İtilaf Devletleri

İtilaf devletleri hangileridir?

I. Dünya Savaşı'nda İtilaf Devletleri, İttifak Devletleri'ne karşı savaşan ülkelerdi.

1907'deki orijinal üçlü itilaf devletleri Fransa, Britanya ve Rusya idi. İtalya, savaşı Almanya ve Avusturya-Macaristan'ın başlattığını ve ittifakın yalnızca savunma amaçlı olduğunu savunarak, İttifak devletleri ile olan birlikteliğini sona erdirdi ve 1915'te İtilaf Devletleri saflarında savaşa katıldı. Diğer önemli itilaf üyelerinden biri de Japonya idi. Belçika, Sırbistan, Yunanistan, Karadağ ve Romanya'da itilaf devletlerine bağlıydı.

1920 tarihli Sevr Antlaşması, Başlıca İtilaf Devletlerini İngiliz İmparatorluğu, Fransız Cumhuriyeti, İtalya ve Japonya olarak tanımlar.

Başlıca İtilaf Devletleri ile birlikte yer alan diğer itilaf devletleri Ermenistan, Yunanistan, Hicaz, Polonya, Portekiz, Sırp-Hırvat-Sloven devleti ve Çekoslovakya devletlerinden oluşuyordu.

Nisan 1917'de ABD'nin, Almanya'ya karşı yaptığı savaş ilanının altında, Almanya'nın uluslararası ticaret gemisine saldırarak tarafsızlık anlaşmasını ihlal etmesi ve Meksika'ya gönderdiği Zimmermann Telgrafı yatıyordu. Amerika, Aralık 1917'de Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na karşı da savaş ilan etti. ABD, "harici kargaşalara" meyil vermemek adına Fransa'nın ve Birleşik Krallık'ın resmi bir ortağı olarak değil, "birlemiş kuvvetler" olarak savaşa katıldı. Osmanlı İmparatorluğu ve Bulgaristan, Amerika Birleşik Devletleri ile olan ilişkilerini koparmış olsa da, ikisi de savaş ilanında bulunmadılar.

Britanya İmparatorluğu'na bağlı Dominyon devletleri ve Kraliyet kolonileri, itilaf devletleri tarafında savaşa katkı sağlamışlardı ancak I. Dünya Savaşı'nda, İngiliz Kraliyet Kuvvetleri'nin harekat kontrol merkezi olan İngiliz Savaş Kabinesi ile birlikte hareket etmelerine olanak sağlayan bağımsız bir dış politikaları yoktu. Dominyon hükumetleri asker toplama ve cephedeki askerlerin tahliyesi görevlerini uygun görerek üstlendi. 1917 başlarından itibaren, Savaş Kabinesinin yerini, İmparatorluk Savaş Kabinesi devraldı ve yeni kabinede Dominyon devletleri de temsil edildi. Avustralya Birlikleri John Monash ve Kanada Birlikleri Korgeneral Arthur Currie komutasında toplandılar ve her iki korgeneral İngiliz generallerin buyruğu altındaydı. Nisan 1918'de, Batı Cephesi'ndeki tüm İtilaf kuvvetlerinin harekat kontrolü Fransız başkomutanı Ferdinand Foch komutasına geçti.

İtilaf devletleri tarihi

İttifak Devletleri'ne cephe alan orijinal itilaf, üç Büyük Avrupalı Güç tarafından kurulan Üçlü İtilaf oldu:

Britanya İmparatorluğu
3. Fransız Cumhuriyeti
Rus İmparatorluğu

Savaş, Avusturya Arşidükü Franz Ferdinand suikastına tepki olarak, 28 Temmuz 1914'te Avusturya'nın Sırbistan'a saldırmasıyla başladı.

Avusturya İmparatorluğu 8 Ağustos'ta da Sırp müttefiki Karadağ'a saldırdı. Batı Cephesi'nde, Belçika'nın iki tarafsız Devleti ve Lüksemburg, Alman Schlieffen Planı'nın bir parçası olarak derhal Alman birlikleri tarafından işgal edildi.

Savaşa katılan iki Felemenk ülkesinden Lüksemburg teslim olmayı seçti ve İtilaf Devletleri güçleri tarafından işbirlikçi bir devlet olarak görüldü: Lüksemburg asla Müttefiklerin safında yer almadı ve 1919 yılında Belçika ile aralarındaki düşmanlığın sona ermesiyle beraber Belçika'nın ilhak etme girişimlerinden kurtuldu. 23 Ağustos'ta Japonya ve sonrasında yedi ülke itilafa katıldı. İngiliz İmparatorluğu'nun katılımıyla Nepal savaşa girmiş oldu.

23 Mayıs 1915'te İtalya, itilaf Devletleri safında savaşa girdi ve Avusturya'ya savaş ilan etti; daha önce İtalya, Üçlü İtilaf'ın bir üyesi olmuştu ancak çatışmanın başlangıcından beri tarafsız kalmıştı. 1916'da, Karadağ, teslim oldu ve itilaf saflarından ayrıldı ve Portekiz ve Romanya olmak üzere iki ülke katıldı.

6 Nisan 1917'de Birleşik Devletler savaşa girdi. Liberya, Siam ve Yunanistan da İtilaf Devletleri arasında yer aldı. Ekim Devrimi'nden sonra Rusya, İtilaf Kuvvetleri'nden ayrılmış ve Kasım ayında İttifak Devletleri ile Brest Litovsk Barış Antlaşması'nı imzalayarak, resmi olarak savaştan çıkmıştır. Ardından Romanya düşmanlığı sona erdirmiş; ancak Balkan Devletleri 10 Kasım 1918'de tekrar İttifak Devletleri'ne karşı savaş ilan etmiştir. Rusya'nın geri çekilmesiyle beraber, beş Büyük Güç etrafında şekillenen, itilaf Devletlerinin nihai yapılanması oluşmuştur.

