Karayipler
Karayipler hakkında bilgi

Karayipler, Karayip Denizi'ni, adalarını (bazıları Karayip Denizi ve bazıları Karayip Denizi ve Kuzey Atlantik Okyanusu ile çevrilidir) ve çevresindeki kıyıları içeren bir bölgedir. Bölge, Meksika Körfezinin güneydoğusunda, Kuzey Amerika ana karasında, Orta Amerika'nın doğusunda ve Güney Amerika'nın kuzeyinde yer alır.
Karayip havzasında yer alan bölge 700'den fazla ada, adacık ve resiflerden oluşmaktadır. Bu adalar genellikle Karayip Denizi'nin doğu ve kuzey sınırlarını belirleyen takım adaları oluşturmaktadır. Karayip adaları, kuzeyde Büyük Antiller, güney ve doğuda Küçük Antiller (Leeward Antilleri de dahil olmak üzere) ve Karayip Denizi'nin kuzeyinde kalan Lucayan Archipelago (Bahamalar ve Turks ve Caicos Adaları) takım adalarını da içeren, Batı Hint Adaları grubuna dahildir. Daha geniş anlamda, Belize, Guyana, Surinam ve Fransız Guyanası ülkeleri de, bölgeyle olan siyasi ve kültürel bağları sebebiyle Batı Hint Adaları grubuna dahil edilmektedir.
Jeopolitik olarak, Karayip adaları genellikle Kuzey Amerika'nın bir alt bölgesi olarak kabul edilir ve bağımsız devletler, deniz aşırı bölgeler ve koloniler olarak tasnif edilen 30 bölgeden oluşur. 15 Aralık 1954'ten 10 Ekim 2010'a kadar bölgede Hollanda Antilleri olarak bilinen, ve hepsi Hollanda'nın kolonisi olan 5 eyaletten oluşan bir ülke vardı. 3 Ocak 1958'den 31 Mayıs 1962'ye kadar, kısa süreyle İngiliz kolonisi haline gelen bölgede, Batı Hint Adaları Federasyonu adıyla bir ülke kurulmuş ve İngilizce konuşulan 10 Karayip bölgesine ayrılmıştır. Batı Hint Adaları kriket takımı bu ulusların birçoğunu halen temsil etmektedir.
Karayipler adının kökeni
Bölgenin adı, İspanyol fethinde Küçük Antiller ve çevresindeki Güney Amerika bölgelerinde yaşayan etnik bir grup olan Karayip halkından gelmektedir.
"Karayipler" in en popüler iki telaffuzu, ana vurgunun 3. hecede yer aldığı ''KARR-ə-BEE-ən'' ve 2. hecenin vurgulandığı ''kə-RIB-ee-ən'' formlarıdır.
Vurgunun 2. hece üzerinde yapıldığı telaffuz 75 yılı aşkın bir süredir yapılmaktadır; buna rağmen resmi olan telaffuz şekli vurgunun 3. hecede yapıldığı şeklidir. İngilizce konuşulan ülkelerde ''KARR-ə-BEE'' formu tercih edilirken, Kuzey Amerika ülkelerinde ''kə-RIB-ee-ən'' formu yaygın olarak kullanılmakla beraber; bu kullanımın geçerliliği üzerinde tam bir fikir birliği sağlanamamaktadır. Kullanım Karayip İngilizcesi içinde de değişkenlik göstermektedir.
"Karayipler" sözcüğünün birden çok kullanımı vardır. Öncelikli olanları coğrafi ve politiktir. Karayipler kelimesi aynı zamanda, kuvvetli kültürel ve tarihi bağlarla kölelik ve Avrupa kolonileştirme ve sömürge düzeni ile bağdaştırılmaktadır.
Karayipler nerede?

Birleşmiş Milletler Coğrafi sınıflandırmasının Amerika tarifine göre, Karayipler bariz olarak Amerika sınırlarında gösterilir.
Fizyolojik açıdan bakıldığında, Karayipler bölgesi esas olarak Karayip Denizi çevresindeki adalar topluluğudur. Bölge, kuzeyde Meksika Körfezi, Florida Boğazı ve doğuya ve kuzeydoğuya uzanan Kuzey Atlantik Okyanusu'na komşudur. Güneyde, Güney Amerika kıtasının sahil şeridi yer alır.
Politik olarak, "Karayipler" kelimesi bölgede bulunan sosyoekonomik gruplar için kullanılabilmektedir. Örneğin, Karayip Ortak Pazarı (CARICOM) olarak bilinen blok ülkeleri arasında, Guyana Kooperatif Cumhuriyeti, Güney Amerika'daki Surinam Cumhuriyeti ve Orta Amerika'daki Belize'de bulunmaktadır.
Atlas Okyanusu'nda bulunan Bermuda, Turks ve Caicos Adaları, Karayip Ortak Pazarına bağlı ülkelerdir. Atlantik'te yer alan Bahamalar Topluluğu da Karayip Ortak Pazarının tam üyesidir.
