Düğün

Düğün nedir?

Düğün, iki insanın evlilik ile hayatlarını birleştirdiği merasimdir. Düğün gelenekleri ve görenekleri kültürler, etnik gruplar, dinler, ülkeler ve sosyal sınıflar arasında büyük farklılıklar gösterir. Birçok düğün töreninde, çiftler imza atarak evlilik için ant içer, birbirine hediyeler sunar (evlilik teklifi, yüzükler, sembolik eşyalar, çiçekler, para) ve bir nikah memuru tarafından evlilikleri ilan edilir. Çoğunlukla özel düğün kıyafetleri giyilir ve nikahtan sonra bazen düğün töreni yapılır. Tören sırasında, müzik çalınması, şiir okunması, dua edilmesi veya dini kitaplardan ayetler okunması yaygındır.

Düğün kültürü

Bazı kültürlerde, gelinin bir gelinlik giydiği ve duvak örttüğü batı tarzı ''beyaz düğünler'' benimsenmiştir. Bu gelenek, Kraliçe Victoria'nın evliliği ile popülerlik kazanmıştır. Bazılarının, Victoria'nın beyaz bir gelinlik giymesinin, bir abartı göstergesi olduğunu düşünmesinin yanı sıra, kraliçenin cinsel saflığı temsil eden değerlerini de yansıttığı fikrinde olanlar da vardır. Modern "beyaz düğün" geleneğinde, beyaz bir gelinlik ve duvak, bir kadının ilk düğününde tercih ettiği kostüm olup; ikinci veya daha sonraki düğünlerinde alışılmadık bir kostümdür.

Düğün yüzüğü uzun zamandır Avrupa ve Amerika'daki dini düğünlerin bir simgesi olmuştur, ancak geleneğin kaynağı belirsizdir. Bir ihtimal, dördüncü parmaktan (yüzük parmağı) direkt kalbe doğru giden bir kan damarı olduğuna inanılan, Roma dönemi ''Vena Amoris'' inancına dayanmaktadır. İnanca göre, çift bu parmaklarına yüzük takınca kalpleri birbirine bağlanıyordu. Tarihçi Vicki Howard, uygulamanın "antik dönemde" var olduğu kanısının, muhtemelen modern çağda ortaya çıkan varsayım olduğuna dikkat çekmektedir. Damadın da yüzük taktığı ''çifte yüzük'' törenlerinin Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkışı 20. yüzyılla başlar.

Evlilik töreninden sonra, genellikle düğün eğlencesi ve ertesi gün düğün kahvaltısı yapılır. Damat, sağdıç, gelinin babası ve bazen de gelin konuşma yapar ve yeni evliler ilk danslarını yaptıktan sonra gösterişli düğün pastası kesilir.

Geleneksel düğün kıyafetleri

• Cheongsam veya Hanfu, Geleneksel Çin kostümleri
  
• Batik ve Kebaya, Endonezya'daki Java halkı tarafından ve Malezya'da Malay halkları tarafından giyilen bir kostüm
• Hanbok, Kore'nin geleneksel kostümü
• Barong Tagalog, Filipinler'de işlemeli, erkek kostümü
• Japonya'nın geleneksel kostümü Kimono
• Sari / Lehenga, Hindistan'da popüler ve geleneksel Hindu kıyafetleri
• Dhoti, Güney Hindistan'da erkek kostümü
• Dashiki, geleneksel Batı Afrika gelinliği
• Ao dai, Vietnam geleneksel kostümü
• Sıklıkla Amerika yerlisi erkekler tarafından düğün gibi kutlu etkinliklerde giyilen şeritli gömlek. Ayrıca başka bir ortak gelenek de gelin ve damadın bir battaniyeye sarılmasıdır.
• Kilt, İskoç kültürüne has erkek eteği
• Kittel, Ortodoks Yahudi düğünlerinde, damat tarafından giyilen beyaz bornoz. Kittel sedece ''Chupah'' denilen gölgeliğin altında giyilir ve düğünden önce çıkarılır.
• Topor, Bengal Hint düğünlerinde damadın taktığı koni biçiminde bir başlık
• Batı kostümleri
• Sabah kıyafeti; batıya özgü gündüz kostümü
• Takım elbise
• Beyaz kravat (İngiltere'de "akşam elbisesi", çok resmi bir akşam kıyafeti)
• Akşam Kıyafetleri
• Birleşik Krallık'ta genellikle "dinner jacket" ve Amerika Birleşik Devletleri'nde "tuxedo" olarak anılan smokin. Amerika'da, genelde akşamları 18: 00'dan sonra (düğünlerde giyilmez) ve bazen gündüzleri giyilir. İngiltere'de gündüzleri giyilmesi hoş karşılanmaz.
• Geleneksel olmayan "smokin" çeşitleri (renkli ceketler / kravatlar, "düğün kıyafetleri")
• Balo kostümü
• Sherwani, Güney Asya'da giyilen uzun ceket benzeri bir kıyafet
• Düğün tacı, Suriyeli ve Yunan çiftler ("τα στέφανα", "kelimenin tam anlamıyla" çelenk "anlamına gelir) ve İskandinav gelinleri tarafından takılır.
• Duvak
• Gelinlik
• Langa oni, bekar Telug Hintli kadınları tarafından giyilen iki parçalı geleneksel kıyafet.
• Dünyadaki farklı düğün kıyafetleri

