03 June 2023, Saturday
Tercüme Editörü
Wikiyours makaleleri İngilizce makalelerin Türkçe'ye çevrilmiş halleridir. İngilizce bilen herkes makale sahibi olabilir ve yaptığı çeviri miktarınca para kazanır.
Çeviri Yapmak İçin Makale Seçiniz
Makale yazmak için
bir kategori seçin
Düzeltme Öner

Doğum İzni

İçindekiler
  1. Doğum izinleri
  2. Ekonomik modeller
  3. Doğum izninin etkileri
  4. Özel doğum izni
  5. Doğum izni süresi
  6. Ülkelere göre doğum izni süreleri
  7. Birleşmiş Milletler'de doğum izni

Doğum izinleri

Doğum izni, ebeveyn izni veya aile izni, hemen hemen tüm ülkelerde mevcut olan, çalışanlara ait bir haktır. "Ebeveyn izni" terimi, genellikle, doğum, babalık ve evlat edinme iznini içerir. Bazı ülkelerde ve yargı bölgelerinde "aile izni", hasta aile üyelerine bakım için verilen izni de kapsar. Çoğu zaman, asgari fayda ve uygunluk şartları yasayla öngörülmüştür.

Bir çalışan izne çıkarken, işverenin çalışanın işini tutması gerektiği durumda ücretsiz olarak ebeveyn veya aile izni sağlanır. Ücretli ebeveyn veya aile izni, bir çocuğun veya muhtaç aile bireyinin refahı için düzenleme yapılması veya onun bakımı için ücretli izin hakkı sağlar. Finansmanın en yaygın üç modeli, sosyal sigorta/sosyal güvenlik (genelde çalışanların, işverenlerin veya vergi mükelleflerinin belirli bir kamu fonuna katkıda bulunduğu), işveren yükümlülüğü (işverenin izin süresi boyunca çalışana ödeme yapmak zorunda olduğu yerlerde) ve karışık poliçedir. Karışık poliçeler, sosyal güvenlik ve işveren yükümlülüğünü birleştiren poliçelerdir.

Ebeveyn izni, uzun yıllardır çeşitli biçimlerde yasal bir hak ve/veya hükümet programı olarak mevcuttur. 2014 yılında Uluslararası Çalışma Örgütü, 185 ülke ve bölgedeki ebeveynlik izni politikalarını gözden geçirdi ve Papua Yeni Gine haricindeki tüm ülkelerin bir şekilde ebeveyn izni talep eden yasalara sahip olduklarını keşfetti. 186 ülkenin incelendiği farklı bir araştırma, bu ülkelerin %96'sının izin sırasında annelere bir miktar ödeme sunduğunu ancak bu ülkelerden sadece 81'inin babalara aynı imkanı sağladığını gösterdi. Sadece Birleşik Devletler ve Surinam, ücretsiz ebeveyn izni uygulamasında, işverenlere yeni ebeveynler için ücretli izin uygulamasını zorunlu kılmayan ülkelerdir.

Özel işverenler bazen herhangi bir yasal zorunluluğun dışında veya bunlara ek olarak ücretsiz ve ücretli ebeveyn izninden birini veya ikisini birden sağlarlar.

Ekonomik modeller

Ücretli ebeveyn izinleri

Kapasite yaklaşımı

Amartya Sen ve Martha Nussbaum, temel özgürlükler ve fırsatların bir ülkenin refahının GSYİH (Gayrisafi yurt içi hasıla)'ya ek olarak ekonomik değerlendirmelerine eklendiği "Kapasaite Yaklaşımı" olarak bilinen bir siyasi model geliştirdiler. Nussbaum, iyi bir toplumun asgari şartı olarak 10 merkezi kapasite ileri sürdü. Nussbaum'un modelinde devletler, insanların her bir merkezi kapasitesinin asgari eşiğine ulaşma imkânı yaratmalarını sağlamak için kaynak ve özgürlükler sağlamalıdır. Evrensel, ücretli ebeveyn izni, devletlerin sağlayabileceği örnek bir kaynaktır. Böylece insanlar çalışırken de bir aile kurma seçeneğine sahip olurlar. Örneğin, kapasite 10 (birinin çevresinin denetimi) kapsamında, devletin tüm insanlara "başkalarıyla eşit temelde istihdam arama hakkı" sağlama sorumluluğu vardır.

Cinsiyet eşitliği

Ebeveyn izninin toplumsal cinsiyet eşitliğine katkısı olup olmadığı, yasaların bir çocuğun hem annenin hem de babanın sorumluluğunda olduğunu göz önünde bulundurup bulundurmadığına ve iznin cinsiyete göre eşit olup olmadığına bağlıdır. Babaları eşit derecede sorumlu görmeyen bir yasaya örnek olarak İngiltere'nin ebeveyn sorumluluk yasası gösterilebilir. Bu yasa cinsiyet açısından tarafsız ve eşittir ancak temelde yalnızca doğum anında anneyle evli olan babalar için geçerlidir ve bu nedenle biri çocuk adına bir eylemde bulunmadıkça anneyle evli olmayan babalar bu haktan muaf olur. Eşit bir izin politikası, rahimdeki zaman yalnızca anneye sayıldığından, babanın doğumdan sonra çocuk bakımında anneden daha fazla sorumlu olduğunu göz önünde bulunduracaktır. Böyle bir politikada, annelerin hamilelik, doğum ve emzirme dönemi için babanın çocuğun hayatında geçireceği zamanla eşleşecek olan izni kullanmaları beklenirdi.

Bir 2014 İsviçre çalışması olan Lanfranconi ve Valarino, İsviçre'nin, ebeveyn izni politikalarını cinsiyete dayalı eşitlikle ilişkili olarak gördüğü önemli yöntemlerden birini tespit etti. Burada ebeveyn izni, ''çocuk bakımına baba katılımını teşvik ederek kadınlar ve erkekler arasında daha eşit bir iş bölümü sağlıyor''. Benzer şekilde, Rønsen & Kitterød tarafından 2015 yılında yapılan bir çalışmada, Norveç ebeveyn izni politikasının "ebeveynler arasında ücretli ve ücretsiz iş bölümünün daha eşit olmasına katkıda bulunduğu" gösterilmiştir.

Toplumsal cinsiyet eşitliğinin ilerlemesi, İskandinav ülkelerinin on yıllar boyunca siyasi gündeminde olmuştur. Tüm İskandinav ülkeleri toplam izin süresini uzatmış olmasına rağmen, babaların kontenjanına yönelik politikaları farklıdır. İzlanda, Norveç ve İsveç, babalar için eşit 3 aylık kontenjan oluşturdu. Babalara kontenjan sağlamayan tek İskandinav ülkesi Danimarka'dır. Bununla birlikte, çift kazanan/ikili bakım modeli, bütün Kuzey ülkelerinin ebeveyn izin sistemlerinin oluşturulmasında ilerleme yönündedir.