Alternatif olarak, Karayip Devletleri Birliği (ACS) adı verilen kuruluş, Karayipler ve çevresindeki tüm ülkeler ve ayrıca Pasifik Okyanusu'nda yer alan El Salvador'u içermektedir. Karayip Devletleri Birliği'ne üye olan devletlerin toplam nüfusu 227 milyondur.
Karayipler coğrafyası

Karayipler bölgesindeki coğrafya ve iklim değişkenlik göstermektedir. Bölgedeki bazı adalarda, volkanik olmayan nispeten düz araziler yer alır.
Bu adalar arasında, Aruba (ikincil derecede volkanik özelliklere sahip), Barbados, Bonaire, Cayman Adaları, Saint Croix, Bahamalar ve Antigua adaları bulunmaktadır. Engebeli ve dik, dağlık arazilerden oluşan diğer adalar arasında: Küba, Hispanyola, Porto Riko, Jamaika, Dominika, Montserrat, Saba, Saint Kitts, Saint Lucia, Saint Thomas, Saint John, Tortola, Grenada, Saint Vincent, Guadeloupe, Martinik, Trinidad ve Tobago bulunmaktadır.
Büyük Antiller ve Küçük Antiller terimlerinin tanımları sıklıkla değişir. Porto Riko sahillerinin bir parçası olan Virjin Adaları bazen, Büyük Antiller grubuna dahil edilir. Küçük Antiller terimi genellikle Grenada'yı içeren ancak Trinidad ve Tobago'yu ve Leeward Antillerini dışarıda bırakan bir ada grubunu tanımlamak için kullanılmaktadır.
Karayip Denizi suları göç eden büyük balık sürülerine, kaplumbağalara ve mercan resiflerine ev sahipliği yapmaktadır. Porto Riko adasının hemen kuzeyinde, Atlantik Okyanusu ve Karayip Denizi'nin kenarında bulunan Porto Riko Çukuru, Atlantik Okyanusu'nun en derin noktasıdır.
Batı Karayip Denizi ile Pasifik Okyanusu'nu birbirine bağlayan Panama Kanalı sayesinde, bölge birçok büyük deniz taşımacılık hattının merkezinde yer almakatadır.
Karayipler iklimi

Bölgenin iklimi, Küba, Bahamalar ve Porto Riko'da tropikal ve astropikal arasında değişmektedir. Yağış miktarı, yükseklik, büyüklük ve su akıntılarına göre değişiklik göstermektedir (serin deniz sularının yükselmesi ABC adalarını kuraklaştırır). Doğudan esen ılık ve nemli alize rüzgarları, dağlık bölgelerde yağmur ormanları ve yarı çöl bölgeleri oluşturur. Ara sıra esen kuzeybatı rüzgarları kuzey adalarını kışın etkisi altına alır. Bölgede yıl boyunca güneşli havalar hakimdir, yılın ilk altı ayı kurak ve diğer altı ayı da yağışlı geçmektedir.
Kasırga sezonu Haziran ile Kasım ayları arasında olmakla beraber, en sık Ağustos ve Eylül aylarında görülür ve Karayipler'in doğusundaki adalarda daha yaygındır. Ara sıra bölgede esen şiddetli kasırgalar, genelde Grenada'nın kuzeyi ve Barbados'un batısını vurmaktadır. Başlıca kasırga kuşakları, Doğu Karayipler'deki Barbados adasının kuzeybatısında meydana gelir.
Deniz suyunun sıcaklığı, yıl boyunca 31 °C (88 °F) ile 22 °C (72 °F) arası değişir. Hava sıcaklığı, yıl boyunca 20 ile 30 °C (70, 80 ve 90 °F) arası değişkenlik göstermekle beraber; kuzeydeki adalarda yaz ve kış ayları arasında 2-5 derece ısı farkı olmakta ve kuzey Karayip adlarında ise farklar 10-20 derece arası olabilmektedir. Karayipler'in, Bahamalar, Küba, Porto Riko ve Dominik Cumhuriyeti gibi kuzey adaları, kış aylarında okyanustan gelen soğuk hava kütlelerinin etkisi altında kalabilmektedir.