Düğün müziği

Batı düğünleri

Batı düğünlerinde çalınan müzik düğün merasiminden önce veya sonra, düğün alayında yürürken çalınan düğün alayı şarkılarını içerir. 

Bu tür bir uygulama 1878'de evlenen Nora Robinson ve Alexander Kirkman Finlay çiftinin düğün töreninde yapılmıştır.

Düğün merasimlerinde çalınan müzikler arasında:

• Muhtemelen en bilinenler arasında, Henry Purcell tarafından bestelenen Trompet müziği (Trumpet Tune) adlı şarkının Jeremiah Clarke tarafından uyarlanan Danimarka Prensi düğün alayı marşı ve John Stanley tarafından bestelenen Trompet Solo (Trumpet Voluntary) kapanış müziği yer alır.
  
• George Frideric Handel'in ''Water Music'' koleksiyonununun en nadide parçalarından; merasim alayı için "Air" şarkısı ve kapanış müziği olarak "Alla Hornpipe" şarkısı.
• Richard Wagner'in opera müziği Lohengrin'de yer alan ve ekseriyetle "Here Comes the Bride" (İşte gelin geliyor) olarak bilinen "Bridal Chorus" (Gelin korosu) adlı müzik merasim alayında söylenir. Richard Wagner'in Yahudi karşıtı olduğu söylenir ve bu yüzden Yahudi düğünlerinde bu şarkı çalınmaz.
• Johann Pachelbel'in ''Canon in D'' (Re Nota Ölçüsü) aldı eseri alternatif bir merasim alayı şarkısıdır.
• İsteğe bağlı olarak çalınan, Felix Mendelssohn'un Shakespeare tiyatrosu için bestelediği "Wedding March" (Düğün Marşı) şarkısı. Bir Yaz Gecesi Rüyası (A Midsummer Night's Dream) adlı şarkı kapanış müziği olarak çalınır.
• Charles-Marie Widor tarafından bestelenen 5 numaralı piyano senfonisinden "Toccata" kapanış müziği olarak çalınır.
• Ludwig van Beethoven'in Dokuzuncu Senfonisi'nin dördüncü bölümünden Ode to Joy (lirik) dizeleri.
• Diğer alternatif müzikler arasında, Bob Marley'nin ''One Love'' şarkısı gibi güncel melodiler yer alabilmektedir ve genelde davulcu müzisyenler tarafından çalınır.

Düğünlerin dini yönleri

Çoğu din, yapılan tören ve merasimlerle ömür boyu süren birlikteliği kabul eder. Bazı dinler çok eşli evliliklere veya eş cinsel evliliklere izin verir.

Pek çok Hristiyan inancına göre, evliliğin önceliği çocuk yetiştirmektir. Yahudilikte, evliliğe çok önem verilir ve bekarlık doğal karşılanmaz.

İslamiyet evliliğe çok önem verir ve evliliği, en başta manevi huzura yöneliş olarak görür. Bahailik inancına göre evlilik toplum yapısının temelidir ve çiftleri öbür dünyaya hazırlayan, fiziksel ve manevi bir bağdır. Hinduizm, evliliği hem dini hem de sosyal yükümlülükler içeren kutsal bir görev olarak görür. Bu dinlerin aksine Budizm, evliliği ne teşvik eder ne de caydırıcı söylemlerde bulunur; sadece mutlu bir evlilik hayatının nasıl olacağını öğretir ve yapılan evlilik yeminlerinin önemini vurgular.

