Kuaför

Kuaför ne demek?

Kuaför; işi, bir kişinin görüntüsünü değiştirmek veya korumak için o kişinin saçını kesen veya saçına şekil veren kişidir. Bu, saç boyama, saç kesme ve saç şekillendirmenin bir kombinasyonu kullanılarak gerçekleştirilir. Çoğu kuaför profesyonel olarak kuaför, berber veya güzellik uzmanı olarak lisanslıdır.

Kuaförlük tarihi

Antik kuaförlük

Meslek olarak kuaförlük, binlerce yıl öncesine dayanmaktadır. Başka bir kişinin saçı üzerinde çalışan kişileri tasvir eden antik sanat çizimleri ve tabloları keşfedilmiştir. Yunan yazarlar Aristophanes ve Homer, yazılarında kuaförlükten bahsederler. Afrika'da, bazı kültürlerde kişinin ruhunun saçlarında bulunduğuna inanılırdı ve bu da bu toplumlardaki kuaförlere yüksek statü kazandırmıştı. Kuaförlük statüsü, birçoğunu becerilerini geliştirmeye teşvik etti ve kuaförler ve müşterileri arasında yakın ilişkiler kuruldu. Saatler yıkama, tarama, yağlama, şekil verme ve süsleme ile geçirilirdi. Erkekler özellikle erkeklerin saçları üzerinde, kadınlar da diğer kadınların saçları üzerinde çalışırdı. Usta bir kuaför ölmeden önce, özel bir tören ile taraklarını ve aletlerini seçilen bir halefe verirdi.

Eski Mısır'da, kuaförlerin losyonlar, makaslar ve şekillendirici malzemeler de dahil olmak üzere aletlerini koymak için özel olarak süslenmiş  çantaları vardı. Berberler kuaför olarak da çalıştılar. Zenginlerin evlerinde genellikle kişisel berberleri vardı. Bu kültürde peruk takmak bir standarttı ve peruk yapan kişiler kuaför olarak da eğitilirlerdi. Antik Roma'da ve Yunanistan'da ev köleleri ve hizmetlileri, boyama ve tıraş etme gibi kuaför rollerini üstlenirlerdi. Saç kesimi veya tıraş için kendi özel berberi veya hizmetlileri olmayan erkekler, yerel berber dükkânını ziyaret ederlerdi. Kadınların saçları evlerinde taranıp şekillendiriliyordu. 5. yüzyıldan 14. yüzyıla kadar olan saç stilistleri ile ilgili tarihi belgeler eksiktir. 1092 yılındaki bütün Katolik din adamlarının sakallarını kesmesini talep eden bir Papalık kararnamesinin ardından kuaförlük hizmetine talep arttı.

Avrupa'da kuaförlük

"Kuaför" kelimesinin ilk ortaya çıkışı 17. yüzyıl Avrupa'sında olmuştur ve kuaförlük bir meslek olarak kabul edilmiştir. Dönemin saç modeli, zengin kadınların geniş, karmaşık ve oldukça süslü saç stilleri kullandıklarını gösteriyordu. Bu saç modelleri, kişisel hizmetçileri ve başkaları tarafından uzun saatler harcanarak yapılıyordu. Zengin bir erkeğin saçları genellikle uşak tarafından yapılırdı. İlk kez kadınların saçlarının erkekler tarafından şekillendirilmesi Fransa'da olmuştu ve o zamanlardaki tanınmış kuaförlerin çoğu, günümüze kadar sürecek bir trend olarak erkeklerdi. İlk ünlü erkek kuaför Güney Fransa'da doğan Champagne idi. Paris'e taşındıktan sonra kendi kuaför salonunu açtı ve 1658'deki ölümüne kadar varlıklı Parisli kadınların saçlarını yaptı.

17. yüzyılda kadınların saçları uzatıldı. Bu, kuaför Madame Martin tarafından popüler hale getirilmişti. "Kule" şeklindeki saç modeli, saçlarını mümkün olduğunca uzun görünecek şekilde şekillendirmeleri için kuaförlere bel bağlayan zengin İngiliz ve Amerikalı kadınların trendiydi. Uzun bukle topuzuna saç merhemi sürüldü, pudralandı ve kurdeleler, çiçekler, danteller, tüyler ve mücevherlerle süslendi. Kuaförlük mesleği, Legroc de Rumigny'nin Fransız mahkemesinin ilk resmi kuaförü ilan edildiğinde gerçek bir meslek olarak başlatıldı. Rumigny, 1765 yılında, kuaförlükten söz eden ve kendisi tarafından tasarlanan saç stillerinin resimlerini içeren, "Art de la Coiffure des Dames" adlı kitabını yayınladı. Kitap, Fransız kadınları arasında en çok satan kitap oldu ve dört yıl sonra Rumigny, kuaförler için bir okul açtı: Academie de Coiffure. Bu okulda kadınlara ve erkeklere saç kesmeyi ve kendi özel tasarımlarını yapmayı öğretti.

1777'ye gelindiğinde Paris'te yaklaşık 1200 kuaför çalışıyordu. Bu süre zarfında, berberler birlik kurdular ve kuaförlerin aynı şeyi yapmalarını istediler. Peruk tasarımcıları da, kuaförlerin kendilerini ticaretten uzaklaştırmayı bırakmasını istediler. Kuaförler, rollerinin aynı olmadığını, kuaförlüğün bir hizmet olduğunu ve peruk tasarımcılarının ise bir ürün hazırlayıp sattıklarını söylediler. Rumigny 1770'de öldü ve diğer kuaförler, özellikle üç Fransız; Frederic, Larseueur ve Léonard popülerlik kazandılar. Marie Antoinette'in stilistleri Leonard ve Larseueur idi. Leonard, Marie Antoinette'in en sevdiği kişiydi ve zengin Parisli çevrelerde moda trendleri haline gelen pek çok saç stili geliştirdi. Bunların arasında, birinin başındaki kule tasarımının bir buçuk metreye kadar yükseldiği loge d'opera da vardı. Fransız Devrimi sırasında kral, kraliçe ve diğer müşterilerin yanı sıra Leonard da gözaltına alınmadan saatler önce taşraya kaçtı ve daha sonra Rus soyluları için baş kuaför olarak çalıştığı Rusya'ya göç etti.