Karayip Adaları isimleri
Lucayan Archipelago takımadaları
Bahamalar
Türk ve Caicos Adaları (Birleşik Krallık)
Büyük Antiller
Kayman Adaları (Birleşik Krallık)
Küba
HispanyolaHaiti
Dominik Cumhuriyeti
Jamaika
Porto Riko (ABD)
- İspanyol Virgin Adaları
Küçük Antiller
- Leeward Adaları
ABD Virgin Adaları (ABD)
- Saint Croix
- Saint Thomas
- Saint John
- Su Adası
- Tortola
- Virgin Gorda
- Anegada
- Jost Van Dyke
Anguilla (Birleşik Krallık)
Antigua ve Barbuda
- Antigua
- Barbuda
- Redonda
- Saint Martin,siyasi olarak bölünmüş
Saint Martin (Fransa)
Sint Maarten (Hollanda Krallığı)
Saba (BES adaları, Karayip Hollandası)
Sint Eustatius (BES adaları, Karayip Hollandası)
Saint Barthélemy (Fransız Antilleri, Fransa)
Saint Kitts ve Nevis
- Saint Kitts
- Nevis
Montserrat (Birleşik Krallık)
Guadeloupe (Fransız Antilleri, Fransa) aşağıdakiler dahil
- Les Saintes
- Marie-Galante
- La Désirade
Britanya Virgin Adaları (Büyük Britanya)
- Windward Adaları
Dominika
Martinik ( Fransız Antilleri, Fransa)
Saint Lucia
Saint Vincent ve Grenadinler
- Saint Vincent
- Grenadinler
Grenada
- Grenada
- Carriacou ve Petite Martinique
Barbados
Trinidad ve Tobago
- Tobago
- Trinidad
Leeward Antilleri Aruba (Hollanda Krallığı)
Curaçao (Hollanda Krallığı)
Bonaire (BES adaları, Karayip Hollandası)
Karayip adaları hangi ülkelere bağlı
Tüm adalar bir şekilde Avrupa devletlerinin kolonileri idi ve bazı adalar halen aynı statüdedir; birkaç ada denizaşırı sömürge bölgesidir.

- Britanya Batı Hint Adaları / İngilizce konuşulan Karayipler: Anguilla, Antigua ve Barbuda, Bahamalar, Barbados, Bay Adaları, Guyana, Belize, Britanya Virjin Adaları, Cayman Adaları, Dominika, Grenada, Jamaika, Montserrat, Saint Croix (kısa bir süreliğine), Saint Kitts ve Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent ve Grenadinler, Trinidad ve Tobago (1797'den itibaren) ve Turks ve Caicos Adaları.
- Danimarka Batı Hint Adaları: 1814 yılından önce Danimarka ile Norveç'e ait iken sonraları Danimarka'ya ait olmuş ve günümüzde Birleşik Devletler'e ait olan Virjin Adaları.
- Hollanda Batı Hint Adaları: Aruba, Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius, Sint Maarten, Bay Adaları (kısa bir süreliğine), Saint Croix (kısa bir süreliğine), Tobago, Surinam ve Virjin Adaları.
- Fransız Batı Hint Adaları: Anguilla (kısa bir süreliğine), Antigua ve Barbuda (kısa bir süreliğine), Dominika, Dominik Cumhuriyeti, Grenada, Haiti (önceleri Saint-Domingue olarak adlandırılıyordu), Montserrat (kısa bir süreliğine), Saint Lucia, Saint Vincent ve Grenadinler, Sint Eustatius (kısa bir süreliğine), Sint Maarten, St. Kitts (kısa bir süreliğine), Tobago (kısa bir süreliğine), Saint Croix, Martinique ve Guadeloupe adalarının şimdiki Fransız bölgeleri (Marie-Galante, La Désirade ve Les Saintes dahil), günümüzdeki Saint Barthélemy and Saint Martin Fransız adalar topluluğu.

- Portekiz Batı Hint Adaları: Günümüzde Barbados, 16. yüzyılda Portekizliler, Brezilya'ya giderken adayı ele geçirdiklerinde Os Barbados adını vermişlerdi. Portekizliler 1533'te Barbados'u terk edince yaklaşık yüzyıl boş kalan adaya daha sonra İngilizler gelmiştir.
- İspanya Batı Hint Adaları: Küba, Hispanyola (bugünkü Dominik Cumhuriyeti), Haiti (1659'a kadar Fransa'ya aitti), Porto Riko, Jamaika (1655'e kadar Büyük Britanya'ya aitti), Cayman Adaları (1670'e kadar Büyük Britanya'ya aitti), Trinidad (1797 yılına kadar Büyük Britanya'ya aitti) ve Bay Adaları (1643'e kadar Büyük Britanya'ya aitti), Orta Amerika sahil şeridi adaları (Belize hariç) ve Panama, Kolombiya, Meksika ve Venezuela'nın bazı Karayip kıyısındaki adaları.
- İsveç Batı Hint Adaları: Bugünkü Fransız adası Saint-Barthélemy, Guadeloupe (kısa bir süreliğine) ve Tobago (kısa bir süreliğine).
- Kurlandiya Batı Hint Adaları: Tobago (1691 yılına kadar).

İngiliz Batı Hint Adaları, Birleşik Krallık tarafından 1958-1962 yılları arasında Batı Hint Adaları Federasyonu olarak birleştirilmiştir. Daha önceleri Batı Hint Adaları Federasyonunda olan bağımsız ülkelerin halen müşterek olan kriket takımları bulunmakta ve Uluslararası Bir Günlük Kriket ve Uluslararası Twenty20 müsabakalarında hazırlık maçlarına çıkmaktadır. Önceden Britanya sömürgesi olan Guyana takımı, Güney Amerika kıtasının tek temsilcisi olarak Batı Hint kriket takımları arasında yer almaktadır.
Buna ek olarak, bu ülkeler Batı Hint Adaları Üniversitesi'ni bölgesel bir kuruluş olarak ortaklaşa sahiplenmektedir. Üniversite, Jamaika, Barbados ve Trinidad ve Tobago adalarında yerleşkeleri olan üç ana kampüsten meydana gelmekte ve ayrıca Bahamalar'da daha küçük bir kampüsü ve Trinidad gibi bazı bölgelerde de ikamet eden eğitmenleri bulunmaktadır.