Farklı dinlerin evliliğin sona erdirilmesi konusunda farklı inançları vardır. Örneğin, Roma Katolik Kilisesi'ne göre; evlilik kutsaldır ve evlenen çiftler vaftiz edilmiş ise, ölüm haricinde taraflardan hiç biri evliliği sona erdiremez. Katolik mezhebine göre, medeni hukuka göre boşanmış olan çiftlerden biri halen hayatta ise diğeri tekrar evlenemez. Boşanma konusunda dinler ile resmi kurumlar arasında farklılıklar yaşanır. Örneğin, Katolik Kilisesi tarafından evlilikleri feshedilen bir çift, ancak resmi olarak boşandıktan sonra ayrılmış sayılır. 

Farklı din ve kültürlerde düğün gelenekleri

Hristiyan düğün gelenekleri

Çoğu Hristiyan kilisesi evliliği kutsar. Düğün töreni, çiftin birlikteliğinin toplum tarafından destekleneceği anlamına gelen bir merasimdir. Kilise düğünü, bir Hristiyan rahip veya papazının önderliğinde düzenlenen bir törendir. Törenler Tanrı huzurunda ve ayin gibi diğer kilise merasimleri eşliğinde yapılır. Görenekler, mezhepler arasında büyük farklılıklar gösterebilir. Roma Katolik Kilisesinde "Kutsal Evlilik", yedi kutsaldan biri olarak görülür. Çiftler, papazın ve toplum üyelerinin şahitliğinde bu kutsal olay için ant içerler. Bütün kutsal ayinlerde olduğu gibi; törenin bizzat İsa tarafından kutsandığı farz edilir (bkz. Matta İncili 19: 1-2 , Katolik Kilisesi İlmihali sayfa 1614-1615). Doğu Ortodoks Kilisesi'nde, evlilik hikmetlerin buyruğu ve bir nizam ve şehadet olarak görülür. Hindistan'da etnik Hristiyan kökenli bir grup olan Saint Thomas Hristiyanların düğün merasimleri Hindu, Yahudi ve Hristiyan geleneklerinden oluşmaktadır.

Dostların dini cemaati (Quaker) üyelerinin düğün törenleri, tıpkı ibadet eder gibi bir araya gelen cemaat üyeleri arasında yapılan merasim şeklinde geçer ve cemiyette olmayanlar için alışılageldik bir tören değildir.

Hindu düğün gelenekleri

Hindu törenleri tamamen veya en azından kısmen, kutsal Hindu metinlerinin dili olan Sanskritçe yapılır. Düğün kutlamaları birkaç gün sürebilir ve bölgeye, mezhep ve kasta bağlı olarak son derece çeşitlilik gösterebilir. Hindu düğünlerinde yer alan Mehendi merasiminde, düğün öncesinde gelinin elleri ve bacaklarına kına yakılır. Düğün gününde, gelin ve damat, konuklar huzurunda birbirine çelenk takar. Çoğu konuk, bu kısa törene tanık olur ve sosyalleşip yemek yedikten sonra ayrılır. Dini uygulamalar (varsa) saatler sonra ve sadece yakın arkadaşlar ve akrabalar huzurunda yapılır. Ayin yapıldığı durumlarda, Brahmin (Hindu rahibi) kutsal bir sunak hazırlar (yajna) ve kutsal ateşi yakar (Agni) ve evliliğin baş şahidi olur (sākshī). Çift ateşin önünde otururken Veda ve diğer kutsal metinlerden bölümler okunur. En önemli adım, gelin ve damadın el ele tutuşarak kutsal ateşin etrafında yedi kez döndükleri ''saptapadi'' veya ''saat phere'' ayinidir ve ateş etrafında atılan her bir tur evlilik yeminini temsil eder. Sonrasında damat, gelinin saçlarının arasını kırmızı boya (sindoor) ile boyar ve boynuna altın kolye (mangalsutra) takar. Bu sözü edilen ayinlerin öncesinde veya sonrasında birçok farklı ayin gerçekleşebilir. Ardından gelin kan bağı olan akrabalarından ayrılarak damadın ailesine katılır.

Yahudi düğün gelenekleri

Geleneksel bir Yahudi düğünü genellikle şu şekilde yapılır:

• Törenden önce, çift evlilik sözleşmesi imzalar (ketubah). Bu sözleşmede damadın geline karşı olan sorumlulukları ve olası bir boşanma sonrasında yerine getirmesi gereken şartlar yer alır. Evlilik sözleşmesi iki şahit tarafından imzalanır ve sonrasında ''chuppah''adı verilen, tente benzeri bir gölgelik altında okunur.
  