Gelir ve iş gücü

Ücretli ebeveyn izni, doğum öncesi ve doğum sonrasında kadınlar için iş gücü piyasasına olan ilgiyi teşvik eder ve iş gücü büyük olduğu için GSYİH'yı ve ulusal üretkenliği etkiler. Ebeveyn izni, çift gelirli aileleri destekleyerek de geliri hane düzeyinde arttırmaktadır.

Ücretli ebeveyn izni, gelecekteki iş gücünü etkileyecek olan çocuk doğumunu teşvik eder. Bu nedenle, ücretli ebeveyn izninin, ücretsiz ebeveyn izninin aksine, çocukların refahı için zararlı olduğu tartışılmaktadır. Çünkü yaşlanan bir iş gücüne sahip ülkelerde, ebeveynler çocuk istedikleri için ve onun ihtiyaçlarını karşılayabildikleri için değil, çocuklardan kendilerini desteklemelerini bekledikleri için çocuk dünyaya getirmektedirler. Bazıları, çocukları toplumdaki daha yaşlı nesillerin (yalnızca çocuğun öz anne ve babaları değil) hepsini desteklemekten sorumlu olarak görüyor. Kazançlarının, çocukların kendi yaşlılık dönemi için biriktirilmemesi, daha yaşlı nesillerin, tasarrufları yetersiz olan sosyal güvenlik ve emekli maaşı ihtiyaçlarında harcanması beklenmektedir.

Ücretli izin sorunları

İstatistiksel ayrımcılık

İş gücü piyasalarının neoklasik modeline göre, eğer çocuk sahibi olma yaşlarında olan kadınları işe almanın maliyetinin artması beklenirse (ya işveren doğum izninin ücretini ödemek zorunda olduğu için ya da izin sebebiyle çalışmaktan yoksun olacağından), iş gücü piyasasındaki kadınlar için "talep" azalacaktır. Cinsiyete dayalı ayrımcılık herhangi bir çare gerektirmeksizin yasa dışı iken, neoklasik model, çocuk sahibi olma yaşındaki kadınları işe almaya dayalı "istatistiksel ayrımcılığı" öngörür.

Mesleki cinsiyet ayrımı

Kadınlar uzun ebeveyn izinleri alırlarsa, neoklasik model, ömür boyu kazançlarının ve terfi fırsatlarının, erkek veya çocuksuz meslektaşlarından veya "annelik cezası" ndan daha düşük olacağını öngörür. Kadınlar, "aile dostu" (yani, cömert ebeveyn izni politikaları olan) istihdam sektörlerini arayabilir ve bu da mesleki cinsiyet ayrımına neden olabilir. Nielsen, Simonsen ve Verner, Danimarka'daki kadınlar için "aile dostu" ve "aile dostu olmayan" sektörler arasındaki farklı sonuçların ne olduğunu inceliyor. Danimarka'da kamu sektörü, cömert izni ve çalışanlara sağladığı faydalar nedeniyle "aile dostu" dur. Çalışanlar tercih ve imkânlarına dayalı olarak hangi sektörde çalışacakları konusunda karar verirler. Çalışma, "aile dostu" sektörde temelde ebeveyn izni almakla ilgili ücret kaybı olmazken, kadınların "aile dostu olmayan" özel sektörde 1 yıllık izin için sürekli bir kazanç kaybı yaşadıklarını gösterdi. 

İzinlerin maliyeti

Evrensel, ücretli ebeveyn izni özel olarak finanse edilebilir (yani, şirketlerin ücretli ebeveyn izni süresini çalışanlara sağlanan yardımların bir parçası olarak empoze etme yetkisi vardır) veya kamu tarafından finanse edilebilir (yani, işsizlik sigortası gibi izin sırasında doğrudan çalışanlara aktarılabilir). Özel fon yaratma ile ilgili endişeler arasında, yukarıda açıklanan istatistiksel ayrımcılığın yanı sıra küçük işletmeler için maliyetler bulunmaktadır. Datta Gupta ve Smith ve Verneer, 2008 yılında kamu tarafından finanse edilen ebeveyn izninin yararları bulunduğunu ancak fonların en uygun maliyetli olacak biçimde kullanılması için fon yaratma ve soruşturmanın çok pahalı olduğunu tespit ettiler.

Doğum izninin etkileri

Tipik olarak ebeveyn izninin etkileri doğum öncesi ve doğum sonrası bakımda iyileştirmelerdir. Bunlara bebek ölümlerindeki azalma dahildir. Ebeveyn izninin iş gücü piyasasına etkisi, istihdamda bir artışı, ücretlerdeki değişiklikleri ve işe geri dönen çalışanların oranındaki dalgalanmaları içerir. İzin mevzuatı doğurganlık oranlarını da etkileyebilir.

İşgücü piyasasına etkileri

Almanya'da yapılan bir araştırmada, bir çalışanın ebeveyn iznini geçirdiği her yıl için ücretlerin yüzde 18 oranında azaldığı tespit edildi. Bununla birlikte, ücretlerin ilk düşüşünden sonra, çalışanların maaşları, ebeveyn izni teklif edilmeyen birinin maaşından daha hızlı toparlanmaktadır. ABD'de işverenlerin ücretli ebeveyn izni imkanı sunmalarını öngören ilk eyalet olan Kaliforniya'da yapılan izin politikasını inceleme çalışması, ücretlerin arttığını gösterdi.

Ebeveyn izni daha fazla iş güvenliği sağlayabilir. Çalışmalar, bunun, izin süresi bitiminde işe geri dönmeye nasıl yardımcı olduğu konusunda farklılıklar gösterir. Bazı çalışmalar, bir ebeveynin çocuğun doğumundan bir yıldan fazla bir süre geçmesi durumunda işe geri dönme ihtimalinin azaldığını göstermektedir. Daha kısa izin süresi ile ilgili diğer çalışmalar, ebeveynlerin çocuklarına bakmak için mesleklerinden ayrılmak zorunda kalmadıklarını, dolayısıyla istihdamın arttığını göstermektedir.

2016'da yapılan bir araştırmaya göre, Norveç'te devlet tarafından finanse edilen doğum izninin 18 ila 35 ay arasında genişlemesi, ebeveyn kazançları ve işgücüne katılım üzerinde çok az etkili oldu.