Karayip adalarında biyoçeşitlilik

Karayip adaları hayvan türleri, mantar ve bitki çeşitliliği bakımından dikkat çekicidir. Conservation International (uluslararası doğa koruma organizasyonu) tarafından, tropikal dağlık ormanlardan kaktüs fundalıklarına varan son derece farklılıklar içeren karasal ve denize ait ekolojik sistemleri dolayısıyla, biyolojik çeşitliliğin en önemli bölgelerinden biri olarak sınıflandırılmıştır. Ayrıca, dünyadaki mercan resiflerinin yaklaşık %8'i (yüz ölçümüne göre) ve aynı zamanda geniş deniz çayırları bu bölgede bulunmaktadır. Her ikisi de bölgedeki adaların ve ana kara kıyılarının, sığ deniz sularında sıklıkla gözlenmektedir.
Günümüzde, toplanıp koleksiyon yapılan numuneler ve saha gözlemleri hesaba katılarak yapılan listeye göre yaklaşık 90.000 değişik türde mantar olduğu bilinmektedir. Bu kayıtlara göre sadece Karayipler'de 11.250 mantar türü bulunmaktadır. Yetkili ağızlara göre, çalışma çok kapsamlı değildir ve muhtemelen Karayipler'de bilinen mantar türlerinin aktüel sayısı daha yüksektir. Karayipler'de bulunan ve henüz kayıtlara geçmemiş türler de dahil edildiğinde; güncel verilerle bile dünya çapındaki tüm mantarların yalnızca yaklaşık %7'sinin bu bölgede olduğu genel kanısı göz önünde bulundurulduğunda, ortaya çıkacak gerçek oran muhtemelen çok daha yüksek olacaktır. Güncel bilgiler kısıtlı olmuş olsa da, Karayip adalarına özgü, endemik mantar türlerinin sayısını tahmin etmek adına, ilk kez bir girişim gerçekleşmiştir. Küba için öngörülen endemik mantar türü 2200 iken bu sayı Porto Riko için 789, Dominik Cumhuriyeti için sayı 699 ve Trinidad ve Tobago için 407 olarak tahmin edilmektedir.
Karayip adalarındaki ekolojik sistemlerin çoğu, ormanların yok edilmesi, çevre kirliliği ve insan eliyle tahrip edilmiştir. İlk insanın bölgeye gelişi, dev baykuşların ve cüce tembel hayvanların neslinin tükenmesiyle ilişkilendirilmektedir. Alarm veren bölgede düzinelerce nesli tükenme tehlikesi olan hayvan (kuşlardan memelilere ve sürüngenlere kadar değişkenlik gösteren türler), mantar ve bitki türleri bulunmaktadır. Nesli tükenme tehlikesi olan hayvanlara örnek olarak, Porto Riko papağanı, Küba ve Hispanyola'da iki farklı türde dev kır faresi ve Küba timsahı gösterilebilir.

Geçtiğimiz yıllarda bölgedeki mercan kayalıklarda, 70 civarı resif türü ve 500-700 civarı mercan kayalıklarında barınan balık türleri, hızlı bir şekilde azalmaya başlamıştır. Ekolojik dengenin bozulmasına sebep olarakta, özellikle küresel ısınma ve okyanusların asit oranının yükselmesi gösterilmektedir. Birleşmiş Milletler Çevre Programı raporuna göre, kıyı şeridinde meydana gelen nüfus patlaması, aşırı avlanma, sahil bölgelerinin kirlenmesi ve küresel ısınmaya bağlı olarak, önümüzdeki 20 yıl içerisinde Karayip mercan resifleri yok olabilir.
Bazı Karayip adalarında Avrupalıların tarıma elverişli arazileri bulunmaktadır. Tütün, sömürge döneminin başlarında revaçta olan tarım ürünüydü fakat sonraları yerini şeker kamışı üretimine bıraktı. Avrupa'ya ihraç edilmek üzere şeker kamışından şeker üretildi. Geçmişte, Küba ve Barbados en büyük şeker üreticileriydi. Böylece, Karayip adalarına yerleşmek için en büyük etken, tropikal tarım sistemi oldu. Diğer adalarda tarıma elverişli arazilerinin olmadığı anlaşıldı. Örneğin, Dominika adasında çok sık ormanlar bulunmaktadır. Küçük Antillerin güneyindeki Aruba, Bonaire ve Curaçao'daki adalar son derece kurak olup tarım için elverişli değildir. Bununla birlikte, Hollandalılar tarafından işletilen tuz alanları vardı. Yapılan sığ havuzlarda deniz suyu buharlaştırılarak tuz kristalleri elde ediliyordu.
Karayip adalarının doğal çevre çeşitliliği, ekolojik turizmin son yıllarda gelişmesini sağladı. İnsanlarla dolu kumlu plajları olmayan adalarda ekolojik turizm giderek yaygınlaşmaktadır.