• Aileleri, çiftlere düğün gölgeliğine kadar eşlik eder ve arzu ederlerse merasim boyunca beklerler.
• Gelin ve damadın ve yeni evlerinin kutsanması için yedi kutsal yazı okunur.
• Çift bir bardaktan şarap yudumlar.
• Damat, İkinci Kudüs Tapınağı'nın yıkılmasını temsilen, sağ ayağıyla bardağın üstüne basıp kırar.
• Bazı düğünlerde çiftler birbirini kutsanmış ilan eder ve ant içerek yüzük takarlar.
• Ortodoks ve geleneksel Yahudi düğünlerde, gelin düğün gölgeliğinin altında konuşmaz ve sadece kendisine yüzük takılır. Damat, Musa huzurunda ve İsrail yasalarınca benim kutsalım oldunuz (Harei at mekudeshet li k'dat Moshe V'Yisrael) diyerek yüzüğü gelinin sağ işaret parmağına takar.
• Gelinin sessiz kalması ve yüzüğü kabul etmesi, onun evliliği onayladığı anlamına gelir. Törenin bu bölümüne ''kiddushin'' denir. Düğünün geçerli olması için damadın, geline kıymetli bir hediye vermesi gerekir.
• Daha eşitlikçi düğünlerde, gelin sözlü olarak yanıt verir ve damada bir yüzük takdim eder. Ortak bir söylev olan "ani l'dodi, v'dodi li" (Ben sevgime aitim, sevgilim de bana) cümlesi söylenir.
• Bazı Ortodoks düğünlerde damat şunları söyler:
• "Ey Kudüs, seni unutursam, sağ elim yetisini kaybetsin.
• Dilim damağıma yapışsın.
• Seni hatırlamazsam,
• Eğer en çok Kudüs'ü sevmezsem. "
• Tören, damadın bir bardağı ayağının altında kırmasıyla, sona erer.
• Çift, ilk anlarını karı koca olarak inzivada geçirir (konuklar ve bir başka kişi olmaksızın, yalnız olarak). Yahudilerde, bir bağ olmaksızın karşı cinsten biriyle izole bir ortamda yalnız kalmak yasak olduğundan; çiftlerin inzivaya çekilmesi (cheder yichud) zamanla evlilik bağını güçlendirir.
• Tören, düğün yemeği (seudat mitzvah) müzik ve dans ile devam eder.
• Düğün yemeği bittikten sonra şükür duası (Birkat Hamazon) edilir ve yedi düğün dileği okunur.

Daha tutucu topluluklarda, çift yedi gün boyunca, yedi dua anlamına gelen ''Sheva Brachot'' kutlamalarına devam eder ve bu süre zarfında, her toplantıda yedi evlilik dileğinden biri okunur.

Müslüman düğün kültürleri

Düğünler, genelde ailelerin mutlu oldukları bir kutlama etkinliğidir. Müslüman dünyasında bölgeden bölgeye farklılıklar gösteren renkli kültürler vardır.

Çoğu düğünde, aileden iki erkeğin nikaha şahitlik etmesi gerekir. Kuran'a göre, hem karı hem de koca, birbirlerinin koruyucusu ve avutucusu olup birbirleri için yaratılmıştır.

Müslüman evlilikleri kamuya açıklanmalı ve hiçbir zaman gizli tutulmamalıdır. Birçok Müslüman için yapılan resmi düğün töreninin yanı sıra evliliğin fıkıh ilmihaline göre, İslami bir kurum tarafından onaylanması gerekir. İslam hukukuna göre bir evlilik aynı zamanda yasal bir sözleşme olarak görülür. Bununla birlikte, çoğu Müslüman kültürde dini ve resmi nikah ayrı olarak yapılmakta ve dini nikah şart olmamakla beraber çoğu zaman bir imam, nikahı kıyarak vaaz vermektedir. Kutlamalar kendi kültürlerine bağlı olarak ülkeden ülkeye farklılık gösterebilir ancak genelde evlilik merasimi sonrasında bir ziyafet verilir (Walima).

İslamiyet, belirli kıstas ve kriterler dahilinde çok eşliliğe onay verse de, Müslümanların ezici bir çoğunluğu tek eşlilik yapmaktadır.

İslamiyette, tarafların bireysel rızası olmaksızın; aileleri ve diğer toplum üyeleri tarafından evliliğe zorlanması, evlilik yönünde baskı yapılması veya kandırılması yasaktır. Ayrıca tüm evliliklerin en iyi niyetlerle başlaması şarttır.

