğer alanlarda sosyal değişimler veya gelişen modelleri de araştırmaktadır.

Sekretarya, Müdürlükler şeklinde organize edilmektedir:

• Girişimcilik, Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler (KOBİ) ve Yerel Kalkınma Merkezi
  
• Vergi Politikası ve Yönetimi Merkezi
• Kalkınma İşbirliği Müdürlüğü
• Eğitim ve Beceriler Müdürlüğü
• İstihdam, Çalışma ve Sosyal İşler Müdürlüğü
• Mali ve İdari İşler Müdürlüğü
• Bilim, Teknoloji ve İnovasyon (Yenilik) Müdürlüğü
• Ekonomi Bölümü
• Çevre Müdürlüğü
• Kamu İktisadi ve Bölgesel Gelişme Müdürlüğü
• İstatistik Müdürlüğü
• Ticaret ve Tarım Müdürlüğü
• Genel Sekreterlik
• İcra Müdürlüğü
• Halkla İlişkiler ve İletişim Müdürlüğü

Sekretarya çalışmaları OECD'nin yıllık bütçesinden finanse edilir ve bu bütçe 2015 yılında 363 milyon € (yaklaşık 400 milyon ABD doları) olarak gerçekleşmiştir. Bütçe, üye ülkeler tarafından gayri safi milli hasılanın büyüklüğüyle ilgili bir formüle dayanılarak finanse edilmektedir. En büyük katkı sağlayan ülke, bütçenin yaklaşık dörtte birine katkıda bulunan Birleşik Devletler'dir ve onu %16 ile Japonya, %9 ile Almanya ve %7 ile İngiltere ve Fransa izlemektedir. OECD yönetim konseyi, bütçe ve çalışma alanını iki yılda bir belirler.

Uluslararası bir organizasyon olarak, OECD Sekretaryası personelinin istihdam koşulları, ofislerinin bulunduğu ülkenin kanunlarına tabi değildir. Evsahibi ülkeyle yapılan anlaşmalar, ev sahibi ve üye ülkelerle ilgili olarak örgütün tarafsızlığını güvence altına alıyor. İşe alma ve işten çıkarma uygulamaları, çalışma saatleri ve çevre, tatil zamanları, emeklilik planları, sağlık sigortası ve hayat sigortası, maaşlar, gurbetçilik hakları ve genel istihdam koşulları, OECD ile ilgili kural ve yönetmeliklere göre yönetilmektedir. Benzer şekilde yapılandırılmış örgütlere benzer çalışma koşullarını korumak için OECD, diğer üyeleri NATO, Avrupa Birliği ve Avrupa Patent Organizasyonu olmak üzere koordine edilmiş Avrupa organizasyonları sisteminde bağımsız bir organizasyon olarak yer almaktadır.

Genel Sekreterler

OECC Genel Sekreterleri

№	Genel Sekreter	Görev Süresi	Ülkesi
1	Robert Marjolin	1948 – 1955	Fransa
2	René Sergent	1955 – 1960	Fransa
3	Thorkil Kristensen	1960 – Eylül 1961	Danimarka

OECD Genel Sekreterleri

№	Genel Sekreter	Görev Süresi	Ülkesi
1	Thorkil Kristensen	30 Eylül 1961 – 30 Eylül 1969	Danimarka
2	Emiel van Lennep	1 Ekim 1969 – Eylül 1984	Hollanda
3	Jean-Claude Paye	1 Ekim 1984 – 30 Eylül 1994	Fransa
—	Staffan Sohlman (geçici)	1 Ekim 1994 – Kasım 1994	İsveç
3	Jean-Claude Paye	Kasım 1994 – 30 Mayıs 1996	Fransa
4	Donald Johnston	1 Haziran 1996 – 30 Mayıs 2006	Kanada
5	José Ángel Gurría	1 Haziran 2006 – Günümüze	Meksika

OECD komiteleri

35 OECD üye ülkesinin temsilcileri ve bir dizi gözlemci ülke, ekonomi, ticaret, bilim, istihdam, eğitim veya finansal piyasalar gibi özel politika alanlarında uzman komitelerde toplanmaktadır. Yaklaşık 200 komite, çalışma grubu ve uzman grup bulunmaktadır. Komiteler, politikaları tartışır ve verilen politika alanında ilerlemeyi gözden geçirir.