Karayip adaları nüfus yapısı
Avrupalılar bölgeye geldiklerinde, Karayipler'deki ağırlıklı olarak var olan etnik gruplar arasında, Büyük Antiller ve Küçük Antiller'in kuzeyinde Taínolar,

Küçük Antiller'in güneyinde Carib halkı, Küba'nın batısında yaşayan Guanahatabey halkı ve doğu Hispanyola'daki Ciguayos halkları yer almaktadır.
Karayipler'in nüfusunun, Avrupalıların gelişinden hemen önce, aşağı yukarı 750.000 civarında olduğu tahmin edilmektedir. Temas sonrasında, toplumsal karışıklıklar, çiçek hastalığı ve kızamık gibi salgın hastalıklar (yerlilerin doğal bağışıklıkları olmadığı için), Amerikalı nüfusta bir düşüşe neden olmuştur. Her iki grup topluluklarda yüksek sayılarda ölümler gerçekleşmiş olsa da dışarıdan gelenlerin çokluğu, yerel nüfusun orantısal olarak azalmasına sebep olmuştur. 1500 ile 1800 yılları arasında, Batı Afrika'daki Kongo, İbo, Akan, Fon ve Yoruba halklarından getirilen köleler ve Oliver Cromwell döneminde İrlanda'dan sürülerek bölgeye getirilen askeri mahkumlar nedeniyle nüfus artmıştır. Ayrıca, Britanya, İtalya, Fransa, İspanya, Hollanda, Portekiz ve Danimarka ülkelerinden de göçmenler gelmiştir.
Nüfusun 1800 yılında 2,2 milyona ulaşmış olduğu tahmin edilmektedir. 19. yüzyılın ortalarında, Hindistan, Çin, Endonezya ve diğer ülkelerden sözleşmeli hizmetkar olarak göçmenler gelmiştir. Atlas Okyanusu'ndaki köle ticareti sona erince, nüfus doğal olarak artmıştır. Toplam bölge nüfusu, 2000 yılında takriben 37,5 milyondu.
Karayipler'deki nüfusun çoğunluğu, Fransız Karayipleri, İngiliz Karayipleri ve Hollanda Karayipleri'nde yaşayan Afrikalılardan oluşurken, farklı ırklardan Hollandalı, İngiliz, Fransız, İtalyan ve Portekiz kökenli azınlıklar yaşamaktadır. Özellikle Çin ve Hindistan kökenliler, bölgede önemli bir azınlık nüfusu meydana getirmekte ve çok kültürlülüğe katkıda bulunmaktadır. Atalarının çoğu 19. yüzyılda gelen sözleşmeli işçilerdir.
İspanyol Karayipleri özellikle Afrika veya Avrupalıların çoğunluk nüfusu oluşturduğu karışık ırkları barındırmaktadır. Porto Riko, Avrupa-Afrika-Amerika Yerlileri (üç ırk) karışımı toplumu ve kalabalık bir Mulatto (Avrupa-Batı Afrika melezi) nüfusunu ve ayrıca Batı Afrika azınlık nüfusunu barındırmaktadır.
Karayiplerin en büyük adası Küba nüfusunun üçte biri Afrika kökenlerinden meydana gelirken, kayda değer bir Mulatto (Avrupa-Afrika melezi) nüfusu ve Avrupa kökenli topluluklar da bulunmaktadır. Dominik Cumhuriyeti, Avrupalı, Batı Afrikalı ve Amerika yerlileri (Amerindians) olmak üzere en büyük karma ırk nüfusuna sahiptir.
Jamaika gibi daha büyük adalar, çok büyük bir Afrika çoğunluğunun yanı sıra Çinli, Avrupalı, Hintli, Lübnanlı, Latin Amerikalı ve Suriyeliler gibi kayda değer bir karma ırk nüfusuna sahiptir. Bu durum, yıllarca süren köle ticareti ve sözleşmeli işçiliğin bir sonucudur. Çok ırklı Jamaikalıların çoğu kendilerini karışık ırk veya kahverengi ırk olarak adlandırmaktadır. Karayip Ortak Pazarı Devletleri, Belize, Guyana ve Trinidad ve Tobago için benzer bir durum söz konusudur. Trinidad ve Tobago, Amerika yerlilerinin yanı sıra bölgeye gelen Afrikalılar, Doğu Hintliler, Çinliler, Araplar, Yahudiler, İspanyollar / Portekizliler ve Avrupalılar nedeniyle çok ırklı bir kozmopolit topluma sahiptir. Bu çok ırklı toplulukların karışımlarından ortaya çıkan Chindian (Çin-Hindistan melezi), Mulatto (Afrika-Avrupa melezi) ve Dougla (Afrika-Asya-Hindistan melezi) gibi alt etnik grupların nüfusları, ana etnik grupların nüfuslarını sayıca aşmaktadır.