Çin düğün kültürleri

Geleneksel Çin düğünlerinde, çay seremonisi, batı tarzı evlilik merasimlerinde yer alan karşılıklı evlilik andına eşdeğerdir. Bu gelenek halen kırsal kesimlerde yaşayan Çinliler arasında yaygın olarak uygulanmaktadır. Büyük şehirlerdeki gençlerin yanı sıra Tayvan, Hong Kong, Malezya ve Singapur'da yaşayanlar; Çay Töreni ile birlikte batı tarzı evlilik merasimlerini uygulama eğilimindedir.

Gelin kendi evinden çıkıp damadın evine giderken, ''Şanslı Kadın'' olarak; ''kabuklar soyulsun, yapraklar yayılsın'' terimini betimleyen kırmızı bir şemsiye taşır. Bu "şanslı kadın", iyi bir evliliğe, sağlıklı çocuklara, kocaya ve sağ salim ebeveynlere sahip olsun dilekleriyle uğurlanır. Akrabaları, gelinin önüne pirinç, fasulye ve taze fasulye saçar. Kırmızı şemsiye gelinin ruhunu korur ve pirinç ve fasulye de altın tavuğun ilgisini çeker.

Yeni evliler, ebeveynlerinin önünde diz çökerek çay servisi yapar. Çayı hazırlayan şanslı kadın anne babayı kutsayan kutlu sözler dile getirir. Evli çiftler aynı zamanda birbirlerine çay servisi yapar ve karşılıklı saygı gösterisi için çay fincanlarını havaya kaldırırlar.

Kendisine çay servisi yapılanlar, geline mücevher veya kırmızı bir zarf gibi hediyeler takdim eder.

Çay Töreni, yeni evlilerin birbirlerinin aileleriyle tanışması için yapılan resmi bir ayindir ve yeni evlilerin ailelerine saygı ve minnet göstermelerinin bir yoludur. Yeni evliler ebeveynlerinin önünde diz çöker, her iki tarafın ebeveynlerine ve daha yaşlı yakın akrabalarına çay servisi yapar. Ebeveynler yeni evlilere hediyeler verir ve onları sözleriyle kutsar. Çay servisi esnasında, "Şanslı Kadın", yeni evlileri ve aileleri kutsamak için kutsal sözler söyler. Bu kutsal sözler, aileyi kutsamak ve eğlendirmek ve etkinliği eğlenceli ve mutlu bir hale getirmek için söylenir.

Hümanist düğünler

Birçok gelenek ve ayin dini kökenlere dayanır ve halen din adamları tarafından gerçekleştirilmektedir. Laik bir düğün merasimi yapanlar da, dinden bağımsız olarak kültürün önemli bir parçası haline geldiğinden, genellikle bazı gelenekleri sembolik olarak yerine getirmektedir. Bu ihtiyaçlara cevap vermek adına, dünya çapında hümanist memurlar tarafından başkanlık edilen laik nikah törenleri uygulanmaktadır. İskoçya Hümanist Topluluğu (HSS), 1980'lerin başından bu yana, ülke genelinde laik nikah törenleri düzenlemektedir. 1987'de BBC'de yayınlanan, İskoçya TV dizisi "High Spirits" ilk olarak ulusal bir televizyonda hümanist bir düğün yayınlamıştır. Hümanist düğün talebi o zamandan beri giderek artmaktadır ve İskoçya Hümanist Topluluğu 2005 yılında yasal mücadeleyi kazanmıştır ve neticesinde, hümanist düğün törenleri artık İskoçya Nüfus Müdürlüğü tarafından tanınmaktadır.

Hümanist düğün törenleri, ABD, Kanada ve son zamanlarda Brezilya gibi sadece birkaç ülkede yasal olarak uygulanmakla beraber; birçok farklı ülkede uygulanmaktadır. İrlanda'da, hümanist papazlar, yasal olarak geçerli olan laik evlilik ve birliktelik uygulamalarını yürütebilmektedir.

Düğün çeşitleri

Resmi nikah

Resmi nikah töreni, hakim, sulh hakimi, belediye başkanı gibi bir resmi nikah memurunun yönetiminde yapılan törendir. Resmi nikah törenlerinde, bir tanrı ya da bir ilaha atıfta bulunabilir (müziğin ve vaazın kanunen kısıtlandığı Birleşik Krallık nikah törenleri hariç), ancak genellikle belirli bir dine veya mezhebe atıfta bulunulmaz. Törenler gösterişli ya da sade olabilir. Birçok resmi nikah töreni, evlendirme dairesi, belediye binası veya adliyede yapılır.