OECD özel kuruluşları

• Afrika Ortaklığı Forumu
  
• İş ve Sanayi Danışma Kurulu (BIAC)
• Kalkınma Yardım Komitesi
• OECD Geliştirme Merkezi
• Yüksek Öğretimde Kurumsal Yönetim (IMHE)
• Uluslararası Taşımacılık Forumu (ITF) (resmi olarak Avrupa Ulaştırma Bakanları Konferansı olarak bilinir)
• Uluslararası Enerji Ajansı
• Nükleer Enerji Ajansı
• Demokratik Yönetişim Ortaklığı (PDG)
• Sahel ve Batı Afrika Kulübü
• Sendika Danışma Kurulu (TUAC)

OECD üye ülkeler

OECD üyeleri

Şu anda OECD'nin 34 üyesi bulunmakta. Liste, 28 Avrupa Birliği üye ülkesinin 22'sini içeriyor. OECD üyesi olmayan AB ülkeleri Bulgaristan, Hırvatistan, Güney Kıbrıs, Litvanya, Malta ve Romanya'dır.

Ülke	Başvuru	Müzakereler	Davet	Üyelik	Coğrafi konum	Notlar
Avustralya				7 Haziran 1971	Okyanusya
Avusturya				29 Eylül 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Belçika				13 Eylül 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Kanada				10 Nisan 1961	Kuzey Amerika
Şili	Kasım 2003	16 Mayıs 2007	15 Aralık 2009	7 Mayıs 2010	Güney Amerika
Çek Cumhuriyeti	Ocak 1994	8 Haziran 1994	24 Kasım 1995	21 Aralık 1995	Avrupa	1949-1991 yılları arasında Çekoslovakya'nın bir parçası Comecon'un üyesiydi .
Danimarka				30 Mayıs 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Estonya		16 Mayıs 2007	10 Mayıs 2010	9 Aralık 2010	Avrupa	1949-1991 yılları arasında Sovyetler Birliği'nin bir parçası olan Comecon'un üyesiydi .
Finlandiya				28 Ocak 1969	Avrupa
Fransa				7 Ağustos 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Almanya				27 Eylül 1961	Avrupa	1949 yılında OEEC'e katıldı (Batı Almanya). Daha önce Trizone tarafından temsil edildi . OECD, Ekim 1990'da Almanya'nın yeniden birleşmesinden sonra 1950-1990 yılları arasında rakibi Comecon'un üyesi olan eski Doğu Almanya'yı içerecek şekilde genişletildi .
Yunanistan				27 Eylül 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Macaristan	Aralık 1993	8 Haziran 1994		7 Mayıs 1996	Avrupa	1949-1991 yılları arasında rakibi Comecon'un üyesiydi .
İzlanda				5 Haziran 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
İrlanda				17 Ağustos 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
İsrail	15 Mart 2004	16 Mayıs 2007	10 Mayıs 2010	7 Eylül 2010	Orta Doğu (Asya)
İtalya				29 Mart 1962	Avrupa	OEEC üyesi.
Japonya	Kasım 1962		Temmuz 1963	28 Nisan 1964	Asya
Güney Kore	29 Mart 1995		25 Ekim 1996	12 Aralık 1996	Asya	Resmi olarak Kore Cumhuriyeti (ROK)
Letonya	7 Kasım 2006	16 Ekim 2013	11 Mayıs 2016	1 Temmuz 2016	Avrupa	1949-1991 yılları arasında Sovyetler Birliği'nin bir parçası olan rakibi Comecon'un üyesiydi .
Lüksemburg				7 Aralık 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Meksika			14 Nisan 1994	18 Mayıs 1994	Kuzey Amerika
Hollanda				13 Kasım 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Yeni Zelanda				29 Mayıs 1973	Okyanusya
Norveç				4 Temmuz 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Polonya	1 Şubat 1994	8 Haziran 1994	11 Temmuz 1996	22 Kasım 1996	Avrupa	1949-1991 yılları arasında rakibi Comecon'un üyesiydi .
Portekiz				4 Ağustos 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Slovakya	Şubat 1994	8 Haziran 1994	Temmuz 2000	14 Aralık 2000	Avrupa	1949-1991 yılları arasında Çekoslovakya'nın bir parçası olan rakibi Comecon'un üyesiydi .
Slovenya	Mart 1996	16 Mayıs 2007	10 Mayıs 2010	21 Temmuz 2010	Avrupa
İspanya				3 Ağustos 1961	Avrupa	1958'de OEEC'e katıldı.
İsveç				28 Eylül 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
İsviçre				28 Eylül 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Türkiye				2 Ağustos 1961	Kıtalararası Orta Doğu (Asya) / Avrupa	OEEC üyesi.
Birleşik Krallık				2 Mayıs 1961	Avrupa	OEEC üyesi.
Amerika Birleşik Devletleri				12 Nisan 1961	Kuzey Amerika

Avrupa Komisyonu, OECD'nin çalışmasına AB üye ülkeleri ile birlikte  katılır.