19. yüzyıl'da kuaförlük

Paris kuaförleri, 19. yüzyılın başında etkili stiller geliştirmeye devam ettiler. Zengin Fransız kadınları, saçlarını kendi evlerinde en sevdikleri kuaförlerine yaptırıyorlardı. Bu trend zengin uluslararası topluluklarda görülmekteydi. Kuaförlük, profesyonelleri işe almaya ya da saçlarına bakacak hizmetlilere ödeme yapmaya yetecek kadar zengin olanlar için uygun olan başlıca bir hizmetti. Amerika Birleşik Devletleri'nde Marie Laveau, dönemin en ünlü kuaförlerinden biriydi. New Orleans'da bulunan Laveau, kentin zengin kadınlarının saçlarını tasarlayarak 1820'lerin başında bir kuaför olarak çalışmaya başladı. Laveau, "New Orleans'ın Vudu Kraliçesi" olarak adlandırılan bir vudu uygulayıcısıydı ve dini pratiğini desteklemek için zengin kadınlarla olan bağlantılarını kullandı. Yardıma ihtiyacı olan kadınlara para ve hediyeler vermek ve iyilik yapmak suretiyle yardım etti.

Fransız kuaför Marcel Grateau yüzyılın sonlarında "Marcel dalgası" nı geliştirdi. Bunun için özel bir sıcak saç demirinin kullanılmasını gerektiriyordu ve bu işlemin deneyimli bir kuaför tarafından yapılması gerekiyordu. Şık kadınlar saçlarını "marcel dalgası" yaptırmak istiyorlardı. Bu dönem boyunca kuaförler, kuaför salonlarının ilk perakende zincirlerinden biri olan Harper Yöntemi'ni geliştiren Martha Matilda Harper liderliğinde, kentlerde ve kasabalarda kuaför salonları açmaya başladılar.

20. yüzyıl'da kuaförlük

Güzellik salonları 20. yüzyılda erkek berber salonlarının yanı sıra popülerleşti. Bu yerler, kadınların saçlarını yaptırırken sosyalleşmelerine ve yüz bakımı gibi diğer hizmetleri almalarına olanak tanıyan sosyal alanlar görevini görüyordu. Zengin kadınlar hala kuaförlerini evlerine getirtiyorlardı; ancak kadınların çoğunluğu, Elizabeth Arden'ın Kırmızı Kapı Salonu gibi üst düzey salonlar da dahil olmak üzere salonları ziyaret ederlerdi.

Kuaför aletlerindeki büyük gelişmeler bu dönemde gerçekleşti. Elektrik, kalıcı dalga makineleri ve saç kurutucularının geliştirilmesine yol açtı. Bu araçlar, kuaförlerin ev içi ziyaretleri sırasında kısıtlı hizmet sunmaları sebebiyle, salonlarına yapılan ziyaretleri arttırdı. Paris'te Eugene Schueller tarafından yapılan da dahil olmak üzere, kuaförlerin karmaşık şekillendirme teknikleri uygulamasına izin veren yeni renklendirme süreçleri geliştirildi. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra, bob ve shingle bob kesimleri diğer kısa saç kesimleriyle birlikte popülerleşti. 1930'larda Marcel dalgasının yanı sıra, karmaşık stiller tekrar moda oldu. Bu süre içerisinde kuaförlük; öğretmenlik, hemşirelik ve büro işleri yanında kadınlar için kabul edilebilir az sayıdaki meslek grubundan biriydi.

Amerika Birleşik Devletleri'nde kuaförlük

Mesleki olarak kuaförlüğün, diğer mesleklerden ortalama %20 daha hızlı büyümesi beklenmektedir. Kuaförler için eyaletten eyalete değişen niteliklere sahip bir devlet lisansı gereklidir. Genel olarak kuaförlükle ilgilenen bir kişi, lise diplomasına veya GED'e (General Educational Development, lise diplomasına denk belge) sahip olmalı, en az 16 yaşında olmalı ve devlet lisanslı bir berber veya kozmetoloji okulundan mezun olmalıdır. Tam zamanlı programlar çoğunlukla 9 aydan daha uzun sürer ve önlisans derecesine denktir. Öğrenciler bir programdan mezun olduktan sonra, genellikle yazılı bir sınavdan ve pratik şekillendirme testinden ya da sözlü sınavdan oluşan bir devlet lisans sınavına girerler. Kuaförler lisanslar için ödeme yapmak zorundadırlar ve bazen lisanslar yenilenmelidir. Bazı eyaletler kuaförlerin yeni bir lisans almadan çalışmasına izin verirken bazıları yeni bir lisans isterler. Kuaförlerin yaklaşık %44'ü kendi hesabına çalışmaktadır. Çoğu kez çalışma süreleri haftada 40 saattir ve bu, serbest meslek sahiplerine göre daha uzundur. 2008'de saç stilistlerinin %29'u yarı-zamanlı çalıştılar ve %14'ü değişken programlara sahiptiler. 2008 yılı itibariyle kuaför olarak çalışanların sayısı yaklaşık 630.700 idi ve 2018 yılında bu sayının 757.700'e yükselmesi bekleniyor.