3. Fransız Cumhuriyeti
Britanya İmparatorluğu
Amerika Birleşik Devletleri
İtalya Krallığı
Japon İmparatorluğu

Paris Barış Konferansı sonrasında İngiltere, Fransa, İtalya ve Japonya Milletler Cemiyeti konseyinin daimi üyeleri oldu. Beşinci daimi üye olması beklenen ABD, ABD Senatosu'nun 19 Mart 1920'de Versay Barış Antlaşması'na karşı oy kullanması nedeniyle ayrıldı ve böylece Amerika'nın birliğe katılımı olumsuz sonuçlandı.

İtilaf devletlerinin savaşa katılma nedenleri

İngiltere'nin 1.Dünya Savaşına katılma nedeni

Almanların tarafsız ülke olan Belçika'yı istilasına tepki olarak Birleşik Krallık, 4 Ağustos 1914'te Almanya'ya savaş ilan etti. Britanya İmparatorluğu'nun savaş ilanından sonra, Avustralya, Kanada, Yeni Zelanda, Newfoundland ve Güney Afrika gibi İngiltere'ye bağlı, özerk devletler de otomatik olarak İngiltere saflarında savaşa katılmış oldu.

Rusya'nın 1.Dünya Savaşına katılma nedeni

Avusturya-Macaristan'ın 1914'te Sırbistan'ı işgal etmesine yanıt olarak, Rus hükumet yetkilileri Avusturya-Macaristan istilasını "zayıf bir ülke" üzerinde "alçakça bir savaş" olarak kınadılar. Rus hükumet yetkilisi Nikolaĭ N. Shebeko "Avusturya gibi güçlü bir imparatorluğun kendi varlığını koruma bahanesiyle, Sırbistan'a yaptığı saldırı, ülkemizde hiç kimse tarafından anlaşılır bir durum değildir; açıkça, Sırbistan'a vurulan bir ölüm darbesi anlamına gemektedir." Rusya Sırbistan ile yakın diplomatik ilişkiler yürütmüş ve Rusya dış işleri bakanı Sergey Sazonov olayların, Avusturya-Macaristan ve Almanya tarafından, Balkanlar'daki Rus nüfuzunu yok etme amaçlı yapılan bir komplo olduğunu savunmuştur.

30 Temmuz 1914'te Rusya genel seferberlik kararı aldı. Genel seferberlik kararından sonraki gün, Avusturya-Macaristan müttefiki Almanya, Rusya'nın Avusturya-Macaristan'a karşı müdahalesi öncesinde Rusya'ya savaş açtığını ilan etti.

Osmanlı savaş gemileri tarafından Rusya'nın Odessa limanına yapılan baskının ardından Rusya, Kasım 1914'te Osmanlı İmparatorluğu'na savaş ilan etti.

Fransa'nın 1.Dünya Savaşına katılma nedeni

Almanya, Rusya'ya karşı savaş ilan ettikten sonra Rusya ile aynı saflarda olan Fransa, savaş ihtimaline karşı genel seferberlik kararı aldı. 3 Ağustos 1914'te Almanya, Fransa'ya karşı savaş ilan etti.

Japonya'nın 1.Dünya Savaşına katılma nedeni

Japonya, Almanya'ya bir ültimatom göndermiş ve Kiautschou Körfezi üzerindeki imtiyazlarından vazgeçip bölgeyi Çin'e teslim etmesi yönünde uyarmıştı. Almanya bu talebi yerine getirmeyince, Japonya Almanya'ya karşı savaş ilan etti. Japon hükumeti Japon kamuoyuna, Japonya'nın sadece Avrupa güçleri adına "Avrupa Savaşı" na girmediğini, aynı zamanda Japonya'yı ''Uzak Doğudaki kötülüğün kaynağı' olarak nitelendiren savaş yanlısı Almanya'ya karşı, Asyalılar adına savaştığını bildirdi. Böylelikle Japonya, İngiliz-Japon itilafına katılmış oldu.

İtalya'nın 1.Dünya Savaşına katılma nedeni

İtalya, 1880'lerden beri Almanya ve Avusturya-Macaristan'ın yanı sıra Üçlü İttifak'ın bir üyesiydi; ancak Üçlü İttifak, bir ülkenin savaşa girmesi durumunda tüm taraflara danışılması gerektiğini şart koşuyordu ve İtalya'ya bu konuda bilgi verilmemişti. Bu yüzden, İtalya, savaşa katılmakla yükümlü olmadığını iddia etti. İtalya'nın, Almanya ve Avusturya-Macaristan ve diğer yandan İtilaf Devletleri ile olan ilişkilerinin şekillenmesinde en büyük etkenlerinden biri de, 1913 yılında İtalya'nın yıllık kömür ithalatının % 90'lık bir kısmının Britanya tarafından karşılanması oldu. İttifak Devletlerinin savaş içinde olması ve Almanya ile Avusturya-Macaristan'ın kömür stoklarını savaş için kullanmaları, İtalya'ya ihraç edilebilecek kömür miktarının çok azalması anlamına geliyordu. İtalya 1914-1915 yılları arasında tarafsızlığını sürdürme çabası içinde kaldı.