Eski OECD üyeleri

Trieste Serbest Bölgesi (Bölge A) (1954'te bağımsız bir toprak olarak varlığı sona erene kadar OEEC üyesi)

Şu anda üyelik müzakerelerinde bulunan ülkeler

• Kolombiya: Mayıs 2013'te OECD, Kolombiya ile üyelik müzakereleri başlatma kararı aldı. 25 Ekim 2013'te OECD resmi olarak Kolombiya'nın katılım sürecini başlattı.
  

• Kosta Rika: 2013 Mayıs ayında OECD, 2015 yılında Kosta Rika ile katılım müzakerelerini başlatma niyetinde olduğunu ilan etti. 9 Nisan 2015'te OECD, Kosta Rika ile üyelik müzakereleri başlatma kararı aldı.
  

• Litvanya: 2013 Mayıs ayında OECD, 2015 yılında Litvanya ile üyelik müzakerelerini başlatma niyetinde olduğunu ilan etti. 9 Nisan 2015'te OECD, Litvanya ile üyelik müzakereleri başlatma kararı aldı.
  

• Rusya: Mayıs 2007'de OECD, Rusya ile üyelik müzakereleri başlatma kararı aldı. Mart 2014'te OECD, Rusya'nın 2014 Kırım krizindeki rolüne tepki olarak üyelik müzakerelerini durdurdu.
  

OECD'nin üye olmayan devletler ile ilişkisi

Şu anda 25 üye olmayan ülke OECD Komitelerine düzenli gözlemci veya tam katılımcı olarak katılmaktadır. Yaklaşık 50 üye olmayan ülke, OECD çalışma partileri, plan veya programlarıyla meşgul olmaktadır. OECD, en iyi politika uygulamaları ile ilgili görüşlerini paylaşmak ve OECD'nin politika tartışmalarına katılması için üye olmayan ülkelerle (Ülke Programları, Bölgesel Yaklaşımlar ve Küresel Forumlar) bir politika diyaloğu ve kapasite geliştirme faaliyeti yürütmektedir. OECD Küresel İlişkiler Sekreteryası, üye olmayan kişilerle olan ilişkilerin stratejik yönlerini geliştirir ve denetler.

16 Mayıs 2007'de OECD Bakanlar Konseyi, OECD'nin Brezilya, Çin, Hindistan, Endonezya ve Güney Afrika ile olan işbirliğini, geliştirilmiş sözleşme süreciyle güçlendirmeye karar verdi. Listelenen ülkeler OECD'nin kilit ortaklarıdır. Ülkeler, doğrudan ve aktif katılım yoluyla sürdürülebilir ve kapsamlı bir şekilde OECD'nin çalışmalarına ve Örgütün karşılıklı çıkarlar ile belirlenen maddi organlarına katkıda bulunurlar.

OECD, olası üyelik için ülkeleri belirlemek amacıyla Güney Doğu Asya'ya öncelik vererek seçilen ülkeler ve OECD'ye stratejik ilgi duyan bölgelerle gelişmiş işbirliğinin olanaklarını araştırıyor.

OECD hakkında eleştiriler

OECD, birçok sivil toplum grubu ve gelişmekte olan ülke tarafından eleştirildi. Ana eleştiri, OECD'nin az sayıda zengin ülkeye sınırlı üyeliğinden kaynaklanan kısıtlılığı oldu. 1997-1998'de, Çok Taraflı Yatırım Sözleşmesi (MAI) taslağı, birçok sivil toplum kuruluşu ve gelişmekte olan ülke tarafından çokça eleştirildi. Birçok eleştirmen, anlaşmanın insan hakları, çalışma ve çevre standartlarının ve en az gelişmiş ülkelerin korunmasını tehdit edeceğini savundu. Belli bir endişe, MAI'nın, yabancı yatırım çekmek için emek ve çevre standartlarını düşürmeye istekli ülkeler arasında alttan alta bir yarışa neden olacağıydı. Ayrıca, OECD'nin rekabetçi vergi uygulamalarına karşı yürüttüğü eylemler, eleştirileri de beraberinde getirdi. Birincil itiraz, egemenlik hakkı meselesi olarak vergi politikasının kutsallığıydı.