İngiliz Mutfağı

İngiliz mutfağı nedir?

İngiliz mutfağı (Britanya mutfağı), Birleşik Krallık'la ilişkili belirli yemek pişirme gelenek ve uygulamalarının kümesidir. İngiliz mutfağı, "kaliteli yerel malzemelerle yapılmış, lezzeti gizlemekten çok onu vurgulamak için sade soslarla eşleştirilen yemekler" olarak tanımlanmıştır. Bununla birlikte, İngiliz mutfağı, tavuk tikka masala gibi birçok melez yemek üreten İngiltere'ye yerleşmiş Hintlilerin mutfağından etkilenmiştir.

Keltlerin tarımı ve hayvancılığı, yerli Keltler ve Britanyalılar için çok çeşitli yiyecek maddeleri üretti. Anglo-Sakson İngiltere, Avrupa'da yaygınlaşmadan önce et ve kokulu bitki pişirme teknikleri geliştirdi. Orta Çağ'da Normandiya'nın fethi, İngiltere'ye egzotik baharatları getirdi. İngiliz İmparatorluğu, Hindistan'ın "güçlü, nüfuz edici baharatlar ve otlar" konusundaki ayrıntılı yemek geleneği hakkında bilgi sahibi oldu. 20. yüzyılın savaş dönemlerinde İngiliz hükümetinin koyduğu yiyecek dağıtma politikalarının, İngiliz mutfağının zayıf uluslararası itibarı için teşvik edici olduğu söylenmektedir. Popüler inancın aksine, Güney İngiltere'dekilerin kuzey Fransa halkına göre daha fazla sarımsak tükettikleri iddia edilmiştir.

İngiliz mutfağı geleneksel olarak, dünya çapında tanınmasında kahvaltı, balık, cips ve Noel yemeği ile sınırlı kalmıştır. Diğer İngiliz yemekleri Pazar rostosu, biftek ve böbrek turtası (steak and kidney pie), çoban turtası, sosis ve püredir. İngiliz mutfağı; İngiliz, İskoç ve Galler mutfağı ile birçok bölgesel çeşide sahiptir. Bunların her biri kendi bölgesel veya yerel yemeklerini geliştirmiştir ve bu yemeklerin çoğu, Cornish pasties (Kelt etli böreği), Yorkshire pudingi, Cumberland Sosisi, Arbroath Smokie (sosis) ve Galler pastası gibi coğrafi isimlerle belirtilen yemeklerdir.

İngiliz mutfağı tarihi

Çok verimli topraklara ve gelişmiş hayvan yetiştiriciliğine sahip Romen-İngiliz tarımı, yerli Romen-İngiliz halkları için çok çeşitli ve çok kaliteli gıdalar üretti. Anglo-Sakson İngiltere, et ve kokulu bitki yetiştirme teknikleri geliştirdi ve bir deniz ülkesi olan İngiltere, yüzyıllar sonra kıtalar arası baharat ticaretinde önemli bir oyuncu haline geldiği için, Normandiya fethi, Orta Çağ'da Büyük Britanya'ya egzotik baharat ve kıtasal etkileri yeniden getirdi. 16. ve 17. yüzyılda Protestan Devrimi'nin ardından "sade ve sağlıklı" yiyecekler, komşu kuzey Avrupa ülkeleri ve geleneksel Kuzey Amerika Mutfağı ile hala paylaşılan lezzetleri yansıtan İngiliz diyetinin temelini oluşturdu. 18. ve 19. yüzyıllarda, sömürge İngiliz İmparatorluğu Hindistan'ın "güçlü, nüfuz eden baharat ve bitkiler" geleneğinden etkilenmeye başladıkça, İngiltere, İngiliz sığır etinin kalitesi ile dünya çapında bir ün kazandı ve Yeni Dünya'daki büyük modern sığır sürülerinin kan nesillerini oluşturmak için safkan boğalar ihraç edildi. Bitki ıslahındaki gelişmeler ile meyve ve sebze çeşitlerinin çoğunu üretilirken, İngiliz hastalıklarına dirençli rizomlar (asıl kaynak), hala elma gibi meyveler için küresel olarak kullanılmaktadır.

