Atina

Atina hakkında bilgi

Atina (Modern Yunanca: Αθήνα, Yunanca telaffuz: Athína, Eski Yunanca: Ἀθῆναι, Athênai), Yunanistan'ın başkenti ve en büyük kentidir. Atina, Yunanistan'ın Attika bölgesine yer alır ve dünyanın en eski şehirlerinden biridir. Kaydedilen verilere göre kentin tarihi 3.400 seneden fazladır ve ilk insan yerleşimleri MÖ 11. ile 7. bin yılları arasındadır. Klasik dönemde Atina şehri, Pire liman kenti üzerinden açık denizlerle bağlantısı olan ve hızla gelişen bir şehir devletiydi. Pire kenti o dönemlerde ayrı bir şehir iken MS 5.yüzyılda Atina şehri ile birleşti. Sanat, eğitim ve felsefenin merkezi olan, Platon'un Akademisine ve Aristo'nun Lykeion'una ev sahipliği yapan şehir; Avrupa kıtası ve özellikle Romalılar üzerindeki kültürel ve politik etkisiyle, Batı uygarlığının beşiği ve demokrasinin doğduğu yer olarak kabul edilir. Modern zamanlarda, Atina büyük bir kozmopolit metropol kentidir ve Yunanistan'daki ekonomik, finansal, endüstriyel, denizcilik, siyasi ve kültürel hayatın merkezindedir. 2015'te Atina, satın alma gücü ile dünyanın en zengin 29'uncu şehri ve UBS finans şirketinin bir araştırmasına göre dünyanın en pahalı 67. kenti oldu.

Atina nerede?

Atina, Yunanistan'ın güney kıyısında yer alır ve  konumu itibarı ile ve aynı zamanda, taşımacılık, finans, ticaret, medya, eğlence, sanat, uluslararası ticaret, kültür, eğitim ve turizm alanlarındaki önemi nedeniyle küresel bir şehir olarak nitelendirilir. Güneydoğu Avrupa'daki büyük bir finans sektörüne sahip en büyük ekonomik merkezlerden biridir ve Pire limanı hem Avrupa'daki en büyük yolcu limanı hem de dünyanın ikinci en büyük limanıdır. 2011 yılı itibarı ile, Atina belediyesi idari sınırlarının yüz ölçümü 38.96 km2 (15.04 mil kare) ve nüfusu 664.046 idi. Atina'nın belediye sınırları dışına taşan toplam kentsel yüz ölçümü (Atina büyük şehir ve Pire büyük şehir), 412 km2 (159 mil kare) ve nüfusu 3,090,508 civarıdır. 2011 yılı Avrupa İstatistik Ofisi verilerine göre, Atina'nın Fonksiyonel Kentsel Alanları dahilindeki nüfusu 3.828.000 civarıdır ve kentsel alan nüfus yoğunluğu kriterlerine göre Avrupa Birliği ülkelerindeki en kalabalık 9. kenttir ve ayrıca Avrupa'nın en kalabalık 6.başkenti ve Avrupa ana karasının en güney ucundaki başkentidir.

Antik dönem anıtları ve sanat eserleriyle, klasik dönem mirası, halen şehirde belirgindir. En ünlüsü Partenon Tapınağıdır ve Batı uygarlığının başlangıcında önemli bir dönüm noktasıdır. Kent, Roma ve Bizans anıtlarının yanı sıra daha az sayıda Osmanlı anıtını barındırmaktadır.

Atina'da iki site, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü, Dünya Mirası listesindedir: Atina Akropolisi ve Orta Çağ Dafni Manastırı. Modern çağın simgeleri, Atina'nın 384 yılında bağımsız Yunanistan'ın başkenti olduğu dönemlere dayanmaktadır. Bu simgeler arasında Yunanistan Parlamentosu ve ''Atina'nın mimari üçlemesi'' olarak bilinen; Yunanistan Milli Kütüphanesi, Ulusal Kapodistrias ve Atina Üniversitesi ve Atina Akademisi yer alır. Atina, 1896'da düzenlenen ilk modern Olimpiyat Oyunlarına ev sahipliği yaptı ve 108 yıl sonra 2004 Yaz Olimpiyatlarını ağırladı. Atina'da dünyanın en büyük antik Yunan eser koleksiyonun sergilendiği Ulusal Arkeoloji Müzesi, Bizans ve Hristiyan Müzesi ve Akropolis Müzesi gibi birkaç büyük müze yer alır.

Atina isminin kökeni

Eski Yunanca'da, şehrin adı çoğul bir isim olan '' Ἀθῆναι'' kelimesi ile anılıyordu (Athēnai, Klasik Attika dillerinde telaffuzu ''a.tʰɛː.nai̯''). Homeros Yunancası gibi eski Yunanca dilinde ismin tekil hali ''Ἀθήνη''(Athēnē) kelimesi de kullanılıyordu. Muhtemelen Θῆβαι (Thêbai) ve Μυκῆναι (Μukênai) kelimelerinde olduğu gibi çoğulu sonradan türemiştir. Sözcüğün kökeni belki de Yunanca ya da Hint-Avrupa kökenli değildir ve Attika bölgesindeki Yunan öncesi bir kültüre dayanma olasılığı vardır. Bu kültürlerde, şehir ile bağdaşan tanrıça Athena için kullanılan: Attika Ἀθηνᾶ, Athēnā, İyon Ἀθήνη, Athēnē, Dor Ἀθάνα, Athānā, kelimelerinden gelmiş olabilir. Orta Çağ döneminde şehrin adı yeniden tekil formuyla Ἀθήνα olarak değişikliğe uğradı. Bununla birlikte, modern Yunan devletinin kurulmasından sonra ve kısmen de yazılı dilin tutarlılığı sayesinde, ''Ἀθῆναι'' (aθine) şekli tekrar kentin resmi adı haline geldi ve 1970'li yıllarda Katarevusa dilinin resmi dil olarak geçerliliğini yitirmesinden sonra; şehrin resmi adı ''Ἀθήνα'' (Athína) olarak değişti.

Atina isminin şehre nasıl verildiğine dair, eski Atinalılar tarafından iyi bilinen etiyolojik bir efsane vardır ve efsane Partenon Tapınağının batı alınlığına bile motiflerle işlenmiştir. Bilgelik tanrıçası Athena ve denizlerin tanrısı Poseidon arasında birçok anlaşmazlık ve kavga yaşanıyormuş. Bu tartışmalardan biri de şehrin Baş Tanrısı olma yarışında yaşanmış. Poseidon güç gösterisinde bulunarak üç dişli mızrağını yere saplamış ve etrafa, denizin gücünü simgeleyen tuzlu sular fışkırmış. Athena'da, barış ve refahı simgeleyen zeytin ağacını yaratınca, Kral Cecrops tarafından yönetilen Atina halkı zeytin ağacını seçmiş ve şehre Athena'nın adını vermiş.

19. yüzyılda önerilen farklı etimolojik kavramlar günümüzde kabul görmemektedir. Christian Lobeck tarafından önerilen etimolojik kaynak; "çiçek" anlamına gelen ἄθος (áthos) ya da ἄνθος (аnthos) köklerinden türeyen "çiçekli şehir" idi. Ludwig von Döderlein tarafından önerilen etimolojik kaynak ise "emmek" anlamına gelen ve θάω kökünden türeyen ve Atina topraklarının bereketli olduğunu belirten bir önermeydi. 

Bazı klasik edebiyat eserlerinde kent ''Menekşe Hükümdarlığının Şehri'' olarak anılır ve bu yakıştırma ilk olarak Pindar tarafından yazılan ve "görkemli şehir" anlamına gelen ''ἰοστέφανοι Ἀθᾶναι'' ya da ''τὸ κλεινὸν ἄστυ'' olarak bilinen şiirde geçer. Orta Çağ metinlerinde geçen Setines, Satine ve Astines gibi farklı isimler, yanlış bir şekilde köklere ayrılan edat öbeklerinin türevleridir. Günümüzde, "başkent" anlamına gelen ''η πρωτεύουσα'' (î protévousa), kullanımı giderek yaygınlaşmıştır. 

Atina tarihi 

Atina'da bilinen en eski insan varlığına dair izler, MÖ 11. ve 7. bin yıllar arasında tarihlenen Şist Mağarası'nda ortaya çıkmıştır. Atina, en az 7000 yıldır süregelen yerleşim vardır. MÖ 1400 yıllarında, Miken uygarlığının önemli bir merkezi haline geldi ve Akropolis önemli bir Miken kalesiydi. İzleri, kalenin bazı kısımlarında rastlanan, karakteristik Siklop surlarında görülmektedir. Miken ve Pilos gibi diğer bazı Miken merkezlerinden farklı olarak; MÖ 1200 yıllarındaki bir Dor istilası ile, Atina'nın bir yıkıma maruz kalıp kalmadığı bilinmemektedir. Atinalılara göre istila edenler salt İyon olup Dorlar ile alakaları yoktu. Bununla birlikte, Atina, diğer birçok Tunç Çağı yerleşimi gibi, istila sonrasında yaklaşık 150 yıl boyunca ekonomik gerileme dönemine girdi.

Kerameikos ve diğer yerlerde bulunan Demir Çağı gömüleri, MÖ 900 yıllarından itibaren Atina'nın bölgedeki önde gelen ticaret ve zenginlik merkezlerinden birisi olduğunu göstermektedir. Yunan dünyasının merkezinde yer alması, iyi korunan Akropolis'te güvenliğin sağlanması ve denizlere erişiminin olması; Atina'ya, bölgede yer alan Teb ve Sparta gibi rakipleri karşısında bir avantaj sağlamış ve Atina'yı bölgede önem arz eden bir konuma getirmiş olabilir.

MÖ 6. yüzyılda, toplumsal huzursuzluğun artması Solon reformlarına yol açtı.  Bu reformlar, MÖ 508'de Kleistenes demokrasinin uygulamaya geçmesini sağladı. Atina bu süre zarfında büyük bir filo ile önemli bir deniz kuvveti haline geldi ve Fars yönetimine karşı İon kentlerinin ayaklanmasını destekledi. Devam eden Yunan-Fars Savaşlarında Sparta ile birleşen Atina, Yunan devletleri koalisyonunu oluşturarak, nihayetinde Farslıları, MÖ 490'da Maraton Savaşında ve en önemlisi MÖ 480'de Salamis Savaşında ağır ve kesin bir yenilgiye uğratarak  püskürttü. Bununla birlikte; bu galibiyet, Atina'nın sonraki bir yıl içinde Farslar tarafından iki kez ele geçirilip yağmalanmasının önüne geçemedi. Termopylae Muharebesinde, Kral I. Leonidas komutasındaki Sparta ve diğer Yunan devletlerinin kahramanca  direnişinin ardından Boeotia ve Attika Farslıların eline geçti.

Ardından gelen on yıllar Atina demokrasisinin Altın Çağı olarak bilinirken, Atina, Antik Yunanistan'ın en önemli kenti oldu ve kültürel alandaki başarıları Batı uygarlığının temellerini attı. Eshilos, Sofokles ve Euripides gibi oyun yazarlarının, Herodot ve Thukididis gibi tarihçilerin, Tıp uzmanı Hipokrat'ın ve filozof Sokrates'in yıldızları bu dönemde parladı. Sanatları teşvik eden ve demokrasiyi besleyen Perikles önderliğindeki Atina'da, Attika-Delos Deniz Birliği ile beraber iddialı bir imar planı başladı ve Partenon Tapınağı ile beraber Atina Akropolisi ve İmparatorluk sarayı gibi kayda değer yapılar inşa edildi. Başlangıçta Persler ile mücadele etmek için kurulan Yunan şehir devletleri, kısa bir süre sonra Atina İmparatorluğunun kendi çıkarlarına hizmet eden bir birlik haline geldi. Ortaya çıkan gerginlikler sonucunda Peloponez Savaşı (MÖ 431-404) patlak verdi ve Atina, rakipleri olan Sparta karşısında yenilgiye uğradı.

MÖ 4. yüzyılın ortalarında, kuzeydeki Yunan Makedon Krallığının Atina üzerine hakimiyeti artmaya başladı. MÖ 338 yılında II. Filip orduları, Chaeronea Savaşında Atina ve Thebes gibi bazı Yunan şehir devletlerini yenilgiye uğratarak Atina'nın bağımsızlığına son verdi. Daha sonra, Roma döneminde, şehirdeki hayranlık uyandıran okullardan dolayı, Atina'ya bağımsızlık statüsü verildi. MS 2. yüzyılda Roma İmparatoru Hadrianus, bir kütüphane, bir spor salonu, halen kullanımda olan bir su kemeri, birkaç tapınak ve sunak ile bir köprü inşa ettirdi ve Olimpik Zeus Tapınağı'nın tamamlanması için finansal destek sağladı.

Geç Antik Çağın sona ermesiyle birlikte gerileme  yaşayan şehir, MS 9. ile 10. yüzyıllarda Orta Bizans Döneminin ikinci yarısında toparlanmaya başladı ve ardından İtalya ile arasındaki ticaretten dolayı, Haçlı Seferleri sırasında nispeten refaha ulaştı. Dördüncü Haçlı Seferinden sonra Atina Dükalığı kuruldu. 1458'de Osmanlı İmparatorluğu tarafından fethedildi ve uzun bir gerileme sürecine girdi.

Kurtuluş Savaşı sonrasında Yunan Krallığının kurulmasıyla beraber Atina, tarihsel ve duygusal nedenlerden ötürü yeni kurulan bağımsız Yunan devletinin başkenti seçildi. O zamanlar Akropolis'in eteklerinde kurulmuş mütevazi bir kasabaydı. Yunanistan'ın ilk Kralı Bavyera'lı Otto, Stamatios Kleanthis ve Eduard Schaubert adlı mimarları bir devletin başkentine uygun, modern bir şehir planı tasarlamakla görevlendirdi.

İlk modern şehir planı, modern ve eski Atina arasındaki sürekliliği vurgulamak adına, eski Kerameikos mezarlığı, Akropolis ve Bavyera Kralının yeni sarayı (şimdiki Yunan Parlamentosu) üçgeni arasındaki alanı kapsıyordu. Neoklasisizm mimari akımı, bu çağın uluslararası tarzıydı ve yeni başkentin birçok önemli kamu binası, Hansen, Klenze, Boulanger ve Kaftantzoglou gibi Bavyeralı, Fransız ve Yunan mimarlar tarafından inşa edildi. Atina, 1896'da, ilk modern Olimpiyat Oyunlarına ev sahipliği yaptı. 1920'lerde meydana gelen Yunan-Türk Savaşından sonra Küçük Asya'dan sınır dışı edilen Yunan mültecilerle, Atina'nın nüfusunu arttı; bununla birlikte, özellikle İkinci Dünya Savaşı sonrasında ve 1950'lerden ve 1960'lardan itibaren şehirde nüfus patlaması yaşandı ve Atina giderek genişledi.

1980'lerde, fabrikalardan ve giderek artan otomobillerden kaynaklanan hava kirliliğinin yanı sıra yoğunlaşan nüfusu barındıracak yeterli alanın olmayışı, şehirde köklü bir yeniden yapılandırma sürecini hazırladı. 1990'lı yıllarda kent yetkilileri tarafından hava kirliliğine karşı alınan bir dizi önlem ve şehrin altyapısının sağlam bir şekilde geliştirilmesiyle (Attiki Odos otoyolu, Atina Metrosunun genişlemesi ve yeni Atina Uluslararası Hava alanının inşası) beraber, hava kirliliğinin büyük bir ölçüde önüne geçildi ve Atina daha işlevsel bir şehre dönüştü. Atina, 2004 Yaz Olimpiyatlarına ev sahipliği yaptı.

Atina'nın coğrafi özellikleri

Atina toprak yapısı

Atina, genellikle Atina veya Attika Havzası (Yunanca: Λεκανοπέδιο Αττικής) olarak anılan, Orta Attika Ovası boyunca uzanır. Havza dört büyük dağla çevrilidir: Batıda Aigaleo Dağı, kuzeyde Parnita Dağı, kuzeydoğusunda Penteli Dağı ve doğuda İmittos Dağı yer alır. Aegaleo Dağının ötesinde, merkezdeki ovanın batıya doğru bir uzantısı olan Thriasian ovası yer alır. Güneybatı yönünde Saron Körfezi yer alır. Parnita Dağı, dört dağ arasında en yüksek olanıdır (1.413 m (4.636 fit)) ve bir milli park alanı ilan edilmiştir.

Atina birkaç tepenin etrafında inşa edilmiştir. Likavittos, şehrin en yüksek tepelerinden biridir ve tüm Attika Havzasının manzarasına hakimdir. Atina'nın yüzey bilimi, dünyanın en karmaşıklarından biri olarak kabul edilir; çünkü dağlarından dolayı meydana gelen enverziyon (sıcaklık terlemesi) ile beraber Yunan Hükumetinin önlemeye çalıştığı endüstriyel hava kirliliği, kentin maruz kaldığı hava kirliliğinin başlıca sebeplerindendir. Bu durum sadece Atina'ya özgü değildir; Örneğin, Los Angeles ve Meksiko şehirlerinde de benzer, sıcaklık terslemesi problemi gözlenir.

Kifisos nehri, Ilisos ve Eridanos akarsuları, Atina'nın tarihi nehirleridir.

Atina iklimi

Atina'da, yaz aylarının sıcak geçtiği Akdeniz iklimi hakimdir (Köppen Csa). Atina ikliminin başlıca özelliği, uzun, sıcak ve kurak yazlar ile yumuşak ve hafif yağışlı kışlar arasındaki değişkenlik göstermesidir. Ortalama yağış miktarı yılda 414,1 milimetredir (16,30 inç) ve yağışlar büyük oranda Ekim ile Nisan ayları arasında gerçekleşir. Temmuz ve Ağustos en kurak aylardır, ayda bir veya iki kez, gök gürültülü sağanak yağışlar görülür. Kışlar ılık ve yağışlı olup Ocak ayı hava sıcaklığı ortalama 10 ° C (50 ° F) civarındadır; Kar yağışı nadirdir ancak yağdığında karışıklığa sebep olabilir. Kar yağışı kentin kuzey banliyölerinde daha sık görülür.

Atina'daki yıllık yağış miktarı, Yunanistan'ın diğer bölgelerinden ve özellikle batısından daha düşüktür. Örneğin, Yanya'daki, yağış miktarı yılda 1.300 mm (51 inç) iken Agrinio'da yılda 800 mm (31 inç) civarında yağış görülür. 1986-2015 yılları arasında yapılan ölçümlere göre, Temmuz ayındaki ortalama sıcaklık 34 ° C (93 ° F) olarak kaydedilmiştir. Ancak kentin bazı kısımlarında, özellikle sanayileşme ve kısmen doğal faktörler nedeniyle, batı bölgelerinde hava sıcaklıkları daha yüksek olabilir. 19. yüzyılın ortalarından itibaren hava sıcaklıklarının kayıtları tutulmaktadır. Şehrin meşhur sıcaklık dalgaları sırasında sıcaklıklar genellikle 38 ° C'yi (100 ° F) geçmektedir.

Atina, insan faaliyetleri nedeniyle çevresindeki kırsal alanlardan önemli bir ölçüde daha sıcak, kentsel bir ısı adası etkisine maruz kalmakta ve bu sebepten dolayı enerji, soğutma ve sağlık harcamaları artmaktadır. Kentteki ısı adası, kısmen de olsa Atina'daki bazı meteorolojik istasyonlarda ölçülen sıcaklık derecelerinde değişikliklere sebep olmaktadır, çünkü kentsel ısı adasının meteoroloji istasyonunda ölçülen sıcaklıklar ve sıcaklık eğilimleri üzerine etkisi bulunmaktadır. Diğer yandan, Ulusal Bahçe (National Garden) istasyonu ve Thiseio meteoroloji istasyonu gibi bazı meteorolojik istasyonlar, kentsel ısı adasından daha az etkilenmekte ya da hiç etkilenmemektedir.

Atina, 48.0 ° C (118.4 ° F) ile şimdiye kadar Avrupa genelinde, Dünya Meteoroloji Örgütü tarafından kaydedilen en yüksek sıcaklık rekorunu elinde tutmaktadır. Bu sıcaklık 10 Temmuz 1977'de, Elefsina ve Tatoi banliyölerinde kaydedilmiştir.

Atina yönetimi

Atina, 1829'dan itibaren geçici başkent olan Nafplion'dan sonra, 1834 yılında Yunanistan'ın başkenti oldu. Atina Belediyesi (Şehir) de Attika bölgesinin başkentidir. Atina tabiri; Atina belediyesi, Atina Büyük Şehir belediyesi ya da Atina Kentsel Alanı anlamlarında kullanılabilir.

Attika bölgesi

Atina'nın Büyük Şehir Alanının yüz ölçümü 2.928,717 km2 (1.131 mil kare) ve Attika bölgesinin yüz ölçümü de 3.808 km2'lik  (1,470 mil kare) bir alanı kapsar. Yunanistan'ın en kalabalık bölgesidir. 2011 yılındaki nüfusu 3.827.624 civarındadır ve aynı zamanda ülkenin en küçük bölgelerinden biridir.

Attika bölgesi, sekiz bölgesel birime bölünmüştür; bunlardan ilk dördü Atina Büyük Şehir Belediyesini ve Pire bölgesel birimi de Pire Büyük Şehir Belediyesini oluşturur. İkisi beraber, 412 km2 (159 mil kare) civarında bir alanı kapsayan Atina Kentsel Alanını oluşturur.

• Kuzey Atina (Atina Büyük Şehir Belediyesi, Atina Kentsel Alanı)
  
• Batı Atina (Atina Büyük Şehir Belediyesi, Atina Kentsel Alanı)
• Orta Atina (Atina Büyük Şehir Belediyesi, Atina Kentsel Alanı)
• Güney Atina (Atina Büyük Şehir Belediyesi, Atina Kentsel Alanı)
• Pire (Pire Büyük Şehir Belediyesi, Atina Kentsel Alanı)
• Doğu Attika (Atina Büyük Şehir Alanı)
• Batı Attika (Atina Büyük Şehir Alanı)
• Attika Adaları

2010 yılına kadar, yukarıdaki ilk dört bölge daha sonradan feshedilen Atina Vilayetini oluşturuyordu (Atina Büyük şehir Belediyesine karşılık gelen idari birim). 2011 yılındaki  2.640.701 nüfusu ve 361 km2 (139 mil kare) yüz ölçümü ile o zamanlar Yunanistan'ın en kalabalık vilayeti idi.

Atina Belediyesi (Şehir)

Atina belediyesi (Şehir), 2011 yılı itibarı ile 664.046 nüfusu ve 38.96 km2 (15.04 mil kare) yüz ölçümü ile Yunanistan'ın en kalabalık şehridir ve Attika Havzasındaki Atina Kentsel Alanının çekirdeğini oluşturmaktadır. Belediye, idari açıdan yedi bölgeye ayrılmıştır. 

2001 nüfus sayımı sonuçlarına göre, Atina'nın yedi belediye bölgesinin her birinin nüfusu şöyledir:

Atinalılar için şehri uygun bir şekilde idari birimlere ayırmanın en popüler yolu; Pagkrati, Ambelokipi, Exarcheia, Patissia, Ilissia, Petralona, ​​Koukaki ve Kypseli gibi, her biri özgün tarihsel ve karakteristik özelliklere sahip olan mahallelere ayırmaktır.

Atina belediyesi ayrıca Atina Büyük Şehir Belediyesinin merkezinde yer alır ve çekirdeğini oluşturur. Atina Büyük Şehir Belediye alanında, dört bölgesel idari birime ayrılmış Atina belediyesi ve 34 belediye daha yer alır (Yukarıda bahsedildiği üzere: Kuzey, Batı, Orta ve Güney Atina).

Atina Büyük Şehir Belediyesi dahilindeki belediyelerle beraber Pire Büyük Şehir Belediyesi dahilindeki belediyeler, Atina Kentsel alanını oluşturur. Daha geniş bir alana yayılan büyük metropol alanı; Yunanistan'ın başkentinin yoğun kentsel alanı etrafındaki birçok banliyö ve kasabayı daha kapsar.

Atina mimarisi

Atina, Greko-Romen ve Neoklasik dönemden ve  çağdaş döneme kadar uzanan mimari üslupları bir arada barındırır. Atina'daki mimari üslup tekdüze olmadığından hepsi iç içedir.

19. yüzyıl boyunca, Atina'da Neoklasik mimari tarzı hakim olmuştur ve bununla beraber özellikle 20. yüzyıl başlarında Eklektisizm akımının da mimari üzerine etkisi olmuştur. Böylece, Eski Kraliyet Sarayı, 1836-1843 yılları arasında inşa edilen ilk önemli kamu binası olmuştur.  Daha sonra 19. yüzyılın ortalarında ve 19. yüzyılın sonlarında Theophil Freiherr von Hansen ve Ernst Ziller, Atina Akademisi ve ve Zappeion Salonu gibi birçok neoklasik tarzı mimari binanın yapımında yer almıştır. Ziller, Atina'nın merkezinde, genellikle Schliemann ve İliou Melathron tarafından yapılan bağışlarla, birçok özel konut tasarlamış ve bu konutlar zamanla kamulaştırılmıştır.

1920'lerden başlayarak, Bauhaus ve Art Deco gibi modern mimari akımları, neredeyse tüm Yunan mimarları üzerinde etkili olmaya başlamış ve bu stillere uygun olarak hem kamu binaları hem de özel binalar inşa edilmiştir. Bu tür binaların yoğun olarak bulunduğu bölge Kolonaki ve kent merkezinin bazı alanlarıdır. Bu dönemde oluşturulan alanlardan biri de Kypseli mahallesidir.

1950 ve 1960'lı yılarda, Atina'nın büyümesi ve gelişmesi sırasında, Uluslararası tarz gibi diğer modern akımlar önemli rol oynadı. Atina merkezi büyük oranda yeniden inşa edildi ve bir takım neoklasik binalar yıkıldı. Bu çağın mimarları cam, mermer ve alüminyum gibi malzemeleri kullandılar ve birçok modern ve klasik ögeyi harmanladılar. İkinci Dünya Savaşından sonra, uluslararası alanda tanınmış mimarlar, şehirde bazı binaları tasarlayıp inşa ettiler. Bu mimarlar arasında ABD Elçilik binasını tasarlayan Walter Gropius ve Ellinikon Hava alanının doğu terminalini savaş sonrası tarz ile tasarlayan Eero Saarinen ve diğer mimarlar yer alır.

Atina'nın semtleri

Atina Belediyesinin, Atina Kentsel Alanının şehir merkezi birçok ilçeye ayrılmıştır: Omonoia, Syntagma, Exarcheia, Agios Nikolaos, Neapolis, Lykavittos, Lofos Strefi, Lofos Finopoulou, Lofos Filopappou, Pedion Areos, Metaxourgeio, Aghios Kostantinos, Larissa Station, Kerameikos, Psiri, Monastiraki, Gazi, Thission, Kapnikarea, Aghia Irini, Aerides, Anafiotika, Plaka, Acropolis, Pnyka, Makrygianni, Lofos Ardittou, Zappeion, Aghios Spyridon, Pangration, Kolonaki, Dexameni, Evaggelismos, Gouva, Aghios Ioannis, Neos Kosmos, Koukaki, Kynosargous, Fix, Ano Petralona, Kato Petralona, Rouf, Votanikos, Profitis Daniil, Akadimia Platonos, Kolonos, Kolokynthou, Attikis Square, Lofos Skouze, Sepolia, Kypseli, Aghios Meletios, Nea Kypseli, Gyzi, Polygono, Ampelokipoi, Panormou-Gerokomeio, Pentagono, Ellinorosson, Nea Filothei, Ano Kypseli, Tourkovounia-Lofos Patatsou, Lofos Elikonos, Koliatsou, Thymarakia, Kato Patisia, Treis Gefyres, Aghios Eleftherios, Ano Patisia, Kypriadou, Menidi, Prompona, Aghios Panteleimonas, Pangrati, Goudi ve Ilisia.

Omonoia Meydanı (Yunanca: Πλατεία Ομονοίας), Atina'daki en eski meydandır. Etrafında oteller ve hazır yemek restoranları ve Atina Metrosu ve Ilektrikos hatlarındaki Omonoia tren istasyonu yer alır. Yunanistan'ın 2004 Avrupa Futbol Şampiyonası ve 2005 Avrupa Basketbol Şampiyonası turnuvalarını kazanmasının sonra, Omonoia Meydanı, galibiyet kutlamalarının yapıldığı yer olarak önem kazanmıştır.

Metaxourgeio (Yunanca: Μεταξουργείο), Atina'nın bir semtidir. Mahalle, Atina'nın tarihi merkezinin kuzeyinde, doğuda Kolonos, batıda Kerameikos ve kuzeyde Gazi'nin arasında yer alır. Metaxourgeio bir geçiş mahallesi olarak tanımlanır. Uzun bir süre izbe halde kalan mahalle, 20. yüzyılın sonlarında, sanat galerileri, müzeler, restoranlar ve kafeteryalar açıldıktan sonra sanat ve moda semti olarak ün kazanmıştır. Mahalleyi güzelleştirmek ve canlandırmak adına gösterilen yerel çabalar topluluk bilincini ve sanatsal ifadeyi güçlendirmiştir. Mahallede, "Sanat uğruna sanat" (Τέχνη τέχνης χάριν) gibi İngilizce ve Eski Yunanca dilinde alıntı ve ifadeler içeren isimsiz sanat eserleri ortaya çıkmıştır. Gerilla bahçeciliği de bölgeyi güzelleştirmeye yardımcı olmuştur.

Psiri and Gazi: Yeniden hayata geçirilen Psiri (Yunanca: Ψυρρή), onarılmış eski konakları, sanatçı mekanları ve küçük galerilerle dolup taşmaktadır ve aynı zamanda Atina'nın "mezbaha" alanı olarak bilinen mahalledir. Onarılan eski konaklarda hizmet vermeye başlayan şık barlarıyla son on yıl içinde en büyük eğlence mekanlarından biri olmuştur. Rebetadika olarak adlandırılan canlı müzik yapılan restoranlarda, 1920 ile 1960 yılları arasında, Siros ve Atina'da ortaya çıkıp geliştirilen, özgün rebetiko müzikleri çalınmaktadır. Rebetiko birçok kişi tarafından beğenilir ve rebetadika adlı mekanları, her yaştan insanlar tıka basa doldurur ve gün ağarana kadar içki içip, şarkı söyler ve dans eder.

Gazi (Yunanca: Γκάζι) alanı, son zamanlarda tamamen yeniden yapılandırılan bir bölgedir ve bir zamanlar gaz fabrikası olan yer şimdilerde Technopolis kültürel merkezine dönüştürülmüştür. Aynı zamanda sanatçı mekanları, küçük kulüpler, barlar ve restoranlar ile birlikte Atina'nın "Eş cinsel köyü" bu bölgede yer alır. Kentin batı banliyölerinde metronun genişlemesi ve mavi hattın Gazi'den (Kerameikos istasyonu) geçmesiyle, 2007 ilkbaharından bu yana bölgeye daha kolay erişim sağlanmıştır.

Syntagma ya da Syntagma Meydanı (Yunanca: Σύνταγμα / Anayasa Meydanı), başkentin en merkezi ve en büyük meydanı olup, Yunan Parlamentosu (eski Kraliyet Sarayı) ve kentin en önemli otellerinin olduğu yerdedir. Syntagma Meydanı'ndan Monastiraki'ye bağlanan yaklaşık 1kilometre uzunluğundaki (0.62 mil) yaya yolu olan Ermou Caddesi hem Atinalılar hem de turistler için bir tüketici cennetidir. Birçok uluslararası markayı ağırlayan giyim mağazaları ve alışveriş merkezleri ile günümüzde Avrupa'nın en pahalı beş alışveriş caddesi arasında yer alır ve dünyadaki en pahalı 10. perakende alışveriş caddesidir. Panepistimiou Caddesi'ndeki yenilenmiş Askeri Fon binasında "Attica" mağazası ve birkaç üst sınıf tasarım mağazası yer almaktadır.

Plaka, Monastiraki ve Thission - Plaka (Yunanca: Πλάκα), Akropolis'in hemen altında yer alır ve şehirde bulunan neoklasik mimari tarzı binaların çoğu bu alandadır. Şehrin en güzel manzaraya sahip olan bölgelerinden biridir. Tavernalar, canlı performanslar ve sokak satıcılarıyla birinci sınıf bir turizm merkezidir. Yakınlardaki Monastiraki (Yunanca: Μοναστηράκι), küçük dükkan ve pazarların yanı sıra, kalabalık bit pazarı, tavernaları ve ''souvlaki'' adlı yemeğiyle ünlüdür. Öğrencilerin uğrak yeri olan ve şık kafeteryaları ile tanınan bir diğer bölge ise Monastiraki'nin hemen batısında yer alan Theseum veya Thission'dur (Yunanca: Θησείο). Küçük bir tepenin üstünde yer alan antik Hephaestus Tapınağı bu bölgededir.

Bu alanda ayrıca, resmedilmeye değer, ilginç bir 11. yüzyıl Bizans kilisesinin yanı sıra 15. yüzyıldan kalma bir Osmanlı camisi de bulunmaktadır.

Kolonaki'nin kuzeyinde bulunan Exarcheia (Yunanca: Εξάρχεια), kafeteryaları, barları ve kitapçılarıyla bir öğrenci mahallesidir. Atina Politeknik Üniversitesi ve Ulusal Arkeoloji Müzesi, Exarcheia mahallesinde yer alır. 20. yüzyıl mimari tarzı önemli binalar da bu mahallede yer alır: Neoklasisizm (Yeni Klasikçilik akımı), Art Deco ve Erken Modern Dönem akımı (Bauhaus etkileri dahil).

Kolonaki (Yunanca: Κολωνάκι), Lycabettus tepesinin eteklerinde yer alır. Gün içinde butikler ve geceleri barlar ve şık restoranları, galeri ve müzeleri ile zenginlere hitap eden bir bölgedir. Başkentin en prestijli bölgelerinden biri olarak kabul edilir.

Atina'nın bölgeleri

Atina Büyük Şehir Alanı, Atina belediyesinin (şehir merkezi) hemen hemen her yöne doğru uzanan 58 yoğun nüfuslu belediyesinden oluşur. Atinalılar, şehir merkezi etrafındaki tüm kentsel belediyeleri banliyö olarak tanımlar. Atina Belediyesi banliyöleri, coğrafi konumlarına göre dört bölgeye ayrılmıştır; Kuzey banliyöleri (Agios Stefanos, Dionysos, Ekali, Nea Erythraia, Kifissia, Maroussi, Pefki, Lykovrysi, Metamorfosi, Nea Filadelfeia, Irakleio, Vrilissia, Melissia, Penteli, Chalandri, Agia Paraskevi, Galatsi, Psychiko ve Filothei) ; Güney banliyöleri (Alimos, Nea Smyrni, Moschato, Kallithea, Agios Dimitrios, Palaio Faliro, Elliniko, Glyfada, Argyroupoli, Ilioupoli, Voula ve Vouliagmeni); Doğu banliyöleri (Zografou, Dafni, Vyronas, Kaisariani, Cholargos ve Papagou); ve Batı banliyöleri (Peristeri, Ilion, Egaleo, Agia Varvara, Chaidari, Petroupoli, Agioi Anargyroi ve Kamatero).

Ana ticaret limanı Pire'den güney uçtaki Varkiza banliyösüne kadar 25 km (20 mil) boyunca uzanan Atina şehrinin sahil şeridi, bir tramvay hattıyla şehir merkezine bağlanmaktadır.

Kuzey banliyösü Maroussi'de yenilenen ana Olimpiyat Kompleksi (Yunanca kısaltması OAKA) yüksek bir binadır. Alan, İspanyol mimar Santiago Calatrava'nın tasarımıyla; çelik kemerler, peyzajlı bahçeler, çeşmeler, gelecekçilik akımı tarzındaki cam işçiliği ve ana stadyuma eklenen yeni mavi cam çatıyla yeniden yapılandırılmıştır. Palaio Faliro sahilindeki deniz kenarında bulunan ikinci bir Olimpiyat kompleksinde modern stadyumlar, mağazalar ve keyifli bir yürüyüş alanı da bulunmaktadır. Güney banliyölerinde, Eski Atina Hava alanının bulunduğu Elliniko adlı alanda yeniden yapılandırma çalışmaları sürmektedir. Bu alan, Hellenikon Büyük Şehir Parkı adıyla, Avrupa'nın en büyük peyzaj parklarından birine dönüştürülmektedir.

Alimos, Palaio Faliro, Elliniko, Voula, Vouliagmeni ve Varkiza gibi güney banliyölerinin birçoğu, Yunan Ulusal Turizm Organizasyonu tarafından işletilen ve bir giriş ücretine tabi, birçok kumsal ve plajı barındırmaktadır. Kumarhaneler, Atina şehir merkezine (arabayla veya teleferikle erişilebilen) yaklaşık 25 km (16 mil) uzaklıktaki Parnitha Dağı'nda ve civardaki Loutraki (Atina-Korint Ulusal Otoyolu üzerinden arabayla veya Proastiakos banliyösü demir yolu hattıyla ulaşım) kasabasında işletilmektedir. 

Atina'da parklar ve hayvanat bahçeleri

Parnitha Milli Parkı, istikamet işaretleriyle donatılmış patikaları, kanyonları, doğal su kaynakları, su göletleri, ve mağaralarıyla ön plana çıkan bir koruma alanıdır. Dört dağın hepsi, şehir sakinlerinin yürüyüş ve dağ bisikleti etkinlikleri yaptığı popüler açık hava alanlarıdır. Atina Ulusal Parkı 1840 yılında hizmete geçmiştir ve Yunanistan'ın başkentinde 15.5 hektarlık korunmuş yeşil bir alandır. Parlamento ve Zappeion binaları arasında yer alır. Zappeion binasının kendine ait yedi hektarlık bir bahçesi vardır.

Şehir merkezinin bazı kısımları, Atina Arkeolojik Alanlarının Birleştirilmesi adlı bir büyük plan dahilinde yeniden yapılanmış ve bu projenin geliştirilmesi için AB'den fon sağlanmıştır. Trafiğe kapatılan Dionysiou Areopagitou Caddesinin göze çarpan bir manzarası vardır. Yürüyüş rotası, Vasilissis Olgas Bulvarındaki Olimpik Zeus Tapınağı'ndan başlar, Plaka yakınlarındaki Akropolis'in güney yamaçlarının altında doğru devam eder ve Thiseio'daki Hephaestus Tapınağı'nın hemen ilerisinde biter. Bu yürüyüş rotası, ziyaretçilere yoğun şehir merkezinden uzak, Parthenon ve Agora (eski Atinalıların buluşma noktası) manzaralarını sunar.

Atina'daki tepelerde de yeşil alanlar mevcuttur. Lycabettus, Philopappos tepesi ve çevresindeki, Pnyx ve Ardettos tepelerine, tipik bir metropol park alanından ziyade küçük bir orman karakteristiğini yansıtan, çam ve diğer ağaçları dikilmiştir. Ayrıca, Ulusal Arkeoloji Müzesi yakınlarında 27.7 hektarlık Pedition tou Areos (Mars Alanı) alanı bulunmaktadır.

Atina'nın en büyük hayvanat bahçesi Attika Zooloji Parkı, Spata banliyösünde bulunan 20 hektarlık (49 dönüm) özel bir hayvanat bahçesidir. Hayvanat Bahçesi 400 türü temsil eden yaklaşık 2000 hayvana ev sahipliği yapmaktadır ve 365 gün boyunca açıktır. Atina Milli Bahçesindeki hayvanat bahçesi gibi daha küçük hayvanat bahçeleri, halka açık bahçelerde veya parklarda yer alır.

Atina nüfusu

MÖ 1600-1100 yıllarında Miken Atina'sı, Tiryns büyüklüğüne ulaşmış olabilir; Bu da 10.000 - 15.000 arasında bir nüfusa karşılık gelir. Yunan Karanlık Çağlarında, Atina nüfusu yaklaşık 4.000 kişiydi. MÖ 700 yılında nüfus 10.000'e ulaştı. MÖ 500'de bu alanda muhtemelen 200.000 kişi yaşıyordu. Klasik dönemde kent nüfusu Thucydides'e göre 150.000 - 350.000 ve en fazla 610.000 olarak tahmin edilmektedir. Phalerum Demetrius, MÖ 317'de nüfus sayımı yaptığında 21.000 özgür vatandaş, artı 10.000 yerleşik yabancılar ve 400.000 köle vardı. Bu rakamlar, toplam 431.000 nüfusa işaret etmektedir.

Atina belediyesinin resmi nüfusu 664.046 civarındadır. Atina Büyük Şehir alanı olarak anılan bölgeyi oluşturan dört idari birimin toplam nüfusu 2.640.701 civarındadır. Pire (Pire Büyük şehir ) bölgesel idari birimi ile birlikte, 2011'de Atina Kent Alanı, toplam 3.090.508 nüfusa ulaşmıştır.

Avrupa İstatistik Ofisi 2013 verilerine göre Atina Kentsel Alanının toplam nüfusu, 2009 ekonomik kriziyle beraber büyük bir düşüşe geçmiş ve 4.164.175 olan nüfus 3.828.434 rakamlarına gerilemiştir.

Atina antik bölgesi, kayalık Akropolis tepesinde yer almaktadır. Antik çağlarda Pire limanı ayrı bir şehirdi ancak günümüzde Atina Kentsel Alanı'na dahil edildi. Yunanistan'ın tarım toplumundan sanayi toplumuna geçişiyle beraber; 1950 ve 1960'larda başlayan hızlı kentsel gelişim, günümüzde halen devam etmektedir. Genişleme şimdi özellikle Doğu ve Kuzeydoğu'ya doğru yayılmaktadır (büyük ölçüde, yeni Atina Elefterios Venizelos Uluslararası Hava Alanı ve Attika bölgesinin yeni otoyol kavşağı Attiki Odos'a bağlı olarak). Bu süreçle Atina, Attika bölgesindeki birçok eski banliyö ve köyü idari olarak bünyesine kattı ve günümüzde halen katmaktadır. 

Atina hakkında bilinmesi gerekenler

Yunanistan'ın en büyük nüfusuna sahip olan Yunan başkentinin büyük Şehir Merkezi, doğrudan Atina belediyesine bağlıdır. Atina Kentsel Alanında bulunan Pire kenti de, başlıca önemli şehir merkezlerinden biridir. Nüfus yoğunluğu açısından ikinci en büyük şehir merkezidir. Diğer kalabalık şehir merkezleri arasında Peristeri ve Kallithea yer alır.

Atina Kentsel Alanı günümüzde 40 belediyeden oluşmaktadır ve bunların 35'i Büyük Şehir Belediyeleri olarak adlandırılmaktadır. Bu 40 bölge 4 bölgesel idari birime ayrılmıştır (Kuzey Atina, Batı Atina, Orta Atina, Güney Atina). Yukarıda bahsedildiği üzere, Pire'deki bölgesel birimin içinde bulunan Pire Büyük Şehir belediyelerine dahil olan 5 tane daha büyük şehir belediyesi yer alır. Yunanistan başkentinin yoğun kentsel alanı Attika Havzası boyunca 412 km2'lik (159 mil kare) bir alana yayılır ve 2011 itibarı ile toplam nüfusu 3.074.160 civarındadır.

Atina Büyük Şehir Alanı, Attika bölgesi içinde 2.928.717 km2 (1.131 mil kare) yüz ölçümü kapsamakta olup, 7 bölge birimi (yukarıda özetlenenler, Doğu Attika ve Batı Attika ile birlikte) içindeki toplam 58 belediye, 2011 nüfus sayımındaki ilk sonuçlara dayanılarak; 3.737.550 kişilik bir yoğunluğa sahiptir. Atina ve Pire belediyeleri, Atina Büyük Şehir Alanı'nın iki metropol merkezi olarak hizmet vermektedir. Belirli bölgelerde hizmet veren bazı belediyeler arası merkezler de bulunmaktadır. Örneğin, Kifissia ve Glyfada ,sırasıyla kuzey ve güney banliyöleri için belediyeler arası merkezler olarak hizmet vermektedir.

Atina'da kültür

Arkeolojik merkez

Kent, dünya üzerindeki arkeolojik araştırmaların  merkezidir. Atina Üniversitesi ve Arkeoloji Topluluğu gibi ulusal kurumların yanı sıra, Ulusal Arkeoloji Müzesi, Kiklad Müzesi, Epigraphic Museum (Yazıt Bilimi Müzesi), Bizans ve Hristiyan Müzesi, antik Agora müzeleri, Akropolis, Kerameikos ve Kerameikos Arkeoloji Müzesi gibi birçok arkeoloji müzesi kentte yer almaktadır.  Kent, Demokritos Arkeometri laboratuvarının yanı sıra Yunanistan Kültür Bakanlığına bağlı bölgesel ve ulusal arkeoloji otoritelerine de ev sahipliği yapmaktadır.

Atina, akademisyenlerin kendi ülkelerindeki araştırmalarını teşvik eden ve kolaylaştıran 17 adet Yabancı Arkeolojik Enstitüye ev sahipliği yapmaktadır. Sonuç olarak, Atina'da bir düzineden fazla arkeoloji kütüphanesi ve üç özel arkeoloji laboratuvarı bulunmaktadır. Her yıl, yüzlerce özel eğitim kursu, konferans ve seminer ve bir düzine arkeolojik sergi düzenlenmektedir. Tüm arkeoloji bilimi dallarında, yüzlerce uluslararası bilim adamı ve araştırmacıya, her daim rastlamak mümkündür. 

Atina'da müzeler

Atina'daki en önemli müzeler şunlardır:

Ülkedeki en büyük arkeoloji müzesi olan Ulusal Arkeoloji Müzesi aynı zamanda geniş bir antik eser koleksiyonuyla uluslararası alanda en önemli müzelerden biridir. Sergilenen eserler geç Neolitik Çağ'dan Roma Dönemi Yunanistan'ına kadar 5.000 yıldan fazla bir dönemi kapsar.

Benaki Müzesi, Antik dönem, Bizans, Osmanlı dönemi ve Çin sanatı ve dahası olmak üzere her bir koleksiyonu çeşitli branşlara ayrılmıştır.

Bizans sanatının en önemli müzelerinden biri olan Bizans ve Hristiyan Müzesi;

Eski ve modern sikkelerin önemli bir koleksiyonunu barındıran Nümismatik (Sikke)Müzesi;

Kiklad Sanatı Müzesi, ünlü beyaz mermer heykelcikleri de dahil olmak üzere Kiklad sanatının geniş bir koleksiyonuna ev sahipliği yapmaktadır.

2009 yılında açılan ve Akropolis'teki eski müzenin yerini alan Yeni Akropol Müzesi. Yeni müze oldukça popülerlik kazandı; Yalnızca Haziran-Ekim 2009 yaz döneminde neredeyse bir milyon kişi ziyaret etti. Yunan kültürü ve sanatı üzerine odaklanan daha küçük ve özel müzeler de bulunmaktadır.

Kerameikos kazı sitesinden çıkarılan eserlerin sergilendiği Kerameikos Arkeoloji Müzesi. Eserlerin çoğunu çanak çömlekler ve Atinalıların çağlar boyunca ölüm ve ölüm sonrası hayat gibi konulardaki tutumlarını ön plana çıkaran diğer eserler oluşturur.

Yunanistan Musevi Müzesi, Yunan Yahudi cemaatinin tarihini ve kültürünü betimleyen bir müzedir.

Atina turizmi

Eski çağlardan beri Atina gezginler için bir güzergah olmuştur. Geçtiğimiz on yıl boyunca, kentin altyapısı ve sosyal kolaylıkları, 2004 Olimpiyat Oyunlarına ev sahipliği yapacağı için geliştirilmiştir. AB tarafından finansal açıdan desteklenen Yunanistan Hükumeti, en son teknoloji ile inşa edilen Eleftherios Venizelos Uluslararası Hava Alanı, Atina Metro sisteminin genişletilmesi ve yeni Attiki Odos Otoyolu gibi büyük altyapı projelerini hayata geçirmiştir.

Atina, 2015 yılında Avrupa'nın En İyi Güzergahları oylamasında, Avrupa'da ziyaret edilecek en iyi üçüncü şehir seçilmiştir. 240.000'den fazla kişi oy kullanmıştır.

Atina'da eğlence

Atina'da 148 tiyatro sahnesi yer alır ve bu rakam dünya kentleri içindeki en yüksek rakamdır. Bu salonlar arasında her yıl Mayıs-Ekim ayları arasında düzenlenen Atina Festivaline ev sahipliği yapan Herodes Atticus antik Odeonu da bulunmaktadır. Atina'da birçok tiyatro ve sinema sahnesinin yanı sıra, açık hava sinemaları da bulunur. Dünya çapında sanatçıları ağırlayan Atina Konser Salonu (Megaron Moussikis) gibi müzikal arenalara da ev sahipliği yapmaktadır. Andrea Syngrou Bulvarında bulunan Atina Gök Evi (Athens Planetarium) dünyadaki en büyük ve en donanımlı dijital gök evlerinden biridir. 2016 yılında faaliyete geçen Stavros Niarchos Vakfı Kültür Merkezi, Yunanistan Ulusal Kütüphanesi ve Yunan Ulusal Operasına ev sahipliği yapacaktır. 

Atina'da spor

Atina, spor ve spor etkinliklerinde köklü bir geleneğe sahiptir. Yunanistan sporunun en önemli kulüplerine ev sahipliği yapar ve çok sayıda spor tesisleri barındırır. Kent ayrıca uluslararası alanda önemli spor etkinliklerine ev sahipliği yapmıştır.

Atina, 1896 ve 2004 yıllarında iki kez Yaz Olimpiyat Oyunlarına ev sahipliği yaptı. 2004 Yaz Olimpiyatları sebebiyle, Atina Olimpiyat Stadı yenilendi ve o tarihten bu yana dünyanın en güzel stadyumlarından biri ve en ilginç modern anıtlarından biri olarak ün kazandı. Ülkedeki en büyük stadyum, 1994 ve 2007 yıllarında iki kez UEFA Şampiyonlar Liginin finaline ev sahipliği yaptı. Atina'nın diğer büyük stadyumu olan Pire bölgesinde bulunan Karaiskakis Stadı, bir spor ve eğlence kompleksidir ve 1971 UEFA Kupa Galipleri Kupası Finaline sahipliği yapmıştır. 2004'te Yunanistan milli futbol takımı Portekiz'de UEFA Avrupa Şampiyonası Finallerini kazandı. Finalde ev sahibi Portekiz'i 1: 0 yendiler.

Atina, üç kez Euroleague  Şampiyonasına (Avrupa Basketbol Şampiyonası) ev sahipliği yaptı. İlk kez 1985 ve ikinci kez 1993 yıllarında, SEF olarak bilinen büyük ve kapalı spor salonu Barış ve Dostluk Stadında ve üçüncü şampiyona finali de 2007'de Olimpiyat Kapalı Salonunda yapıldı. Başkentteki spor salonlarında, atletizm, voleybol, su topu gibi diğer spor dallarındaki etkinlikler de düzenlendi.

Atina, üç Avrupa spor kulübüne ev sahipliği yapıyor: Olympiakos, Panathinaikos ve AEK Atina. Futbol alanında en çok ulusal şampiyonluğu olan takım Olympiakos takımıdır. Panathinaikos 1971 Avrupa Kupası Finaline çıkmıştır, AEK Atina da üç büyükler arasında yer alır. Bu kulüplerin basketbol takımları da bulunmaktadır; Panathinaikos ve Olympiacos Avrupa basketbolunda en güçlü temsilcileri arasında yer alırken, AEK Atina da herhangi bir takım sporunda Avrupa kupasını kazanan ilk Yunan takımıdır.

Atina'daki diğer önemli kulüpler Athinaikos, Panionios, Atromitos, Apollon, Panellinios, Ethnikos Piraeus, Maroussi BC ve Peristeri BC'dir. Atina kulüpleri, diğer spor dallarında da ulusal ve uluslararası başarılara imza atmıştır.

Atina bölgesi, özellikle tepeler ve dağlar ile çevrili çeşitli arazileri kapsamaktadır ve başkent, Avrupa'da dağlar arasına kurulmuş en büyük kentidir. Dört sıradağ şehrin sınırları boyunca uzanır ve binlerce mil uzunluğunda yollar zikzak çizerek şehrin ve mahallelerin arasında, doğa yürüyüşlerine ve bisiklet turlarına olanak sağlar.

Atina'nın dışında, Attika vilayetinin civarındaki açık hava etkinlikleri arasında kayak, kaya tırmanışı, yamaç paraşütü ve rüzgar sörfü yer alır. Sierra Kulübünün, Atina Şubesi de dahil olmak üzere birçok açık hava kulübü tarafından desteklenen bu etkinliklerde, her yıl 4.000'den fazla gezi düzenlenmektedir.

Yukarıdaki kulüplerin yanı sıra, Atina belediyesi sınırları içinde, ulusal birlikler düzeyinde hizmet veren bazı kulüpler ve geçmişte kısa bir süreliğine hizmet vermiş belli başlı kulüpler de bulunur. Bu kulüplerden bazılarının arasında: Üçüncü ligde yer almış olan PAO Rouf, 1963 yılında kurulan ve ikinci ligde yer almış olan Petralona Futbol Kulübü, 1919 yılında kurulup üçüncü ligde yer almış olan Attikos Futbol Kulübü,1938 yılında kurulup kısa bir süre ikinci ligde yer almış olan Athinais Kypselis Futbol Kulübü, 1937 yılında kurulup kısa bir süre ikinci ligde yer almış olan Gyziakos Basketbol Kulübü ve 1992 yılında kurulup A2 basketbol liginde almış olan Aetos Basketbol Kulübü yer alır. Bir başka önemli Atina spor kulübü de 1895 yılında kurulan Atina Tenis Kulübüdür ve Yunanistan tenis sporu için önem arz etmektedir.

Atina'da müzik

1870-1930 döneminde en başarılı şarkılar, Heptanesean kantádhes (καντάδες 'serenat'; şarkıları.: καντάδα) müziğine dayanan Atina Serenatları (küçük konser) ve müzikal komedi, opera, gece müzikalleri ve Atina'nın çeşitli tiyatro sahnelerinde söylenen şarkılar olmuştur.

Önemli operet ve duygusal gece müziği bestecileri arasında; Kostas Giannidis, Dionysios Lavrangas, Nikos Hatziapostolou yer alırken, Theophrastos Sakellaridis'in The Godson adlı opereti muhtemelen, günümüze kadar sahnelenen en popüler operadır. Atina şarkıları (serenat şarkılarının aksine) özerk sanat eserleri olmamasına ve aslında dramatik sanat formlarıyla özdeşleşmesine rağmen, sonraları bağımsız şarkılar olarak başarıyı yakalamıştır. O dönemlerde bir dizi ezgi ve şarkıya popülarite kazandıran, önemli Yunan opera sanatçıları arasında; Orestis Makris, Kalouta kız kardeşler, Vasilis Avlonitis, Afroditi Laoutari, Eleni Papadaki, Marika Nezer, Marika Krevata yer almıştır. 1930'dan sonra Amerikan ve Avrupa müzik etkileri ile Yunan müzik geleneği arasında bocalama dönemi yaşandı.  Yunan bestecileri, zaman zaman Atina serenatları repertuvarı tarzındaki melodilerle birleşen, tango, vals, swing ve foxtrot dansları için ezgiler bestelemeye başladı. Nikos Gounaris muhtemelen en ünlü besteci ve şarkıcıydı.

1923'te Yunanistan ile Türkiye arasındaki nüfus mübadelesinden sonra, Küçük Asya'dan gelen birçok etnik Yunanlı, Yunan-Türk Savaşı sonucunda Atina'ya kaçmış ve kenar mahallelere yerleşmiştir. Beraberinde getirdikleri Rebetiko müziği zamanla Yunanistan'da popülerlik kazandı ve Laiko müziğinin temelini oluşturdu. Günümüzde, Yunanistan'da popüler olan diğer şarkı tarzları arasında elafrolaika, entechno, dimotika ve skyladika gelir. Özellikle entechno tarzında, Yunanistan'ın en önemli ve uluslararası ünlü müzisyen bestecileri, Manos Hadjidakis ve Mikis Theodorakis'tir. Her iki besteci birçok film müziğini bestelemiş ve yurt dışında şöhret kazanmışlardır.

Atina ekonomisi

Atina, Yunanistan'ın finansal merkezidir ve Ericsson, Siemens, Motorola ve Coca-Cola gibi çok uluslu şirketlerin bölgesel araştırma ve geliştirme merkezlerine ev sahipliği yapmaktadır.

Atina'da eğitim

Panepistimiou Caddesi üzerinde bulunan Atina Üniversitesinin eski kampüsü, Milli Kütüphane ve Atina Akademisi, 19. yüzyılın ortalarında inşa edilen "Atina Üçlemesini" meydana getirmektedir. Üniversitenin fakültelerinin çoğu doğu yakasındaki Zografou banliyösündeki çok daha geniş, modern bir kampüse taşındı. Şehirdeki diğer bir yüksek öğretim kurumu Patission Caddesi'nde bulunan Atina Polytechnic Fakültesidir. Bu fakülte, 21 Kasım 1967'den 23 Temmuz 1974'e kadar ülkeyi yöneten askeri cunta karşıtı Atina'da başlatılan Polytechnic ayaklanması sırasında, 17 Kasım 1973'te 13'ten fazla öğrencinin öldüğü ve yüzlerce kişinin yaralandığı yerdir.

Atina'daki diğer üniversiteler arasında: Atina Ekonomi ve İşletme Üniversitesi, Panteion Üniversitesi, Atina Tarım Üniversitesi ve Pire Limanı Üniversitesi yer alır. Atina Büyük Şehir Bölgesinde bulunan devlet tarafından desteklenen on bir Yüksek Öğrenim Kurumu kuruluş sırasına göre: 

Atina Güzel Sanatlar Akademisi (1837), Atina Ulusal Teknik Üniversitesi (1837), Ulusal ve Kapodistrian Atina Üniversitesi (1837), Atina Tarım Üniversitesi (1920), Atina Ekonomi ve Ticaret Üniversitesi (1920), Panteion Sosyal ve Siyasal Bilimler Üniversitesi (1927), Pire Üniversitesi (1938), Pire Teknolojik Eğitim Enstitüsü (1976), Atina Teknolojik Eğitim Enstitüsü (1983), Harokopio Üniversitesi (1990), Pedagojik ve Teknolojik Eğitim Okulu (2002). Ayrıca, özel üniversitelerin kurulması anayasada sınırlandığı için, Yunanistan'da resmi olarak adlandırılan, birkaç özel kolej yer almaktadır. Birçoğu, Yunanistan Amerikan Koleji, Indianapolis Üniversitesi Atina Kampüsü gibi yabancı devletler ve üniversiteler tanınan eğitim kurumlarıdır.

Atina'da kirlilik

1970'lerin sonunda, Atina'da kirlilik o kadar tahrip edici bir hale geldi ki o zamanın Yunanistan Kültür Bakanı Konstantin Trypanis'in belirttiği üzere "Erechtheum'daki beş karyatid üzerindeki detaylar ciddi derecede tahrip olmuş ve Parthenon tapınağının batı tarafındaki atlı tasvirinin yüzü tamamen silinmişti.'' 1990'lı yıllar boyunca şehir yetkilileri tarafından alınan bir dizi tedbir, hava kalitesinin iyileştirilmesini sağlamış; Sis (ya da Atinalıların dediği gibi nefos) şehir genelinde iyice azalmıştır.

1990'lı yıllar boyunca Yunan yetkilileri tarafından alınan önlemler Attika Havzasındaki havanın kalitesini artırdı. Yine de, özellikle en sıcak yaz günlerinde, hava kirliliği hala Atina için bir sorundur. 2007 yılının Haziran ayının sonlarında Attica bölgesinde bir dizi küçük çaplı yangınlar meydana gelmiştir ve özellikle Parnitha Dağında geniş bir ormanlık alanda yangın çıkmış ve milli parkın önemli bir bölümü yanmıştır. Bu yangınlarla, Atina'daki hava kalitesinin korunması açısından bir sene boyunca kritik bir dönem yaşanmıştır. Parktaki tahribat, kentteki hava kalitesinin iyileştirilmesinde bir duraklama endişesine yol açmıştır.

Son on yılda atık yönetimi konusunda elde edilen başarılarla (özellikle küçük Psytalia adasında yapılan tesis), Saron Körfezinde su kalitesinin iyileşmesi ve Atina sahil şeridinin yüzülebilir hale gelmesi sağlamıştır. Atina'nın bir banliyösü olan Ano Liosia yakınlarındaki çöplük Ocak 2007'de tamamen dolunca, şehir atık yönetimi konusunda bir problem yaşamıştır. Atıkların, yetkililer tarafından belirlenen geçici bir çöplüğe taşınmasıyla, Ocak ayı ortalarına doğru kriz hafiflemiştir.

Atina'da ulaşım

Atina'da, Yunanistan'ın en büyük toplu taşıma sistemini oluşturan çeşitli ulaşım araçları hizmet sağlamaktadır. Atina Toplu Taşıma Sistemi, geniş bir otobüs filosu, başta Atina şehir merkezinde hizmet veren bir troleybüs filosu, şehrin metrosu, banliyö demir yolu hizmeti ve güney banliyölerini şehir merkezine bağlayan bir tramvay ağı içermektedir.

Atina'da otobüsle seyahat

Ethel (Yunanca: ΕΘΕΛ) (Etaireia Thermikon Leoforeion) veya Termal Otobüs Şirketi, Atina'daki otobüslerin ana operatörüdür. Şebekesi, Atina Büyük Şehir Bölgesindeki, yaklaşık 5.327'lik personeli ve 1.839 otobüslük filosuyla yaklaşık 300 otobüs hattından oluşuyor. Bu 1.839 otobüsün 416'sı sıkıştırılmış doğal gazla çalışır ve Avrupa'daki doğal gazla çalışan otobüslerin en büyük filosunu oluşturur.

Atina Kentsel Alanında, doğal gaz ve dizel ile çalışan otobüslerden oluşan filonun yanı sıra, troleybüsler ya da firmanın tabiri ile ''elektrikli otobüsler'' hizmet vermektedir. Ulaşım Hizmetleri  Atina ve Pire Bölgesi Elektrikli Otobüsler ya da diğer adıyla ILPAP (Yunanca: ΗΛΠΑΠ) tarafından işletilmekte 1.137 personel ile 22 hat üzerinde hizmet vermektedir. 366 troleybüs, elektrik kesilmesi halinde, dizel gaz ile çalışacak donanıma sahiptir.

Uluslararası ve bölgesel otobüs bağlantıları, KTEL tarafından kentin kuzey-batı kesiminde yer alan iki şehir içi Otobüs Terminali; Kifissos Otobüs Terminali A ve Liosion Otobüs Terminali B, üzerinden sağlanmaktadır. Kifissos, Mora Yarımadası ve Attika'ya bağlantılar sağlarken, Liosion kuzeydoğu bölgesi güzergahlarına işletilmektedir.

Atina Metrosu

Atina Metro, Yunanistan'da ekseriyetle, Attiko Metro (Yunanca: Αττικό Mετρό) olarak bilinir ve Atina Kentsel Alanı boyunca toplu taşıma imkanı sağlar. Asıl amacı ulaşım olsa da, sistemin yapımı sırasında bulunan Yunan eserlerine de ev sahipliği yapmaktadır. Atina Metrosunda 387 kişilik bir kadro istihdam edilmektedir ve üç metro hattından ikisi aktif olarak işletilmektedir; 1990'lı yıllarda büyük oranda inşa edilen ve ilk bölümleri Ocak 2000'de açılmış olan Kırmızı (2. hat) ve Mavi (3. Hat) hatlar. Tüm güzergahlar tamamen yer altındadır ve 252 araçtan oluşan 42 tren filosu, günde 550.000 yolcuya hizmet vermektedir.

Kırmızı Hat (2. hat), Anthoupoli istasyonundan Elliniko istasyonuna gider ve 17.5 km'lik (17.9 mil) bir mesafe kateder. Hat, Atina'nın batısındaki banliyöleriyle Atina'nın merkezinden geçen güneydoğu banliyölerini birbirine bağlar. Attiki ve Omonoia Meydanı istasyonundaki Yeşil (Hat 1) istasyonlarla bağlantı hattıdır. Ayrıca hat, Syntagma Meydanı istasyonunda Mavi (Hat 3) ile ve ayrıca Syntagma Meydanı, Sygrou-Fix ve Agios Ioannis istasyonlarındaki Tramvay ile bağlantılılıdır.

Mavi Hat (3. hat) batı banliyöleri arasında, Agia Marina'dan başlayarak Monastiraki ve Syntagma merkez istasyonlarından geçer. Sonrasında kuzeydoğudaki Halandri banliyösündeki Doukissis Plakentias bulvarına kadar 16 km'lik (10 mil) bir mesafe kateder. Sonrasında yer seviyesine çıkarak Eleftherios Venizelos Uluslararası Hava Alanından geçerek Banliyö hattıyla bağlantı yapar. Egaleo istasyonuna vardığında toplamda 39 km (24 mil) mesafe katetmiş olur. 2007 yılının ilkbaharında, Monastiraki mahallesinden batıya doğru, Egaleo'ya kadar uzatılan hat ile şehrin gece hayatı merkezlerinden olan Gazi (Kerameikos istasyonu) ile Psirri (Monastiraki istasyonu) ve şehir merkezi (Syntagma istasyonu) arasında bağlantı kurulmuştur. Atina'nın batı ve güneybatı banliyölerinden geçip Pire merkezine ve limanına ulaşacak olan hatlar yapım aşamasındadır. Yeni istasyonlar Agia Barvara, Koridallos, Nikaia, Maniatika, Pire ve Dimotiko Theatro istasyonları olacaktır. 2017'de bitmesi planlanan istasyonlar; Yunanistan'ın en büyük limanı, Pire Limanı ile en büyük hava alanı, Atina Uluslararası Hava Alanını birbirine bağlayacaktır.

Atina elektrikli demiryolu (ISAP)

Atina Metro şirketi tarafından işletilmeyen, Elektrikli Demir Yolları Şirketi ISAP (Yunanca: ΗΣΑΠ), uzun yıllar boyunca Atina'nın ana şehir içi banliyö trenleri taşımacılığını işleten şirket olmuştur. Günümüzde Atina Metro ağının Yeşil Hattıdır (1. hat). Haritada gösterildiği gibi, ISAP hattındaki rotalar, kırmızı ve mavi hatların aksine, yer yüzeyinde işleyen birçok bölümü içermektedir. Bu hat, Pire'den Kifisia'ya giden orijinal metro hattıydı; 25.6 km'lik (15.9 mil) bir şebeke uzunluğuna sahipti, 730 kişilik personel istihdam ediyor ve 44 tren ile 243 araçtan oluşan bir filosuyla 22 istasyonda hizmet veriyordu. ISAP günde 600.000 yolcu taşımaktadır.

Yeşil Hat (1. hat) günümüzde 24 istasyonda hizmet vermekte ve Atina metro ağının en eski hattını oluşturmaktadır. Pire limanını Kifissia banliyösüyle bağlayan hat, çoğunlukla yüzeyde çalışmaktadır. Hattın, Atina'nın kuzeyinde, 23 km (14 mil) mesafede bulunan Agios Stefanos banliyösüne uzatılması ve toplam mesafenin 36 km'ye (22 mi) ulaşması planlanmaktadır.

Atina Büyük şehir Demir Yolları sistemi üç şirket tarafından yönetiliyor; ISAP (1. hat), Attiko Metro (2. ve 3. hat), Proastiakós tarafından işletilen banliyö hattı ise  4 numaralı hat olarak kabul edilir.

Atina banliyö treni (Proastiakos)

"Proastiakós" olarak bilinen Atina banliyöleri demir yolu hizmeti, Eleftherios Venizelos Uluslararası Hava Alanı ile Atina'nın 80 km (50 mil) batısındaki Korint şehrini Larissa istasyonu üzerinden birbirine bağlar. Larissa, şehir merkezindeki istasyondur ve Pire şehrinin limanıdır. Bu hat, Atina Metrosunun dördüncü hattı olarak da değerlendirilir. Atina'nın banliyöleri demir yolu ağının uzunluğu 120 km (75 mil) boyunca mesafe kateder ve 2010'da 281 km'ye (175 mil) uzatılması beklenmekteydi. Proastiakos hattı, Atina'nın ve Halkis'in batısındaki Xylokastro'ya kadar uzatılacak.

Atina'da tramvay ile seyahat

Atina Tramvay SA Şirketi, Sirios' adı verilen 35 araçlık bir filo ile 48 istasyonda hizmet vermekte, 345 kişiyi istihdam etmekte ve ortalama günlük 65.000 yolcu taşımaktadır. Tramvay ağı toplam 27 km uzunluğundadır ve on Atina banliyösünü kapsamaktadır. Ağ, Syntagma Meydanından, hattın iki kola ayrıldığı Palaio Faliro'nun güneybatı banliyösüne kadar uzanıyor; Birincisi Atina sahil şeridinde Voula'nın güney banliyösüne doğru ilerlerken, diğeri Neo Faliro'nun Pire bölgesine doğru yol alır. Şebeke, Saron kıyı şeridinin çoğunluğunu kapsamaktadır. En büyük ticari liman Pire'ye doğru uzatma çalışmaları planlanmaktadır. Uzatma ile, Pire'de 12 yeni istasyon yer alacak, tramvay hattının toplam uzunluğu 5.4 km (3 mil) kadar artmış olacak ve genel ulaşım ağı genişlemiş olacak.

Atina Uluslararası Havaalanı

Atina Uluslararası Hava Alanı (ATH), Atina'nın 35 km doğusunda (yaklaşık 22 mil) doğu Messoghia ovasında Spata kasabası yakınlarında konumlanmıştır. "2004 Yılının Avrupa Hava Alanı'' ödülünü kazanan hava limanı, Güneydoğu Avrupa'daki hava yolculuğu için genişletilebilir bir merkez olarak tasarlandı ve inşası 51 ayda tamamlanarak 2,2 milyar avroluk bir maliyete mal oldu. