Müzik Okulu

Müzik okulu nedir?

Bir müzik okulu, müzik çalışmaları, eğitimi ve araştırması alanında uzmanlaşmış bir eğitim kurumudur. Böyle bir kurum, bir müzik okulu, müzik akademisi, müzik fakültesi, müzik üniversitesi, müzik bölümü (daha büyük bir kurumun) veya konservatuvar olarak da bilinir. Öğretim, müzik aletlerinin çalınması, şarkı söyleme, beste, yönetim, müzisyenlik, ayrıca müzikoloji, müzik tarihi ve müzik teorisi gibi akademik ve araştırma alanlarında eğitimi içerir.

Müzik eğitimi, zorunlu genel eğitim sistemi içinde veya Purcell School gibi çocuklar için uzmanlaşmış müzik okullarında sağlanabilir. İlkokul öğrencileri müzik eğitimine, müzik akademileri veya müzik okulları gibi okul sonrası kurumlarından da erişebilirler. Venezuela'da gençlik orkestralarından El Sistema, núcleos adı verilen müzik okulları aracılığıyla okul sonrasında enstrümantal eğitim vermektedir. "Müzik okulu" terimi aynı zamanda yüksek öğrenim kurumlarına da çeşitli biçimlerde uygulanabilir. Örneğin, Indiana Üniversitesi Jacobs Müzik Okulu, Sibelius Akademisi (müzik akademisi),  Western Ontario Üniversitesi Don Wright Müzik Fakültesi,  Royal College of Music ve Berklee Müzik Koleji ile karakterize edilen müzik kolejleri,  Santa Cruz Kaliforniya Üniversitesi Müzik Bölümü ya da Conservatoire de Paris tarafından örneklendirilen konservatuvar terimi gibi.  Avrupa'nın diğer bölgelerinde, Köln Müzik ve Dans Üniversitesi gibi yüksek müzik okulunun veya müzik üniversitesinin eşdeğerleri kullanılabilir.

Müzik okulları tarihçesi

Müzik ve müzik eğitimi binlerce yıldır var olsa da, bu konuda en eski tarih spekülatiftir. Tarih kaydedilmeye başlandığında bile, müziğe, müzik eğitiminden daha sık rastlanır. İncil'deki gelenek içinde İbranice sözler zengin müzik eşliğinde verildi; ancak Tevrat ya da Pentateuch (Tevrat'ın ilk beş kitabı), İsrail'in ilk yıllarında müzik uygulaması ve eğitimi konusunda sessizdi. Bununla birlikte, Ben Samuel 10'a göre, Alfred Sendrey, "uzun, metodik bir hazırlık yapılmaksızın neredeyse akla yatkın olacak, tamamen düzenlenmiş ve eğitilmiş müzik gruplarından oluşan ani ve açıklanamayan büyük koroların ve orkestraların yükselişini" bulduğumuzu ileri sürmektedir. Bu, araştırmacıların, peygamber Samuel'in sadece peygamberleri ve kutsal adamları değil aynı zamanda kutsal ayin müzisyenlerini de eğiten bir okulun patriği olduğuna inanmalarına yol açtı.

Roma'daki papaz koroları, tarihte kaydedilen ilk müzik okuludur. Büyük Gregory (590-604) 4. yüzyıldan kalma mevcut bir loncayı (schola aslında okuldan ziyade bir lonca olarak anılır) kalıcı hale getirdiği zaman oluşmuştur. Okul keşişler, seküler din adamları ve erkeklerden oluşuyordu. İngiltere Wells Katedrali Okulu, koro üyelerini eğitmek için 909 yılında bir Katedral Okulu olarak kuruldu. Okul, koro üyelerini eğitmeye devam ediyor ve enstrüman çalanları eğitiyor. Bununla birlikte, okulun en az bir kez yeniden kurulduğu görülüyor.

