British Museum

British Museum hakkında bilgi

British Museum ( British Müzesi ) insanlık tarihi, sanatı ve kültürü üzerine kurulmuş olup Londra'nın Bloomsbury bölgesinde bulunmaktadır. Dünyanın her bir yanından yaklaşık 8 milyon eserle, insanlık tarihinin başlangıcından günümüze kadar olan dönemden örnekler ve belgeler sunan, alanındaki en büyük ve en kapsamlı müzelerden biridir.

British Museum'ın, 1753 yılındaki kuruluşunda yer alan eserlerin büyük bir kısmı doktor ve bilim adamı Sir Hans Sloane'ın koleksiyonlarına aittir. Müze ilk olarak 15 Ocak 1759'da mevcut binanın bulunduğu Montagu Evi'nde halka açıldı. Sonraki iki buçuk asır boyunca İngiliz sömürgeciliğinin doğal bir sonucu olarak genişleyerek, ilk olarak 1881'de South Kensington'daki Britanya Müzesi (Doğal Tarih Müzesi) olmak üzere, birkaç şubenin açılmasıyla büyümüştür. Parthenon'dan getirilen Elgin Mermerleri gibi bir takım eserler hakkında tartışılmakta ve eserlerin getirilmiş olduğu ülkelerdeki özgün konumuna iadesi istenmektedir.

1972 Britanya Kütüphanecilik Yasasına göre, kütüphane kısmı müzeden ayrılmış ancak 1997 yılına kadar aynı salonda hem kütüphanenin okuma salonu hem de müzenin sergi salonu olarak hizmet vermiştir, günümüzde kütüphane ve müze ayrı bölümlerde hizmet vermektedir. Müze herhangi bir bakanlığa bağlı olmayan bir kamu kuruluşu olsa da, Kültür, Medya ve Spor Bakanlığı sponsorluğuyla hizmet vermekte ve bağış sergileri hariç olmak üzere Birleşik Krallıktaki diğer müzeler gibi giriş ücretine tabi tutulmaktadır.

British Museum tarihçesi

Hans Sloane, British Museum kurucusu

Günümüzde özellikle kültürel sanat eserleri ve antika eserler müzesi olmasına rağmen, British Museum "evrensel bir müze" olarak kurulmuştur. Kuruluşu İrlanda doğumlu İngiliz doktor ve doğa bilimci Sir Hans Sloane'nin (1660-1753) vasiyetine dayanmaktadır. Sloane hayatı boyunca imrenilecek bir antika eser koleksiyonu yapmış ve öldükten sonra koleksiyonunun heba olmaması için, ulusu adına Kral II.George'a, 20.000 sterlinlik bir tutarla miras olarak bırakmıştır.

O zamanlar Sloane'ın koleksiyonu, 40.000 basılı kitap, 7.000 el yazması, 337 kurutulmuş bitki türü, Albert Dürer'in de eserlerinin olduğu matbu eser ve tablolar ile Sudan, Mısır, Yunanistan, Roma, Eski Yakın ve Uzak Doğu ve Amerika'dan getirilmiş antika eserler içermekteydi.

British Museum kuruluşu (1753)

7 Haziran 1753'te Kral II. George, Britanya Müzesinin kurulması için meclis yasasını onayladı. 1753 Britanya Müzesi Yasasıyla, Elizabeth zamanlarına dayanan, Sir Robert Cotton tarafından derlenen Cottonian Kütüphanesi ve Oxford kontu koleksiyonlarından oluşan Herleian Kütüphanesi de Sloane'nin kütüphanesinin bünyesine dahil edilmiş oldu. Bu kütüphaneler, 1757'de "Eski Kraliyet Kütüphanesi" adı altında Britanya Kralları tarafından derlenen, günümüzde Kraliyet El Yazmaları olarak adlandırılan arşivle birleştirilmiştir. Bu dört 'temel koleksiyon', Lindisfarne İncili ve Beowulf'un günümüze kalan tek kopyası gibi hazine değerindeki kitaplarla beraber Britanya Kütüphanesinde yer almaktadır.

Britanya Müzesi, ne kiliseye, ne de krala bağlı olmayan, halka açık ve her türden eseri toplamayı amaçlayan yeni bir müze türü olarak ulusal müzelerin öncüsüdür. Sloane'ın koleksiyonu, bilimsel eğilim ve ilgi alanlarını da yansıtan, geniş bir eser yelpazesini barındırmaktaydı. Cotton ve Harley el yazmalarının koleksiyona dahil edilmesi, edebi unsurları ve antika eserlerle buluşturmuş ve Britanya Müzesi artık hem Milli Müze hem de kütüphane haline gelmiştir.

British Musesum (1753-78) ilk yılları

Yönetim kurulu, müzenin konumunu tayin ederken, Montagu ailesinden 20.000 sterlin karşılığı satın alınan, 17. yüzyıl konaklarından eve dönüştürülen, Montagu Evi üzerinde karar kıldı. Yönetim kurulu, günümüzde Buckingham Sarayı'nın bulunduğu yerdeki, Buckingham Evi'ni yüksek maliyeti ve uygunsuz konumu gerekçeleriyle onaylamamıştır.

Montagu Evi'nin satın alınmasıyla birlikte, 15 Ocak 1759'da ilk sergi galerileri ve akademisyenler için bir okuma odası açıldı. 1823 yılında Kral IV. George, III. George tarafından bir araya getirilen Kraliyet Kütüphanesi'ni bağışladı ve meclisten geçen yasayla ülkede basılan her kitabın bir kopyasını barındırma izni onaylandı; böylece müze kütüphanesinin sürekli olarak genişlemesi teminat altına alınmış oldu. Kuruluşundan birkaç yıl sonra Britanya Müzesi'ne, Thompson'un İç Savaş Belgeleri Koleksiyonu ve David Garrick'in 1.000 adet basılmış eserden oluşan koleksiyonu bağışlandı. 1772'de Müze, Sir William Hamilton'un 'ilk' Yunan vazoları koleksiyonundaki bir eseri 8.140 sterlin karşılığında, ilk belirgin antika eser koleksiyonunu dahil ettikten sonra, doğal tarih kitapları ve el yazmalarının etkisi azalmaya başladı.

British Museum (1778-1800) gelişimi

1778 yılından itibaren, Kaptan James Cook'un dünya seferi dönüşünde Güney Denizlerinden ve diğer gezginlerin seferlerinden dönerken getirdikleri objelerin sergilenmiş; müze ziyaretçileri, bilinmeyen ülkelerden gelen objeleri görür görmez büyülenmişti. 1800'de Clayton Mordaunt Cracherode tarafından miras bırakılan koleksiyondaki kitaplar, işlenmiş taşlar, madeni paralar, matbu eserler ve tablolar müzenin itibarını arttırmış; fakat Montagu Evi dolup taşmaya ve eskimeye başlamış ve daha fazla koleksiyona ev sahipliği yapamayacağı anlaşılmıştı.

Kuruluşundan beri müzenin eski eserler koleksiyonuna yönelik ilk kayda değer kazanımı, Yunan ve Roma eserlerinden oluşan koleksiyonun, bir takım antika eser ve doğal tarih numuneleriyle birlikte 1784 yılında Napoli'nin İngiltere Büyükelçisi Sir William Hamilton (1730-1803) tarafından müzeye satılmasıdır. Müzenin 31 Ocak 1784 tarihindeki bağış listesinde, Hamilton'dan miras olarak kalan Apollo'nun Devasa Mermer Ayağı'ndan, bahsedilmektedir. Bu eser Hamilton'nun koleksiyonundaki, Pietro Fabris'in öğrencilerinden Francesco Prognie'nin, Hamilton için yaptığı ve kendisinin Londra'daki Kraliyet Cemiyetine gönderdiği Vesivius Dağı tablolarıyla beraber iki eserden biridir.

Büyüme ve değişim (1800-25)

19. yüzyılın başlarında geniş heykel koleksiyonunun temelleri atıldı ve Yunan, Roma ve Mısır antik dönem eserleri sergilenmeye başlandı. 1801'de Nil Savaşı'ndaki Fransız tarafının yenilgisinden sonra Britanya Müzesi'ne Mısır'dan daha fazla heykel getirilmeye başlandı  ve 1802'de Kral III. George, hiyerogliflerin şifresinin çözülmesine yol açan Rosetta Taşı'nı müzeye verdi. Başta II.Ramses'in devasa büstü olmak üzere, 1818'de Mısır baş konsolosu Henry Salt tarafından hediye edilen ve satılan eserlerle Mısır Anıtsal Heykeller Koleksiyonunun temelleri atılmış oldu. Arkasından birçok Yunan heykeli ve ilk kişisel sergi niteliğinde, Charles Towneley'in, çoğu Roma heykellerinden oluşan koleksiyonu 1805 yılında müzeye getirildi. 1806 yılında, 7. Elgin Kontu ve 1799 - 1803 Osmanlı İmparatorluğu elçisi, Thomas Bruce; Atina Akropolündeki Parthenon Tapınağından masif mermer heykelleri söküp İngiltere'ye getirmiştir. 1816'da meclisten geçen yasalarla batı sanatının bu başyapıtları, Britanya Müzesi'ne devredilmiş ve sonrasında müzede himaye edilmiştir. Koleksiyona 1815 yılında Yunanistan, Phigaleia'daki Bassae frizi katılmıştır. Antik Yakın Doğu koleksiyonunun başlangıcı 1825 yılında Claudius James Rich'in dul eşinden Asur ve Babil antik eserlerinin satın alınması ile başlamıştır.

1802'de müzenin genişletilmesi için bir bina komisyonu kuruldu ve 1822 yılında Kral III.George'nin kişisel kütüphanesi olan, 65.000 cilt kitap, 19.000 broşür, haritalar, çizelgeler ve topografik çizimlerden oluşan Kraliyet Kütüphanesinin bağışlanmasından sonra müze önemli ölçüde büyüdü. Neoklasik tarz mimar Sir Robert Smirke'den; müzenin doğu kanadına, 'Kraliyet Kütüphanesi ve üst katında resim galerisi' olan bir ek bina projesi çizmesi istendi ve büyük bir kısmı günümüze kadar ulaşan, dörtgen şeklindeki bina inşa edildi. Harap olan Eski Montagu Evi yıkıldı ve Kraliyet Kütüphanesi için çalışmalar 1823'te başladı. Doğu Kanadı ek binası 1831 yılında tamamlandı. Ancak 1824'te Londra Ulusal Galerisinin kuruluşunun ardından, üst kattaki resim galerisine gerek kalmayınca, alan Doğal Tarih koleksiyonlarına ayrıldı.

Avrupa'nın en büyük inşaat alanı (1825-50)

Sir Robert Smirke'nin muazzam neo-klasik binası giderek genişleyince, müze, bir şantiye haline geldi. Doğu Kanadının zemin katındaki Kraliyet Kütüphanesi, 1827'de teslim edildi ve Londra'nın en güzel salonlarından biri olarak değerlendirildi. 1857 yılına kadar halka tamamen açık olmasa da, 1851'deki Büyük Sergi döneminde özel açılışlar düzenlenmeye başlandı. Kirlenme ve yıpranmaya rağmen koleksiyonlar genişledi ve yeni binaya sığmaz oldu.

Müze 1840'da Charles Freeas'ın Küçük Asya'da Xanthos'ta yaptığı gezilerden dönerken beraberinde, Nereid ve Payava'nın da aralarında olduğu eski Likya krallarının  mezar kalıntılarını getirmesiyle, ilk deniz aşırı kazılardan oluşan eserlerini bünyesine katmış oldu. 1857'de Charles Newton, Antik Dünya'nın Yedi Harikasından biri olan Halikarnas Mozelesini (MÖ 4.yy) ortaya çıkarmıştır. Müze, 1840'larda ve 1850'lerde Asur'da kazı yapan A.H Layard ve Nimrud ve Ninova gibi sitelerde kazı yapan diğer girişimcileri desteklemiştir. Küratörler için özel olarak ilgi uyandıran bulgu, Ashurbanipal'in çivi yazısı tabletlerinden oluşan büyük kütüphanesinin ortaya çıkarılmasıdır; müzenin Asur tezleri üzerine yoğunlaşmasını sağlamıştır.

1830'dan itibaren Britanya Müzesi yönetim kurulunda görev yapmış olan Sir Thomas Grenville (1755-1846), 20.240 ciltlik bir koleksiyonunu müzeye bağışladı. Kitaplar Ocak 1847'de atlar tarafından çekilen yirmi bir vagonla taşındı. Bu geniş kütüphanenin tek boş alanı, orijinal el yazmalarına ayrılan, giriş salonu ile el yazmaları salonunun arkasında kalan salondu. Britanya Kütüphanesi 1998'de St Pancras'a taşınana kadar kitaplar burada saklandı.

Tüm dünyadan toplanan kolleksiyonlar (1850-75)

1852'de avlunun açılmasıyla beraber Robert Smirke'nin 1823 planının projesi tamamlanmış oldu ancak koleksiyonların öngörülemeyen büyümesi ile başa çıkmak için yeni ek binaların gerekliliği ortaya çıktı. Asur heykelleri için iç galeriler inşa edildi ve 1857'de Sydney Smirke'nin Dairesel Okuma Odası tasarımı hayata geçirilip milyonlarca kitap barındırabilecek bir alan oluşturuldu. Doğal tarih koleksiyonlarının olduğu salondaki aşırı yük ve baskı neticesinde, salon daha sonraları Britanya Doğal Tarih Müzesi olarak adlandırılacak olan Güney Kesington'daki binaya taşındı.

Kabaca, yeni binanın çağdaş tasarımı, Britanya Müzesi'nin 'ikinci kurucusu' olarak da anılan, İtalyan baş katip Anthony Panizzi'nin kariyeri olmuştur. Yöneticiliği sırasında, Britanya Müzesi (Şimdiki Britanya Kütüphanesinin bir kısmı) ebat olarak beşe katlamış, iyi organize edilmiş kurumlarıyla ulusal kütüphane ibaresinin hakkını vererek, Paris'teki ulusal kütüphaneden sonra dünyanın en büyük kütüphanesi haline gelmiştir. Smirke'nin ortadaki dörtgen planlı yapı tasarımının boş yere önemli bir alan kapladığı kanıtlanmış ve Panizzi'nin talebiyle Smirke'nin kardeşi Sydney Smirke tarafından tasarlanan, dökme demirden dairesel bir okuma odası ile değiştirilmiştir.

19. yüzyılın ortalarına kadar müzenin koleksiyon yelpazesi nispeten dardı. 1851 de Augustus Wollaston Franks'in, koleksiyonların küratörlüğüne atanmasıyla beraber, ilk olarak Britanya ve Avrupa orta çağ antik eserleri, prehistorya eserleri ve Asya'ya kadar uzanan çeşitli etnografya eserleri toplanmaya başlandı.  Müzeye vurulan ilk darbe, Blacas Dükü'nün geniş kapsamlı ve değerli eski eserler koleksiyonun, Fransız itirazları üzerine 1867'de satın alınmasıydı. Deniz aşırı kazılar devam etti ve John Turtle Wood, Dünyanın bir başka harikası olan Efes'teki MÖ 4. yüzyıla ait Artemis Tapınağı'nın kalıntılarını keşfetti.

Bağışlar ve miraslar (1875-1900)

Doğal tarih koleksiyonları, 1887'de şimdi Doğal Tarih Müzesi olan yeni Britanya Müzesi'ne taşınana kadar Britanya Müzesinin ayrılmaz bir parçasıydı. Taşınması ve Yeni Beyaz kanadın (Montague Caddesi'ne bakan White Wing)  tamamlanmasıyla birlikte, 1884'te antikalar ve etnografya için daha fazla alan açıldı ve kütüphane daha da genişledi. Bir değişiklik yapılarak, okuma odası ve sergi salonlarında elektrik lambaların kullanılmaya başlaması bu zamana denk gelir.

William Burges'un silah ve cephane koleksiyonu 1881 yılında müzeye miras bırakıldı. 1882'de müze bünyesinde, Mısır'da araştırma yapacak ilk İngiliz ekibi, Mısır Keşif Fonu (günümüzde Mısır Keşif Komisyonu) kuruldu. 1892'de Miss Emma Turner'den kalan bir mirasla Kıbrıs'taki kazılar finanse edildi. 1897'de büyük koleksiyoner ve küratör olan AW Franks'in ölümünden sonra, içinde Oxus'un hazinesinin de bulunduğu, 3.300 yüzük, 153 kap kacak, 512 adet porselen, 1.500 ahşap oyma, 850 mücevher kutusu, 30.000'den fazla kitap kabı ve çeşitli mücevherat parçaları ile muazzam bir miras müzeye kaldı.

1898 yılında Baron Ferdinand de Rothschild, Waddesdon'dan miras kalan, Waddesdon Manor'teki Yeni Sigara İçme Odasındaki seçkin parçalardan oluşan koleksiyonu müzeye bağışladı. Bu eserler, mücevher, altın ve gümüş varak, emaye, oymalar, cam ve maiolica (sırlı çömlek) gibi muazzam sanat örneklerini içeren 300'den fazla objeden oluşuyordu. Eserlerin arasında muhtemelen 1390'larda Paris'te, Berry Dükü John için yapılan Kutsal Sanduka da yer alıyordu. Koleksiyon, Avrupa'daki Rönesans prensleri tarafından kurulan hazine evlerini andırıyordu. Baron Ferdinand'ın vasiyeti son derece netti ve anlaşma metnine sadık kalınmadığı takdirde vasiyeti geçerliğini yitirecekti.

Koleksiyon, Waddesdon Mirası Odası olarak adlandırılacak özel bir odaya yerleştirilecek ve Müzenin diğer içeriklerinden ayrı olarak teşhir edilecekti. Bu oda ileride yer değiştirse bile içeriği aynı kalacaktı.

Bu anlaşma koşullarına halen uyulmaktadır ve koleksiyon 45 numaralı odada sergilenmektedir. 2015'te başka bir odaya taşınması söz konusuydu.

Yeni yüzyıl, yeni bina (1900-25)

19. yüzyılın son yıllarına gelindiğinde, Britanya Müzesinin koleksiyonları o kadar çok artmıştı ki müze binası artık eserleri barındıramayacak hale geldi.1895 yılında yönetim kurulu, müzenin Batı, Kuzey ve Doğu kanatlarına yeni binalar inşa etmek maksadıyla, müzesinin etrafındaki 69 evi satın aldı. İlk aşama, 1906'da başlayan Kuzey kanadının inşasıydı.

Aynı zamanda koleksiyonlar artmaya devam etti. Orta Afrika'dan Emil Torday, Orta Asya'dan, Aurel Stein, DG Hogarth, Leonard Woolley ve TE Lawrence, Karkamış'taki kazılardan eserler getirdiler. Bu dönemlerde, Amerikan koleksiyoncu ve hayırsever Pierpont Morgan 1908'de 10.000 sterlin karşılığında satın aldığı William Greenwell'in Avrupa çapında tarih öncesine ait eserlerinin koleksiyonunu da dahil olmak üzere önemli bir miktarda obje bağışladı. Morgan'da bulunan Sir John Evans'ın madeni para koleksiyonu, daha sonra oğlu John Pierpont Morgan Junior tarafından 1915'te müzeye satıldı. 1918'de, savaş sırasındaki bombardıman tehdidi nedeniyle bazı objeler, Holborn'daki Demir yolları İdaresinin yer altı tünellerine, Galler Ulusal Kütüphanesi'ne (Aberystwyth) ve Malvern yakınlarındaki bir taşra evine tahliye edildi. Savaş sonunda, 1919'da yerlerine geri getirilen eserlerin bazılarında tahribat olduğu tespit edilmiştir. Mayıs 1920'de geçici bir koruma laboratuvarı kuruldu ve 1931'de daimi bir ofis haline geldi. Günümüzde sürekliliği olan en eski laboratuvardır. 1923'te British Museum bir milyondan fazla ziyaretçi ağırladı.

Karışıklık ve yeniden yapılanma (1925-50)

Raflara sığmayan kitaplar için yeni asma katlar ve kitap rafları yapıldı. 1931'de sanat eseri müzayedecisi Sir Joseph Duveen, Parthenon heykelleri için bir galeri inşa etmek için bağışta bulundu. Amerikalı mimar John Russell Pope'un tasarladığı galeri 1938'de tamamlandı. 

Viktorya dönemi koyu kırmızı renkler yerini modern pastel tonlarına bırakınca, sergideki galerilerin havası değişti.  Bununla birlikte, 1939 yılı Ağustos ayında, savaşın patlak vermesi ve hava saldırısı olasılığı nedeniyle Parthenon Heykelleri ile Müzenin en değerli koleksiyonları, güvenli bodrum katlarına, kırsaldaki evlere, Aldwych metro istasyonuna, Galler Milli Kütüphanesine ve madenlere tahliye edildi. Tahliyenin zamanlaması iyiydi, çünkü 1940'da Duveen Galerisi bombalama nedeniyle ağır hasar gördü. Bu arada, savaş öncesinde Naziler "İngiltere Yahudilerinin anti-semitik (Yahudi düşmanlığı) tarihini" araştırmak amacıyla Britanya Müzesi'ne birkaç yıl boyunca bir ekip göndermişti. Savaştan sonra Müze bütün ülkelerden ve her dönemden antika eserleri toplamaya devam etti: Koleksiyona dahil edilen en muhteşem eserler arasında Leonard Woolley'nin 1922-34 kazılarında keşfedilen MÖ 2600 tarihine ait Mezopotamya'nın Ur hazinesi, 1939'da Sutton Hoo'daki, Anglo-Sakson gemi defninde bulunan altın, gümüş ve granat mezar bulguları ve Suffolk'ta Mildenhall'da 1946 yılında bulunan geç Roma dönemi gümüş sofra takımı yer almaktaydı. Savaştan sonraki yıllarda, koleksiyonlar toplanıp yerine getirilmeye ve hava bombardımanına maruz kalan galeriler onarılmaya başlandı. Hasar görmüş Duveen galerisi de onarılmaya başlandı.

Yeni bir yüz (1950-75)

1953 yılında Müze iki yüzüncü kuruluş yıl dönümünü kutladı. Birçok değişiklik yapıldı: 1964'te ilk kez tam zamanlı iç mimar ve yayın memuru işe alındı, 1968'de Bir Arkadaş Kuruluşu (A Friends organisation) gerçekleşti, 1970'de bir Eğitim Birimi ve 1973'te bir yayın evi kuruldu. 1963'te meclisten geçen yasalarla idari reformlar gerçekleşti. Objeleri ödünç vermek kolaylaştı, yönetim kurulu değişti ve Doğal Tarih Müzesi tamamen bağımsız hale geldi. 1959 yılına gelindiğinde, savaş sırasında tamamen tahrip edilen madeni paralar ve Madalyalar galerisi yeniden inşa edildi ve Robert Smirke'nin dikkat çeken, farklı bir tasarım ve zevk anlayışıyla tasarladığı Klasik Çağ ve Yakın Doğu tarzı yeni galeriler açıldı. 1962'de Duveen Galerisinin restorasyonu nihayet sona erdi ve Parthenon Heykelleri, müzenin kalbindeki eski yerini almış oldu.

1970'lerde müze büyümeye devam etti. Halka yönelik daha fazla hizmet sunuldu, ziyaretçi sayıları yükseldi. Geçici sergi "Tutankamon Hazineleri" ile 1972'de İngiliz tarihinin en yüksek ziyaretçi sayısı olan 1.694.117 rakamına ulaşıldı. Aynı yıl Britanya Kütüphanesi'nin kuruluşunu hazırlayan yasa meclisten geçti ve el yazması koleksiyonu ve matbu kitaplar koleksiyonu Britanya Müzesi'nden ayrıldı. Bu duruma göre müzedeki antika eserler madeni para ve madalyalar, banknotlar, matbu eser ve tablolar etnografya branşlarına indirgendi. Ortaya çıkan diğer bir sorun ise; kütüphaneye her sene eklenen kitaplar için yaklaşık 1,6 km uzunluğundaki ekstra raf gereksinimi oldu. Hükümet yeni Britanya Kütüphanesi için St Pancras'da bir yer önerdi; ancak kitaplar müzeyi 1997 yılına kadar terk etmedi.

The Great Court ortaya çıkıyor (1975-2000)

Britanya Kütüphanesinin St Pancras'daki yeni konumuna taşınması 1998'de gerçekleşip kitaplar için gerekli alan sağlanmış oldu. Ayrıca, Robert Smirke'nin 19. yüzyıl mimarisi dörtgen tasarımlı orta alanın boşalması, 2000 yılında II. Elizabeth adına, Avrupa'nın üstü kapalı en büyük meydanı Büyük Avlunun açılmasına olanak sağladı. 1970 ten itibaren kısa bir süreliğine Burlington Bahçeleri 6 adresindeki İnsanlık Müzesine taşınan etnografya koleksiyonu da 2000 yılında özel olarak tasarlanan galerilere geri getirildi.

Müze, matbu eserler, tablolar, madalyalar ve dekoratif eşyalar gibi 'modern' eserlere olan ilginin tekrar yükselişiyle beraber, koleksiyon politikasını tekrar gözden geçirdi. Etnografik alan çalışmaları, Yeni Gine, Madagaskar, Romanya, Guatemala ve Endonezya gibi çeşitli ülkelerde gerçekleştirildi ve Yakın Doğu, Mısır, Sudan ve İngiltere'de kazılar yapıldı. 1997'de açılan Roma dönemi Britanyasına dair Weston Galerisinde, Roma İmparatorluğu'da önemsiz olarak değerlendirilmiş olan bir dönemin, ihtişamını ön plana çıkaran yeni keşfedilmiş hazineler sergilendi. 

Müze giderek, özel fonlarla desteklenen, yeni koleksiyonların edinildiği ve farklı amaçlara yönelik hizmet veren bir yapı kompleksine dönüştü.

Bugün British Museum

Günümüzde, doğal tarih koleksiyonları artık müzede sergilenmemektedir ve bir zamanlar sergilenen kitaplar ve el yazmaları da müzeden ayrılarak, bağımsız olarak İngiliz Kütüphanesindeki raflarda yerini almıştır. Müze yine de antik ve modern dünyanın kültürlerini temsil eden eserler koleksiyonlarıyla evrenselliğini korumaktadır. Orijinal 1753 koleksiyonu; Britanya Müzesinde on üç milyondan fazla, Doğal Tarih Müzesinde 70 milyon, Britanya Kütüphanesinde 150 milyon obje sayısına ulaşmıştır.

Mimar Sydney Smirke tarafından tasarlanan Dairesel Okuma Odası, 1857'de açıldı. Yaklaşık 150 yıldır araştırmacılar, müzenin engin kütüphanesinden istifade etmek için buraya gelmektedirler. Okuma Odası 1997'de, ulusal kütüphane (Britanya Kütüphanesi) St Pancras'daki yeni bir binaya taşındığında kapanmıştı. Günümüzde Walter ve Leonore Annenberg Merkezi'ne dönüştürülmüştür.

Müzenin orta avlusundaki kitaplıkların taşınmasından sonra boşalan, Lord Foster'ın tasarladığı cam tavanlı Büyük Avlu için yıkım sürecinin başlaması tartışılmıştır. 2000 yılında açılmış olan Büyük Avlu, müze çevresindeki hava sirkülasyonunu sağlamış olsa da, müzenin büyük finansal sıkıntılar yaşadığı ve birçok galerinin ziyarete kapalı olduğu bir dönemde, sergi alanlarının kısıtlılığıyla alakalı eleştirilmişti. Aynı zamanda, 6 Burlington Bahçesi adresinde geçici olarak barındırılan Afrika koleksiyonları için, Sonsbury ailesi tarafından yapılan 25 milyon sterlinlik bir bağışla, Kuzey Kanadında yeni bir galeri inşa edildi.

Müze, 2012 yılından beri çevirim içi hizmet veren geniş kapsamlı web sitesinde, 2.000.000 obje (650.000 tanesi resimleriyle beraber) ile dünyanın en büyük veri tabanına sahiptir. Ayrıca, 4.000'in üzerinde objenin detaylı bilgisini içeren "Ön Plana Çıkanlar" olarak adlandırılan, daha uzun girdilerin ve çevirim içi araştırma katalogları ve yine çevirim içi bültenlerin (Tümü ücretsiz) saklandığı ayrı bir veri tabanı barındırılmaktadır. Müzenin web sitesi, 2013'te bir önceki yıla göre %47 artışla 19.5 milyon ziyaret almıştır.

2013 yılında müze, geçen yıla göre %20 artışla 6,7 ​​milyon ziyaretçiyle rekoru kırdı. "Pompeii ve Herculaneum'da Yaşam ve Ölüm" ve "Buz Devri Sanatı" gibi popüler sergiler ziyaretçilerin sayısının artmasında etkili olmuştur. 2014'te tüm kompleksin, Minecraft video oyunundaki sergiler ve tüm kamusal ögelerle beraber, yeni baştan yapılması yönündeki planlar açıklandı.

British Museum yönetimi

Britanya Müzesi, Kültür, Medya ve Spor Bakanlığı tarafından üç yıllık bütçe planıyla finanse edilen, bağımsız bir kamu kuruluşudur. Müdür tarafından yönetilmektedir. Başlangıçta, kitapların da müzede sergilendiği dönemlerde 'Baş Katip' tarafından yönetilen Britanya Müzesi, 1898 yılında pozisyon için unvan değişikliği yaparak 'Müdür ve Baş Katip' fikrini benimsemiş ve 1973 yılında kütüphanenin müzeden ayrılmasıyla bu unvan 'müdür' halini almıştır.

1963 tarihli Britanya Müzecilik Kanunu ve 1992 tarihli Müzeler ve Galeriler Yasası uyarınca, müzenin genel yönetimi ve kontrolü, 25 yönetim kurulu heyeti üyesinden ve muhasebeden sorumlu olup devlete raporları ileten müdür tarafından sağlanmaktadır. 1963 Yasasından önce, Canterbury Başpiskoposu, Şansölye Lord  ve Avam Kamarası Başkanı tarafından yönetilmiştir. Günümüzde danışman kurul olarak görev yapan Yönetim kurulu, müzenin kuruluşunda, koleksiyonların kendilerine ait eserler değil, halk adına muhafaza edilen eserler oluğunu savunmuştur. Kamu adına koleksiyonu yapılan eserler, Kamu Malları Komisyonu Bürosu tarafından düzenlenen bir sistem dahilinde muhafaza edilmektedir.

Üst düzey yönetim

29 Eylül 2015'te Yönetim kurulu Hartwig Fischer'i müzenin müdürü olarak atadı. 4 Nisan 2016'da göreve başladı.

Jonathan Williams, Müze'nin koleksiyonları ve araştırmalarından sorumlu genel müdür yardımcısıdır. Christopher Yates, stratejik planlama, finans, insan kaynakları, bilgi sistemleri, yönetişim, yasal destek, bağış ve etkinliklerden sorumlu Genel Müdür Yardımcısıdır. Joanna Mackle, uluslararası ilişkilerden sorumlu genel müdür yardımcısıdır. Müzenin bina ve altyapısı ile ilgili Genel Müdür Yardımcılığı pozisyonu açıktır. Sergilerden sorumlu Müdür Yardımcılığı pozisyonu da açıktır.

British Museum binası

Great Russell Caddesi'ne bakan Yunanistan tarzının canlandırıldığı cephe, Sir Robert Smirke'nin karakteristik bir tasarımıdır ve İyon düzeninde 44 adet 14 m yüksekliğinde sütun ile Küçük Asya'daki, Priene antik kentindeki Athena Polias tapınağına benzemektedir. Ana girişin üzerindeki alınlık, Sir Richard Westmacott tarafından 1852 yılında yapılmıştır ve Medeniyetin ilerlemesini tasvir eden on beş alegorik figürle bezenmiştir.

İnşaat, 1823-1828 arası avlunun yanındaki Doğu Kanadıyla (Kraliyet Kütüphanesi) başlamış ve sonrasında 1833-1838 yıllarında, zamanla okuma odası ve diğer salonları barındıran ve günümüzde 'Karşılama Salonu' olan, Kuzey Kanadı ile devam etmiştir. Çalışmalar 1826-1831 yıllarında Batı Kanadının (Mısır Heykelleri Galerisi) kuzey kısmının inşası ve 1842'de Montagu Evi'nin yıkılarak Batı kanadının 1846 da tamamlanması ve muhteşem revaklarıyla 1843'te inşasına başlanıp, giriş salonu ve büyük merdivenin halka açıldığı tarih olan 1847'de tamamlanmasıyla devam etmiştir. Müze Portland taşıyla (çimento) inşa edilirken çevre duvarları ve binanın diğer kısımları, Haytor Granit Tramvayı ile, Güney Devon'daki Dartmoor'dan getirilen Haytor graniti ile yapılmıştır.

1846'da müze mimarı Robert Smirke azledilerek yerine kardeşi Sydney Smirke getirildi. Başlıca yeniliği 1854-1857 yıllarında inşa ettiği 43 m çapındaki Dairesel Okuma Salonudur. Roma'daki Pantheon'dan sonra dünyadaki en geniş çaplı kubbeydi.

Diğer önem arz eden değişiklik ise mimar Sir John Taylor tarafından 1882-1884 yılları arasında güney yamacının doğu ucunun hemen arkasına eklenen Beyaz Kanatın inşasıdır. 

1895'de meclis müze yönetim kuruluna, müzenin arka kısmındaki ve etrafındaki 5 cadde üzerindeki (Büyük Russell Caddesi, Montague Caddesi, Montague mevki, Bedford Meydanı ve Bloomsbury Caddesi) Bredford Düküne ait olan toplam 69 evin tümünü satın almak için 200.000 sterlin tutarında bir ödenek verdi. Yönetim kurulu bu evleri yıkıp Müzenin Batı, Kuzey ve Doğu taraflarında, Müzenin olduğu alanı tamamen dolduracak yeni galeriler inşa etmeyi planladı. Mimar Sir John James Burnet'ten binayı üç tarafa da genişletecek, iddialı uzun vadeli planlar önermesi için ricada bulunuldu. Montague Mevki'sindeki evlerin birçoğu alındıktan birkaç yıl sonra yıkıldı. Bu büyük planın sadece Kuzey Cephesinin merkezinde bulunan VII. Edward galerilerini kapsayan kısmı hayata geçirilmiştir. Bu galeriler 1906-14 yılları arasında JJ. Burnet tarafından yapılmış ve Kral V.George ve Kraliçe Mary tarafından 1914'de açılmıştır. Günümüzde matbu eserler ve tablolar ile Şark Eserleri koleksiyonunu barındırmaktadır. Yeni binalar inşa etmek için yeterli bütçe sağlanamadığından diğer sokaklardaki evlerin neredeyse hepsi halen durmaktadır.

Mısır, Yunan ve Asur heykelleri galerilerinin batısında yer alan Duveen Galerisi, Amerikalı Güzel Sanatlar mimarı John Russell Pope tarafından Elgin Mermerlerine ev sahipliği yapmak üzere tasarlandı. 1938'de tamamlanmış olmasına rağmen, 1940'da bombalanınca 1962'de yeniden açılana kadar 22 yıl harabe gibi atıl kaldı. II. Dünya Savaşındaki bombardımandan hasar gören diğer alanlar: Eylül 1940'da patlamayan iki bomba VII.Edward galerilerine isabet etti; Kraliyet Kütüphanesi yüksek patlayıcı etkiye sahip bir bombanın direk hedefi oldu, Dairesel Okuma Odasının kubbesine ateş topları düştü ancak çok az hasar verdi; 10-11 Mayıs 1941 gecesi Müzenin güney batı köşesine düşen ateş topları, avludaki kitaplıkları yıktı ve 150.000 civarındaki kitabı tahrip etti ve Büyük Merdivenin üstündeki galerilere hasar verdi. Bu hasarlar 1960'lara kadar tam olarak giderilemedi.

Kraliçe II. Elizabeth Büyük Avlusu mühendis Buro Happold ve mimar Foster ve ortakları tarafından tasarlanmış olup; Britanya Müzesinin ortasında yer alan üstü kapalı bir meydandır.  Büyük Avlu, Aralık 2000'de, Avrupa'daki en büyük üstü kapalı alanı olarak açılmıştır. Çatısı Avusturyalı bir çelik işletmeleri şirketi tarafından, cam ve çelikten yapılmıştır ve 1.656 adet birbirine benzemeyen cam panellerden oluşmaktadır. Büyük Avlunun merkezinde, St Pancras'a taşınan Britanya Kütüphanesinden boşalan alanda, Okuma Odası bulunmaktadır. Okuma Odası, okumak isteyen herkese açıktır.

Günümüzde, Britanya müzesi 92.000 m2 alan üzerine kurulu dünyanın en büyük müzelerinden biri haline gelmiştir. Ayrıca 21.600 m2'lik dahili depolama alanı ve 9.400 m2 harici depolama alanına sahiptir. Britanya Müzesi, genel olarak toplam koleksiyonun %1'inden azını, yaklaşık 50.000 eseri halka açık olarak sergilemektedir. Yaklaşık 3.2 km sergi alanı ve 100 kadar galeriyle halkın ziyaretine açık olmakla beraber; popülaritesi düşük olan galerilerin ziyaret saatleri kısıtlanmıştır. Bununla birlikte, geniş bir geçici sergi alanının bulunmaması, 135 milyon sterline mal olan Dünya Koruma ve Sergi Merkezi projesine yol açmış, müzenin koruma işleri tek bir Koruma Merkezi bünyesine bağlanmıştır. Bu proje, Temmuz 2007'de mimar Rogers Stirk Harbor ve ortakları tarafından açıklanmıştır. Aralık 2009'da projeye izni verildi ve Mart 2014'teki Viking sergisinden önce tamamlandı.

West Kensington'daki Blythe Evi, küçük ve orta büyüklükteki eserlerin ve Doğu Londra'daki Franks Evi, "Erken Tarih Öncesi Çağ" (Yontma Taş Çağı ve Orta Taş Çağı)  ve diğer bazı koleksiyonların saklanması için müze tarafından harici depolama alanı olarak kullanılmaktadır.

British Museum eserleri

Antik Mısır ve Sudan Bölümü

Britanya Müzesi, Kahire'deki Mısır Müzesi'nin dışında, dünyanın en büyük ve en kapsamlı Mısır eser koleksiyonunu (100 binin üzerinde eser) barındırıyor. Ürün yelpazesi ve kalitesi açısından büyük önem taşıyan bu koleksiyon, Mısır ve Sudan'ın neredeyse tüm önemli bölgelerinden objeler içermektedir. Bu eserler Nil Nehri Vadisi'nin (Nubia dahil), Hanedanlık Öncesi Cilalı Taş Devrinden (MÖ 10.000) Kıpti (Hristiyan) Dönemlerine kadar (MS 12. yüzyıl), 11.000 yıldan daha uzun bir süreyi tasvir etmektedir.

Mısır antikaları 1753'teki kuruluşundan beri, Sir Hans Sloane'nin 160 adet Mısır eserini barındırmasıyla beraber, Britanya Müzesinin koleksiyonunda yer almaktadır. 1801'de Nil Savaşı'nda Napolyon komutasındaki Fransız kuvvetlerinin yenilmesinden sonra, Mısır antikaları İngiliz ordusu tarafından el konularak 1803'te Britanya Müzesine getirilmiştir. Ünlü Rosetta taşının da aralarında olduğu bu eserler bir müze tarafından barındırılan büyük heykellerin ilklerindendir.  Bundan sonra İngiltere tarafından Mısır'a elçi olarak atanan Henry Salt tarafından devasa bir antika eser koleksiyonu yapılmıştır (bir kısmı İtalyan kaşif Giovanni Belzoni tarafından büyük bir yaratıcılıkla derlenip taşınmıştır). Salt'ın koleksiyonunun büyük bir kısmı Britanya Müzesi ve Musée du Louvre (Louvre Müzesi) tarafından satın alınmıştır.

1866'da koleksiyon 10.000 objeden oluşuyordu. EA Wallis Budge'nin çabalarıyla Mısır Araştırma Fonunun çalışmaları neticesinde 19. yüzyılın ikinci yarısında kazı çalışmalarında bulunan eserler müzeye getirilmeye başlanmıştı. Amarna, Bubastis ve Deir el-Bahari'nin koleksiyonları da dahil olmak üzere yıllar boyunca, bu kaynaktan 11.000'den fazla obje geldi. Ayrıca diğer organizasyonlar ve kişiler de kazılar yapıp, müzeye bağışta bulundular; örneğin: Flinders Petrie'nin Mısır Araştırma Fonu ve Mısır Arkeoloji Okulunun yanı sıra, Oxford Üniversitesinin Sudan'a düzenlediği seferlerde edinilen Kawa ve Faras bölgesi bulguları.

Mısır'daki kazılar için müze tarafından ayrılan finansal destek, Mısır'daki antika eserlerin yurt dışına götürülmesine izin veren antik eserler yasasının askıya alınmasına kadar, 20. yüzyıl boyunca,önemli kazanımlara yol açtı; Sudan'daki birimlerin çalışması halen devam etmektedir. Britanya Müzesi, Mısır'da Asyut (1907), Mostagedda ve Matmar (1920'ler), Ashmunein (1980) ve Sudan'daki Soba, Kawa ve Kuzey Dongola alanı (1990'lı yıllar) gibi bölgelerde kendi kazılarını gerçekleştirdi. Mısır koleksiyonları günümüzde 110.000'den fazla objeyi barındırmaktadır.

2001 sonbaharında, Müzenin kalıcı koleksiyonunu oluşturan sekiz milyon obje, Wendorf'un Mısır ve Sudan tarih öncesi dönemlerine ait altı milyon objeden oluşan koleksiyonunun da eklenmesiyle genişlemiş oldu. Bu eserler, Güney Teksas Methodist Üniversitesi'nden Profesör Fred Wendorf tarafından bağışlandı ve 1963 ve 1997 yılları arasında Sahra Çölündeki tarih öncesi döneme ait alanlardaki kazılardan elde edilen eserlerin ve çevredeki kalıntıların tümünü kapsıyordu. Yakın geçmişte, Dietrich ve Rosemarie Klemm (Münih Üniversitesi) ve William Adams (Kentucky) gibi kişilerin de saha çalışmalarının koleksiyonları müze bünyesine katılmıştır.

Britanya müzesindeki, en büyük sergi alanının da (Anıtsal heykellerin sergilendiği 4 numaralı oda) içinde bulunduğu, yedi kalıcı Mısır galerisi, Mısır eserlerinin yalnızca %4'ünü sergileyebilmektedir. İkinci kattaki galerilerde 140 mumya ve tabuttan oluşan koleksiyon, Kahire'den sonra, dünyadaki en büyük ve en seçkin mumya koleksiyonudur. Koleksiyonun büyük bir kısmı mezarlar ya da ölü kültüne dair bulgulardan meydana gelmektedir. Ziyaretçilerin müzede en çok rağbet ettiği koleksiyonlar arasında özellikle mumyalar gelmektedir.

British Museum Antik Mısır ve Sudan bölümü eserleri :

Hanedanlık öncesi ve Erken Hanedanlık dönemi eserleri (MÖ 6000 - MÖ 2690)

• Gebelein dönemi Sarı ırk Mumyası (MÖ 3400)
  
• Fildişi saplı bir çakmak taşı bıçağı (Pit-Rivers Bıçağı olarak bilinir) Şeyh Hamada, Mısır (MÖ 3100)
• Savaş rölyefi ve Avcılar rölyefi, karmaşık dekoratif desenli iki estetik kalkan (MÖ 3100)
• Mısır'daki Abidos'daki erken dönem tapınaktan bir kralın fildişi heykelciği (MÖ 3000)
• Abidos'tan Kral Den'in sandaleti, Hanedanlık dönemi (MÖ 2985)
• Kral Peribsen kitabesi, Abidos, (MÖ 2720-2710 arası)

Eski Krallık dönemi eserleri (MÖ 2690 - 2181)

• 2. Hanedanlık döneminden Kral Khasekhemwy mezar kalıntıları (MÖ 2690)
  
• Gemi yapımcısı Ankhwa'nın granit heykeli, Saqqara, Mısır, 3. Hanedan (MÖ 2650 civarında)
• Eski Dünya Yedi Harikasından biri olan Giza Piramitinin (MÖ 2570) orijinal kaplama taşlarından birkaçı
• Deshasha'dan Nenkheftka Heykeli, 4. Hanedan (MÖ 2500)
• Ptahshepses'in kireç taşından yapılma iki taraflı kapısı (MÖ 2380)
• Tjeti'nin Ahşap Mezar Heykeli, Beşinci ve Altıncı Hanedanlık arası (MÖ 2345-2181)

Orta Krallık dönemi eserleri (MÖ 2134-1690)

• Sebekhetepi'nin iç ve dış tabutu, Beni Hasan (MÖ 2125-1795)
  
• Ankhrekhu'nun kuvarsit heykeli, 12. Hanedan (MÖ 1985-1795)
• III. Senwosret'in Granit heykeli, (MÖ 1850)
• II. Haniad Sahathor'un blok heykeli ve kitabesi, II. Amenemat dönemi (MÖ 1922-1878)
• Inyotef sunağından heykel ve kitabe, Abidos, 12.hanedanlık (MÖ 1920)

Yeni Krallık dönemi eserleri (MÖ 1549-1069)

• Kraliçe Hatshepsut veya halefi  III.Tuthmosis'e ait şist başı (MÖ 1480)
  
• Giza Büyük Sfenksinin sakalının parçası, (MÖ 14. yüzyıl)
• III. Amenhotep heykelinin devasa başı (MÖ 1350)
• III. Amenhotep heykelinin devasa kireç taşı gövdesi (MÖ 1350)
• 382 Amarna Tabletlerinden 99'u , Berlin'deki Vorderasiatisches Müzesi'nden (203 tablet) sonra dünyanın en büyük ikinci koleksiyonu (MÖ 1350)
• II. Ramses Tapınağı'ndaki Mısır krallarının listesi (MÖ 1250)

Üçüncü Geçiş Dönemi eserleri (MÖ 1069-664)

• Nil tanrısı heykeli Hapy, Karnak (M.Ö 900)
  
• Nesperennub'un Mumya kılıfı ve tabutu , Thebes, (MÖ 800)
• Memphis'ten Shabaka Taşı, Mısır 25. Hanedan (MÖ 700 civarında)
• Kral Taharqa'yı koruyan bir koç şeklinde Amun heykeli (MÖ 683)
• Hor rahibinin iç ve dış tabutları, Deir el-Bahari, Thebes, 25. Hanedan (MÖ 680)
• Taharqo Sfenksinin granit heykeli, (MÖ 680)

Geç Dönem eserleri (M.Ö. 664-332)

• I.Psammetichus döneminde Mısır'ın kuzeyinde vezir olan Satsobek'in lahit mezarı, (MÖ 664-610)
  
• İsis ve Horus'un Bronz figürü, Kuzey Sakkara, Mısır, (M.Ö. 600)
• Hapmen'in lahitleri, Kahire, 26. Hanedan veya daha sonraları, (M.Ö. 600-300)
• Mariake Gölü civarından Wahibre'nin diz çökmüş heykeli (MÖ 530)
• Ankhnesneferibre'nin lahitleri (M.Ö. 525)
• Firavun II. Nectanebo Obeliskleri ve lahitleri (M.Ö. 360-343)

Ptolemaios Hanedanı eserleri (MÖ 305-30)

• Eski Mısır uygarlığının kapısını açan üç dilli kitabe olan ünlü Rosetta Taşı (MÖ 196)
  
• Scarabaeidae böceğinin dev heykeli (MÖ 32-30)
• Mısır tarzı bazalt Ptolemeios heykeli parçası (MÖ 305-283)
• Hornedjitef mumyası (tabutun iç kısmı), Thebes (MÖ 3. yüzyıl)
• Kraliçe Shanakdakhete kilisesinin duvarı, Meroe (MÖ 150)
• VII. Ptolemaios'un tapınağı, Philae (MÖ 150)

Roma Dönemi eserleri (MÖ 30- MS 641)

• Genç bir adamın Şist başı, İskenderiye, (MÖ 30'dan sonra)
  
• Sudan'daki Meroë antik bölgesinin yakınında bulunan Kush Krallığı'nın Meriot dilinde yazılmış Hamadab kitabesi (MÖ 24)
• Qurna'daki Soter ve Kleopatra tabutunun kapağı , Thebes, (MS 2. yüzyılın başlarında)
• Ölen bir gencin portresi ile beraber mumyası, Hawara (MS 100-200)
• Kime ait olduğu bilinmeyen mezarlarda bulunan bronz lamba ve yemek kabı, Qasr Ibrim, (MS 1. - 6. yüzyıllar)
• Aziz şehitliklerinin Kıpti duvar gravürleri, Wadi Sarga (MS 6. yy.)

Yunanistan ve Roma Bölümü

Britanya Müzesi Klasik çağa ait 100.000'den fazla objeyle dünyanın en büyük ve en kapsamlı antik eser koleksiyonlarından birine sahiptir. Bu eserler çoğunlukla Yunan Bronz Çağının ( MÖ 3200) başlangıcından, Roma İmparatoru I. Constantine döneminde Milano Fermanı ile, Hristiyanlığın Roma İmparatorluğunda resmi din olarak kabulüne kadar (MS 313) geçen döneme tarihlenir. Arkeoloji, on dokuzuncu yüzyılda emekleme aşamasındaydı ve birçok tanınmış kişi, müze için, klasik dünya dönemine dair kazılar yapmaya başlamıştı. Bu kişiler arasında; Charles Newton, John Turtle Wood, Robert Murdoch Smith ve Charles Fellows vardı.

Yunan objelerinin kaynağı olan topraklar, Antik Yunanistan, Yunanistan ana karası ve Ege Adaları, Doğu Akdeniz'deki komşu ülkeler olan Küçük Asya (Anadolu) ve Mısır, Sicilya ve güney İtalya'yı içeren Magna Graecia'nın batı bölgelerine kadar uzanan bir coğrafyayı kapsamaktadır. Kiklad, Minos ve Miken uygarlıklarına ait eserler sergilenmektedir. Yunan koleksiyonunda Atina'daki Parthenon'un önemli heykellerinin yanı sıra Antik Dünyanın Yedi Harikasından ikisi, Halikarnas Mozolesi ve Efes Artemis Tapınağı yer almaktadır.

Yunanistan bölümü, Erken Bronz Çağından başlayarak, İtalya dışında, İtalyan ve Etrüsk antikalarının en büyük koleksiyonuna ev sahipliği yapmaktadır ve aynı zamanda Kıbrıs'tan, Küçük Asya'daki Yunan sömürgesi olmayan Likya ve Karya uygarlıklarından gelen geniş kapsamlı obje koleksiyonunu içermektedir. Roma Cumhuriyeti döneminden de bazı objeler olmakla beraber; koleksiyonun can alıcı tarafı, tüm Roma İmparatorluğu topraklarını kapsayan antika eser yelpazesine sahip olmasıdır. (Tarih öncesi ve Avrupa dönemi eserlerinin ana temasını oluşturan Britanya koleksiyonu hariç)

Bilhassa önemli olan eserler arasında: Antika mücevher ve bronz koleksiyonu, Yunan vazoları (çoğu Sir William Hamilton'un ve Chevalier Durand'ın koleksiyonlarında yer almış olan, Güney İtalya'daki mezarlarda bulunan vazolar), Cameo camı ve Portland Vazosu dahil olmak üzere Roma dönemi cam eserler, Nathan Davis tarafından Kuzey Afrika'da, Kartaca ve Utica kazılarında bulunan Roma dönemi mozaikleri, Roma Galyası'dan gümüş defineler (bazıları müze yönetim kurulu üyelerinden, hayırsever Richard Payne Knight tarafından bağışlanmıştır). Sir Robert Hamilton Lang'ın koleksiyonundan satın alınan eserlerle ve Adada bir çok kazı çalışmasını finanse eden Emma Turner'in 1992 yılında miras olarak bıraktığı eserlerle beraber, Kıbrıs koleksiyonu da çok önemlidir.

Yunanistan ve Roma eserleri müzenin geneline yayılmakla beraber; mimari anıtların bir çoğu giriş katında, 5. Galeri ile 23. Galeri arasındaki salonlarda sergilenmektedir. Üst katta  Eski İtalya, Yunanistan, Kıbrıs ve Roma İmparatorluğu'ndan küçük objelerin sergilendiği salonlar bulunmaktadır.

British Museum Yunanistan ve Roma bölümü eserleri:

Parthenon

• Parthenon Mermerleri (Elgin Mermerleri) (MÖ 447-438)

Erechtheion

• Günümüze kadar ulaşan bir sütun (MÖ 420-415)
  
• Kalan altı karyatidten biri (MÖ 415)

Athena Nike Tapınağı

• Günümüze kalan Frig döşemeleri (MÖ 427-424)
  

Bassae Tapınağı

• Tapınağın içindeki frizden ayakta kalan 23 bloku (MÖ 420-400)
  

 Antik Dünya'nın Yedi Harikasından Biri olan Halikarnas Mozolesi

• Maussollos ve eşi Artemisia olarak tanımlanan, ayakta duran, iki devasa figür (MÖ 350)
  
• Mozelenin üst kısmını süsleyen at arabaları tasvirinden, etkileyici bir at detayı (MÖ 350)
• Yunanlılar ve Amazonlar arasındaki savaşı gösteren Amazonomachy frizinin bir bölümü (MÖ 350)

Antik Dünyanın Yedi Harikasından Biri olan Efes Artemis Tapınağı 

• Heykelli sütun kaidelerinden biri  (MÖ 340-320)
  
• Revak üzerindeki İyon frizinin bir parçası (MÖ 330-300)

Küçük Asya'daki  (Anadolu) Knidos

• Knidos'lu Demeter (MÖ 350)
  
• Knidos Aslanı, (MÖ 350-200)
• Küçük Asya'da Ksanthos
• Aslan Mezarı, (MÖ 550-500)
• Harpy Mezarı, (MÖ 480-470)
• Nereid Anıtı, büyük ve ayrıntılı bir Likya mezarının kısmen yeniden inşası (MÖ 390-380)
• Merehi'nin mezarı (MÖ 390-350)

Daha Geniş Koleksiyon

Tarih öncesi Yunanistan ve İtalya eserleri (MÖ 3300 - MÖ 8. yüzyıl)

• Ege Denizi'ndeki adalarda bulunan otuzdan fazla Kiklad figürü, birçoğu James Theodore Bent tarafından toplandı. Yunanistan (MÖ 3300-2000) 
  
• Nakşa adasında bulunan bakır araç gereçler, Kythnos Hazinesi, Kiklad, Yunanistan (MÖ 2700-2200)
• Antiparos'ta bulunan gümüş bir tork (kolye) ve dört bilezik seti, Kiklad (İÖ 2700-2200)
• Knossos Sarayı'ndan gelen, büyük bir toprak saklama kabının da yer aldığı objeler (MÖ 1900-1100) (bir kısmı Sir Arthur Evans tarafından bağışlanmıştır).
• Kuzey Ege'de Aegina'dan Minoan uygarlığı Altın hazinesi, Yunanistan (MÖ 1850-1550)
• Psychro Mağarası'nda bulunan, minyatür yılan taşı içki masası ve diğer eserler. Girit, Yunanistan (MÖ 1700-1450)
• Rethymnon'da bulunan Minoan Boğa Güreşçisi, Girit, Yunanistan (1600-1450BC)
• Kıbrıs, Enkomi 92 nolu mezarda bulunan gümüş bir Miken kupası (MÖ 1500-1450)
• Atreus Hazinesi'nden sütun ve arşitrav parçaları, Mora Yarım Adası, Yunanistan (MÖ 1350-1250)
• Paulis, Santa Maria 'da bulunan yüzük, silah, sehpa ve diğer objeleri içeren Nuragic uygarlığına ait bronz koleksiyonu, Sardunya, İtalya (MÖ 1100-900)
• İsviçreli heykeltıraş Giacometti'ye esin kaynağı olan, Nuragic uygarlığına ait bronz adak figürleri koleksiyonu, Sardunya, İtalya (MÖ 1000-900)
• Ön-Etrüsk dönemine ait şerit ve zikzak desenli altın broş, Orta İtalya (MÖ 825-775)
• Dipylon Usta'ya atfedilen çok süslü çömlek vazo olan Elgin testisi, Atina, Yunanistan (MÖ 8. yüzyıl)
• Alfred Biliotti ve Augustos Salzmann tarafından kazılan Kameiros'ta bulunan, oryantal tarzda altın mücevher ve takılar, Rodos, Yunanistan (MÖ 8. yüzyıl)
• Artemis Kutsal Alanı Orthia'da bulunan birçok adak objeleri, Sparta, Mora Yarımadası, Yunanistan (MÖ 700)

Etrüsk dönemi eserleri (MÖ 8. yüzyıl - MÖ 1. yüzyıl)

• Orta İtalya'nın Palestrina kentindeki Castellani mezarındaki eserlerden bazıları (MÖ 8.-6. yüzyıl)
  
• Galeassi mezarından altın takılar, Palestrina, Lazio, (MÖ 700-650)
• Granüllü bir çift aslan figürlü mükemmel bir altın broş, Vulci, Etruria (MÖ 675-650) .
• Cerveteri'deki Beş oturaklı mezarda (Tomb of the Five Chairs) bulunan iki adet küçük kil heykelcik ve diğer bazı objeler (MÖ 625-600)
• Isis mezarından objeler, Vulci (MÖ 570-560)
• Cerveteri'deki bir mezardan kil tabletler (Boccanera tabletleri olarak da adlandırılır) (MÖ 600-550)
• Perugia yakınlarındaki Castel San Marino'dan repoussé kabartmalı gümüş levhalar (MÖ 540-520)
• Prato yakınlarındaki Pizzirimonte'de bulunan genç bir adama ait bronz heykelcik (MÖ 500-480)
• Kyme Deniz Savaşında ele geçirilen ve Olimpiya'da esir tutulan generalin bronz miğferi (MÖ 480)
• Falterona Gölü'nden adaklık bronz figürler (MÖ 420-350)
• Bolsena yakınlarındaki bir mezarda bulunan bronz cenaze töreni malzemeleri (MÖ 350-300)
• François mezarındaki seramik kaplar, Vulci (MÖ 340-300)
• Türünün nadir örneklerinden bir çift altın kolye ve kadın başı kabartmalı kolye, Perugia (MÖ 300-200)
• Oscan diline dair en önemli yazıtlardan biri olan Oscan Tableti (MÖ 300-100)
• Chiusi'den Seianti Hanunia Tlesnasa'nın lahitleri (MÖ 150-140)

Antik Yunan dönemi eserleri (MÖ 8. yy - MS 4. yy)

• İtalya'nın Sicilya kentindeki Sant'Angelo Muxaro yakınlarında bir mezarda bulunan atlayan 6 boğa figürüyle bezenmiş altın kase (MÖ 650-600)
  
• Didim Kutsal Yolundan, orijinal ölçülerde Antik Heykel Grubu, Batı Anadolu, Türkiye (MÖ 600-580)
• Güney İtalya'dan Armento At Binicisi heykelciği ve San Sosti balta başı (MÖ 560-520)
• Tamatsos, Kıbrıs'tan Chatsworth Başı (MÖ 460)
• Büyük İskender'e ithaf edilen yazı, Priene, Türkiye (MÖ 330)
•  Asclepius'un devasa heykelinin başı, Milos, Yununanistan (MÖ 325-300)
• Güney Fransa'dan Èze'den gelen üç gümüş kurna takımı (MÖ 300)
• Kelt ve Yunan etkilerini yansıtan Altın Braganza dönemi Broş, İberya (MÖ 3. yüzyıl)
• Atina'nın Thrasyllus Choragic Anıtından Dionysos Heykeli (MÖ 3. - 2. yüzyıllar)
• Güney İtalya'daki bir bilicilik tapınağından getirilen Petelia Altın Tablet (MÖ 3. - 2. yüzyıllar)
• Arundel Head olarak bilinen bir Yunan şairin bronz heykeli, Batı Türkiye (MÖ 2.-1. Yüzyıllar)
• Bargylia'daki Scylla anıtının kalıntıları, Güney Batı Anadolu, Türkiye (MÖ 200-150)
• Doğu Anadolu'daki Satala Afroditinin bronz başı ve eli (MÖ 1. yüzyıl)
• Guilford Puteal, Korint, Yunanistan (MÖ 30-10)
• Yunanistan'ın kuzeybatısındaki Aydonat'tan bronz figürlerin koleksiyonu (MS 2. yüzyıl)

Antik Roma dönemi eserleri (MÖ 1. yüzyıl - MS 4. yüzyıl)

• Kuzey Sudan'daki Meroe den getirilen Augustus'un bronz başı (MÖ 27-25)
  
• Cameo camdan Portland Vazo, antik Roma'nın en ünlü cam kabı (MS 1-25)
• Kudüs'ün yakınında bulunan eşcinsel temalı Gümüş Warren Kupası (MS 5-15)
• Muzaffer Roma İmparatorlarını tasvir eden Mainz Gladius ve Blacas Cameo, Güney Almanya ve İtalya (MS 15)
• Choiseul-Gouffier Apollo; çıplak bir gencin, Roma İmparatorluğu döneminde kopya edilmiş, gerçek boyutlarda bir mermer heykeli, İtalya (MS 1. yüzyıl)
• Gümüş kaplama bronz at dizginleri Xanten, Almanya (MS 1. yüzyıl)
• Nadir bulunan florit yapımı Barber Cup ve Crawford Cup, Güney Türkiye (MS 100)
• Fransa'nın güneyindeki eski bir Roma kentinden Vaison Diadumenos (MS 118-138)
• Disk atıcı (Discobolos) ve Hypnos'un Bronz Başı, Civitella d'Arna, İtalya (MS 1. - 2. yüzyıllar)
• Dört köşeli sütun başları, Pantheon, Roma İmparatorluğu (MS 126)
• Bursa, Chaourse, Mâcon, Arcisate, Boscoreale, Caubiac, Beaurains ve Chatuzange hazinelerini içeren bir dizi Roma mirası eserler (MS 1. - 3. yüzyıllar)
• Libya'dan Kirene Apollo'sunun kült heykeli (MS 2. yüzyıl)
• Jennings Dog; Molossus bekçi köpeği heykeli, Orta İtalya (MS 2. yüzyıl)
• Roma liman kenti Tomis'ten getirilen bir dizi büyük kitabe, Romanya (MS 2. - 3. yüzyıllar)
• Almanya'nın Heddernheim kentindeki Düsseldorf ve Jüpiter Dolichenus sunaklarında bulunan lüks objeleri içeren Uerdingen mezarı hazinesi (MS 2. - 3. yüzyıllar)

Orta Doğu Bölümü

330.000 eserden oluşan bir koleksiyonla, Britanya Müzesi, Irak'ın dışında bulunan, dünyanın en büyük ve en önemli Mezopotamya antikalarının koleksiyonuna sahiptir. Koleksiyonlar antik Yakın Doğu ve çevresindeki uygarlıkları temsil etmektedir. Koleksiyon, tarih öncesi çağlardan beri Mezopotamya, Pers Krallığı (İran), Arap Yarımadası, Anadolu, Kafkaslar, Orta Asya'nın bazı bölümleri, Suriye, Kutsal Topraklar ve Fenike uygarlığından ve aynı zamanda 7. yüzyılda İslamiyetin yayılmasından itibaren olan dönemlere ait objeleri içermektedir. Nimrud, Ninova ve Khorsabad'daki kaymak taşından yapılmış Asur sarayı kalıntılarından oluşan oda ve salonlar ve koleksiyonun nadide eserlerinden olan Asur heykeli ve diğer Babil ve Sümer antik objeleri büyük önem taşımaktadır. Orta Doğu koleksiyonları konusundaki kalite açısından boy ölçüşebilecek diğer iki müze Louvre Müzesi ve Bergama Müzesidir.

Mezopotamya dahil edilen ilk önemli eserler, 1825 yılında Claudius James Rich'in koleksiyonundan elde edilenlerdir. Koleksiyon, daha sonra 1845-1851 yılları arasında Asur'un Nimrud ve Ninova bölgelerinde,  A.H. Layard tarafından yapılan kazılarla etkileyici bir şekilde genişlemiştir. Layard, Nimrud'ta II. Aşurnasirpal'ın kuzey batı sarayını, üç başka sarayı ve birkaç tapınağı ortaya çıkarmıştır. Sonrasında Ninova'daki en az 71 odalı Sanherib Sarayını ortaya çıkarmıştır. Sonuç olarak, III. Şalmanezer'in Siyah Dikili taşı da dahil olmak üzere, Lamascu Sarayından yüksek sayıda rölyef, kitabe gibi eserler Britanya Müzesi'ne getirilmiştir. 

Layard'ın çalışmaları asistanı Hormuzd Rassam tarafından sürdürülmüş ve Hormuzd Rassam,1852-1854 yıllarında, Ninovada'ki Aşurbanipal Kuzey Sarayı'nı kazmaya devam etmiş ve meşhur Aslan Avı kabartması da dahil olmak üzere pek çok görkemli Ashurbanipal ve Laçi kabartmalarını ortaya çıkarmıştır. Ayrıca, günümüzde 130.000 adet civarındaki muazzam çivi yazısı arşivini barındıran, Ashbanipal Kraliyet Kütüphanesini de bulmuştur. WK Loftus, 1850 ile 1855 yılları arasında Nimrud'da kazılar yaptı ve Yanık Sarayda önemli bir fildişi koleksiyonu buldu. 1878 ve 1882 yılları arasında Rassam, müzenin koleksiyonuna katkıda bulunarak, Babil'den Cyrus'un Silindiri, Balawat'ın bronz kapıları, Sippar'tan gelen önemli objeler ve Toprakkale'den mükemmel bir Urartu bronz koleksiyonu da dahil olmak üzere enfes objeleri müzeye kazandırdı.

20. yüzyılın başlarında Karkamış, Türkiye'de DG Hogarth ve Leonard Woolley tarafından kazılar yapıldı ve sonrasında TE Lawrence tarafından sürdürüldü. Mezopotamya koleksiyonları, I. Dünya Savaşından sonra Güney Irak'taki kazılarla büyük ölçüde zenginleştirildi. Tell al-Ubaid'taki bir Sümer tapınağından gelen bronz objeler içinde; H. R. Hall tarafından 1919-1924 yıllarında ortaya çıkarılan, gerçek boyutta aslanlar ve aslan başlı kartal ile tasvir edilmiş Zu kabartması yer almaktadır. Wooley, Ur kentindeki kazılara 1924-1934 yılları arasında devam etti ve MÖ 3000'lere tarihlenen kral mezarlarını buldu. Başyapıtlardan bazıları 'Ur Sancağı', 'Çalılıktaki Koç', 'Ur Kraliyet Oyunu' ve çift boğa başlı lir aletini içermektedir. Ayrıca, antik Lagaş şehri hükümdarı Gudea'nın üç diyorit heykeli ve bir dizi kireç taşı kudurru (taş levha) veya antik Mezopotamya'daki farklı yerlerden gelen sınır taşları da orta doğu bölümünde sergilenmektedir.

Koleksiyonlar Mezopotamya'ya odaklansa da, çevresindeki bölgelerin bir çoğu da temsil edilmektedir. Ahameniş koleksiyonu, 1897'de Oxus Hazinesinin eklenmesiyle ve Alman akademisyen Ernst Herzfeld ve Macar-İngiliz kaşif Sir Aurel Stein tarafından yapılan kazılarda bulunan objelerle zenginleştirilmiştir. 1825 yılında Sir Gore Ouseley tarafından, 1861'de 5. Aberdeen Kontu tarafından Persepolis şehrine ait rölyef ve heykeller bağışlandı. Ayrıca müze, dünyadaki en kapsamlı Ahameniş İmparatorluğu gümüş eşya koleksiyonuna ev sahipliği yapmıştır. Daha sonraki Sasani İmparatorluğu döneminden, süslü gümüş tabaklar ve bardaklar, aslan ve geyik avlayan kralların tasvirleri gibi bir çok eser bulunmaktadır. Fenikelilerin antikaları bölgenin dört bir yanından gelir, ancak Sardunya'daki Tharros koleksiyonu ve Kartaca'dan gelen çok sayıda Fenike kitabesi olağanüstüdür. Sık sık göz ardı edilen diğer önemli eserler olan Yemen antikaları, Yemen dışındaki en güzel koleksiyondur. Ayrıca, Bahreyn'deki A'ali ve Shakhura antik kentlerindeki çeşitli mezar ve höyüklerde bulunan Dilmun ve Part eserleri bulunmaktadır.

Günümüz Suriye devleti Palmira antik kentinden, Max von Oppenheim'ın 1920 yılında yaptığı kazılarda ortaya çıkan yaklaşık 40 adet cenaze törenine ait büst ve bir dizi taş kabartma satın alındı. Max Mallowan'ın Chagar Bazar'daki ve Tell Brak'daki 1935-1938 yılları arasındaki kazılardan ve İkinci Dünya Savaşından hemen öncesinde ve sona erdiği yıllarda, Woolley tarafından Alakh'ta yapılan kazılardan eserler edinildi. Mallowan eşi Agahta Christie ile beraber savaştan sonra Nimrud'a dönerek kazılara devam etti ve müze için bir çok önemli eser ortaya çıkardı. Filistin koleksiyonuna dair eserler, Kathleen Kenyon'un 1950'lerde Jerciho'da yürüttüğü kazılarda ve 1980'lerde Wellcome-Marston keşif ekibinin 1932–1938 yılları arasında Lachish'te yaptığı kazılarda bulunan yaklaşık 17.000 eserle zenginleştirilmiş oldu. Orta doğuda  kazı izni olan ülkelerde halen arkeolojik kazılar yürütülmekte ve Ürdün'deki Tell es Sa'idiyeh şehri gibi antik sitelerde ortaya çıkan bulgularda, müze payına düşeni almaktadır.

Arkeolojik eserler de dahil olmak üzere, İslam sanatına dair 40.000 obje sayısıyla, müze koleksiyonu alanında dünya üzerindeki en büyük koleksiyon olma özelliğini taşıyor. İslam eserleri koleksiyonunda, batıda İspanya'dan doğuda Hindistan'a kadar, birçok çanak çömlek, resim, fayans, metal işi, cam, mühür ve yazıtlar bulunmaktadır. Bu koleksiyonda kayda değer eserler; özellikle İznik seramikleri (dünyanın en büyük koleksiyonu), Kubbet-üs-Sahra camisinden bir lamba, orta çağ metal işçiliği örneklerinden burçlar kuşağı ile işlenmiş Vescovali vazosu, usturlap seleksiyonu ve İmparator Cihangir için yapılmış büyük bir yeşim taşından kaplumbağa da dahil olmak üzere Babür imparatorluğuna ait değerli sanat eserleri ve tablolar bulunmaktadır. Savaştan sonra profesyonel arkeologlar, David Whitehouse tarafından Siraf'ta ve Peter Willey tarafından Alamut kalesinde yapılan kazılarda binlerce obje ortaya çıkarılmıştır. Koleksiyon, 1983 yılında Godman'ın İznik, İspanya-Mağrip ve İran'ın erken dönem çanak çömlek koleksiyonu miras olarak bırakmasıyla zenginleşti. İslam dünyası eserleri müzenin 34 numaralı galerisinde sergilenmektedir.

Müzenin Orta Doğu koleksiyonu, en önemli eserlerle beraber, 4.500 objeyle, müze genelinde toplam 13 salonda sergilenmektedir. Zemin katta yer alan büyük salonlarda, Ninova, Nimrud ve Horsabad'daki Asur saraylarından gelen heykel ve kabartmaları sergilenirken, üst kattaki 8 galeride, Orta doğudaki antik yerleşim yerlerinden getirilen daha küçük objeler sergilenmektedir. Objeler, boncuklardan büyük heykellere varana kadar geniş yelpazede bir koleksiyonu oluşturmaktadır. Bunlara Mezopotamya'dan gelen yaklaşık 130.000 çivi yazısı tablet dahildir.

Orta Doğu bölümü önemli eserleri :

Nimrud:

Asur sarayından gelen kabartmalar:

• II.Aşurnasirpal Kuzey Batı Sarayı (MÖ 883-859)
• III.Adad-ı Nireri Sarayı  (MÖ 811-783)
• Sharratt-Nephi Tapınağı (MÖ 9. YY)
• Ninurta Tapınağı (MÖ 9. YY)
• Güneydoğu Sarayı ('Burnt Palace'), (MÖ 8. - 7.YY)
• III.Tiglat-Pileser Merkez Sarayı (MÖ 745-727)
• Esarhaddon'un Güney-Batı Sarayı (MÖ 681-669)
• Nabu Tapınağı (Ezida) (MÖ 7. YY)

Heykeller:

• Bir çift insan başlı Lamassu Aslanı (MÖ 883-859) 
  
• İnsan başlı Lamassu Boğası, Metropolitan Museum of Art'ın kardeş parçası (MÖ 883-859) 
  
• İnsan başlı Lamassu Aslanı, Metropolitan Museum of Art'ın kardeş parçası, (MÖ 883-859) 
  
• Devasa bir aslan heykeli (MÖ 883-859) 
  
• II.Aşurnasirpal'in heykeli ve dikili taşı (MÖ 883-859) 
  
• III. Shalmaneser'in Kara Dikilitaşı (MÖ 858-824) 
  
• V.Shamshi-Adad'ın dikili taşı (MÖ 824-811) 
  
• Esarhaddon'un Güney-Batı Sarayı'ndan geriye kalan nadir bulunan insanın başlı Lamassu başı (MÖ 811-783) 
  
• Çivi yazılı ve Fenike yazıları bulunan Asur aslan ağırlıkları (MÖ 800-700)
  

Ninova:

Asur Sarayı Kabartmaları ve Heykelleri:

• Sanherib'in Güney-Batı Sarayı (MÖ 705-681) 
  
• Asurbanipal'in Kuzey Sarayı (MÖ 645)
• Ünlü Bahçe Partisi Kabartmaları (MÖ 645) 
  
• I. Asurnasirpal'in Beyaz Dikilitaşı (MÖ 1050-1031)
  

Asurbanipal Kraliyet Kütüphanesi:

• Çivi yazısı tabletlerin büyük bir koleksiyonu, yaklaşık 22.000 yazılı kil tablet (MÖ 7. yy) 
  
• Ünlü Gılgamış destanı ile ilgili kabartma tablet (MÖ 7. yy)
• Taylor Prism, altıgen kil ilk örneklerden (MÖ 691)
  

Khorsabad ve Balawat:

• II.Sargon Sarayı'ndan alçıtaşı kabartmaları (MÖ 710-705) 
  
• İnsan Kafalı Kanatlı Lamassu Boğa Çifti (MÖ 710-705)
• III. Shalmaneser ve Balawat Kapıları (MÖ 860) 

Ur Antik Kenti:

• Savaş ve barış tasvirleri ile Ur (MÖ 2600) 
  
• Queen's Lyre ve Kraliçe Puabi'nin mezarından altın içme kabı (MÖ 2600) 
  
• Ağaca tırmanan keçi, diğeri Philadelphia'da (MÖ 2600-2400) 
  
• Eski bir oyun tahtası olan Ur Kraliyet Oyunu (MÖ 2600-2400)
  

Daha Geniş Bir Kolleksiyon

• Eriha bölgesinden alçılı insan kafası, portrelerin ilk formlarından biri, Filistin (MÖ 7000-6000) 
  
• Ortadoğu'nun en eski portre büstlerinden biri olan Tell Brak Head, Kuzey Doğu Suriye (MÖ 3500-3300) 
  
• Ortadoğu'nun en eski yapıtlarından olan öykü kabartması heykeli Uruk Trough, güney Irak (MÖ 3300-3000)
• Güneş tanrısı Shamash'ı tasvir eden Shamash Tableti,  Sippar, Irak (MÖ 9. yüzyıl başlarında) 
• Kudüs'teki Siloam'tan Shebna Yazıtları, İsrail (MÖ 7. yüzyıl)
• Irak Babil'den Doğu Hindistan Yazıtları (MÖ 604-562)
• ibranice dilinde yazılan Lachish Mektupları, Lachish, İsrail (MÖ 586) 
  
• Meşhur Oxus Hazinesi, Antik Pers İmparatorluğu (MÖ 550-330)
• Sana Yemen yakınlarında bulunan Amran Tabletleri (MÖ 1. yüzyıl) 

British Museum Türk Eserleri

• İdrimi Heykeli, Alalakh antik kenti, Güney Türkiye (MÖ 1600)
  
• Şimdiki Anadolu koleksiyonunun temelini oluşturan Urartu bronzları, Doğu Türkiye (MÖ 9.-6. Yüzyıllar) 
• Kurkh'dan gelen iki büyük Assur dikili taşı, Güney Türkiye (MÖ 850)
• Nereidler Anıtı, Fethiye, Türkiye (MÖ 8.yy)
• Mavi işlemeli taş tabaklar, İznik, Türkiye (1550-1670 yılları arası)

Baskı ve Resim Bölümü

Matbu eserler ve tablolar Departmanı, batıdaki uluslara dair matbu eserler ve tablolardan meydana gelmektedir. Viyana'daki Albertina, Paris koleksiyonları ve Ermitaj Müzesi ile beraber, en geniş kapsamlı ve en iyi matbu eser ve tablo koleksiyonuna sahip müzeler arasında ilk sıralarda gelmektedir. Bu tür matbu eser koleksiyonunun sergilendiği müzelerin aksine, çalışma odası ziyaretçilerin kolaylıkla erişimine olanak vermektedir. Ayrıca departmana ait 90 numaralı odada bir sergi salonu bulunmakta ve yılda birkaç kez, eserlerin teşhir edildiği sergiler düzenlenmektedir.

1808'de kuruluşundan bu yana, matbu eser ve tablo koleksiyonu dünyadaki en zengin ve en seçkin koleksiyonlardan biri olarak uluslararası üne kavuşmuştur. Yaklaşık 50.000 tablo ve iki milyondan fazla matbu eser bulunmaktadır. Resim koleksiyonu, 14. yüzyıldan günümüze kadar olan dönemi kapsar ve Avrupa eğitim kurumlarının önde gelen sanatçılarından en yüksek kalitede, çok sayıda esere yer verir. Matbu eser koleksiyonu, 15. yüzyıldaki başlangıcından günümüze kadar olan dönemdeki kaliteli baskı örneklerini ve özellikle 19. yüzyıldan önceki dönemlerdeki, önemli kişilere ait eserlerin çoğunu kapsamaktadır. Departmana bağışlarda bulunan başlıca isimler, Clayton Mordaunt Cracherode, Richard Payne Şövalyesi, John Malcolm, Campbell Dodgson, César Mange de Hauke ​​ve Tomás Harris'tir.

Matbu eserler ve tablolar departmanında eserleri bulunan sanatçılar arasında: Leonardo da Vinci, Raphael, Michelangelo (günümüze ulaşan tek karikatürü de dahil), Dürer (138 tabloluk koleksiyonu gelmiş geçmiş en iyi resimler arasındadır), Peter Paul Rubens, Rembrandt, Claude and Watteau'nun tabloları ve aynı zamanda Dürer (99 oyma işi, 6 oyma baskı ve 346 gravür), Rembrandt ve Goya gibi en iyi grafik sanatçılarının nadide eserleri bulunmaktadır. Hogarth, Sandby, Turner, Girtin, Constable, Cotman, Cox, Gillray, Rowlandson ve Cruikshank'ın yanı sıra büyük Viktorya döneminden diğer sanatçıların yaptığı, 30.000'den fazla İngiliz tablosu ve sulu boya çalışması koleksiyonu bulunmaktadır. William Blake ve Thomas Bewick'in 20.000'den fazla hiciv eserini ve olağanüstü matbuat örneklerini içeren yaklaşık bir milyon İngiliz baskı koleksiyonu sergilenmektedir. Britanya Müzesinde, matbu eserler ve tablolar departmanında 1870-1954 tarihleri arasında arşivlenen 11 ciltlik, siyasal ve bireysel hiciv kataloğu bulunmakta ve İngiliz hiciv sanatı çalışmalarında referans olarak kullanılmaktadır. Veri tabanında kayıtlı 500.000'den fazla eser, çoğu yüksek çözünürlüklü olarak, çevirim içi erişime açıktır. 2011 yılında yapılan 1 milyon poundluk bağış ile, Pablo Picasso'nun Vollard Suite adlı tablo seti satın alınarak koleksiyona dahil edilmiştir

Tarih Öncesi ve Avrupa Bölümü

Prehistorya ve Avrupa Bölümü 1969'da kurulmuş olup uzun bir zaman aralığını kapsayan ve geniş bir coğrafyaya yayılan koleksiyondan oluşmaktadır. Doğu Afrika'daki insanlar tarafından 2 milyon yıl önce yapılmış en eski objelerin yanı sıra dünyanın diğer bölgelerindeki tarih öncesi ve cilalı taş çağı dönemlerine ait objeleri ve ayrıca Avrupa'nın en eski çağlardan günümüze kadar olan sanat eserlerini ve arkeolojik bulgularını da içermektedir. Tarih öncesi eserlere yönelik arkeolojik kazılar yirminci yüzyılda başlayıp önemli ölçüde yükselişe geçti ve bölüm şu an dünyanın dört bir yanındaki bölgelerden Yontma Taş Devri ve Orta Taş Çağı objelerinin yanı sıra Avrupa'daki Cilalı Taş Devri, Bronz Çağı ve Demir Çağlarından milyonlarca eser barındırmaktadır. Afrika'daki Taş Devri eserleri, Louis, Mary Leakey ve Gertrude Caton-Thompson gibi ünlü arkeologlar tarafından bağışlandı. Sturge, Christy ve Lartet koleksiyonlarından elde edilen Yontma Taş Devri objeleri, Avrupa'nın en eski eserlerini içerir. Avrupa genelinde on dokuzuncu yüzyılda; Britanya'da Greenwell, İrlanda'da Tobin ve Cooke, Bretonya'da Lukis ve de la Grancière, Danimarka'da Worsaae, İspanya'da El Argar, Almanya'da Klemm ve Edelmann tarafından yapılan kazılardan elde edilen bronz objeler, koleksiyonda bulunan bronz eserlerin çoğunu teşkil etmektedir. Demir çağı koleksiyonu, Hallstatt'ta Evans ve Lubbock tarafından yapılan kazılarla ve Ticino'daki Giubiasco bölgesinde yapılan kazılarda ortaya çıkan bulguların İsveç Ulusal Müzesi tarafından bağışlanmasıyla oluşmuştur.

Buna ek olarak, Britanya Müzesini MS 300 ile 1100 dönemlerini kapsayan koleksiyonları, İspanya'dan Karadeniz'e ve Kuzey Afrika'dan İskandinavya'ya kadar uzanan dünyanın en büyük ve en geniş kapsamlı koleksiyonları arasındadır. Bu eserlerden seçkiler yakın bir geçmişte yeniden düzenlenen bir galeride sergilenmiştir. Koleksiyonun önemli eserleri arasında Johann Karl Bähr, Alfred Heneage Cocks, Sir James Curle ve Philippe Delamain tarafından derlenen Letonya, Norveç, Gotland ve Merovingian kaynaklı objeler gelmektedir. Bununla birlikte, erken orta çağdan günümüze uzanan döneme dair en can alıcı eserler, toprak sahibi Edith Pretty tarafından cömertçe ulusa bağışlanan Sutton Hoo kraliyet mezarlığının muhteşem ögeleridir. Departmanda bulunan ulusal zaman ölçüm aletleri koleksiyonu, Avrupa'da zamanın ölçülüp hesaplanmaya başlandığı ilk dönemlerden beri kullanılan duvar saatleri, kol saatleri ve diğer zaman ölçer aletleri gibi şaheserleri barındırmaktadır. Morgan ve Ilbert koleksiyonlarından edinilen objeler, seçkin zaman ölçme aletlerini içermektedir. Bölüm ayrıca, Roma dönemi İngiltere'sinin objelerinin kürasyonunu üstlenmiştir (müze, İngiltere'deki en geniş ve İtalya dışındaki Avrupa bölgesinin de en kapsamlı koleksiyonlarından birine ev sahipliği yapmaktadır). Özellikle geç Roma dönemi gümüş hazinelerinin bolluğu ile ün yapmıştır. Bu eserlerin çoğu Doğu Anglia'da bulunmuştur ve en önemlileri arasında Mildenhall Hazinesi gelmektedir. Müze, 1856 yılında antika koleksiyoneri Charles Roach Smith'den birçok Roma dönemi İngiltere'sine ait obje satın almıştır. Bu eserler hızla, koleksiyonun çekirdeğini oluşturmuştur.

Tarih öncesi ve Avrupa Bölümü eserleri çoğunlukla müzenin üst katında, 38'den 51'e kadar sıralanan galerilerde sergilenmektedir. Koleksiyonun çoğu araştırma ve incelemeye açık olarak arşivde saklanmaktadır.

Tarih öncesi Avrupa eserleri:

Taş Devri eserleri (MÖ 3,4 milyon yıl - MÖ 2000)

• Afrika'nın dört bir yanından, özellikle Olduvai, Kalambo Falls, Olorgesailie ve Cape Flats'tan Yontma Taş Devri materyalleri (MÖ 1,8 milyon tarihinden bu yana)
  
• Fransa, Saône-et-Loire, Volgu'da bulunan ve 16.000 yaşında olduğu tahmin edilen 11 yaprak şeklindeki keski aletinden biri
• Fransa'da bulunan, Les Eyzies bölgesi Wolverine kolyesi, Montastruc süslü taşı ve baston parçası de dahil olmak üzere Buz Devri eserleri (MÖ 12.000-11.000)
• Britanya'da, Kendrick ve Robin Hood Mağarasında bulunan çene kemiği ve üzerinde at başı tasviri olan kaburga kemiğinin de içinde bulunduğu Buz Devri eserleri (MÖ 11.500-10.000)
• Kuzey İngiltere, Yorkshire'daki Star Carr bölgesinde bulunan nadir Orta Taş Çağı objeleri (MÖ 8770-8460)
• Sırbistan'ın Vinca bölgesinde bulunan pişmiş toprak heykelciği (MÖ 5200-4900)
• Fransa'nın batısındaki Bretonya bölgesinde, Mohriban alanındaki Mané-er-Hroëk höyüğünde bulunan üçgen kolye ve Lannec-er-Ro'h'ta bulunan Callas boncuk takılar (MÖ 4700-4300)
• İngiltere'de Somerset düzlüklerinde bulunan, Tatlı Yol güzergahındaki keresteden yapılmış geçitten bir bölüm (MÖ 3807-3806)
• İskoçya, İrlanda ve Kuzey İngiltere'den çeşitli oyma taş toplar (MÖ 3200-2500)
• Kuzey İngiltere'de Yorkshire'da bulunan, tebeşir taşından yapılmış üç Folkton Davul (MÖ 2600-2100)

Tunç Çağı eserleri (MÖ 3300 - MÖ 600)

• İskoçya, Argyll'daki Melfort'ta bulunan oltu taşı kolye (MÖ 3000)
  
• Altından yapılmış hilal şeklindeki kolye, Blessington, İrlanda ve 9 objeden biri, İrlanda, Galler ve Cornwall (MÖ 2400-2000) 
• İngiltere'de Snowshill, Driffield ve Barnack, Iberia'da Arraiolos ve Vendas Novas ve Orta Avrupa'da Neunheilingen ve Biecz bölgelerinde bulunan Erken Bronz Çağı eserleri (MÖ 2280-1500)
• Bir altın kabı da içeren Rillaton Gömütü objeleri ve Ringlemere Kupası, İngiltere (MÖ 1700-1500)
• Macaristan'daki Zsujta, Forró ve Paks-Dunaföldvár bölgelerinde bulunan Tunç Çağı defineleri (MÖ 1600-1000)
• Batı Avrupa'dan Oxborough ve Beaune bölgelerinde bulunan büyük merasim kılıçları veya kamalar (MÖ 1450-1300)
• Moel Hebog ve Rhyd-y-gors, Galler'den bronz kalkanlar (MÖ 12.-10. Yüzyıllar)
• Cornwall'daki Morvah ve Towednack, Buckinghamshire'daki Milton Keynes ve İrlanda'daki Mooghaun'dan altın defineler (MÖ 1150-750)
• Kuzey İrlanda' da Ballymoney yakınında bulunan Dunaverney kancası ve İrlanda'nın County Offaly şehrindeki Dowris Hazinelerinin bir kısmı (MÖ 1050-900 ve MÖ 900-600)
• İspanya'nın Abia de la Obispalía kentinde bulunan Geç Tunç Çağı altın objeler ve Portekiz'in Sintra kentinde bulunan girift bir altın tasma (MÖ 10. - 8. yüzyıllar)

Demir Çağı eserleri (MÖ 600 - MS 1. yüzyıl)

• Basse Yutz Sürahileri, Fransa'nın doğusunda, Moselle'de bulunan bir çift bronz içecek kabı (MÖ 5. yüzyıl)
  
• Somme-Bionne'nin at arabasının mezarı ve Prunay Vazosunu da içeren, Doğu Fransa'da La Tène bölgesinde bulunan objelerden oluşan Morel koleksiyonu (MÖ 450-300)
• Thames Nehri'nde bulunan Wandsworth Kalkanı, Battersea Kalkanı ve Waterloo Kaskı ve ayrıca İngiltere'nin doğusunda Lincolnshire'da bulunan Witham Kalkanı gibi önemli bulgular (MÖ 350-50)
• Kuzeybatı İspanya'da bulunan, Orense Torcs denilen bir çift altın tasma (MÖ 300-150)
• İngiltere'deki, Ipswich definesi ve Sedgeford Tasmasının da içinde bulunduğu diğer altın tasmalar (MÖ 200-50)
• Güney İngiltere'de altın takılardan oluşan Winchester definesi ve Doğu Anglia, Norfolk bölgesinde Snettisham'da bulunan Büyük Tasma (MÖ 100)
• Cordoba ve Arcillera Hazineleri, İspanya'da bulunan iki gümüş Kelt definesi (MÖ 100-20)
• Gönüllü adam, şans eseri İngiltere, Cheshire'da bir bataklıkta bulunan eser (MS 1. yüzyıl)
• At dizginleri ve at arabası malzemelerinden oluşan Stanwick definesi ve Meyrick miğferi, Kuzey İngiltere (MS 1. yüzyıl)
• Lochar Moss Tasması ve İskoçya'da Muthill ve Strathdon'da bulunan bir çift büyük bronz kolçak (MS 50-200)

Romano-British eserleri (M.S 43 - 410 )

• Londra'da bulunan, Roma savcısı Gaius Julius Alpinus Classicianus'un Mezar taşı (MS 1. yüzyıl)
  
• Bir zamanlar Romalı süvari tarafından İngiltere'de giyilen Ribchester, Guisborough ve Witcham kaskları (MS 1. ve 2. yüzyıllar)
• Orta Galler'deki Rhayader yakınlarında bulunan ayrıntılı altın bilezikler ve yüzükler (MS 1. ve 2. yüzyıllar)
• Roma İmparatorları Hadrian ve Claudius'un heykellerinin Londra ve Suffolk'ta bulunan bronz başları (MS 1.ve 2. yüzyıllar)
• Vindolanda Tabletleri, Northumberland'daki Hadrian Duvarı'nın yakınında bulunan önemli tarihsel belgeler (MS 1. ve 2. yüzyıllar)
• İngiltere'nin güneydoğusunda, Lullingstone, Kent'teki bir Roma Villasının duvar resimleri ve heykeller (MS 1 - 4. Yüzyıllar)
• Capheaton ve Backworth hazineleri, kuzey İngiltere'de bulunan iki önemli definenin kalıntıları (MS 2. ve 3. yüzyıllar)
• İngiltere'nin orta bölgelerinde bulunan, bakır başlıklar, broş ve gümüş sunak levhalarından oluşan taştan yapılmış Stratford definesi (MS 3. yüzyıl)
• Newgrange, İrlanda'da bulunan altın takılar, (MS 4. yy)
• Thetford definesi, Doğu İngiltere'de bulunan geç dönem Roma takıları (MS 4. yy)

Erken Ortaçağ eserleri (MS 4. yüzyıl - MS 1000)

• Asyut, Domagnano, Artres, Sutri, Bergamo ve Belluno Hazineleri'nin bir kısmı (MS 4. - 7. yüzyıllar)
  
• Eşsiz bir figüratif cam fincanı olan Lycurgus Kupası ve Bizans'ın Büyük melekleri tasvir eden fildişi panel (MS 4. - 6. yüzyıllar)
• Sutton Hoo hazinesi ve Taplow mezarı ve Orta Çağ'dan günümüze Avrupa'da bulunan en önemli birkaç eser, İngiltere (MS 6. - 7. Yüzyıllar)
• Norveç'te bulunan, Lilleberge Viking Mezarı ve Tromsø mezarı olarak bilinen iki Norveç definesi ve İngiltere'de bulunan Cuerdale definesi (MS 7-10. Yüzyıllar)
• Piskopos asası ve Aziz Cuileáin tapınağından bir çan kılıfı gibi İrlanda materyalleri (MS 7-11. Yüzyıllar)
• Erken Anglo Sakson dönemi Franks Casket (Sanduka) , kuzey İngiltere'den eşsiz bir fildişi sandık (MS 8. yüzyıl)
• Londesborough Broşu ve Breadalbane Broşunun da olduğu, birçok değerli broş, İrlanda ve İskoçya (MS 8. - 9. Yüzyıllar) 
• Orta Avrupa'da bulunan Lothair Kristali ve Saint-Denis Kristali olarak bilinen Karolenj İmparatorluğu dönnemi keski taşları (MS 9. yüzyıl)
• Anglo-Sakson dönemi, detaylı gümüş işlemeli Fuller ve Strickland Broşları, İngiltere (MS 9. yüzyıl)
• Beagnoth'un kılıcı; Anglo-Sakson dönemi, rünik yazılı ,uzun demir kılıç. Londra, İngiltere, (MS 10. yüzyıl)

Ortaçağ eserleri (MS 1000  - 1500)

• Borradile, Wernher ve John Grandisson Triptychs (3 parçalı tablo) dahil olmak üzere birtakım orta çağ fildişi panolar (MS 10. ve 14. yüzyıllar)
  
• İskoçya'daki Outer Hebrides'de bulunan ünlü Lewis satranç figürleri (MS 12. yüzyılda)
• Basel Munster Hazinesinde yer alan St. Eustace'nin kutsal emanetler sandukası, İsviçre (MS 12. yüzyıl)
• Warwick Kalesi'nde bulunan benzersiz Citole (gitarın ilk versiyonu) Orta İngiltere (MS 1280-1330)
• Savernake boynuzu; gümüş kaplamalı fildişi boynuzu, İngiltere ve İskoçya (MS 1325-1350)
• 19. yüzyılın sonlarında Ashanti Avlusunda esrarengiz bir şekilde bulunan Ashanti Sürahisi, (MS 1390-1400)
• Holy Thorn Reliquary (Kutsal emanetler sandukası); Ferdinand de Rothschild tarafından, Waddesdon'un bir vesayeti olarak bağışlanmıştır. Paris, Fransa (MS 14. yüzyıl)
• Dunstable Swan Jewel; Kuğu şeklinde, altından yapılmış ve sırlı broş, İngiltere (MS 14. yüzyıl)
• İngiltere'nin güney doğusunda, Canterbury'de bulunan gümüş usturlab kadranı (MS 14. yüzyıl)
• Royal Gold Cup (Altın kraliyet kupası) ve Lacock kupası gibi, değerli metallerden yapılmış muhteşem bardaklar, Batı Avrupa (14-15. Yüzyıllar)

Modern Rönesans dönemi eserleri (MS 1.500 - günümüz)

• Armada Servis Takımı, Devon'da bulunan 26 gümüş tabak takımı,  İngiltere'nin güneybatısı, (MS 16. yy sonları - 17.yy başları)
  
• Erken Rönesans dönemi Lyte mücevheri; İngiltere kralı I.James tarafından, Somerset bölgesindeki Lytes Cary'li Thomas Lytes'e hediye edilmiştir. (1610)
• Peter Wilding'in mirası olan Huguenot (Fransız Protestan) gümüşü, İngiltere, (MS 18. yüzyıl)
• Chelsea porselen fabrikasından, Kleopatra Vazosu diye bilinen bir çift vazo. Londra, İngiltere (1763)
• Pegasus Vazosu olarak bilinen yeşim taşı vazosu, Josiah Wedgwood tarafından yapılmıştır, İngiltere (1786)
• Charles Darwin'in, HMS Beagle gemisiyle yaptığı yolculukta kullandığı kronometrelerin iki tanesi (1795-1805)
• Hull Grundy hediyesi olan mücevherler, Avrupa ve Kuzey Amerika (MS 19. yüzyıl)
• Charles Rennie Mackintosh tarafından tasarlanan sedef kakmalı, meşe duvar saati (1919)
• Almanya'nın Bauhaus sanat okulundan Marianne Brandt tarafından tasarlanan gümüş çay demliği (1924)
• Rosetta Vazosu; Çağdaş İngiliz sanatçı Grayson Perry tarafından tasarlanan çömlek vazo (2011)
• Define koleksiyonunda, Mildenhall, Esquiline, Kartaca, İlk Kıbrıs, Lampsacus, Water Newton, Hoxne ve York Diyarı, gibi hazineler bulunmaktadır (MS 4. - 10. Yüzyıllar)

Asya Bölümü

Asya Bölümünün kapsamı son derece geniştir; 75.000'in üzerinde objeden oluşan koleksiyonlar, tüm Asya kıtasını (Doğu, Güney, Orta ve Güneydoğu Asya) ve Neolitik Çağ'dan günümüze kadar olan eserler bütününü kapsamaktadır. Yakın bir geçmişte, bu bölüme Asya kıtasındaki şehir ve kentlerden oryantal antika eserler toplanmaya yoğunlaşıldı. Bu objelerin birçoğu İngiliz İmparatorluğunun eskiden hükmettiği bölgelerde, özellikle de Hindistan'da sömürge dönemi subayları ve kaşifleri tarafından toplandı. Örnekler, Charles Stuart, James Prinsep, Charles Masson, Sir Alexander Cunningham, Sir Harold Deane ve Sir John Marshall gibi kişilerin koleksiyonlarını içerir. 1930'lu yıllarda İngiliz-Yunan bankacı George Eumorfopoulos'dan çok sayıda Çin antikası satın alındı. Yirminci yüzyılın ikinci yarısında, hayırsever PT Brooke Sewell'in miras olarak bıraktığı eserlerden büyük fayda sağlandı; satın alınan birçok eserle koleksiyonun bu alandaki birçok eksikliği giderilmiş oldu.

2004'te, Asya'daki etnografik koleksiyonlar departmana getirildi. Bu koleksiyon, dünyanın en büyük kıtasının çeşitli bölgelerinden gelen eserleri kapsamakta ve Hindistan'dan Çin'e, Orta Doğu'dan Japonya'ya kadar uzanmaktadır. Etnografik materyallerin çoğu, yaşam formlarının çoğu geçen yüzyılda kaybolmuş olan kabile kültüründen ve avcı-toplayıcı toplumlara ait objelerden meydana gelmektedir. Özellikle değerli koleksiyonlar, Andaman ve Nikobar adalarından (Britanya deniz görevlisi Maurice Portman tarafından), Sri Lanka'dan (özellikle sömürge yöneticisi Hugh Nevill tarafından), Kuzey Tayland, Güneybatı Çin ve Japonya'daki Hokaidu'dan (özellikle İskoç zoolog John Anderson'un koleksiyonu), Sibirya ve Borneo başta olmak üzere Güneydoğu Asya adalarından toplanmıştır. Sonrasında, Dr. Charles Hose tarafından bir araya getirilen Sarawak koleksiyonunu 1905'te satın alınmış ve aynı zamanda Edward A Jeffreys gibi diğer bir sömürge subayının koleksiyonlarından istifade edilmiştir. Buna ek olarak, Sir Stamford Raffles tarafından gölge oyunu kuklaları ve Java müzik aletleri de dahil olmak üzere Java'dan eşsiz ve değerli bir obje koleksiyonu edinilmiştir.

Müzede Asya sanatına ayrılan ana galeri, Çin, Hint kara parçası ve Güneydoğu Asya eserlerinin kapsamlı bir şekilde teşhir edildiği 33 numaralı galeridir. Bitişiğindeki bir galeride de Amaravati heykelleri ve anıtları sergilenmektedir. Üst katlarda yer alan diğer galeriler Japon ve Kore resim ve hat sanatı ile Çin seramik koleksiyonlarına ayrılmıştır.

Asya bölümünün önemli eserleri:

• Sir Walter Elliot tarafından yapılan kazılarda bulunan, Amaravati'nin ünlü Budist kalker rölyefleri de dahil olmak üzere dünyadaki Hint kara parçasına dair en kapsamlı heykel koleksiyonu.
  

• Çin antikalarının, resimlerin,  porselenlerin, vernik sanatı, bronz, yeşim taşı ve diğer el işi sanatların olağanüstü bir koleksiyonu
  

• 20. Yüzyıl öncesi Japon sanatına dair Batı dünyasındaki en kapsamlı koleksiyon; birçoğu cerrah William Anderson ve diplomat Ernest Mason Satow'a ait olan eserler.
  

Doğu Asya eserleri

• Çin'de, ayinlerde kullanılan tunç objelerin geniş bir koleksiyonu (MÖ 1500'den itibaren)
  
• Huixian Bronze Hu; Çin'in Doğu Çu döneminden iki adet tıpatıp aynı bronz şarap kabı (MÖ 5. yüzyıl)
• İlk arkeologlardan William Gowland tarafından kazılan Kofun döneminden kalma Japon eserleri (MS 3. - 6. Yüzyıllar)
• Çinli sanatçı Gu Kaizhi'nin ünlü Nasihat Parşömeni (MS 344-406)
• Hancui, Çin'den gelen devasa Amitābha Buda (Sonsuz Işık Budası) (MS 585)
• Tang Hanedanı, Liu Tingxun'un mezarında bulunan seramik figürler (MS 728)
• Yixian'dan oturan Luohan heykeli, günümüze ulaşan sekiz heykelden biri, Çin (MS 907-1125)
• Çin'in batısındaki Dunhuang'da, İngiliz-Macar kaşif Aurel Stein tarafından toplanan mükemmel Budist tabloları (MS 5. - 11. Yüzyıllar)
• Pericival David'in Çin seramikleri koleksiyonu (MS 10. - 18. yüzyıllar)
• Oturan bir aslan formunda fildişi sehpa, Tibet'te Chos-'khor-yan-rtse manastırı, (MS 13. yüzyıl)
• Japonya'da bulunan bir çift seramik Kakiemon fili (MS 17. yüzyıl)
• Kanagawa'daki Büyük Dalga da dahil olmak üzere Japon baskı sanatı eserleri (1829-1832)

Güney Asya eserleri

• Pakistan'da, Mohenjo-daro ve Harappa bölgelerinde, Indus Vadisinde bulunan objeler (MÖ 2500-2000)
  
• Meerut'ta bulunan, Brahmi yazıtlı, Ashoka Sütununun kum taşı parçası, Uttar Pradeş, Hindistan (MÖ 238)
• Kulu Vazosu; Himachal Pradesh'de bir manastır yakınlarında bulunan, en eski figüratif sanatı örneklerinden biri. Kuzey Hindistan (MÖ 1. yüzyıl)
• Taxila'da, önemli Kharoshthi yazıtı içeren bakır levha, Pakistan (MÖ 1. yüzyıl - MS 1. yy.)
• Hint-İskit kum taşından Mathura Aslanı Sütun başı ve Sanchi'deki Büyük Stupa'ya (Budist Tapınak Kubbesi) açılan kapılardan birinin köşebendi, Orta Hindistan (MS 1. yüzyıl)
• Bimaran mücevher kutusu ve Wardak Vazosu, Afganistan'daki eski stupalardan kalan kutsal emanetler (MS 1. - 2. yüzyıllar) 
• Manikyala, Ahin Posh, Sanchi ve Gudivada'daki stupalardan kalıntılar (MS 1. - 3. yüzyıllar)
• Gandhara'dan Oturan Buda heykeli ve Pakistan'daki Kafir Kot, Jamal Garhi ve Takht-i Bahi'den gelen diğer Gandhara objeleri (1 - 3. Yüzyıllar) 
• Güney Hindistan'dan bronz eserlerden oluşan Budhapad hazinesi (MS 6. - 8. Yüzyıllar)
• Sultanganj hazinesinden Buda'nın taş heykeli, Bihar, Doğu Hindistan (MS 7-8. Yüzyıllar)
• Sri Lanka'dan Tara Heykeli ve Hindistan'ın güneyindeki Tamil Nadu'dan Thanjavur Shiva heykeli (MS 8. yüzyıl ve 10. yüzyıl)
• Dhar'da bulunan tanrıça Ambika heykeli, Orta Hindistan (MS 1034)
• İki Jain tirthankaras (Jainizm dininde öğretici tanrı) heykeli; Rishabhanatha ve Mahavira, Orissa, Hindistan (MS 11-12. Yüzyıl)

Güneydoğu Asya eserleri

• Kuzey Vietnam'dan Phung Nguyên kültürüne ait toprak kap (MÖ 2000-1500)
  
• Tayland'daki Ban Chiang antik alanındaki seramik kaplar ve çanak çömlek parçaları (MÖ 10. - 1. yüzyıllar)
• Klang, Malezya'dan bronz çan (MÖ 2. yüzyıl)
• Patania'da bir mağarada bulunan altı Budistin tasvir edildiği kil levha. Penang, Malezya (MS 6. - 11. Yüzyıllar)
• Endonezya'nın Borneo bölgesinin batısında bulunan Budist altın ve gümüş figürlerden oluşan meşhur Sambas Hazinesi (MS 8 - 9. Yüzyıllar)
• Borobodur tapınağında bulunan iki adet taştan Buda başı. Java, Endonezya (MS 9. yüzyıl)
• Şaha kalkmış bir aslanın Kum taşı figürü. Champa, Vietnam (MS 11. yüzyıl)
• On bir başlı Avalokitesvara'nın üst kısmını tasvir eden taş figür, Kamboçya (MS 12. yüzyıl)
•  Bagan'da buluan oturan bir Budanın bronz figürü, Myanmar (Burma) (MS 12. - 13. yüzyıllar)
• Pinagbayanan kazılarında ortaya çıkan ,Güney Song Hanedanı seramik kap hazinesi. Taysan Bölgesi, Filipinler (MS 12. - 13. Yüzyıllar)
•  Candi Jago'da bulunan Tanrıça Mamaki Heykeli. Doğu Java, Endonezya (MS 13. - 14. yüzyıllar)
• Norveçli araştırmacı Carl Bock tarafından toplanan ve büyük bir Güneydoğu Asya koleksiyonunun bir parçası olan, Fang Bölgesinde bulunan bir Buda'nın yazılı, bronz figürü. Tayland (MS 1540)

Afrika, Okyanusya ve Amerika Birleşik Devletleri Bölümü

Britanya Müzesi, Afrika, Okyanusya ve Amerika'da ortaya çıkarılan etnografik eserlerin dünyadaki en kapsamlı koleksiyonlarından birine ev sahipliği yapmakta ve dünya genelindeki yerli halkların kültürlerini temsil etmektedir. Binlerce yıllık döneme ait 350.000'in üzerinde obje, üç ana kıta üzerindeki zengin ve farklı kültürlerin insanlık tarihine değinmektedir; çağımıza dair eserlerin toplanmasına devam edilmektedir. Yıllar boyunca bu bölüme katkıda bulunan bir çok isim arasında; Henry Christy, Harry Beasley ve William Oldman tarafından derlenmiş olan eserler ön plana çıkmaktadır. Bu bölümdeki objeler çoğunlukla giriş katı ve alt katlardaki birçok galeride sergilenmektedir. 24 numaralı galeri her üç kıtadan da eserleri sergilemekteyken; bitişiğindeki galeriler özellikle Kuzey Amerika ve Meksika''dan derlenen koleksiyonları kapsamaktadır. Alt katta yer alan, bir çok odadan meydana gelen 25 numaralı galeride, Afrika sanatına dair eserler sergilenmektedir. Okyanusya ve Güney Amerika eserlerinin kalıcı olarak teşhir edilmesine yönelik planlar yapılmaktadır.

Afrika eserleri

Sainsbury Afrika Galerileri, Afrika sanatı ve kültürünün en nadide 600 eserden oluşan koleksiyonunu daimi olarak sergilemektedir. Müzenin Afrika koleksiyonu, 3 daimi galeride, toplamda 200.000'den fazla objeyle sergilenmektedir. Hem arkeolojik hem modern eserleri kapsayan kürasyon; benzersiz sanatsal başyapıtların yanı sıra günlük hayatta kullanılan objeleri de içermektedir. 1954 yılında Wellcome Tarihi Tıp Müzesi tarafından bağışlanan, Sir Henry Wellcome koleksiyonu büyük katkı sağlamıştır. Afrika koleksiyonunun önemli eserleri arasında: Gambia'da bulunan megalitik (masif taş) döneme dair bir düzine enfes Afrika-Portekiz fildişi obje, Sierra Leone ve Liberya'daki Kissi halklarından kalan sabun taşı figürler, Gana'da bulunan ve Bowdich'in koleksiyonunda da yer alan Ashanti döneminden altın işçiliği ve kraliyet nişanları, Batı Afrika'da aynı bölgelerde bulunan nadide Aka davulu, Benin ve Igbo-Ukwu'da bulunan tunç heykeller, Kraliçe İda'nın mükemmel Bronz büstü, pirinçten yapılmış Yoruba kabile reislerinden birinin büstü ve Ife yakınlarında bulunan kuvars malzemeden taht, Ife yakınında Iwinrin korusunda bulunan benzer bir çömlek büst, Nijerya'nın güneyindeki Lagos'ta bulunan Apapa definesi, Cross River State civarında Ikom bölgesinde bulunan yekpare taş blok, Torday'ın Orta Afrika heykel koleksiyonu, Kuba krallığından kalan tekstil ürünleri, silahlar ve kraliyet eşyaları, Uganda'da bulunan Luzira büstü, Etiyopya'ya yapılan İngiliz seferlerinde Gondar ve Magdala'da bulunan toplu tapınma ayinleri ve dini merasimlerde kullanılan kraliyet objeleri, Büyük Zimbabve'de yapılan kazılarda bulunan sabun taşı malzemeden yapılmış objeler (içlerinde insan biçimciliğine dair eşsiz bir figür bulunmaktadır) ve Mutare gibi civar bölgelerde ortaya çıkarılan, Buzul Çağına ait sabun taşı figürler, Venda halklarından kalan nadide bir kehanet topu ve Güney Afrika'da bulunan mağara serimleri ve kaya resimleri bulunmaktadır.

Okyanusya eserleri

Bitanya Müzesinin Okyanusya koleksiyonları, Papua Yeni Gine'den Paskalya Adası'na, Yeni Zelanda'dan Hawaii'ye uzanan Pasifik Okyanusunun geniş bölgelerinden kaynaklanmaktadır. Koleksiyonda sergilenen üç ana antropolojik gruba dahil olan  Polonezya, Melanezya ve Mikronezya eserleri, Avustralya'nın Aborijin sanatına dair örneklerle ayrı bir yer teşkil etmektedir. Avrupalıların seferlerinden önce metal objeler Okyanusya'da kullanılmadığından, koleksiyondaki eserler; taş, deniz kabuğu, kemik ve bambu malzemelerinden meydana gelmektedir.

Bölgedeki tarih öncesi objeler arasında, kuş şekilli bir havan ve Papua Yeni Gine'de bulunan bir grup taş havan gelmektedir. Britanya Müzesi, erken dönem Okyanusya ve Pasifik koleksiyonlarına sahip olmanın şansını, batı kültürünün yerli halk kültürüne etkisinin baskın olmadığı dönemlerden önce, Cook ve Vancouver keşiflerinde yer alan kişilerin ve ayrıca Sir George Grey, Sir Frederick Broome ve Arthur Gordon gibi sömürge subaylarının bölgeden toplayıp derlediği eserlere borçludur. Wilson'un Palau'da derlediği, antika sandığı, batı etkisi öncesi dönemlerinden kalan objelerin bir başka örneğidir. Bölüme katkı sağlayan koleksiyonlar arasında, Bronisław Malinowski ve Katherine Routledge gibi öncü antropologların miras olarak bıraktıkları eserler de bulunmaktadır. Buna ek olarak, Maori koleksiyonu çok sayıda karmaşık oyma ahşap işçiliği ve yeşim taşı objeleri ile Yeni Zelanda dışında, en iyi örneklerini ihtiva etmektedir ve John Hunter Kerr tarafından derlenen ve içinde iki adet, erken dönem  deniz kabuğu gravürünün de bulunduğu kabuk boyama sanatı koleksiyonu göz doldurmaktadır.

Etkileyici bir eser ise; 1770'de Cook'un ilk seyahati sırasında Botany Körfezinde bulduğu ahşap zırhtır. 1911'de Londra Misyoner Topluluğundan satın alınmış olan objeler arasında ​​Rurutu Adası'nda bulunan eşsiz  A'a heykelciği, Mangareva Adasında bulunan nadide bir idol (figür) ve Cook Adalarında bulunan tanrı figürüdür. Diğer eserler arasında: Hawai savaş tanrısı Kū-ka-ili-moku'nun muazzam (dünyada bulunan üç taneden biri) ve ünlü Paskalya Adası heykellerinden Hoa Hakananai'a ve Moai Hava bulunmaktadır.

Amerika eserleri

Paracas, Moche, İnka, Maya, Aztek, Taino ve diğer erken kültürlerin eserleri barındırıldığı halde, Amerika koleksiyonu ağırlıklı olarak 19. ve 20. yüzyıl ögelerinden oluşmaktadır. On dokuzuncu yüzyılın sonlarında Kraliçe Charlotte Adalarında yapılmış olan Kayung totem direği, Büyük Avluda teşhir edilmektedir ve yüzyıllar boyunca bölgede yaşamış olan Inuit halklarının olduğu Kuzey Amerika'dan, Güney Amerika'daki, ilkel kabilelerin yerleşim yeri olan Patagonya'ya kadar uzanan bir coğrafyadaki kültürlere dair, geniş kapsamlı koleksiyonlara uygun bir girizgah sağlar. Koleksiyonun önemli eserleri arasında: 5.Lonsdale kontu ve Lorn Markisi tarafından Alaska ve Kanada'da derlenen aborijin Kanada objeleri, Kuzey Amerika'daki tarih öncesi höyük kalıntılarından derlenen Squier ve Davis koleksiyonu, Mesa Verde'de sarp kayalıklarda bulunan çanak çömlekler, Meksika'dan gelen turkuaz Aztek mozaikleri (Avrupa'daki en büyük koleksiyon), Teotihuacan ve Isla de Sacrificios'ta bulunan önemli objeler, Codex Zouche-Nuttall ve Codex Waecker-Gotter gibi Kolombiya öncesi nadide el yazmaları, İngiliz maya araştırmacısı Alfred Maudslay tarafından Yaxchilan'da yapılan kazılarda ortaya çıkarılan Maya eşikleri, Copan, Tikal, Tulum, Pusilha, Naranjo ve Nebaj'da bulunan yüksek kaliteli maya heykelleri (ünlü Fenton Vazosu da dahil), Jamaika'nın Vere bölgesinde bulunan Zemi figürleri, Kolombiya'da bulunan Kolombiya öncesi döneme ait altın objeler ve adak materyalleri, Schomburgk koleksiyonunu içeren Amazon bölgesinden etnografik objeler; Titicaca Gölü'nde ortaya çıkan iki adet nadir bulunan Tiwanaku seramik kabı ve komutan Phillip Parker King tarafıdan Tierra del Fuego'da derlediği koleksiyondan bağış olarak bırakılan objeler gelmektedir.

Madeni Paralar ve Madalyalar Bölümü

Britanya Müzesi, dünyanın en iyi nümizmatik koleksiyonlarından birine ev sahipliği yapmaktadır ve sikkeler, madalyalar, madeni ve kağıt paralar dahil olmak üzere yaklaşık bir milyon objeyi kapsamaktadır. Koleksiyondaki sikkeler, tarihte ilk kullanılmaya başlandığı MÖ 7. yüzyıldan, günümüze kadar geçen tüm dönemlerden ve Doğu ve Batı dünyasından örnekleri teşkil etmektedir. Madeni paralar ve madalyalar bölümü 1861 yılında kuruldu ve 150. yıl dönümünü 2011'de kutladı.

Koruma ve Bilimsel Araştırma Bölümü

Bu bölüm 1920 yılında kurulmuştur. Koruma, altı alanda gerçekleştirilmektedir: Seramik ve cam; Metaller; Organik maddeler (tekstil dahil); Taş, duvar resimleri ve mozaikler; Doğu resim sanatı ve Batı resim sanatı. Bilim departmanı eserlerin tarihini belirleme, üretimde kullanılan malzemeleri analiz etme ve tanımlama, bir eserin orijinal konumunu ve eserlerin oluşturulmasında kullanılan teknikleri belirleme konularında modern yöntemler kullanarak hizmet etmektedir. Bölüm ayrıca yapılan keşif ve ortaya çıkan bulguları yayınlamaktadır.

Kütüphaneler ve Arşivler

Bu bölüm, gündelik ziyaretçiler, okul eğitimi, akademik ve diğer tüm düzeylere yönelik hizmet vermektedir. Müzedeki çeşitli kütüphaneler, müzenin koleksiyonunun tüm alanlarını kapsayan 350.000'den fazla kitap, dergi ve kitapçık içermektedir. Ayrıca 1753 yılında kuruluşundan bu yana genel müze arşivleri bu departman tarafından tutulmaktadır ve her bir departmana özgü, o departmanla alakalı konuları içeren, özel arşivler ve kütüphaneler bulunmaktadır. Talep edildiği takdirde kamuya açık olarak hizmet vermektedir. Özellikle Antropoloji Kütüphanesi, 120.000 ciltlik eserle oldukça geniştir. Bununla birlikte, Britanya müzesinin başlıca referans kaynağı, genel kullanıma açık tek kütüphane olan Paul Hamlyn Kütüphanesi Ağustos 2011'de kalıcı olarak kapatılmıştır. Koleksiyonun internet sitesi ve çevrimiçi veri tabanı sürekli güncellenerek bilgi akışı sağlamaktadır. 

British Museum basını

Britanya Müzesi Basını (BMP), Müzenin yönetim kurulunun sahibi olduğu Britanya Müzesi Limited Şirketi (1973'te kurulan bir şirket ve hayır kurumu) bünyesinde yer alan bir basın işletmesi ve bölümüdür. 

Britanya Müzesi Basını sergiler ve koleksiyonları yansıtıp, genel bağlamda destekleyen, güncel ve akademik kitaplar yayınlamaktadır. Satışlarından elde edilen kar, Britanya Müzesine finansal destek olmaktadır.

Akademik başlıklar Araştırma Yayınları dizisinde yayınlanmakta olup hepsi özenle hazırlanmıştır. Bu serinin yayınlanmasına 1978'de başlandı ve başlangıçta, belirli aralıklarla yayınlanan evraklar niteliğindeydi. Yayınlar, koleksiyondaki ögeler üzerine araştırma yapmayı teşvik amaçlı başladı. Her yıl altı veya 8 başlıkta toplanan konular yayınlanmaktadır.

British Museum hakkında tartışmalı konular

Müzelerin diğer ülkelerden edinilen eserleri sahiplenmesine izin verilip verilmemesi bir tartışma konusudur ve Britanya Müzesi bu tartışmaların odağındaki bir eleştiri hedefidir. Elgin Mermerleri, Benin Bronzları ve Rosetta Taşı, koleksiyonlardaki en tartışılan objeler arasındadır ve bu eserlerin sırasıyla Yunanistan, Nijerya ve Mısır'a iadesini talep eden organizasyonlar ortaya çıkmıştır. Yunanistan tarafından iadesi istenen Parthenon Mermerleri için aynı zamanda UNESCO tarafından da iade talebinde bulunulmuştur. 1801'den 1812'ye kadar Elgin mermerlerinin  distribütörlüğünü üstlenenler, Parthenon'un ayakta kalan heykellerinin yaklaşık yarısının yanı sıra Propylaion ve Erekhtheion'daki heykelleri de alıp götürmüştür.

Son yıllarda, 1860'da Çin'deki İngiliz-Fransız istilası sırasında, Pekin'deki Eski Yaz Sarayından alınan eserlerin iade edilmesine ilişkin tartışmalar da gün yüzüne çıkmaya başlamıştır. Çin saraylarının yağmalanıp tahrip edilmesi, Çin kültüründe iyileşmeyen tarihsel yaralara yol açmıştır. Victor Hugo, Fransızları ve İngilizleri yağmalama yüzünden kınamıştır. Britanya Müzesi ve Victoria & Albert Müzesinin de aralarında bulunduğu bazı müzelerden, kaybolan ulusal hazinelerin belgelenmesi için, 2009 yılında Çin araştırma ekibine arşivlerini açmaları talep edildi. Bununla birlikte, İngiltere'nin bu hazineleri iade etmek zorunda kalması yönünde çekincesi de vardı. Britanya Müzesi Müdürü Neil MacGregor 2010 yılında, Çin'in kin gütmeye devam ettiği tartışmalı koleksiyonlar konusunda, İngiliz ve Çin araştırmacılarının birlikte çalışmalarını umduğunu belirtmiştir.

Britanya müzesi, "Taşınmazların iadesiyle, her eserin orijinal olarak ait olduğu coğrafya üzerindeki ülkelere geri verilmesi, hem Britanya Müzesinin hem de dünyadaki diğer ihtişamlı müzelerin boşalmasına sebep olacaktır'' argümanıyla eserlerin iadesini reddetmiştir. Müze ayrıca, 1963'te kabul edilen Britanya Müze Yasasına göre, koleksiyona bir kez dahil edilen herhangi bir objenin, yasal olarak koleksiyondan çıkarılamayacağını savunmaktadır. Bununla birlikte, 20 yıllık bir mücadele sonucunda Tazmanya Külleri gibi ögeleri Avustralya'ya iade etmiştir.

Britanya Müzesi, eserlerin muhafazası konusunda uygun ve yetkin bir kurum olduğunu ve Britanya yasalarına göre, tartışmalı eserler üzerinde vazgeçilmez bir hakkı olduğunu ileri sürmektedir.

British Museum'da bulunan tartışmalı ve iade edilen eserler

• Elgin Mermerleri - Yunanistan tarafından iadesi talep edildi ve talebi UNESCO tarafından desteklendi.
  
• Benin Bronzları - 1950'lerde İngiliz Müzesi tarafından özel olarak Nijerya devletine satılan 30 parça için Nijerya tarafından tazminat istendi.
• Etiyopya Tabots (On Emir yazılarını ihtiva eden tabletler) - Etiyopya tarafından iadesi istendi.
• Çalınan 4 tablo (Nazi yağması) - Britanya Müzesi tarafından, Uri Peled'e 175.000 sterlin tutarında tazminat ödenmiştir.
• Oxus Hazinesinde yer alan, Ahameniş İmparatorluğuna ait Altın ve Gümüş eserler - Tacikistan tarafından iadesi talep edildi. 
• Aborijin insan kalıtları - Britanya Müzesi tarafından Tazmanya'ya iade edildi.
• Rosetta Taşı - Mısır tarafından iadesi talep edildi.
• Elmas Sutra dahil olmak üzere, Mogao Mağaralarında bulunan, yaklaşık 24.000 parşömen tomarı, el yazması, resim, kutsal yazı ve diğer bulgular - Çin Halk Cumhuriyeti tarafından iadesi talep edilmiştir.