İzin süresi

2013'te Joseph, Pailhé, Recotillet ve Solaz, Fransa'daki 2004 politika değişikliğini değerlendiren doğal bir deney yayınladı. Tam zamanlı, az ödemeli ebeveyn izninin ekonomik etkileri ile ilgilendiler. Reformdan önce, kadınlar zorunlu iki aylık ebeveyn iznine sahipti. Çoğu kadın sadece iki ay aldı, ancak iş garantili olarak üç yıla kadar ücretsiz ebeveyn izni alabildiler. Yeni politika, CLCA (complrement libre choix d'activite), altı aylık ücretli ebeveyn iznini garanti etmektedir. Yazarlar istihdam üzerinde olumlu etkiler bulmuşlardır: Reformdan önce benzer koşullardaki kadınlara kıyasla, reformdan sonra ücretli izin alan ilk kez anne olan kadınların, izinlerinden sonra istihdam edilme olasılığı daha yüksek ve iş gücünden uzak kalma olasılığı daha düşüktür. Yazarlar, Baker ve Milligan tarafından 2008'de Kanada'da ve 2009'da Kluve ve Tamm tarafından Almanya'da gözlemlenen tam zamanlı, az ödemeli ebeveyn izninin benzer sonuçlarını işaret ediyorlar. Bununla birlikte, Joseph ve diğerleri, izinden sonra orta ve yüksek eğitimli kadınlar için ücretlerin daha düşük olduğunu (reform öncesi kadınlara göre) tespit etti. Bunun sebebi geri dönülen işin yarı zamanlı olması ya da ''annelik cezası''dır. "Annelik cezası", annelik sorumlulukları nedeniyle bir çalışandan daha iyi olmayacağının bir "sinyali" olarak altı aylık izin alan annelere karşı işverenlerin ayrımcılık yapmasıdır.

Rasmussen, 1984'de ebeveyn izninin 14 haftadan 20 haftaya yükseltildiği bir politika değişikliği ile Danimarka'daki benzer bir doğal deneyi analiz etti. Rasmussen, ebeveyn izninin artan uzunluğunun kadınların ücretleri veya istihdamı üzerinde herhangi bir olumsuz etkisi bulunmadığını ve kısa vadede (12 aylık) kadınların ücretlerini, daha kısa süreli izinle karşılaştırıldığında, olumlu yönde etkilediğini tespit etti. Politika değişikliği öncesi ve sonrası çocukların, uzun vadeli eğitsel sonuçlarında bir fark bulunmamaktadır.

Babalık izni

Dünya çapında yaygın olmasa da, bazı ülkeler baba için ücretli izinlerin bir kısmını tutmaktadır. Yani, baba iznini kullanmadığında, izin anneye devredilemez ve geçersiz olur. Babalık izninin artan kullanımı için aktif olarak ilk adım atan ülkeler arasında İzlanda, Danimarka, İsveç, Norveç ve Finlandiya gibi İskandinav refah devletleri bulunmaktadır. Bu ülkeler, her biri farklı koşullar, oranlar ve zaman ölçekleri dayatan birleşik bir babalık izni kavramından yoksundurlar, ancak dünyanın en cömertleri arasında  görülmektedirler. Kısmen "Annelik cezası" ile mücadele girişiminde bulunan Norveç, babalık iznini teşvik etmek için 2000'lerin ortalarında bir politika değişikliği başlattı. İskandinav aile politikasında bazen "baba kontenjanı" olarak adlandırılan yeni politika, 2014 yılı Temmuz ayı itibariyle 10 haftaya indirildiğinden, babanın en az 12 hafta izin alması durumunda ailelere ek izin hakkı sağlıyor. Bu değişikliği değerlendirmek için  Rønsen ve Kitterød, doğumdan sonra kadınların işe dönme oranına ve zamanlamasına ve bunun yeni ebeveyn izni politikası üzerindeki etkisine baktı. 2015 çalışmasında Rønsen ve Kitterød, Norveç'teki kadınların politika değişikliği sonrasında daha hızlı bir şekilde çalışmaya geri döndüğünü tespit etti. Bununla birlikte, kamu veya sübvansiyonlu gündüz bakım hizmetleri aynı anda büyük ölçüde genişletildi, bu nedenle Rønsen ve Kitterød, iş girişinin zamanlamasından bir tek "baba kontenjanı" sorumlu değildi. Ancak, her iki ebeveyn de yeni bir bebeğin bakımı için vakit ayırabildiğinde, ''baba kontenjanı''nın, hane halkının iş gücünün cinsiyete göre bölünmesi üzerinde etkisi olduğu anlaşılabilir.

Heteroseksüel çiftlerle ilgili yapılan araştırmaya dayanarak bakıldığında,  bir çocuğun yetişmesi sürecindeki daha iyi bir baba, büyümüş bir çocuğun gelişmesine ve ayrıca iki ebeveyn arasındaki ilişkinin iyileşmesine yol açmaktadır. Son yıllarda, çeşitli OECD ülkeleri, özellikle babalar tarafından ebeveyn izninin alındığı zamana dikkat çekti. Kısa vadeli baba izinleri hala çocuğun gelişimi için olumlu sonuçlar doğurmaktadır. Bununla birlikte, erkekler tipik olarak daha yüksek gelir düzeyleri nedeniyle ailenin ekonomik istikrarını güvence altına aldıklarından, annenin izinleri babanın izinlerine tercih edilmektedir. Babalar, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki annelerden ve ücretli izinlerin mevcut olduğu diğer ülkelerden daha az ebeveyn izni kullanmaya eğilimlidir ve bu farklılık, her iki ebeveyni de etkileyen mali kısıtlamalar dışındaki faktörlere sahip olabilir. Bygren ve Duvander, İsveç'teki babalar tarafından ebeveyn izninin kullanımına bakarak, babaların iş yeri özelliklerinin (iş yerinin büyüklüğü, iş yerinde daha fazla erkek veya kadın olup olmadığı ve iş yerinin özel ya da kamu sektörünün bir parçası olup olmadığı) babaların ebeveyn izninin uzunluğunu etkilediği ve daha erken bir tarihte ebeveyn izni almış olan diğer erkeklerin varlığını da etkilediği sonucuna vardılar. 2016 yılı itibariyle babalık izni, İsveç'te ücretli ebeveyn izninin %25'ini oluşturmaktadır.

Doğum öncesi ve doğum sonrası bakıma etkileri

Harvard'da yayınlanan bir rapor, "anne sütüyle beslenmeyi kolaylaştıran ve enfeksiyon riskini azaltan" ücretli doğum iznini gösteren araştırmaya yer verdi. Bu araştırma, ebeveyn izni olan ülkelerin bebek ölüm hızlarının daha düşük olduğunu tespit etti. Ücretli bir ebeveyn izni kanununa sahip olmayan Birleşik Devletler, 2014 yılında bebek ölüm hızı açısından dünyada 56. sıradadır  ve 1.000 çocuk başına 6,17 ölüm gerçekleşmiştir. Araştırma, ücretsiz ebeveyn izni olan ülkelerde herhangi bir bebek sağlığı yardımı bulamadı.

Aynı Harvard raporu, ücretli ebeveyn izni ve çocuğun psikolojik sağlığı ile de bağlantılıydı. Rapor, ücretli ebeveyn iznine sahip ebeveynlerin çocuklarıyla daha yoğun bağları olduğunu belirledi.

Çalışmalar çelişkili sonuçlar ortaya koymasına rağmen, bazı araştırmalar ücretli ebeveyn izni ile daha yüksek doğurganlık oranları arasında bağlantı olduğunu göstermiştir. Araştırma, izin yasalarından etkilenme olasılığı daha yüksek olan 25-34 yaş arasındaki kadınlara baktı. Doğurganlık oranları Avrupa ülkeleri arasında 25-29-30-34 yaşları arasında zirve yaptı.