10. yüzyıldan 12. yüzyıla, Saint Martial Okulu, Limoges Saint Martial Abbey'de önemli bir kompozisyon (beste) okuluydu. Trop, dizi (yinelenen melodi) ve erken organum besteleri ile bilinmektedir. Bu bağlamda, Notre Dame Okulu önemli bir öncüydü. Uluslararası prestij ve dolaşım elde edecek polifonik (çok sesli) müziğin en eski repertuvarı olan Notre Dame okulu (12. yüzyıl sonları ve 13. yüzyıl başı) idi. Okul, Paris'deki Notre-Dame Katedrali himayesinde çalışan bir grup besteci ve şarkıcıdan oluşuyordu. Erkekler korosu olan Escolania de Montserrat'ın ilk kayıtları bir müzik okuluyla bağlantılı olarak 1307 yılına kadar gitmekte ve hala müzik eğitimine devam etmektedir.

St Cecilia Ulusal Akademisi, İtalya merkezli dünyanın en eski müzik kurumlarından biridir. Roma'daki Auditorium Parco della Musica'ya dayanmaktadır ve 1585'de V. Sixtus tarafından yayınlanan ve Batılı müzik tarihinin önde gelen iki azizini (Gregoryen müziğe adını veren Büyük Gregory ve müziğin koruyucu Aziz Cecilia'yı) çağıran papa boğası Ratione congruit tarafından kuruldu. ''Cemaat" ya da sözde dini bir lonca olan "kardeşlik derneği" olarak kuruldu. Yüzyıllar boyu yerel müzisyenler ve besteciler için bir forumdan, müzik eğitimi veren (konservatuvar olarak), performans sergileyen (aktif bir koro ve senfoni orkestrasıyla birlikte), müzik biliminde aktif, uluslararası çapta beğenilen bir akademiye ( Akademiyi oluşturan 100 ünlü akademisyenle) dönüştü.

Konservatuvar terimi, yetimhanelerin (konservatuvar) hastanelere bağlandığı 16. yüzyılda Rönesans İtalya'sından gelmektedir. Yetimler burada müzik eğitimi gördü ve terim yavaş yavaş müzik okullarına uygulandı. Bu hastaneler-konservatuvarlar, müzikte pratik eğitim için donanımlı ilk laik kurumlardandı. 18. yüzyılla birlikte, İtalyan konservatuvarları sanatçılar ve bestecilerin eğitiminde halihazırda önemli bir rol oynuyordu.

Napoli şehrinde bir konservatuvar, müzik eğitiminde uzmanlaşmayı öğretmek ve öğrenmek için kesinlikle laik bir yerdi. Napoli'de 17. ve 18. yüzyılda faal olan dört konservatuar vardı:

• 1599'da Marcello Fossataro tarafından kurulan poveri di Gesù Cristo ('İsa Mesih'in Yoksulları')
  
• Besteci Giovan Battista Pergolesi'nin (1710-1736) öğrenim gördüğü Santa Maria di Loreto
• La pietà dei turchini, 1583 yılında kuruldu ve en erken bulgular 1615 yılı civarında müzik etkinliği olduğu izlenimini uyandırmaktadır.
• Besteci Giovanni Paisiello'nun (1740-1816) okuduğu ve ardından ders verdiği Sant'Onofrio a porta Capuana, 1600'lü yılların ortalarında müzik öğretmeye başladı ve sonraki on yıllarda opera buffa'ya (komedi operası) daha fazla öncelik verdi.
• Bunlardan başka, sadece dell'Annunziata adındaki kızlar için olan bir okul daha vardı.

Bunlar, Pergolesi ve Paisiello'nun öğretmeni olan Alessandro Scarlatti (1660-1725) ve Francesco Durante (1684-1755) gibi müzisyenlerin ve eğitimcilerin çalışmaları sayesinde sözde Scuola Musicale Napoletana'nın geliştirildiği kurumlardı.