20. yüzyıldaki Dünya Savaşları sırasında besin arzındaki zorluklara, tayınlamayı (karne ile vermeyi) içeren resmi önlemlerle karşılık verildi. İkinci Dünya Savaşı'nda sorun daha da kötüydü ve sorunların çözümü için Gıda Bakanlığı kuruldu. Savaş sonrasında yaşanan ekonomik sorunlar nedeniyle, tayınlama birkaç yıl boyunca devam etti ve bazı açılardan savaş zamanından daha katıydı. Tayınlama, Avrupa'da savaş bittikten yaklaşık on yıl sonrasına kadar tamamen kaldırılmadı, böylece daha önce sıradan olan pek çok malzemeye erişim olmaksızın bütün bir nesil yetiştirildi. 20. yüzyılın savaş dönemlerinde İngiliz hükümetinin koyduğu bu politikalar, genellikle 20. yüzyılda İngiliz mutfağının çöküşünden sorumlu tutulur.

Birçok gelişmiş ekonomiyle ortaklaşa olarak hızlı kentleşme, gıda üretiminin erkenden sanayileşmesi ve kadınların özgürleşmesi, kırsal çevreyle olan bağlantısı azalmış ve geleneksel hane halkı rollerine bağlı kalmış son derece modern bir tüketici toplumuyla sonuçlanmıştır. Sonuç olarak, gıda güvenliği gittikçe artan bir şekilde popüler bir endişe haline gelmiştir. Sanayileşmiş gıda üretiminin kalitesi ve besin değeri konusundaki endişeler 1946'da Toprak Birliği'nin kurulmasına yol açtı. Bu birliğin organik tarım ilkeleri, şimdi İngiltere'deki nüfusun birçok kesimi tarafından çağdaş yemek kültürünün önemli bir unsuru olarak kabul edilir ve desteklenir. Tarımda hayvan refahı, dünyanın en ileri seviyelerindendir. 20. yüzyılın son yarısı, daha geniş bir yelpazede kaliteli ve taze ürünlerin bulunmasında ve aynı zamanda İngiliz nüfusunun birçok kesiminin diyetlerini değiştirmesinde ve İtalya ile Hindistan gibi diğer kültürlerden yemek seçme istekliliğinde bir artış görüldü.

20. yüzyıl öncesi tarifleri yeniden uygulamaya yönelik çalışmalar yapılmış olsa da genellikle bu, nostaljik bir hareket değildir. Adalara özgü olmayan malzemeler, özellikle şifalı otlar ve baharatlar, geleneksel yemeklere sık sık eklenmektedir (Orta Çağ'daki İngiliz yemeklerinin oldukça baharatlı doğasını yansıtır).

Modern İngiliz yemeklerinin çoğu, Akdeniz mutfağından ve daha yakın zamandan beri Orta Doğu, Güney Asya, Doğu Asya ve Güneydoğu Asya mutfaklarından etkilenmektedir. Kuzey ve Orta Avrupa mutfağının geleneksel etkisi önemlidir ancak azalmaktadır.

20. yüzyılın ortalarında İngiliz yemek pişirme tarzı, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra birkaç yıl kalıcı olan bunaltıcı gıda tayınlamasına bir cevap olarak ortaya çıktı ve bunun yanı sıra dövizle ilgili kısıtlamalar, seyahatin zorlaşmasına neden oldu. Egzotik yemekler için duyulan açlık, Elizabeth David gibi yazarlar tarafından giderildi. David, 1950'den beri, o zamanlar İngiltere'de üretilmesi mümkün olmayan çoğunlukla Fransız ve Akdeniz yemek tariflerini içeren çağrışımsal kitaplar yazdı. O zamanlar İngiltere'de zeytinyağı normalde yiyecek dükkanlarından ziyade yalnızca ilaç hazırlayan eczanelerde bulunabiliyordu. 1960'lı yıllardaki yabancı bayramları ve yabancı tarzı restoranlar, İngiltere'de yabancı mutfağının popülaritesini daha da arttırdı. Şimdiki Modern İngiliz mutfağı, TV programı şeflerinden ve kitaplarından çok etkilenmiş ve popülerleşmiştir. Bu şefler; Fanny Cradock, Clement Freud, Robert Carrier, Robert Irvine, Keith Floyd, Gary Rhodes, Delia Smith, Gordon Ramsay, Ainsley Harriott, Nigella Lawson, Simon Hopkinson, Nigel Slater ve Jamie Oliver'dır. Ayrıca, BBC Radio 4 tarafından yapılan The Food Programme (Yemek Programı) bulunmaktadır.

Yılbaşı yemeği

16. yüzyılın sonlarında İngiltere'de Noel yemek masalarında ortaya çıktığı andan itibaren hindi, tatlı olarak servis edilen Noel pudingi ile birlikte daha popüler hale geldi. 16. yüzyılda İngiliz gezgin William Strickland, hindiyi İngiltere'ye getiren kişi olarak görülüyor. 16. yüzyıl çiftçisi Thomas Tusser, 1573'de hindilerin Noel akşam yemeğinde yenildiğini kaydetti. Hindi kızartmasına genellikle biftek veya jambon eşlik eder ve içi doldurularak sos, fırında patates, patates püresi ve sebze ile servis edilir. Noel pudingine ek olarak trifle (pandispanya ve meyvelerden yapılan bir çeşit tatlı), üzümlü ve elmalı tart, Noel keki veya yule log (çikolata kaplamalı Noel pastası) da diğer popüler tatlılardır.

İngiliz mutfağı çeşitleri

Anglo-Hint mutfağı

Karanfil ve kırmızı biber gibi Hint tarzı baharatların eklenmesiyle lezzeti değiştirilmiş biftek gibi bazı Anglo-Hint yemekleri, geleneksel İngiliz mutfağından türetilmiştir. Balık ve et genellikle Hint sebzeleriyle köride pişirilir. Anglo-Hint yemekleri genellikle Hindistan cevizi, yoğurt ve bademlerin kullanılmasını gerektirir. Rosto ve körilerin, pirinç yemeklerinin ve ekmeklerin hepsinin kendine özgü bir lezzeti vardır.

İngiltere'de köri popülaritesinin işaretleri, neredeyse tamamen Hintlilere hitap eden bazı kuruluşların aşamalı olarak farklı bir müşteri profili gözlediği 1960'lı ve 1970'li yıllarla birlikte yavaş yavaş belirgin hale geldi.

İngiliz mutfağı

İngiliz mutfağı, İngiltere ile ilişkili yemek stillerini, gelenekleri ve yemek tariflerini kapsar. Kendi öz niteliklerine sahiptir, ancak kısmen Britanya İmparatorluğu zamanında ve savaş sonrası göçün bir sonucu olarak Kuzey Amerika, Çin ve Hindistan'dan malzemelerin ve fikirlerin ithalatı yoluyla daha geniş olan Britanya mutfağı ile çok fazla şey paylaşmaktadır.

Kuzey İrlanda mutfağı

Kuzey İrlanda mutfağı, İrlanda adasının geri kalanına benzer. Bu bölgede, Ulster Fry özellikle popülerdir.

İskoç mutfağı

İskoç mutfağı, İskoçya ile ilişkili pişirme gelenek ve uygulamalarının özel kümesidir. İngiliz mutfağıyla çok fazla ortak yöne sahiptir ancak özgün nitelikleri ve kendi yemek tarifleri vardır. Göçlerle getirilen uluslararası gıda maddelerinin yanında, haggis (sakatat yahnisi) ve shortbread (gevrek bir kurabiye) gibi geleneksel İskoç yemekleri de vardır. İskoçya; sığır eti, kuzu eti, patates, yulaf ve deniz ürünlerinin yüksek kalitesi ile ünlüdür. İskoçya gıda maddelerine ek olarak çeşitli viskiler üretmektedir.

Galler mutfağı

Galler mutfağı diğer Britanya mutfaklarından etkilenmiştir ve onları da etkilemiştir. Özellikle Carmarthenshire ve Pembrokeshire'da sığır ve süt ineği yetiştirilmesine rağmen Galler en çok koyunlarıyla bilinir. Bu nedenle kuzu, geleneksel olarak Galler yemekleriyle ilişkilendirilen ettir.

Denizaşırı bölgelerdeki mutfaklar

• Cebelitarık Mutfağı
  
• Cayman Adaları Mutfağı 
  
• İngiliz Virgin Adaları Mutfağı 
  
• Bermuda Mutfağı 
  
• Falkland Adaları Mutfağı 
  
• Anguilla Mutfağı 
  
• Saint Helena'nın Mutfağı