Annelere etkileri

ABD'de, 1993 yılı Aile ve Tıbbi İzin Yasası (FMLA: Family and Medical Leave Act), ekonomik kaygılardan ötürü ücretsiz ebeveyn iznine izin verirken, ebeveynler bu ayrıcalığı çoğunlukla kullanmamaktadır. Sonuç olarak, bazı çalışmalar, bu yasanın yeni ebeveynlerin izin kullanma davranışları üzerinde sınırlı etkisi olduğunu göstermektedir. Belirli miktarlar değişiklik gösterebilir, ancak bir çocuğa sahip olmak (yüksek kaliteli çocuk bakım masrafları dahil) ilk yılda ailelere yaklaşık 11.000 Dolara mal olmaktadır. Bu finansal sorunlar, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki yeni annelerin Avrupa'daki yeni annelere göre daha hızlı çalışmaya başlamasına katkıda bulunmaktadır. Birleşik Devletler'deki kadınların yaklaşık üçte biri, doğumdan sonraki üç ay içinde çalışmaya başlarken, Birleşik Krallık, Almanya ve İsveç'te bu oran yaklaşık yüzde beştir. Birleşik Devletler'deki  annelerin yarısından biraz fazlası çalışma yaşı altındaki bir çocuğa sahiptir.

2016 yılındaki bir araştırmaya göre, Norveç'te devlet tarafından finanse edilen annelik izninin 18 ila 35 ay arasında genişlemesi, annelerin aile gelirinde bir düşüş olmaksızın evde daha fazla zaman geçirmesine neden oldu.

Babalara etkileri

Biyoloji ve sosyal değerler, babaların temel sorumluluklarında tarihsel olarak çocuk bakımını kapsamamıştır. Bununla birlikte, başta batılılar olmak üzere, ülkeler, politikacılar ve sosyal bilimciler babaların rollerinin değiştiğini iddia etmektedir. 'Yeni baba' fikri özellikle İskandinav ülkeleri tarafından şekillendirilmiştir. Süreç, babaların, ebeveynlik tarzını rasyonelleştirmesini ve bunu iyi bakımı nitelendiren şeylerle hizalamasını sağlıyor. Annenin ana ebeveyn rolü değişmemiş olmasına rağmen, erkek ebeveyn izni, destekçileri yoluyla, geleneksel olarak cinsiyete dayalı babalık uygulamalarını dönüştürme ve eşler ve çocuklar ile ilişkili olarak bir sosyal ahlak yaratma iddiasında bulunmaktadır. Bununla birlikte, psikologlar, erkek ebeveyn izninin iddia edilen olumlu etkilerinin araştırmalar tarafından desteklenmediğini düşünüyorlar ve bunun olumsuz etkilere sahip olabileceği konusunda uyarıda bulunuyorlar. Norveçli psikoloji profesörü  babanın kontenjanının psikolojik açıdan savunulamaz olduğuna inanıyor ve bunu "en azından bizim türümüzün içinde geliştiği çocukluk ortamından farklı bir ortam kurduğumuzda sonuçların ne olacağını kendimize sormalıyız" şeklinde ifade ediyor. Leif Edward Ottesen Kennair, baba kontenjanının "ideolojiye dayandığını ve yalnızca son derece sınırlı bilgi düzeyinde olduğunu" savunarak "bunun, etkileri bilinmeyen bir sosyal deney" olduğunu savunuyor. Aynı zamanda, farklı sınıflardan babaların rollerini babalık izni süresince alternatif olarak gördükleri de göz önünde bulundurulmak zorundadır. Orta sınıf babalar kendilerini aynı yetkilere sahip olan anneye uygun bir alternatif olarak görürken, işçi sınıfı erkekleri izinlerinde kendilerini destekçiler olarak görüyorlar. Sonuç olarak, orta sınıf babalar çoğu zaman izinlerini anneler işe döndükten sonra kullanırlar; bu arada işçi sınıfı babaları, annenin izni süresince izin kullanırlar.

Çocuklar üzerindeki etkileri

2016 yılındaki bir araştırmaya göre, Norveç'te devlet tarafından finanse edilen doğum izninin 18 ila 35 ay arasında genişlemesi, çocukların okullulaşması üzerinde çok az etkili oldu. Bununla birlikte, bebekler bakıcıları ile (anneler, babalar, vb.) duygusal bağ kurduklarında ve ihtiyaçları  hızlı bir şekilde karşılandığında kendilerine güvenirler ve yaşamları boyunca sağlıklı ilişkiler kurmaya hazır olurlar.

Ekonomiye etkileri

2016'da yapılan bir araştırmaya göre, Norveç'te devlet tarafından finanse edilen doğum izninin 18 ila 35 ay arasında genişlemesi, gayri safi milli gelirin %0,25'ine denk gelen negatif yeniden dağılım özelliklerine sahipti. Genişleme, ekonomik etkinlik maliyeti ile vergilerde belirgin bir artışa işaret etti. ABD'de ücretli aile izni, daha yüksek çalışan kayıt oranına ve aileler için daha yüksek gelirlere yol açma eğilimindedir.

Özel doğum izni

Bazı işletmeler işçilere ve kamuoyuna uygun politikaları benimserler. Kelly ve Dobbin, Amerika Birleşik Devletleri'nde doğum izni politikaları üzerine yaptıkları çalışmada, gebeliği geçici bir sakatlık olarak çevreleyen kamu politikalarının (örneğin, Kaliforniya'nın Aile Geçici Engellilik Sigortası programı), doğum izninin de dahil olduğu iş uygulamaları geliştirdiğini tespit etti.

Şirketler, bazı Amerikalı işçilerine ücretli ebeveyn izni vermeye başlıyor. Çünkü böyle yapmakta, azalan ciro maliyetlerini, işçilerden gelen üretkenlik artışını ve kadınlar arasında doğumdan sonra işçiyi tutma oranlarının artmasını da içeren karlı bir yön görüyorlar. Bazıları, ücretli ebeveyn iznindeki artışı, daha fazla kadın çalışmakta olduğu ve çocuk sahibi olduktan sonra çalışmaya geri döndüğü için, şirketlerin kadınlara ulaşmasının bir göstergesi olarak görüyor. Bu şirketler, aile dostu iş yerleri olan işverenler olarak olumlu bir tanıtım oluşturuyorlar. Çalışan Anne dergisi, sadece derginin okuyucuları tarafından değil, aynı zamanda Amerika'nın şirketleri ve giderek araştırmacılar ve politika enstitüleri tarafından da önem verilen, her yıl, çalışan anneler için 100 En İyi Şirketler listesine yer vermektedir. Kadın Politikası Araştırma Enstitüsü, 2009 yılında, federal işçilere dört haftalık ücretli ebeveyn izni vermesi için Kongre'yi teşvik eden bir rapor yayınladı. Raporda, daha uzun bir doğum izni politikası başlattıktan sonra yeni annelerin kaybedilmemesinin önemli örnekleri olarak özel sektör şirketlerini kullanıp Çalışan Anne 100 En İyi Şirket listesinden istatistikler gösterildi. Raporda ayrıca, yeni çalışanların, FMLA kapsamında sağlanan 12 hafta ücretsiz ebeveyn iznine eşit şekilde yeterli ücretli izni (hastalık izni ve yıllık izin) tahakkuk ettirmesinin dört yıl alacağı ve ücretli ebeveyn izni sunan özel sektör şirketlerinin, çocuk isteyebilecek genç işçilerin alınıp tutulmasında federal hükümet üzerinde önemli bir avantaja sahip olduğu belirtildi.

Doğum izni süresi

Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Giderilmesi Hakkında Sözleşme, "eski istihdam, kıdem veya sosyal yardımlardan kaybetmeden, ücretli ya da benzer sosyal yardımlı doğum iznini" ortaya koymaktadır. 2000 yılında Uluslararası Çalışma Örgütü tarafından kabul edilen Annelik Koruma Sözleşmesi C 183, asgari koşul olarak 14 hafta doğum izni gerektirir.

Ulusal kanunlar, her yargı alanının siyasetine göre oldukça değişir. 2012 itibariyle, yalnızca üç ülke yeni ebeveynler için ücretli izin istemiyor: Papua Yeni Gine, Lesotho ve Amerika Birleşik Devletleri.

Aksi belirtilmedikçe, aşağıdaki tablolardaki bilgiler en son Uluslararası Çalışma Örgütü raporlarından elde edilmiştir. Annelik izni, doğumdan hemen sonra anneye verilen yasal koruma anlamına gelir (doğumdan önce belli bir süre de içerebilir). Doğumdan hemen sonra babaya verilen yasal korumaya babalık izni ve çocuk bakımı için korunan zamana ebeveyn izni (genellikle her iki ebeveyn için) denir. Bu, annelik/babalık izninden sonra ya da doğumdan hemen sonradır (Örneğin anne babanın annelik/babalık izni için uygun olmadığı ve/veya çocuk belirli yaşa gelene kadar geçen zamanın hesaplandığı durumlardadır. Bu nedenle annelik/babalık izni hariçtir. Genellikle bu tür yargı alanları çocuk belirli bir yaşa gelinceye kadar işi korur). Diğerleri ebeveyn izninin yarı zamanlı çalışma süresine aktarılmasına izin verir. Ebeveyn izni, belirtildiği yerler dışında genellikle her iki ebeveyn için de geçerlidir. İznin "Ücretsiz" olarak işaretlenmesi, işin izin süresi boyunca korunduğunu gösterir. Farklı ülkelerin, izin hakkına ilişkin farklı kuralları vardır ve bir ebeveyn, ücretli izin almaya hak kazanmadan önce doğumdan önce kendi istihdam edildiği yerde çalışmış olmalıdır. Avrupa Birliği'nde, politikalar ülkeye göre önemli ölçüde değişir - uzunluk, ödeme ve ebeveyn izninin doğum öncesi izniyle nasıl ilişkili olduğu konusunda - ancak AB üyeleri, Gebe İşçiler Direktifi ve Ebeveyn İzin Direktifi'nin asgari standartlarına uymak zorundadır .

Ülkelere göre doğum izni süreleri

Afrika' ülkelerinde doğum izni süreleri

ÜlkeAnnelik izni (hafta)Annelik izni

(ödemenin yüzdesi)

Babalık izni (hafta)Babalık izni (ödemenin yüzdesi)Ebeveyn izni [her ikisi için] (hafta)Ebeveyn izni (ödemenin yüzdesi)Ödeme kaynağı
Cezayir14%100<1%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Angora13%1000X0XSosyal Güvenlik
Benin14%1002%1000XKarışık (Annelik: %50 sosyal sigorta, %50 işveren. Babalık: %100 işveren)
Botsvana12%500X0Xİşveren sorumluluğu
Burkina Faso14%1002%10052ÜcretsizKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Burundi12%1002+%500XKarışık (Annelik: %50 sosyal sigorta, %50 işveren. Babalık: %100 işveren)
Kamerun14%1002%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Cape Verde09%900X0XSosyal Güvenlik
Orta Afrika Cumhuriyeti14%502%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Çad14%1002%10052ÜcretsizKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Komorlar14%1002%1000Xİşveren sorumluluğu
Kongo15%1002%1000XKarışık (Annelik: %50 sosyal sigorta, %50 işveren. Babalık: %100 işveren)
Fildişi Sahili14%1002%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Kongo Demokratik Cumhuriyeti14%67<1%1000Xİşveren sorumluluğu
Cibuti14%100<1%1000XKarışık (Annelik: %50 sosyal sigorta, %50 işveren. Babalık: %100 işveren)
Mısır13%1000X104 (sadece anneler)ÜcretsizKarışık (%75 sosyal güvenlik, %25 işveren sorumluluğu)
Ekvator Ginesi12%750X0XSosyal Güvenlik
Eritre09X0X0Xİşveren sorumluluğu
Etiyopya13%1001Ücretsiz0Xİşveren sorumluluğu
Gabon14%1002%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Gambiya12%1000X0Xİşveren sorumluluğu
Gana12%1000X0Xİşveren sorumluluğu
Gine14%1000X38 (sadece anneler)ÜcretsizKarışık (%50 sosyal sigorta, %50 işveren)
Gine-Bissau 09%1000X0XKarışık (sosyal güvenlik sabit oranı, işveren maaş farkını öder)
Kenya13%1002%1000Xİşveren sorumluluğu
Lesotho12%1000X0Xİşveren sorumluluğu
Libya1450% (%100 serbest meslek kadın)<10Xİşveren(serbest meslek için sosyal güvenlik)
Madagaskar14%1002%1000XKarışık(Annelik: %50 sosyal sigorta, %50 işveren. Babalık: %100 işveren)
Malawi08%1000X0Xİşveren sorumluluğu
Mali14%100<1%1000XSosyal güvenlik
Moritanya14%1002%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Mauritius12%1001%1000Xİşveren sorumluluğu
Fas14%100<1%10052 (sadece anneler)ÜcretsizSosyal güvenlik
Mozambik09%100<1%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Namibya12%1000X0XSosyal güvenlik
Nijer14%1000X0XKarışık (Annelik: %50 sosyal sigorta, %50 işveren)
Nijerya12%500X0Xİşveren sorumluluğu
Ruanda12%100 - 6 hafta için; %20 geri kalan için<1%1000Xİşveren sorumluluğu
Sao Tome ve Principe 09%1000X0XSosyal güvenlik
Senegal14%1000X0XSosyal güvenlik
Seyşeller14Sabit oran 12 hafta için; geri kalan ücretsiz<1%1000XKarışık  (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Sierra Leone 12%100İşveren sorumluluğu
Somali14%500X0Xİşveren sorumluluğu
Güney Afrika 17%60<1%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Sudan08%1000X0Xİşveren sorumluluğu
Svaziland12%100 - 2 hafta için; geri kalan ücretsiz0X0Xİşveren sorumluluğu
Tanzanya12%100<1%1000XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işverenin ebeveyn izni sorumluluğu)
Togo14%1002%1000XKarışık (Annelik: %50 sosyal sigorta, %50 işveren. Babalık: %100 işveren)
Tunus04%66.70<1%1000XSosyal güvenlik
Uganda10%100<1%1000Xİşveren sorumluluğu
Zambia12%1000X0Xİşveren sorumluluğu
Zimbabve14%1000X0Xİşveren sorumluluğu


Amerika kıtasında doğum izni süreleri

ÜlkeAnnelik izni (hafta)Annelik izni
(ödemenin yüzdesi)
Babalık izni (hafta)Babalık izni (ödemenin yüzdesi)Ebeveyn izni [her ikisi için] (hafta)Ebeveyn izni (ödemenin yüzdesi)Ödeme kaynağı
Antigua ve Barbuda13 6 hafta boyunca %100; 7 hafta boyunca %600 X0 XKarışık (13 hafta %60 sosyal güvenlik artı ilk 6 hafta %40 işveren)
Arjantin13 %100<1 %1000 XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işveren sorumluluğu)
Bahamalar13 12 hafta boyunca %100; 1 hafta boyunca %66,7<1 ücretsiz0 XKarışık (13 hafta boyunca 2/3 sosyal güvenlik; 12 hafta boyunca 1/3 işveren)
Barbados12 %1000 X0 XSosyal Güvenlik
Belize14 %1000 X0 XSosyal Güvenlik
Bolivya13 %950 X0 XSosyal Güvenlik
Brezilya17 %100<1 %1000 XKarışık (Sosyal güvenlik analık izni; işveren sorumluluğu)
İngiliz Virgin Adaları13 %67Sosyal Güvenlik
Kanada (QC hariç)15 %55 / Düşük gelirli aileler için %80'e kadar (Haftada en fazla $524) 0X35 55% / Düşük gelirli aileler için %80'e kadar (Haftada en fazla $524) Sosyal Güvenlik
Kanada (Québec)Seçenek 1: 18

2. Seçenek: 15

Seçenek 1: %70 (haftada en fazla $975)

Seçenek 2: %75 (haftada en fazla $1046)

Seçenek 1: %70 (haftada en fazla $975)

2. seçenek: %75 (haftada en fazla 1046$)

Seçenek 1: 32

2. Seçenek: 25

Seçenek 1: 7 hafta %70 (haftada en fazla 975 dolar) + 25 hafta  %55  (haftada en fazla $767)

2. seçenek: % 75 (haftada en fazla 1024$)

Sosyal Güvenlik
Şili24 %100 (tavana kadar)1 %10012 (sadece anneler için 6) %100 Sosyal Güvenlik
Kolombiya14 %1001+ %1000 XSosyal Güvenlik
Kosta Rika17 %1000 X0 XKarışık (%50 sosyal güvenlik, %50 işveren)
Küba18 %1000 X39 %60Sosyal Güvenlik
Dominika12 % 600 X0 XSosyal Güvenlik
Dominik Cumhuriyeti12 %100<1 %1000 XKarışık (annelik: % 50 sosyal güvenlik,% 50 işveren sorumluluğu)
Ekvador12 %1002 %1000 XKarışık (annelik: %75 sosyal güvenlik,%25 işveren sorumluluğu)
El Salvador12 %75<1 %1000 XKarışık (Sosyal güvenlik analık izni; işveren sorumluluğu)
Grenada13 8 hafta boyunca %100; Kalan için %650 X0 XKarışık (13 hafta boyunca %65 sosyal güvenlik, artı ilk 8 hafta boyunca işverenden %35)
Guatemala12 %100<1 %1000 XKarışık (annelik: 2/3 sosyal güvenlik, 1/3 işveren, babalık: işveren)
Guyana13 %700 X0 XSosyal Güvenlik
Haiti12 6 hafta boyunca %100; ücretsiz kalanlar0 X0 Xİşveren sorumluluğu
Honduras12 10 hafta boyunca %100; ücretsiz kalanlar0 X0 XKarışık (2/3 sosyal güvenlik, 1/3 işveren)
Jamaika12 8 hafta boyunca %100; ücretsiz kalanlar0 X0 Xİşveren sorumluluğu
Meksika12 %1001 %1000 XSosyal Güvenlik
Nikaragua12 %1000 X0 XKarışık (%60 sosyal güvenlik, %40 işveren)
Panama14 %1000 X0 XSosyal Güvenlik
Paraguay12 9 hafta süreyle %50; ücretsiz kalanlar<1 %1000 XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işveren sorumluluğu)
Peru13 %100<1 %1000 XKarışık (Sosyal güvenlik annelik izni; işveren sorumluluğu)
Porto Riko8 %100<1 %1000 Xİşveren sorumluluğu
Saint Kitts ve Nevis13 %650 X0 XSosyal Güvenlik
Saint Lucia13 %650 X0 XSosyal Güvenlik
Saint Vincent ve Grenadinler13 %65Sosyal Güvenlik
Trindad ve Tobago13 %1000 X0 XKarışık (2/3 sosyal güvenlik, 1/3 işveren)
Uruguay12 %100<1 %100Karışık (Sosyal güvenlik annelikzni; işveren sorumluluğu)
Amerika Birleşik Devletleri0 X0 X12 herbiriücretsizX
Venezuela26 %1002 %1000 XSosyal Güvenlik


Asya ülkelerinde doğum izni süreleri

ÜlkeÜcretli doğum izniÜcretli babalık izniÜcretsiz doğum izniÜcretsiz babalık izniKısıtlamalar
Afganistan90 gün %100
Azerbeycan126 gün %100
Avustralya18 hafta Ulusal Asgari ÜcretleUlusal Asgari Ücretle 2 haftaEbeveynler arasında 52 haftaya kadar ücretsiz paylaşım3 haftaya kadar ücretsiz izin52 hafta anne-babalar arasında paylaşılır ve tüm izinlerin bebeğin ilk doğum gününden önce alınması gerekiyor. 
Bahreyn60 gün %100
Bangladeş16 hafta %100 (doğumdan 8 hafta önce ve doğumdan 8 hafta sonra) Yaşayan 2 çocuğu varsa ve 3. çocuğu doğurduysa
Kamboçya90 gün %5010 gün özel aile izini
Çin98 gün %100
Fiji84 gün sabit fiyat
Hong Kong10 hafta %803 gün %80
Hindistan26 hafta %100.15 güne kadar (3 çalışma haftası) erkek izni %100 Cammu ve Keşmir eyaleti için geçerli değildir . İşverenlerin kadınları doğumdan sonraki altı hafta içinde çalıştırması yasaktır. Bir kadın çalışan, ancak, beklenen doğum tarihinden önceki 12 aylık dönemde en az 80 gün boyunca işveren için çalışıyor olması durumunda buna uygundur. Ölü doğum ya da düşük yapılması durumunda altı haftalık ücretli izin kullanılır. Üçüncü çocuktan itibaren yalnızca 12 haftalık ücretli doğum izni alabilir.     
Endonezya3 ay %100Doğumdan sonra 2 gün ücretli
İran6 ay %1002 hafta zorunlu %100
Irak62 gün %100
İsrail14 hafta %100, ilave 12 hafta ücretsiz. 6-14 arası haftalar baba tarafından alınabilir.6. haftadan başlamak üzere (14 haftaya kadar) anne yerine ücretli izin alabilir1 yıl
Japonya14 hafta %601 yıl1 yılEbeveynler dönüşümlü izin alırken, toplam süre 2 ay uzatılabilir (ancak her ebeveyn için 1 yılı aşmamalıdır).
Ürdün10 hafta %100
Kore Cumhuriyeti90 gün %100Çocuğun 6 yaşına gelene kadar 1 yıl (Asıl Maaşın %40'ı, en az 400$ ve en fazla 1000$ İstihdam Sigortası tarafından ödenen).6 yaşın altındaki bir çocuğu olan ebeveynler 1 yıllık ebeveyn izni alabilirler. Çalışanın,çocuğun doğduğu anda şirkette en az 1 yıl çalışmış olması gerek.
Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti11 hafta
Kuveyt70 gün %100
Laos3 ay %70
Lübnan10   hafta %1001 gün %100
Malezya60 gün %100
Moğolistan120 gün %70
Myanmar12 hafta %66.7Doğumdan sonra eşlerine yardım etmek için babalar tarafından kullanılabilecek altı günlük "geçici izin"
Nepal52 gün %100
Yeni Zelanda18 hafta %100 veya haftalık NZ$516,85 (hangisi daha düşükse)Hiçbiri52 hafta (ücretli izin dahil). Babayla paylaşılabilir.2 haftaAnneye bir doktor, ebe veya işvereni tarafından erkenden izin alması gerektiği söylenirse, annelik izni 18 haftayı geçebilir.
Umman14 hafta %100; Doğumdan 50 gün önce ve doğumdan 50 gün sonra (Omani İş Kanunu, Kraliyet Kararnamesi 35/2003, 26 Nisan 2003).
Pakistan1980'de Gözden Geçirilmiş İzin Kuralları'nın 13. kuralına göre doğumdan 45 gün öncesinden ve 45 gün sonra, ancak Silahlı Kuvvetler Hemşireliği Hizmetinin (AFNS) %60'ı 60 gün.
Papua Yeni Gine0 gün12 hafta
Filipinler60 gün %100, düşükler için de geçerlidir. Sezeryan için 78 gün %100. Tek kişilk aile için yıllık 7 gün %100 çocuk 18 yaşına gelene kadar veya çocuk özürlü ise. Evli işçiler için yedi gün süreyle babalık izni. Tek kişilk ailelerde çocuk 18 yaşına gelene kadar veya çocuğun özürlü olduğu sürece yılda 7 gün %100 ebeveyn izni.Annelik ve babalık izini va hakları yalnızca 4. gebeliğe kadardır.
KatarDevlet memurları için 50 gün %100
Suudi Arabistan10 hafta %50 veya %100Bir gün
Singapur16 hafta %100 (Singapur vatandaşı) veya 12 hafta %67 (Singapur dışındaki vatandaşlar) Babalar için 1 hafta %100 devlet tarafından ödenen babalık izni. 16 haftalık annelik izni, çocukları Singapur vatandaşı olan (en az bir ebeveyn Singapur vatandaşı olan) evli kadınlara şarttır. Çocuğun doğumundan en az 90 gün önce işverene hizmet etmiş olması gerekli.
Solomon Adaları12 hafta %25
Sri Lanka12 hafta %100 (84 iş günü), 84 gün %503 gün %10084 gün
Suriye50 gün %70
Tayvan8 hafta %100 altı aydan fazla çalışanlar için veya %50 altı aydan az süredir çalışanlar için5 gün %100
Tayland90 gün %100, 45 gün işveren öder, sonraki 45 gün maaşın yarısı (ayda maksimum 7,500 baht) Tayland Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından ödenir.
Birleşik Arap Emirlikleri45 Gün %10055 gün (toplam 100 günlük doğum izni)% 100 ücretli doğum izni, çalışanın bir yıldan az olmamak koşuluyla sürekli olarak görev yapmasına bağlıdır. Annelik izni, kadın bir yılı doldurmamışsa, yarım ödenir.
Vietnam4-6 ay %100
Yemen60 gün %100


Avrupa'da doğum izni süreleri


ÜlkeAnnelik izni

(hafta)

Annelik izni

(ödemenin yüzdesi)

Babalık izni (hafta)Babalık izni

(ödemenin yüzdesi)

Ebeveyn izni [her ikisi için] (hafta)Ebeveyn izni

(ödemenin yüzdesi)

Ödeme kaynağı
Arnavutluk52 21 hafta boyunca % 80; Kalan % 50X%100Karışık (Analık izni için sosyal güvenlik, ebeveyn izni için işveren yükümlülüğü)
Andorra16 %1000 XXSosyal Güvenlik
Ermenistan20 %1000 X156 ücretsizSosyal Güvenlik
Avusturya16 %1000 X104 Sabit fiyatSosyal Güvenlik
Azerbeycan18 %1002ücretsiz156 Sabit fiyatSosyal Güvenlik
Belarus18 %1000 X156 Asgari ücretin % 80'iSosyal Güvenlik
Belçika15 4 hafta boyunca %82; Kalan süre için %75 (tavan değerine kadar)2 3 gün boyunca %100; %82 geri kalan17 Sabit fiyatKarışık (3 günlük babalık izni işveren yükümlülüğü, sosyal güvenlik)
Bosna Hersek52 %50- %1001+ %100156 ücretsizKarışık (Sosyal güvenlik analık izni; işveren sorumluluk babalık izni)
Bulgaristan58 %902 %90104 52 hafta boyunca sabit oran; geri kalan ücretsizSosyal Güvenlik
Hırvatistan58 26 hafta boyunca %100; sabit oranlı kalan2 %100156 ücretsizKarışık (Sosyal güvenlik analık izni; işveren yükümlülüğü babalık izni)
Güney Kıbrıs18 %750 X13 ücretsizSosyal Güvenlik
Çek Cumhuriyeti28 %700 X156 Sabit fiyatSosyal Güvenlik
Danimarka18 %1002 %10032 %100Karışık (sosyal güvenlik ve işveren)
Estonya62 %1002 %10036 ücretsizSosyal Güvenlik
Finlandiya18 %7011 %70 (en fazla tavana kadar)26 % 70Sosyal Güvenlik
Fransa16 %702+ %100 (tavana kadar)156 Sabit fiyatSosyal Güvenlik
Gürcistan18 %10050 Sosyal Güvenlik
Almanya14 %1000 X156 52 hafta boyunca %67 (en fazla tavana kadar); ücretsiz kalanlarKarışık (sosyal güvenlik ve işveren yükümlülüğü)
Yunanistan17 %100<1 %10017 her biri ücretsizKarışık (Sosyal güvenlik analık izni; işveren sorumluluk babalık izni)
Macaristan24 %701 %100156 104 hafta boyunca% 70 (en fazla tavana kadar); sabit oran kalanSosyal Güvenlik
İzlanda13 %8012 %80 (en fazla tavana kadar)Her biri 26 Her biri ilk 13 hafta boyunca% 80 (en fazla tavana kadar); ödenmemiş kalanlar
İrlanda42 26 hafta boyunca %80 (en fazla tavana kadar); ücretsiz kalanlar2 Sabit oran (haftada en az € 230)Her biri 18 ücretsizSosyal Güvenlik
İtalya22 %80<1 %100Her biri 26 %30Sosyal Güvenlik
Kazakistan18 %1001 ücretsiz156 ücretsizSosyal Güvenlik
Kırgızistan18 Asgari ücretin 7 katıSosyal Güvenlik
Letonya16 %802 %8078 her biri %70Sosyal Güvenlik
Lihtenştayn20 %80
Litvanya18 %100%100 (tavana kadar)156 52 hafta boyunca % 100, 104 hafta boyunca % 70; ücretsiz kalanlarSosyal Güvenlik
Lüksemburg16 %100<1 %100Her biri  26 Sabit fiyatKarışık (işveren sorumluluk babalık izni; sosyal güvenlik kalanı)
Makedonya39 %100Sosyal Güvenlik
Malta18 14 hafta boyunca %100XHer biri 13 ücretsizKarışık (sosyal güvenlik ve işveren yükümlülüğü)
Moldova18 %1000 [104]X156 KısmenSosyal Güvenlik
Monako16 %90 (en fazla tavana kadar)0 [103]XXSosyal Güvenlik
Karadağ52 %100Sosyal Güvenlik
Hollanda16% 100 (tavana kadar)<1 %100Her biri 26 (yarı zamanlı çalışma ile)Ücretsiz fakat vergi mükellefiyeti için uygunKarışık (Sosyal güvenlik analık izni; işveren sorumluluk babalık izni)
Norveç35 (veya 45)25 hafta boyunca %100 veya 45 hafta boyunca %800-10 (önceki üç yıl için Norveç'teki annenin vergi katkısına bağlı olarak )%100 veya %8036 veya 46 (anneler için 10, babalar için 10,  26 gün bölünür)46 hafta için %100 veya 56 hafta boyunca %80 (en fazla tavana kadar)Sosyal Güvenlik
Polonya26 %100%100156 26 hafta boyunca %60; 104 için sabit oran; ücretsiz kalanlarSosyal Güvenlik
Portekiz17 (veya 21)17 hafta boyunca %100 veya 21 için %80%100Her biri 13; İlk izin paylaşılıyorsa "paylaşım bonusu" 4 hafta % 25Sosyal Güvenlik
Romanya18 (beklenen doğumdan 9 hafta önce ve beklenen doğum  tarihinden 9 hafta sonra) %855 gün (bir bebek bakımı dersi alınırsa 15 gün). Bebeğin doğumundan sonraki ilk sekiz hafta içinde herhangi bir noktada alınabilir. %100Bir ebeveynin 104 hafta hakkı vardır:
(böylece çocuk iki yaşına gelene kadar;eğer izin anne tarafından alındıysa bu doğumdan sonraki annelik iznini içerir); veya çocuk ise 156 hafta (çocuk üç yaşına gelene kadar).

Diğer ebeveynlerin yalnızca 4 hafta hakkı vardır (çocuğun yetiştirilmesinin ilk 2-3 yılı boyunca herhangi bir noktada alınabilir).
85% Sosyal Güvenlik
Rusya20 %100 (tavana kadar)X156 78 hafta boyunca %40 (tavana kadar); ücretsiz kalanlarSosyal Güvenlik
Sırbistan20 %1001+ %10052 (sadece anneler) 26 hafta boyunca %100; %60 hafta 27-39; %30 hafta 40-52Karışık (Sosyal güvenlik analık izni; işveren sorumluluk babalık izni)
Slovakya34 %65X156 Sabit fiyatSosyal Güvenlik
Slovenya15 %10012 2 hafta boyunca %100 (tavana kadar); sabit oran kalan37 % 90 (en fazla tavana kadar)Sosyal Güvenlik
ispanya16 %100% 100 (tavana kadar)156 tane ücretsizSosyal Güvenlik
İsveç68 hafta veya 480 gün % 80 (en fazla tavana kadar)18 % 80 (en fazla tavana kadar)60 56 hafta boyunca %80 (en fazla tavana kadar); kalan için sabit oranSosyal Güvenlik
İsviçre14 %80 (en fazla tavana kadar)XXSosyal Güvenlik
Tacikistan20 %100X156 78 hafta boyunca sabit oran; ödenmemiş kalanlar ücretsizSosyal Güvenlik
Türkiye16 %66,70X26 (yalnızca anneler)ücretsizSosyal Güvenlik
Türkmenistan16 %100Sosyal Güvenlik
Ukrayna18 %100X156 78 hafta boyunca sabit oran; çocuk bakımı yardımı kalanSosyal Güvenlik
Birleşik Krallık52 6 hafta boyunca %90; 32 hafta boyunca %90 / sabit oran; ücretsiz kalanlar%90 veya sabit oranlı (hangisi daha düşükse)13 tane ücretsizKarışık (işverene iade)
Özbekistan18 %100X156 104 haftalık asgari ücretin %20'si; ücretsiz kalanlarSosyal Güvenlik


Birleşmiş Milletler'de doğum izni

Uluslararası kuruluşlar herhangi bir ülkenin mevzuatına tabi değildir, ebeveyn iznine ilişkin kendi iç mevzuatlarına sahiptirler.

OrganizasyonÜcretli doğum izniÜcretli babalık izniÜcretsiz hamilelik izniÜcretsiz babalık izniKısıtlamalar
Birleşmiş Milletler 16 hafta %100 (geç doğum nedeniyle doğum öncesi izin daha uzun olsa bile, doğumdan sonra en az 10 hafta olmalıdır)4 hafta %100 (veya aileleri ile birlikte yaşamasına izin verilmeyen yerlerde görev yapan personel üyeleri için 8 hafta)Bir personelin ebeveyn izninde olması veya olacak olması şartı, sözleşme yenilemesine karar vermede bir faktör olamaz. Bunun uygulanmasını sağlamak için, personel bir ebeveyn izninde iken bir sözleşme sona ererse, sözleşme bu iznin süresini kapsayacak şekilde genişletilmelidir.