Karayip yerlileri

- Arawak halkları (Igneri, Taino)
- Caquetio halkı
- Ciboney
- Ciguayo
- Garifuna
- Kalina
- Kalinago
- Lucayan
- Macorix
- Raizal
Karayip adaları dilleri
Bölgede yer alan farklı ülkelerde baskın olarak konuşulan diller arasında: İspanyolca, İngilizce, Portekizce, Fransızca, Hollandaca, Haiti Kreyolu, Antiller Fransız Kreyolu ve Papiamento dili yer almakla beraber; bazı ülkelerde, bir kaç özgün kreyol dili veya lehçesi de konuşulmaktadır. Konuşulan diğer diller arasında: Karayip Hintçesi, Tamilce, Telugça, Danca, İtalyanca, İrlandaca Almanca, İsveççe, Arapça, Çince, Endonezyaca, Cava dili, Yoruba dili, Yidiş dili / İbranice, Amerindian (Amerika yerlileri dili) ve diğer Afrika dilleri, diğer Avrupa dilleri, diğer Hint dilleri ve diğer Endonezyaca dilleri de yer almaktadır.
Karayip adaları dinleri
Hristiyanlık, Karayipler'deki baskın dindir (%84.7). Bölgedeki diğer dini pratikler arasında, Hinduizm, İslamiyet, Budizm, Jainizm, Sihizm, Zerdüştlük, Bahailik, Taoizm / Çin Halk Dini / Konfüçyüsçülük, Kebatinan inancı, Yahudilik, Rastafaryanizm ve Yoruba, Orişa, Santería, Trinidad Orişa ve Vodou gibi Afrika-Amerika dinleri yer almaktadır.
Karayipler'de siyaset
Bölgecilik
Karayip toplumları, boyutları, kültürleri ve insanlarının hareketliliği açısından diğer batılı toplumlardan çok farklıdır. Tüm Karayip devletlerinde, güncel, ortak ekonomik ve siyasal problemler bulunmaktadır. Bölgesel kalkınma, mevcut problemlerin giderilmesi ve öngörülen problemlerden kaçınılması üzerine katkı sağlamıştır. Siyasi ve ekonomik açıdan bakıldığında, bölgeselleşme, Karayipler devletlerinin güncel uluslararası ilişkilere kolektif işbirliği içinde aktif katılımını sağlamaktadır. 1973'te Karayipler Havzasındaki ilk siyasi bölgeselcilik, Guyana'da bulunan Karayipler Ortak Pazarı ve Topluluğu (CARICOM) olarak bilinen kurum aracılığıyla İngilizce konuşulan Karayip ülkelerinin gelişmeleriyle uygulamaya geçmiştir.
Bir takım akademisyenler, Karayipler'in siyasi yapısını genelleştirmenin artı ve eksilerini tartışmaktadır. Diğer bir yandan Karayip devletlerine, Küba gibi komünist sistemlerden, İngiliz Karayipleri gibi daha kapitalist Westminster modeline (Birleşik Krallığın demokratik parlamenter sistemi) kadar değişkenlik gösteren siyasal rejimler gözlenmektedir. Diğer araştırmacılar, bu farklılıkların yüzeysel olduğunu ve Karayip ülkelerindeki ortak noktaları zayıflatma eğiliminde olduğunu savunmaktadır. Günümüz Karayip devletleri yönetim sistemleri, "geleneksel ve modern dokuların harmanlanmasını yansıtmakta, önemli yapısal farklılıklar ve farklı anayasal gelenekler sergileyen ancak sonuçta benzer şekilde işlev gören melez sistemler olarak karşımıza çıkmaktadır." Karayip devletlerindeki siyasal sistemler benzer özellikler göstermektedir.
Karayip devletlerindeki bölgeciliğin etkisi genellikle görmezden gelinir. Bazı bilim adamları, her bir küçük devletin benzersiz olduğunu ve dolayısıyla Karayipler'de bölgeciliğin yapılamayacağını savunmaktadır. Diğer yandan, bazı akademisyenler de, Karayip devletleri arasında ortak noktalar olduğunu ve bölgeciliğin de var olduğunu ileri sürmektedir. ''Karayip devletleri arasındaki benzerlikler ve tarihi ilişkiler, bölgede işbirliğine yol açıp aynı zamanda kolektif hareket arzusunu meydana getirmiştir.'' Bölgeselleşme konusundaki girişimler, bu devletlerin uluslararası ekonomik sistemde rekabet etme arzusunu yansıtmaktadır.
Ayrıca, diğer büyük eyaletlerin ilgisizliği Karayipler'deki bölgecilik anlayışını arttırmıştır. Son yıllarda Karayipler, ABD'nin ilgi alanı dışında kalmıştır.
Soğuk Savaşın sona ermesiyle birlikte ABD'nin güvenliği ve ekonomik çıkarları diğer alanlara yoğunlaşmış ve sonuç olarak Karayipler'e yapılan ABD yardım ve yatırımlarında önemli bir azalma yaşanmıştır. Bu küçük, nispeten yoksul devletler için uluslararası desteğin olmaması bölgeciliğin gelişmesine yol açmıştır.
Soğuk Savaşın ardından Karayipler'de bir başka önemli mesele de; ABD ve Avrupa Birliğinin birbirlerini bahane ederek bölge üzerindeki hususi yaklaşımlarından dolayı bazı Karayip Devletlerinin ekonomik büyümesinin hız kesmesi olmuştur.
ABD'nin Karayiplerdeki etkisi
Amerika Birleşik Devletleri, Bill Clinton'un başkanlığı döneminde, Lomé Sözleşmesi olarak bilinen ve Afrika, Karayip ve Pasifik'teki sömürgelerden, Avrupa Birliği ülkelerine ucuz yollardan muz ihracatının yapılması konusunda Avrupa'ya imtiyazlar tanıyan program aleyhinde, Dünya Ticaret Örgütü nezdinde itiraz kampanyası başlatmıştır. Dünya Ticaret Örgütü, Birleşik Devletlerin lehine karar vermiş ve Afrika, Karayipler ve Pasifik ülkelerinin yararına olan bazı sözleşme maddeleri yürürlükten çıkartılarak, yerine Cotonou Anlaşması yapılmıştır.
ABD / AB anlaşmazlığında ABD, Avrupa üzerinde baskı kurup, Karayipler ile aralarında olan sözleşmeyi Cotonou Anlaşması uyarınca düzenlemeleri için ;
Avrupa Birliği ürünlerine büyük zamlar (%100'e varan) yapmıştır.
Karayipler'deki çiftçiler, Lomé Sözleşmesi yürürlükten kalktığı için düşen kar oranları ve yükselen maliyetlerden şikayetçi olmuştur. Bazı çiftçiler, daha yüksek kar marjına sahip olan ve Kuzey Amerika ile Avrupa'daki yasa dışı uyuşturucu pazarının büyük bir kısmını karşılayan, uyuşturucu ekimine yönelmek için giderek artan baskıya maruz kalmıştır.
Avrupa Birliği'nin Karayiplerdeki etkisi
Karayip ülkeleri, kıyı endüstrisini gözetim altında tutabilmek için, Karayipler Mali Çalışma Grubu ve diğer bölgesel yapılanmalar ile yakın işbirliği içinde hareket etmeye başlamışlardır. Karayip Havzası ülkeleri arasında bölgecilik anlayışı için çalışan en önemli kuruluşlardan biri Karayip Devletleri Birliği (ACS) olmuştur. 1992'de CARICOM tarafından öne sürülen ACS, Temmuz 1994'te kurulmuş ve kısa sürede bölgedeki diğer ülkelerin desteğini kazanmıştır. ACS, Karayip Havzasına özgü konularda Karayip bölgecilik anlayışını sürdürmektedir. ACS ve CARICOM işbirliğindeki bölgecilik anlayışı, Karayipler'in siyaset ve ekonomisinin inkar edilemez bir parçası olmuştur. Bölgesel inisiyatiflerin başarıları akademisyenler tarafından halen tartışılmakla beraber, bölgecilik anlayışı Karayipler'de halen hüküm sürmektedir.
Venezuela'nın Karayiplerdeki etkisi
Venezuela Cumhurbaşkanı Hugo Chavez, Latin Amerika Halkları İçin Bolivarcı İttifakını (ALBA) kurmuş ve birkaç Doğu Karayip adası birliğe katılmıştır.
2012'de 9 milyon nüfusu ile Haiti devleti, birliğe katılmak isteyen en büyük Karayip Ortak Pazarı (CARICOM) ülkesi olmuştur.
Karayiplerde yerel kuruluşlar
Farklı adalarda işbirliği ile yürütülen ortak kurumlar:
- Karayip Devletleri Birliği (ACS), Trinidad ve Tobago
- Karayipler Sanayi ve Ticaret Birliği (CAIC), Trinidad ve Tobago
- Karayipler Birliği Ulusal Telekomünikasyon Organizasyonu (CANTO), Trinidad ve Tobago
- Karayip Ortak Pazarı (CARICOM), Guyana
- Karayipler Kalkınma Bankası (CDB), Barbados
- Karayipler Afet Kriz Yönetimi Ajansı (CDERA), Barbados
- Karayip Eğitimcileri Ağı
- Karayipler Elektrik Hizmetleri Hizmetleri Kurumu (CARILEC), Saint Lucia
- Karayipler Tahkikat Konseyi (CXC), Barbados ve Jamaika
- Karayipler Mali Çalışma Grubu (CFATF), Trinidad ve Tobago
- Karayipler Gıda Mahsulleri Topluluğu, Porto Riko
- Karayipler Futbol Birliği (CFU), Jamaika
- Karayipler Otel ve Turizm Birliği (CHTA), Florida ve Porto Riko
- Karayipler Girişimcilik Kurumu (IUCN Girişimi)
- Karayipler Ekonomik Rekabet Programı (CPEC), Saint Lucia
- Karayipler Bölgesel Çevre Programı (CREP), Barbados
- Karayipler Bölgesel Balıkçılık Kurumu (CRFM), Belize
- Karayipler Bölgesel Uzlaşma Kurumu (CRNM), Barbados ve Dominik Cumhuriyeti
- Karayipler Telekomünikasyon Birliği (CTU), Trinidad ve Tobago
- Karayipler Turizm Organizasyonu (CTO), Barbados
- Latin Amerika ve Karayip Devletleri Topluluğu (CELAC)
- Karayipler Çocuk Gelişimi Vakfı, Barbados
- Latin Amerika ve Karayipler Bilgi Ağı Merkezi (LACNIC), Brezilya ve Uruguay
- Latin Amerika ve Karayipler Ekonomik Sistemi, Venezuela
- Doğu Karayip Devletleri Teşkilatı (OECS), Saint Lucia
- Birleşmiş Milletler Latin Amerika ve Karayipler Ekonomik Komisyonu (ECLAC), Şili ve Trinidad ve Tobago
- Batı Hint Adaları Üniversitesinin, Jamaika, Barbados, Trinidad ve Tobago'da bulunan üç kampüsüne ek olarak, üniversite kampüsü bulunmayan ülkelerde dışarıdan eğitimi sağlamak amacıyla, 2008 yılında dördüncü bir kampüs olarak Açık Eğitim Fakültesi faaliyete geçmiştir ve aynı zamanda örgün eğitim için uzaktan eğitim yüksek okul merkezleri açılmıştır. Açık Eğitim Fakültesi, İngilizce konuşulan 16 Karayip ülkesinde 42 binada hizmet vermektedir.
- Batı Hint Adaları Kriket Kurulu, Antigua ve Barbuda
Karayipler mutfağı
Karayiplerde ne yenir?

- Anguilla - pirinç, bezelye ve balık
- Antigua ve Barbuda - fungee ve pepperpot (mantar ve sebzeli et buğulama)
- Bahamalar - Guava duff, Conch Salatası ve Conch böreği
- Barbados - cou-cou ve uçan balık
- Belize-pilav ve fasulye, patates salatası ve tavuk yahnisi; beyaz pirinç pilavı, güveçte fasulye, ve kızarmış balık ile lahana salatası
- İngiliz Virgin Adaları - balık ve fungee (mantar)
- Kayman Adaları - kaplumbağa yahnisi, kaplumbağa biftek, orfoz balığı
- Kolombiya Karayipler - Hindistan cevizi sütlü pilav, arroz con pollo, sancocho, Arap mutfağı (büyük Arap nüfusu nedeniyle)
- Küba - platillo Moros y Cristianos, ropa vieja, lechon, maduros, ajiaco
- Dominika - dağ tavuğu, bezelyeli pilav, köfte, tuzlu balık (kurutulmuş morina), dashin, plantain, fırın yemekleri (haşlanmış köfte), Hindistan cevizi reçeli, ekmek ağacı meyvesi, köri soslu keçi eti, unlu manyok, öküz kuyruğu ve çeşitli sığır eti çorbaları
- Dominik Cumhuriyeti - tavuklu pilav üstü kuru fasulye yahnisi, tavada kızarmış veya sığır eti veya kavurması ve yanında yeşil salata veya makarna salatası, karides, kotletpane ve tostones, en popüler Dominik yemeği mangu (muz püresi), Karışık yemek tabağı, ulusal bayrak anlamına gelen 'bandera nacional' olarak adlandırılmaktadır. Venezuela'da pabellón criollo yemeği için benzer bir tabir kullanılmaktadır.
- Grenada - ekmek ağacı yahnisi
- Guyana - pepperpot (yahni), pişmiş pirinç (pilav), körü soslu gözleme, methem
- Haiti - griot (kızarmış domuz eti), bezelyeli pilav veya 'diri ak pwa' (fasulyeli pilav) ile servis edilir.
- Jamaika - Ake bitkisi ve tuzlu balık, callaloo, jerk usulü (gratin) tavuk, körili tavuk
- Montserrat - Keçi yahnisi
- Porto Riko - yeşil güvercin bezelyeli sarı pilav, tuzlu balık yahnisi, kavrulmuş domuz sırtı, tavuk sote, mofongo, işkembe çorbası, alcapurria, Hindistan cevizi muhallebisi, sütlaç, guava turta, Mayorka ekmeği
- Saint Kitts ve Nevis - Hindistan cevizi köfte, baharatlı sinirotu, tuzlu balık, ekmek ağacı meyvesi
- Saint Lucia - callaloo, dal roti, kurutulmuş ve tuzlanmış morina, yeşil muz, pilav ve fasulye
- Saint Vincent ve Grenadinler - kavrulmuş ekmek ağacı meyvesi ve kızarmış turna balığı
- Trinidad ve Tobago - callaloo, doubles (sandviç), aloo böreği, fried bake (lokma), fulourie, fırında pişmiş köpek balığı, macroni böreği, köri, roti (paratha, fried bake (lokma), sada, dosti, dalpuri, aloo paratha, puri), dal bhat, khichdi, kachori , baiganee, yengeç ve köfte, saheena, pulao veya pilao
- Amerika Birleşik Devletleri Virjin Adaları - keçi yahnisi, öküz kuyruğu veya sığır eti, deniz ürünleri, callaloo, fungee (Mantar)