Okula kabulün rekabet sınavıyla ve öğretimin ücretsiz olduğu Napoli, Paris (1795), Bologna (1804), Milano (1807), Floransa, Prag (1811), Varşova ve Viyana (1821), Londra (1822), Lahey (1826) ve Liege (1827) gibi pek çok Avrupa kenti tarafından değişikliklerle taklit edildi 19. yüzyılın ikinci yarısı Amerika, Rio de Janeiro (1847), Boston (1853), Baltimore ve Chicago (1868), Havana (1885) ve Buenos Aires (1893) arasındaki ağın genişlediğini gördü. Müzikte ileri eğitim kurumları Irak, Lübnan ve Kenya dahil olmak üzere birçok Asya ve Afrika ülkesinde 1940'lı yıllarda örgütlendi.

Bu kapsamda, El Sistema gibi projeler, öğrencilerin burslara erişiminin çok seçici olduğu İngilizce konuşulan bir ülkeye kıyasla, İtalya'da (İtalya'da konservatuvarda öğretim hala ücretsizdir) halen devam etmekte olan gelenekle daha uyumludur.

İlk ve orta öğretimde müzik okulları

Uzman müzik okulları

Uzman müzik okulları pek çok ülkede mevcuttur ve amacı, olağanüstü bir potansiyeli olan çocukları tanımlamak ve yardımcı olmaktır. Çocuklar bu okulları seçtikleri takdirde müzikte sürekli  kendini sürdüren kariyere doğru devam etmelerini sağlayacak geniş ve dengeli bir eğitimin parçası olarak dünya çapında uzman eğitime sahip olacaklardır. Bu okullar resmi veya resmi olmayan bir konservatuvara bağlı olabilir. Giriş, tipik olarak 8-18 yaş aralığındadır ve başvuru rekabetçi seçmelerle yapılır. Okullar kamuya açık veya bağımsız olabilir. Okulların bağımsız olduğu durumlarda, öğrenciler hükümet bursu veya özel burs alabilirler. Genellikle öğrenciler okulda ilerledikçe, müzikle geçirilen zaman artar ve akademik konularda azalma olur. Bu okullar genellikle enstrüman çalanlara eğitim verir, ancak koro üyelerini de içerebilir.

Bazı okullar (konservatuvarlar gibi) daha geniştir ve müzik, drama, dans gibi sahne sanatlarını kapsayabilir.

Okullardaki müzik bölümleri

Birçok müzik okulu, mevcut okulların içinde yer almaktadır. Şablon oldukça çeşitlidir ve aşağıdakileri içerebilir:

İskoçya'da öğrencilerin ev sahibi okullardaki hizmet alanından daha geniş bir alana çekildiği uzman müzik birimleri bulunmaktadır. Öğrenciler, müzik okulu içerisinde uzman müzik dersi alacaklar, ancak diğer dersler için ev sahibi okula tamamen entegre olacaklardır. Uzman müzik birimine veya okula giriş, ev sahibi okula etkili bir şekilde giriş sağlayan rekabetçi seçmelere göre yapılır.

Birçok kamu veya bağımsız okulda, yüksek standartlara ulaşan müzik bölümleri vardır. Bunlara bazen müzik okulları denir. İngiltere'deki Müzik Kolejleri, müzik konusunda uzmanlaşmak için özel ve devlet kaynaklı ek para alan okullardır. Giriş için ev sahibi okul ve müzik yeteneği bir kabul şartı değildir. Yüksek performans gösteren okullar, örneğin spor veya teknoloji gibi ek bir alanda uzmanlaşabilirler.

Okul öncesi müzik okulları

Birçok konservatuvar veya diğer üst düzey kurumlarında, okul çağındaki veya okul öncesi çağındaki çocuklar için bölümler bulunmaktadır. Genel olarak müfredat bireysel ders, orkestra, oda müziği, teori, müzisyenlik, beste ve müzik teknolojisini içerir. Dersler genellikle Cumartesi günleri yapılır ve çocuklar hafta boyunca normal okullara devam ederler.

Genel eğitim sistemi dışındaki müzik okulları

Sivil toplum ya da özel müzik okulları, 4 ila 20 yaşları arasındaki öğrenciler için genel eğitim sistemi dışında müzik eğitimi sunmaktadır. Genel olarak, öğrenciler hafta sonları veya akşamları bu okullara katılırlar. Bu okullar genellikle bireyler, hayırseverler ya da ticari kuruluşlar tarafından desteklenir.

Yüksek öğretimde müzik okulları

Konservatuvar

Bir müzik konservatuvarı İngilizce'de conservatoire  (çoğunlukla İngiltere'de), konservatuar (Avustralya'da), akademi veya kolej olarak bilinir. Bazı okullar veya konservatuvarlar özel olarak müzik odaklıdır. Diğerleri, örneğin müzik, tiyatro ve dansı kapsayan daha geniş bir odaklanmaya sahiptir. Konservatuvarlar, performanslarını, yönetimlerini veya kompozisyonlarını profesyonel bir standarda getirmek isteyen öğrenciler için uygundur. Genellikle, yaratıcı sanat dallarında kariyer yapmayı düşünenler için akademik çalışma ve mesleki gelişim ile birlikte yüksek oranda pratik eğitim sunmaktadırlar. Bireysel öğretim, bileşenlerin çoğunun gücüdür.

Öğrenciler, hem gayri resmi hem de kamusal alanda düzenli olarak kendi müziklerinin çalınması fırsatına, ya da onları yönetme veya icra etme fırsatına sahiptir. Bu yalnız olabilir veya bir orkestra, topluluk veya grup parçası olabilir. Genellikle konservatuvarlar Batı klasik müziğine odaklanırlar. Bununla birlikte, bazı okullar geleneksel enstrümanlara, örneğin Çin enstrümanlarına odaklanmaktadır. Diğerleri, geleneksel ve klasik enstrümanları içeren geleneksel müzik bölümlerine, örneğin keman ile birlikte gaydalara sahip olabilirler. Alternatif olarak, öğrenciler caz, dünya müziği veya pop müzik üzerine yoğunlaşabilirler.

Müzik derecelerini tamamlamak için gereken süre genellikle diğer alanlardaki derecelerden farklı değildir. Yani Lisans derecesi için 3-4 yıl, Müzik Yüksek Lisans için 1-2 yıl ve bir Müzik Sanatları Doktorası veya Müzik Derecesi Doktorası için 3-5 yıldır. Doktora derecesi, müzikoloji, müzik teorisi, müzik kompozisyonu, müzik eğitimi veya müzik terapisi gibi alanlar ile elde edilebilir. Bazı okullar, (Amerika Birleşik Devletleri) A.D. veya Sanatçı Diploması gibi, yalnızca performansa dayalı akademik olmayan bir derece sunabilir. Bu, lisans ve/veya lisansüstü düzeyde sunulabilir.

Üniversitelerin müzik bölümleri

Üniversite müzik bölümleri başlangıçta performans yerine akademik müzik çalışmalarına daha fazla önem verdiler. Bununla birlikte, bugün, bölünme o kadar katı olmayabilir. Çoğu kez geçmişte yaptıklarına göre daha fazla performans vurgusu yapmaktadırlar. Mesleki eğitimin ve akademik çalışmanın belirli dengesi bir kurumdan diğerine ve bir ülkeden diğerine değişir. Bazı ülkeler kendi kurumlarını üniversite statüsü ile mesleki üniversite statüsü arasında ayrı ayrı tanımlarken, diğer ülkeler böyle katı bir bölüm tanımlamamaktadır. Konservatuvarlarda sunulanlara benzer derecelerin yanı sıra, bazı üniversiteler müzik alanında Sanat Lisansı veya müzik eğitimi alanında Sanat Lisansı gibi profesyonel olmayan müzikle ilgili dereceleri vermektedirler. Daha önceden bağımsız olan bir dizi konservatuvar üniversitelere bağlanmıştır.