İstikamet düğünü

Kaçma ile karıştırmamak adına; tatil düğünü organizasyonu ya da ''istikamet düğünü'', davetlilerin belirli bir güzergaha yolculuk ederek birkaç gün konaklamalarını gerektirebilecek tatil bölgesi gibi bir konumda düzenlenen düğün törenidir. Tropikal bölgelerde yapılan bir plaj düğünü, büyük şehirlerin mesire alanlarında düzenlenen gösterişli ve masraflı bir organizasyon veya uzak bir coğrafi bölgede yaşayan tanıdık veya akrabaların evinde yapılan sade bir tören olabilir. 2009 yılındaki durgunluk sürecinde, istikamet düğünü organizasyonları, geleneksel düğünlere kıyasla artış göstermiştir; çünkü yapılan organizasyon ne kadar küçük boyutlu olursa masraflar da o kadar az olmaktadır.

21. yüzyılda, istikamet düğünleri özellikle İngiltere, Fransa ve Almanya gibi Avrupa ülkelerinde, gittikçe daha popüler hale gelen kaleler veya görkemli evler gibi prestijli mekanlarda düzenlenmektedir. 2010'dan bu yana, Endonezya, Maldivler ve Hindistan gibi egzotik yerlerde organize edilen istikamet düğünlerinde artış gözlenmektedir.

Çifte düğün

Çifte düğün iki çiftin düğün törenlerinin eş zamanlı olarak veya birbiri ardına yapıldığı törendir. Nişanlı olan birinin aynı zamanda sözlü olan bir kardeşi var ise veya yakın arkadaş olan iki çift nikah törenlerini birlikte yapmak isterlerse; eş zamanlı olarak kıyılan nikah ile her iki çift yasal olarak evlenmiş olur.

Kaçma

Kaçma, konuklar davet edilmeden, genellikle beklenmedik bir şekilde aniden oryaya çıkan bir durumdur. Bazı durumlarda çiftlerden birinin yakın arkadaş çevresi veya ailesinin huzurunda; çiftlerden diğerinin arkadaş veya ailelerinin onayı veya bilgisi haricinde yapılan evliliktir. Çiftlerin kaçmadan önce nişanlı oldukları çevreleri tarafından bilinmiş olsa da; nikah yapıldığı anda veya sonrasında haberdar olanlar için bir sürpriz yaşanır.

Handfasting

Karşılıklı söz verme anlamına gelen ''handfasting'', antik Keltler dönemine dayanan eski bir Pagan geleneğidir. Bu süreç; bir sene ve bir gün boyunca, çiftin birbirine olan bağlılıklarını ilan ettiği, nişanlılık dönemi gibi bir süreçtir. Orijinal olarak ''handfasting'', bir deneme evliliği süreci idi.

Yayla ve İskoç düğünü

Highland veya İskoç düğününde damatla beraber damat tarafındaki bazı erkekler veya tüm erkekler kilt (İskoç eteği) giyer. Gelin kuşaklı elbise veya ekose kumaştan elbise giyer. ''Saber Arch'' denilen, yeni evlilerin kılıçlarla selamlandığı tören için hasır kabzalı İskoç kılıçları kullanılır.

Toplu düğün

Toplu nikah veya çoklu nikah töreni, birçok çiftin aynı anda evlendiği tek bir törendir.

Askeri düğün

Askeri düğün, bir askeri mabette yapılan törendir ve kılıç ile selamlama töreni içerebilir. Çoğu askeri düğünlerde gelin, damat ya da her ikisi de sivil resmi kıyafetler yerine askeri üniforma giyerler. Hizmetten ayrıldıktan sonra evlenen emekli askeri personel, askeri bir düğün yapabilir.

Düğün tazeleme

Bir düğün yenilemesi, evli bir çiftin evlilik yeminlerini yenilediği ya da onayladığı bir törendir. Tipik olarak, bu tören evliliklerin üzerinden geçen belirli bir zaman sonra evlilik yıl dönümlerini kutlamak için yapılır. Özellikle kaçarak yapılan evliliklerde, belirli bir süre sonra, aile fertleri ve arkadaşlar huzurunda nikah tazelenerek yapılabilir.

Eşcinsel düğün

Eş cinsel nikah, aynı cinsiyetten iki kişinin evlendiği törendir. Bu uygulama yasal olarak evlilik veya medeni birliktelik gibi farklı bir yasal birleşme olarak onaylanabilir. Bu tür birlikteliklerin yasal olarak tanınmadığı durumlarda, dini bir tören veya sembolik bir evlenme merasimi ile, diğer düğünlerde olduğu gibi arkadaş ve aile çevresinin katılımıyla bir evlilik yapılabilir. Bu törenler genellikle, taahhüt törenleri olarak adlandırılır. 