Diplomatik görüşmelerin ardından İngiltere ve Fransa, İtalya'nın savaş sırasında İtalyan nüfuslarının da bulunduğu Avusturya-Macaristan topraklarındaki bazı bölgeler ve İtilaf Devletleri topraklarında bazı bölgelerin İtalya hakimiyetine gireceği sözünü vererek, İtalya'yı savaşa katılmaya ikna ettiler. İtalya 22 Mayıs 1915'te seferberlik ilan etti ve Avusturya-Macaristan'a bir ültimatom gönderdi ve sonrasında Almanya'ya savaş ilan etmese de Avusturya-Macaristan'a karşı savaş ilan etti.

Sırbistan'ın 1.Dünya Savaşına katılma nedeni

Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Sırp hükumetine verdiği sert bir ültimatomla, Avusturya Arşidükü Francis Ferdinand'a yapılan suikast konusunda kapsamlı bir hükumet soruşturması yapılmasını istedi ve sonrasında Sırbistan'ı işgal etti. Sırbistan, Avusturya-Macaristan'ın taleplerinin çoğunu kabul etti, ancak mutlak boyun eğmediği için Avusturya-Macaristan tarafından istila edildi.

Rusya'nın Sırbistan'a diplomatik desteği vardı ve hem Sırbistan hem de Rusya, Avusturya-Macaristan'ın önemli bir Sırp nüfusu barındıran Bosna-Hersek'i kendine dahil etmesine içerledi. Osmanlı İmparatorluğu'nun Balkanlar'daki hakimiyeti sona erince,1912-1913 Balkan Savaşları'ndaki rolü ile Sırbistan'ın toprakları genişlemişti.

Savaş sırasında Sırbistan, Sırplar ve Güney Slavlarına karşı yürütülen Avusturya-Macaristan emperyalizminin savaşı tetiklediğini savunarak, Yugoslav Cemiyetinin de aralarında bulunduğu Yugoslavizm yanlıları ile işbirliği yaptı ve özellikle Güney-Slavları, Avusturya-Macaristan hakimiyetinden kurtarmak için, Güney-Slavları Birliği kurmayı amaçladı. 1917 Korfu Deklarasyonu ile Sırp hükumeti resmi olarak Yugoslavya devletini kurma niyetini ilan etti.

Savaşta ilk iki itilaf kuvvetleri zaferi, Batı Sırbistan'daki Cer ve Kolubara dağlarında Sırp ordu tarafından kazanıldı. Avusturya-Macaristan ordusu ağır kayıplarla ülkeden kovuldu. Sırbistan, savaş sırasında büyük kayıplar yaşadı; tüm erkeklerin yaklaşık %50'si ve tüm nüfusunun yaklaşık %30'u hayatını kaybetti.

Romanya'nın 1.Dünya Savaşına katılma nedeni

Ana İtilaf Kuvvetleri arasındaki statü eşitliği, Romanya'nın savaşa girişinin başlıca koşullarından biriydi. Güçler, 1916'da Bükreş Antlaşması ile bu statüyü resmen kabul ettiler. Romanya, toplam 1.200.000 askeri birlikle, 4 Avrupa cephesinden 3'ünde savaştı: Doğu, Balkan ve İtalyan.

Rumen askeri sanayi, ağırlıklı olarak cephelere silah ve uçaksavar temini üzerine yoğunlaşmıştı. 334 adet Alman yapımı 53 mm Fahrpanzer silah, 93 adet Fransız yapımı 57 mm Hotchkiss silah, 66 adet Krupp 150 mm silah ve düzinelerce 210 mm silah, Romanya üretimi savaş arabalarına monte edilip hareketli ağır savaş topuna dönüştürülürken; 45 adet Krupp 75 mm silahı ve 132 Hotchkiss silahı da uçaksavar silahlarına dönüştürüldü. Rumenler, 120 adet 105 mm'lik Alman yapımı Krupp havan topunu da geliştirerek o zamanların en etkili havan toplarına dönüştürdüler. Romanya, kendine özgü havan modeli olan 250 mm Negrei Model 1916'yı, sıfırdan tasarlayıp üretmeyi bile başardı.

Diğer Rumen teknolojik araçlar arasında, dünyanın ilk metal uçağı olan Vlaicu III yer almaktadır. Rumen Donanması Tuna üzerinde en büyük savaş gemilerine sahipti. Avusturya-Macaristan'da üretilen parçalar kullanılarak Galati tersanesinde yapılan 4 adet birinci sınıf nehir gözlemcisi savaş gemilerinden ilk suya indirilen, 1907 yılında Lascăr Catargiu gemisi oldu. Rumen savaş gemileri, 3 kuleye yerleştirilen 3 adet 120 mm deniz silahı, 2 adet 120 mm deniz havan topu, 4 adet 47 mm uçaksavar silahı ve 2 adet 6,5 makineli tüfekle beraber neredeyse 700 ton ağırlığındaydı. Savaş gemileri Turtucaia Savaşı ve Birinci Kobadin Savaşı'nda kullanıldı. Rumenler tarafından tasarlanan Schneider 150 mm, 1912 Model havan topu, Batı Cephesi'ndeki en modern silahlardan biri olarak değerlendirildi.

Romanya'nın Ağustos 1916'da Savaşa girmesi, Almanlar için büyük değişiklikler yarattı. General Erich von Falkenhayn görevden alınması ve Romanya'daki İttifak Devletleri birliklerinin komutasına gönderilmesi, Hindenburg'un rütbesinin giderek yükselmesine olanak sağlamıştır.

Avrupa'nın en uzun cephesinde (1.600 km) ve az miktarda takviye birlikleri ile (1916'da yalnızca 50.000 Rus ve 650.000 Rumen takviyesi yapılmıştır) tüm Müttefik Kuvvetlere karşı savaşmak zorunda kalan Romanya'nın başkenti düşmüştür. Vlaicu III uçağı da ele geçirilip Almanya'ya gönderilmiş ve en son 1942 yılında görülmüştür. Rumen yönetimi, 1917'de Lași şehrini yeni başkent olarak atamış ve İtilaf Devletleri safında savaşmaya devam etmiştir. Nispeten kısa ömürlü olmasına rağmen, 1916'daki Rumen seferberliği, Batı İtilaf Kuvvetlerine kayda değer bir zaman kazandırmıştır. Romanya ile mücadele eden Almanya'nın diğer hücum operasyonları kesilmiştir. Temmuz 1917'de Mărăşti'de Rumenlere karşı (Rusya tarafından desteklenen) taktik yenilgiye uğrayan Müttefik Kuvvetler, Mărăşeşti ve Oituz'a karşı iki hücum başlatmıştır. Mărăşeşti'deki Alman saldırısı defedilmiş ve tutsak edilen Alman askerlerinin daha sonraları kendilerini esir alan Romanya tarafına itiraf edeceği üzere Almanlar çok ağır kayıplar vermiş ve ''Somme ve Verdun savaşlarından bu yana böyle sert direnişle karşılaşmadıklarını" söylemiştir. Oituz'daki Avusturya-Macar saldırısı da başarısız olmuştur. 22 Eylül'de Avusturya-Macaristan yapımı Enss savaş gemileri SMS Inn, Brăila yakınlarında bir Rumen mayını tarafından batırılmıştır. Rusya, Brest Litovsk Barış Antlaşması'nı imzalayıp savaştan ayrıldıktan sonra Romanya, Müttefik Kuvvetler tarafından kuşatılmış ve sonuçta 7 Mayıs 1918'de benzer bir anlaşma imzalamıştır. Topraklarını Avusturya-Macaristan ve Bulgaristan'a bırakmak zorunda kalmasına rağmen, Romanya daha sonraları Besarabya (Moldovya) ile birleşerek bölgede net bir kazanç elde etmiştir. 10 Kasım'da Romanya savaşa yeniden dahi olmuş ve Macaristan ile Ağustos 1919'a kadar savaşmıştır.

Diğer itilaf devletlerinin savaşa giriş sebepleri

Belçika'nın 1.Dünya Savaşına girmesi

Belçika, savaş başladığında tarafsızlığını ilan etmişti, ancak Almanya, Belçika'nın tarafsızlığını gözardı etti ve Fransa'nın başkenti Paris'e saldırmak için ülkeyi istila etti. Sonuç olarak, Belçika İtilaf Devletleri'nin bir üyesi oldu.

Brezilya'nın 1.Dünya Savaşına girmesi

Almanya'nın savaş gemileri tarafından batırılan ticari gemiyi öne sürüp müdahil olan Amerika ile aynı sebepten ötürü; Brezilya, Almanya ve ittifak Devletleri'ne karşı 1917'de savaşa girmiştir.

Karadağ'ın 1.Dünya Savaşına girmesi

Sırbistan ile çok yakın kültürel ve siyasi ilişkilere sahip olan ve 1912-1913 Balkan Savaşları'nda Sırbistan ile işbirliği yapan Karadağ, Avusturya-Macaristan'a karşı savaşa katıldı.

Nejd ve Hasa'nın 1.Dünya Savaşına girmesi

Necid ve Ahsa Emirliği, 26 Aralık 1915'teki Darin Antlaşması uyarınca, Britanya saflarında savaşa katıldı.

Asir İdrisid Emirliği'nin 1.Dünya Savaşına girmesi

Asir Emirliği, Arap isyanına katıldı. Asir Emiri Muhammad ibn Ali al-Idrisi, Britanya ile bir anlaşma imzaladı ve Mayıs 1915'te İtilaf Devletleri'ne katıldı.

İtilaf devletleri destekçileri

Amerika Birleşik Devletleri

Amerika Birleşik Devletleri, Almanya'nın denizaltı savaş gemisi tarafından batırılan ticari gemi ile tarafsızlık anlaşmasını ihlal ettiğini öne sürüp, 1917'de Almanya'ya karşı savaş ilan etmiştir. Aynı döneme denk gelen ve Almanya tarafından Meksika'ya gönderilen Zimmermann Telgrafı'nda; Almanların yaklaşık seksen yıl önce ABD'ye kaptırılan bazı toprakların geri alınması konusunda Meksika'ya yardım edeceği bahsinin geçmesi de savaş ilanı üzerine önemli bir etkisi olmuştur. ABD, "harici kargaşalara" meyil vermemek adına Fransa'nın ve Birleşik Krallık'ın resmi bir müttefiki olarak değil, "birlemiş kuvvetler" olarak savaşa katıldı. Osmanlı İmparatorluğu ve Bulgaristan, Amerika Birleşik Devletleri ile olan ilişkilerini koparmış olsa da, ikisi de savaş ilanında bulunmadılar.

Devlet olmayan itilaf kuvvetleri destekçileri

Herhangi bir devlete bağlı olmadan, İtilaf Devletleri saflarına katılan gönüllü savaşçılar, savaşın sonunda İttifak Devletleri'nden ayrılmış ve barış anlaşmalarına kazanan uluslar olarak katılmaları sağlanmıştır.

Düzensiz Ermeni ordusu savaşçıları ve gönüllü savaşçılar: Rus Devrimi sonrasında Sovyet Rusya'dan ayrılmış ve Osmanlı İmparatorluğu'na karşı savaşmıştır.

Polonya birlikleri

Çekoslovak birlikleri: Fransa, İtalya ve Rusya tarafından silahlandırılmıştır.

İtilaf devletleri liderleri ve komutanları

Sırbistan

I. Petro - Sırbistan Kralı
Veliaht Prens Alexander - Kral naibi, Başkomutan
Nikola Pašić - Sırbistan Başbakanı
Mareşal Radomir Putnik - Sırp Ordusu Genel Kurmay Başkanı (1914-1915)
General / Mareşal Živojin Mišić - Genelkurmay Yardımcısı (1914), Birinci Ordu Komutanı (1914-1915; 1917), daha sonra Genelkurmay Başkanı (1918)
General / Mareşal Petar Bojović - Birinci Ordu Komutanı (1914), Genelkurmay Başkan Yardımcısı (1915-1916), Genel Kurmay Başkanı (1916-1917) sonrasında Birinci Ordu Komutanı (1918)
General / Mareşal Stepa Stepanović - İkinci Ordu Kumandanı (1914-1918)
General Pavle Jurišić Šturm - Üçüncü Ordu Kumandanı (1914-1916)
Albay Dušan Stefanović - Savaş Bakanı (1914)
Albay Radivoje Bojović - Savaş Bakanı (1914-1915)
Albay / General Božidar Terzić - Savaş Bakanı (1915-1918)
General Mihailo Rašić - Savaş Bakanı (1918)
Albay / General Miloš Vasić - Birinci Ordu Komutanı (1916; 1917), Üçüncü Ordu Komutanı (1916)

Karadağ

I. Nikolay - Karadağ Kralı, Başkomutan
General Serdar Janko Vukotić - Başbakan, 1. Karadağ Ordusu Komutanı
General Božidar Janković - Karadağ Ordusu Genelkurmay Başkanı (1914-1915)
Albay Petar Pešić - Karadağ Ordusu Genelkurmay Yardımcısı (1914-1915), daha sonra Karadağ Ordusu Genelkurmay Başkanı (1915-1916)
Veliaht Prens II. Danilo Petrović-Njegoš - 1. Karadağ Ordusunda kurmay
Tuğgeneral Krsto Popović - Birinci Karadağ Ordusunda kurmay, Serdar Janko Vukotić'in yardımcısı
General Anto Gvozdenović - Kral naibi
General Mitar Martinović - Karadağ ordusunda bir çok müfreze komutanı (1914-1915'te Drina-Hersek müfrezeleri ve 1916'da Kotor müfrezesi)

Rusya (1914-1917)

II. Nikolay - Rusya İmparatoru, Polonya Kralı ve Finlandiya Büyük Prensi. (15 Mart 1917'ye kadar)
Grandük Nikolay Nikolayeviç Romanov - Başkomutan (1 Ağustos 1914 - 5 Eylül 1916) ve Kafkasya Valisi
Ivan Goremykin - Rus İmparatorluğu Bakanlar Kurulu Başkanı (1 Ağustos 1914 - 2 Şubat 1916)
Boris Stürmer - Rus İmparatorluğu Bakanlar Kurulu Başkanı (2 Şubat 1916 - 23 Kasım 1916)
Alexander Trepov - Rus İmparatorluğu Bakanlar Kurulu Başkanı (23 Kasım 1916 - 27 Aralık 1916)
Nikolai Golitsyn - Rus İmparatorluğu Bakanlar Kurulu Başkanı (27 Aralık 1916 - 9 Ocak 1917)
Süvari Birlikleri Komutanı, General Alexander Samsonov - İkinci Rusya Ordusunun Doğu Prusya istilası komutanı (1 Ağustos 1914 - 29 Ağustos 1914)
Süvari Birlikleri Komutanı, General Paul von Rennenkampf - Doğu Prusya istilasında Birinci Ordu Komutanı (1 Ağustos 1914 - Kasım 1914)
Topçu Birlikleri Komutanı, General Nikolay İvanov - Güneybatı Cephesindeki Rus ordusunun komutanı, (1 Ağustos 1914 - Mart 1916) Galiçya'daki eylemlerin çoğundan sorumlu.
General Emir Subayı Aleksei Brusilov - Güney-Batı cephesinin komutanı, sonrasında, Çarlık sona erince geçici olarak Başkomutanlık yaptı. (Şubat 1917 - Ağustos 1917)
Piyade Birlikleri Komutanı, General Lavr Georgievich Kornilov - ardından Güney Batı Cephesi Komutanı, daha sonra Başkomutan (Ağustos 1917)
Piyade Birlikleri Komutanı, General Aleksey Kuropatkin - Kuzey Cephe Komutanı (Ekim 1915 - 1917)
Piyade Birlikleri Komutanı, General Nikolai Yudenich - Kafkasya Komutanı (Ocak 1915 - Mayıs 1917)
Amiral Andrei Eberhardt - Karadeniz Filosu Komutanı (1914-16)
Amiral Alexander Kolchak - Karadeniz Filosu Komutanı (1916-17)
Amiral Nikolai Essen - Baltık Filosu Komutanı (1913 - Mayıs 1915)

Belçika

Belçika Kralı I. Albert (23 Aralık 1909 - 17 Şubat 1934) ve Belçika ordusunun Başkomutanı
Charles de Broqueville - Başbakan (1912-1918); Savaş sona ermeden Haziran 1918'de yerine Gérard Cooreman atandı.
Félix Wielemans - Belçika Ordusu Genelkurmay Başkanı
Gérard Leman - Liège bölgesi genel savunma komutanı
Théophile Figeys - Yüz Gün Taarruzu'nda Gerneral
Charles Tombeur - Doğu Afrika sahnesinde sömürge Halkları Gücü (Force Publique) komutanı

Fransa

Raymond Poincaré - Fransa Cumhurbaşkanı
René Viviani - Fransa Başbakanı (13 Haziran 1914 - 29 Ekim 1915)
Aristide Briand - Fransa Başbakanı (29 Ekim 1915 - 20 Mart 1917)
Alexandre Ribot - Fransa Başbakanı (20 Mart 1917 - 12 Eylül 1917)
Paul Painlevé - Fransa Başbakanı (12 Eylül 1917 - 16 Kasım 1917)
Georges Clemenceau - Fransa Başbakanı (16 Kasım 1917'den itibaren)
Fransa Bölge Komutanı / Mareşal Joseph Joffre - Fransız Ordusu Başkomutanı (3 Ağustos 1914 - 13 Aralık 1916)
Fransa Bölge Komutanı Robert Nivelle - Fransız Ordusu Başkomutanı (13 Aralık 1916 - Nisan 1917)
Fransa Bölge Komutanı / Mareşal Philippe Pétain - Fransız Ordusu Başkomutanı (Nisan 1917 - 11 Kasım 1918)
Fransa Bölge Komutanı / Mareşal Ferdinand Foch - Yüksek Müttefik Komutan (26 Mart 1918 - 11 Kasım 1918)
Fransa Bölge Komutanı / General Maurice Sarrail - Selanik Cephesindeki İtilaf ordularının komutanı (1915-1917)
Kara Kuvvetleri Komutanı General Adolphe Guillaumat - Selanik Cephesindeki İtilaf ordularının komutanı (1917-1918)
Fransa Bölge Komutanı / Mareşal Louis Franchet d'Espèrey - Salanik Cephesindeki İtilaf ordularının komutanı (1918)
Tuğgeneral Milan Rastislav Štefánik - Fransız Ordusu Genel Komutanı, Çekoslovak Birlikleri Komutanı

Britanya İmparatorluğu

V. George - İngiltere Kralı, Hindistan İmparatoru
HH Asquith - Birleşik Krallık Başbakanı (5 Aralık 1916'ya kadar)
David Lloyd George - Birleşik Krallık Başbakanı (7 Aralık 1916'dan itibaren)
Mareşal Horatio Herbert Kitchener - Harp Bakanı (5 Ağustos 1914 - 5 Haziran 1916)
General William Robertson - İmparatorluk Genelkurmay Başkanı (23 Aralık 1915 - Şubat 1918)
General Henry Wilson - İmparatorluk Genelkurmay Başkanı (Şubat 1918 - Şubat 1922)
General John French - İngiliz Sefer Birlikleri Komutanı (4 Ağustos 1914 - 15 Aralık 1915)
General / Mareşal Douglas Haig - İngiliz Sefer Birlikleri Komutanı (15 Aralık 1915 - 11 Kasım 1918)
General Hugh Trenchard - Kraliyet Hava Kuvvetleri Komutanı - (Ağustos 1915 - Ocak 1918)
Winston Churchill - Deniz Kuvvetleri Komutanı - (1911 - Mayıs 1915)
Arthur Balfour - Deniz Kuvvetleri Komutanı - (Mayıs 1915 - Aralık 1916)
Edward Carson - Deniz Kuvvetleri Komutanı - (10 Aralık 1916 - 17 Temmuz 1917)
Eric Geddes - Deniz Kuvvetleri Komutanı - (Temmuz 1917 - Ocak 1919)
Filo Amirali John "Jackie" Fisher -Deniz Kuvvetleri Komutanı - (1914 - Mayıs 1915)
Amiral Henry Jackson - Deniz Kuvvetleri Komutanı - (Mayıs 1915 - Kasım 1916)
Amiral John Jellicoe - Büyük Filo Komutanı (Ağustos 1914 - Kasım 1916); Deniz Kuvvetleri Komutanı (Kasım 1916 - Aralık 1917)
Amiral Rosslyn Wemyss - Deniz Kuvvetleri Komutanı (Aralık 1917 - Kasım 1919)
Amiral David Beatty - Büyük Filo Komutanı (Kasım 1916 - Nisan 1919)
General Archibald Murray - Mısır Sefer Kuvvetleri Komutanı (Ocak 1916 - Haziran 1917)
General Edmund Allenby - Mısır Sefer Kuvvetleri Komutanı (Haziran 1917 - Kasım 1918)
Eric John Eagles Swayne - Somaliland Sefer Birlikleri İngiliz komutanı

Kanada Hükümdarlığı

Robert Borden - Kanada Başbakanı (1914-18)
Sam Hughes - Askeriye ve Savunma Bakanı (1914 - Ocak 1915)
Joseph Flavelle - İmparatorluk Savaş Gemileri Yönetim Kurulu Başkanı (1915-19)
Korgeneral Edwin Alderson - Kanada Birleşmiş Sefer Kuvvetleri ve Kanada Kolordu Komutanı (26 Ocak 1915 - Eylül 1915)
General Julian Byng - Kanada Birleşmiş Sefer Kuvvetleri ve Kanada Kolordu Komutanı (Haziran 1916 - Haziran 1917)
General Arthur Currie - Kanada Birleşmiş Sefer Kuvvetleri ve Kanada Kolordu Komutanı (Haziran 1917 -)

Avustralya Milletler Topluluğu

Joseph Cook - Avustralya Başbakanı (17 Eylül 1914 tarihine kadar)
Andrew Fisher - Avustralya Başbakanı (17 Eylül 1914 - 27 Ekim 1915)
Billy Hughes - Avustralya Başbakanı (27 Ekim 1915'den itibaren)
General William Birdwood - Avustralya Birlikleri Komutanı (Batı Cephesinde görev yapan beş Avustralya piyade tümeni) (Kasım 1917 - Mayıs 1918)
General John Monash - Avustralya Kolordu Komutanı (Mayıs 1918 -)
Tümgeneral William Holmes - Avustralya Donanma ve Askeri Sefer Kuvvetleri Komutanı (Ağustos 1914 - Şubat 1915)
General Harry Chauvel - Desert Mounted Corps (Sina ve Filistin) Komutanı (Ağustos 1917 -)

Hindistan İmparatorluğu

Charles Hardinge, Penshurst Hardinge Baronu- Hindistan Genel Valisi 1910-1916
Frederic Thesiger, Chelmsford Vikontu - Hindistan Genel Valisi 1916-1921
Robert Crewe-Milnes, Crewe Markisi - Hindistan Devlet Sekreteri (Mayıs 1911 - Mayıs 1915)
Austen Chamberlain - Hindistan Devlet Sekreteri (Mayıs 1915 - Temmuz 1917)
Edwin Samuel Montagu - Hindistan Devlet Sekreteri (Temmuz 1917 - Mart 1922)
İngiliz Hint Ordusu komutanı Korgeneral John Nixon (Ortadoğu'da aktif)

Güney Afrika Birliği

General Louis Botha - Güney Afrika Başbakanı
General Jan Smuts - Güney Batı Afrika ve Doğu Afrika Öncü Birlikleri komutanı, daha sonra İmparatorluk Savaşı Kabinesi üyesi

Yeni Zelanda

William Massey - Yeni Zelanda Başbakanı
Tümgeneral Sir Alfred William Robin - Serdümen Generali ve Yeni Zelanda Ordu Komutanı (Ekim 1914'den itibaren)
Binbaşı General Sir Andrew Hamilton Russell - Yeni Zelanda Bölge Komutanı

Newfoundland Dominion

Sir Edward Morris - Newfoundland Başbakanı (1909-1917)
Sir John Crosbie - Newfoundland Başbakanı (1917-1918)
Sir William Lloyd - Newfoundland Başbakanı (1918-1919)

Japonya

İmparator Taishō - Japonya İmparatoru
Ōkuma Shigenobu - Japonya Başbakanı (16 Nisan 1914 - 9 Ekim 1916)
Terauchi Masatake - Japonya Başbakanı (9 Ekim 1916 - 29 Eylül 1918)
Hara Takashi - Japonya Başbakanı (29 Eylül 1918 - 4 Kasım 1921)
Kōzō Satō - İkinci Özel Görev Filosu Komutanı
Kamio Mitsuomi - Tsingtao'daki itilaf Devletleri Kara Kuvvetleri Komutanı

İtalya (1915-1918)

III. Vittorio Emanuele - İtalya Kralı
Antonio Salandra - Başbakan (18 Haziran 1916'ya kadar)
Paolo Boselli - Başbakan (18 Haziran 1916 - 29 Ekim 1917)
Vittorio Emanuele Orlando - Başbakan (29 Ekim 1917'den itibaren)
Luigi Cadorna - İtalyan Kraliyet Ordusu başkomutanı
Armando Diaz - İtalyan Kraliyet Ordusu başkomutanı
Abruzzi Dükü Luigi - Adriyatik Filosunun Başkomutanı (1914-17)
Paolo Thaon di Revel - İtalyan Kraliyet Deniz Kuvvetleri Amirali

Romanya (1916-1918)

I. Ferdinand - Romanya Kralı
General Constantin Prezan - Romanya Genelkurmay Başkanı
Ion IC Brătianu - Romanya Başbakanı
Vintilă Brătianu - Savaş Sekreteri
Mareşal Alexandru Averescu - 2. Ordu, 3. Ordu ve daha sonra Güney Ordu Grubu Komutanı
General Eremia Grigorescu - 1. Ordu Komutanı

Yunanistan (1917-1918)

Eleftherios Venizelos: 13 Haziran 1917'den sonra Yunanistan Başbakanı.
I. Konstantin (Yunanistan) : Yunanistan Kralı, resmen istifa etmeden tahttan indi.
George: Yunanistan'da Veliaht Prens, babası tahttan çekildikten sonra Kral olarak atandı ve kral olmayı reddedince babası gibi sürgün edildi.
Alexander: Yunanistan Kralı, babası ve erkek kardeşi tahttan indikten sonra Yunanistan Kralı oldu.
Panagiotis Danglis: Yunanistan Kara Kuvvetlerinde General

Amerika Birleşik Devletleri (1917-1918)

Woodrow Wilson - ABD Başkanı ve ABD Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı
Newton D. Baker - ABD Savaşı Sekreteri
Josephus Daniels - Birleşik Devletler Donanması Sekreteri
Tümgeneral / General John J. Pershing - Amerikan Sefer Kuvvetleri Komutanı
Tuğmiral William Sims - ABD Deniz Kuvvetlerinin Avrupa Sularındaki Komutanı
Tuğgeneral Mason Patrick - Birleşik Devletler Ordusu Hava Kuvvetleri Komutanı

Portekiz (1917-1918)

Bernardino Machado - Portekiz Başkanı (12 Aralık 1917'ye kadar)
António José de Almeida - Portekiz Başbakanı (15 Mart 1916 - 25 Nisan 1917)
Sidónio Pais - Portekiz Başbakanı ve Savaş Bakanı (11 Aralık 1917 - 9 Mayıs 1918) ve Portekiz Cumhurbaşkanı (9 Mayıs 1918'den itibaren)
José Norton de Matos - Savaş Bakanı (10 Aralık 1917'ye kadar)
João Tamagnini Barbosa - Geçici Savunma Bakanı (9 Mayıs 1918 - 15 Mayıs 1918)
Amílcar Mota - Savaş Sekreteri (15 Mayıs 1918 - 8 Ekim 1918)
Álvaro de Mendonça - Savaş Sekreteri (8 Ekim 1918'den itibaren)
Fernando Tamagnini de Abreu - Portekiz Seferi Kolordusu (CEP) Komutanı
José Augusto Alves Roçadas - Güney Angola'daki Portekiz Kuvvetleri Komutanı
José Luís de Moura Mendes - Doğu Afrika'daki Portekiz Kuvvetleri komutanı (Haziran 1916'ya kadar)
José César Ferreira Gil - Doğu Afrika'daki Portekiz Kuvvetleri Komutanı (Haziran 1916'dan itibaren)
Sousa Rosa - Doğu Afrika'daki Portekiz Kuvvetleri Komutanı (1917'den itibaren)

Siam (Tayland) (1917-1918)

VI. Rama - Siyam Kralı
Mareşal Chao Phraya Bodindechanuchit - Savunma Bakanı
Prens Chakrabongse Bhuvanath - I. Dünya Savaşı'nda Siyam Sefer Kuvvetleri başkomutanı
General Phraya Bijai Janriddhi - Siyam Sefer Kuvvetleri Batı Cephesi Komutanı

Brezilya (1917-1918)

Birinci Dünya Savaşı sırasında Brezilya ana maddesine bakınız:
Venceslau Brás - Brezilya Cumhurbaşkanı
Amiral Pedro Frontin, DNOG Komutanı (Brezilya Sefer Kuvvetleri Filosu)
General Napoleão Felipe Aché, Fransa'daki Brezilya Askeri Birliklerinin Komutanı (1918-1919)
Askeri Doktor Nabuco Gouveia - Brezilya Askeri Tıp Heyeti Komutanı

Ermenistan (1918)

Andranik - askeri komutan ve Kafkasya Seferleri devlet adamı
Aram Manukian - Ermenistan İçişleri Bakanı
Drastamat Kanayan - Askeri komutan ve Ermeni Devrimci Federasyonu üyesi
Tovmas Nazarbekian - Ermenistan Cumhuriyeti Başkomutanı

İtilaf devletleri asker sayısı ve kayıpları

Bu rakamlar, 1914-1918 arasında, ordu, donanma ve yardımcı kuvvetler de dahil olmak üzere çeşitli üniformalı personel sayısının tahmini olarak toplamıdır. Birliklerin sayısı daha düşük olabilir. Sadece bir kısmı cephede yer alan muharebe birlikleri arasında idi. Rakamlar, her ülkenin dahil olduğu zaman aralığını yansıtmamaktadır.

İtilaf Devletleri	Asker sayısı	Askeri ölümler	Yaralı Askerler	Toplam zaiyat	Toplam askerlerin % 'si olarak zaiyat
Avustralya	412.953	61.928 (%14,99)	152.171	214.099	%52
Belçika	267.000	38.172 (%14,29)	44.686	82.858	%31
Kanada	628.964	64.944 (%10,32)	149.732	214.676	%34
Fransa	8.410.000	1.397.800 (%16,62)	4.266.000	5663800	%67
Yunanistan	230.000	26.000 (%11,30)	21.000	47.000	%20
Hindistan	1.440.437	74.187 (%5,15)	69.214	143.401	%10
İtalya	5.615.000	651.010 (%11,59)	953.886	1.604.896	%29
Japonya	800.000	415 (%0,05)	907	1322	<%1
Monako	80	8 (%10,00)	0	8	%10
Karadağ	50.000	3.000 (%6.00)	10.000	13.000	%26
Nepal	200.000	30.670 (%15,33)	21.009	49.823	%25
Yeni Zelanda	128.525	18.050 (%14,04)	41.317	59.367	%46
Portekiz	100,000	7,222 (%7,22)	13.751	20.973	%21
Romanya	750.000	250.000 (%33,33)	120.000	370.000	%49
Rusya	12.000.000	1.811.000 (%15,09)	4.950.000	6.761.000	%56
Sırbistan	707.343	275.000 (%38,87)	133.148	408.148	%58
Siyam	1.284	19 (%1,48)	0	19	%2
Güney Afrika	136.070	9,463 (%6,95)	12.029	21.492	%16
Birleşik Krallık	6.211.922	886.342 (%14,26)	1.665.749	255.2091	%41
Amerika Birleşik Devletleri	4.355.000	116.708 (%2,68)	205.690	322.398	%7
Genel Toplam	42.244.409	5.741.389	12.925.833	1.8744.547	%49