Eş cinsel evlilikler çoğu ülkede yasal olarak kabul edilmemektedir. Modern çağlarda eş cinsel evliliğe izin veren ilk yasalar 21. yüzyılın ilk on yılı boyunca yürürlüğe girmiştir. 1 Ocak 2016 tarihinden itibaren toplam 206 ülkeden on dokuzu (Arjantin, Belçika, Brezilya, Kanada, Danimarka, Fransa, İzlanda, İrlanda, Lüksemburg, Hollanda, Yeni Zelanda, Norveç, Portekiz, Güney Afrika, İspanya, İsveç, Birleşik Krallık, Amerika Birleşik Devletleri ve Uruguay) ve bazı ülkelerin alt idari bölgeleri (Meksika'nın bazı bölümleri) eş cinsel çiftlerin evliliğine yasal olarak izin vermektedir. 

Amerika'da ve Avrupa'nın bir bölümünde yapılan anketlere göre eş cinsel evliliklerin yasal olarak tanınmasına yönelik destekler giderek artmaktadır. 

Eş cinsel nikahları kıyan memurlar dini makamlar tarafından atanmış olabilir. Quakers (Dostların Dini Cemiyeti), Lütercilik, Reformed (Yenilikçi Kilise), Üniteryenizm, Etik Kültür, Yenilikçi Yahudileri ve Yeniden Yapılanma Yahudileri, Metropol Topluluk Kilisesi, Yenilikçi Katolik Kilisesi ve Soka Gakkai gibi Budist toplulukları dahil olmak üzere bazı dinler ve mezheplerde; bulundukları devlet veya yönetimler yasal olarak tanımasa da, eş cinsel nikah törenleri yapılmaktadır.

Eş cinsel çiftler için yapılan düğün törenleri kendi içlerinde birçok farklılıklar gösterir. Bazıları farklı cins çiftlerin düğün törenlerindeki geleneklere göre yapılırken bazıları da yeni ortaya çıkartılan geleneklerden oluşur.

Zorla evlilik

Silah zoruyla evlilik olarak adlandırılan zoraki evlilikte; damat evliliği istememektedir ama ailenin ve çevrenin tepkisinden ve yasal baskılardan dolayı evlenmek zorunda kalır. Çoğu durumda, gelin düğünden önce hamile kalır ve gelinin ailesi, özellikle de babası damada baskı kurarak gelinin karnı şişmeden evlenmelerini ister.

Hafta sonu düğünü

Hafta sonu düğünü, çiftlerin ve konuklarının tüm hafta sonu boyunca kutladığı düğündür. Düğün içeriğine kaplıca veya golf turnuvaları gibi özel etkinlikler dahil edilebilir. Konaklama genellikle düğün organizasyonuyla aynı mekanda yapılır ve genelde Pazar günü geç kahvaltıyla beraber hafta sonu finali yapılır.

Beyaz düğün

Beyaz düğün geleneksel olarak resmi ya da yarı resmi batı tarzı düğünleri ifade eder. Bu terim, Kraliçe Victoria'nın, Prens Albert ile evlenirken giydiği saf, beyaz bir elbisenin renginden gelir ve sonrasında, kısa bir sürede popüler olmuş ve birçok kadın tarafından taklit edilerek düğünlerde tercih edilmiştir. O dönemde beyaz renk, bir çok kişi tarafından, hem aşırılığın hem de cinsel saflığın sembolü olarak görüldü ve kraliyet sarayındaki kızların rengi oldu.

Köylü düğünü

Köylü düğünü, Hollanda'da bir karnaval geleneğidir. Limburg ve Brabant'ın her yerinde, karnavalın bir parçası olarak, köylü düğünü anlamına gelen ''boerenbruiloft'' geleneği yaygındır. Özellikle Limburg'un kuzey ve orta kesiminde ve Kuzey Brabant'ın doğu kesiminde rastlanan ''boerenbruiloft'' geleneği, karnaval sırasında yaygın olarak uygulanmaktadır ve karnaval kültürünün önemli bir parçasıdır. Her karnaval birliğinin, düğünde evlenecek olan eşleri seçme konusunda kendine özgü gelenekleri vardır. Gelin ve damat, genellikle on bir meclisi veya bir önceki yıl evlenen çift tarafından seçilir.

Yeni evlilerin gerçek hayatta bir çift olması şart değildir. Ayrıca gelin ve damadın da bekar olması şart değildir. Hem gelin hem de damat, karnaval sırasında sevgi içinde olmalı ve sevgilerini, düğünlerini kutlayan tüm insanlara geçirmelidir. Köylü düğünü festivalinin en önemli noktası, gelinin ve damadın ''onecht'' adı verilen birliktelik töreni (evlilik değil) kutlamasıdır. Gerçek hayatta olan bir evlilikte bulunabilecek birçok unsur içerir. Öncelikle, resmi bir evlilik gibi nikah kıyılır. Her iki aile de normal bir düğünde olduğu gibi parti düzenleyip birbirlerini yakından tanımaya çalışırlar. İki aile düğün eğlencesini organize eder. Ve gerçek bir düğünmüş gibi, bir şölen ve ziyafet düzenlenerek; konuklardan uygun kıyafetler giymeleri istenir. Gelin ve damat genellikle 1940 yılından önce giyilen geleneksel düğün kıyafetlerini giyer. Çoğu zaman gelin, '' poffer'' olarak adlandırılan, Brabant bölgesine özgü geleneksel bir baş örtüsü takar.

Düğün davetlileri

Düğün davetlileri olarak da adlandırılan katılımcılar; düğün törenine bizzat katılan kişilerdir.

Düğünün konumuna, tarafların hangi dine mensup olduğuna ve yapılış usulüne bağlı olarak, katılımcılar arasında sadece evlenen çift veya birden fazla gelin ve damat (ya da güvey), şeref konukları, gelin tarafı, sağdıçlar, nedimeler, çiçek taşıyan kızlar, peykler ve yüzük taşıyanlar bulunabilir.

Gelin tarafı ya da kız tarafı, gelinin yakınları ve akrabalarıdır. Damat yakınları ve akrabalarına da damat tarafı denir.

• Gelin: Evlenmek üzere olan kadın / kadınlar.
  
• Güvey veya Damat: Evlenmek üzere olan erkek / erkekler.
• Nikah memuru: Düğünde resmi ve / veya dini açıdan nikah kıyan kişi. Bu kişi bir hakim, sulh hakimi veya bir din adamı olabilir. Hindu evliliklerinde, nikah memurlarına pandit veya Brahmin denir.
• Sağdıç veya Nedime: Damadın kardeşi veya yakın bir arkadaşı gibi hayatında önem taşıyan biri, düğünde kendisine sağdıçlık yapar. Genellikle yüzükler takılana kadar onları muhafaza eder.
• Gelinin veya Damadın Annesi
• Baş Nedime veya Şeref konuğu: Bir gelinin nedimeliğini yapan kız kardeşi veya yakın arkadaşı.
• Nedimeler: Geline yardımcı olan kadınlar. Bu görevi yerine getiren erkeklere şeref misafiri veya sağdıç da denir, ancak bu tabir geleneksel olarak farklı bir anlam taşır.
• Sağdıçlar veya Teşrifatçılar: Düğün töreninde damada asistanlık yapan erkekler. Eğer asistanlık yapan kişi kadınsa (örneğin damadın kız kardeşi) şeref konuğu olarak adlandırılır.
• Peyk (ler): Gelinin giydiği gelinliğin kuyruğunu taşıyan genç görevliler. Resmi nikahlarda yüzük hamili, düğün alayında yüzükleri taşıyan kişidir.
• Madeni para taşıyıcıları ise; düğün geleneklerinde yer alan madeni paraları, düğün alayı boyunca taşıyan kişilerdir.
• Çiçek taşıyan kız (lar): Bazı geleneklerde, bir veya daha fazla kız çocuğu düğün alayında buketler taşır veya nikah sırasında gelinin önüne gül yaprakları saçar.

Düğün endüstrisi

2016 yılı itibarıyla küresel düğün endüstrisi 300 milyar dolar değerinde idi. Yalnızca Amerika Birleşik Devletleri düğün endüstrisinin aynı yıl itibarı ile 60 milyar dolar değerinde olduğu tahmin edilmektedir. Amerika Birleşik Devletleri'nde, düğün endüstrisi 600.000 işletmeyle bir milyondan fazla kişiye istihdam sağlamakta ve her yıl %2 büyümektedir. Endüstri, teknoloji kullanımının giderek yaygınlaşmasıyla beraber bir değişim sürecine girmiştir. Gelinlere yönelik web siteleri, kişisel web sayfaları (blog) ve sosyal medya hesapları yükselişe geçmiş ve yeni eğilimler ve gelenekler ortaya çıkmıştır.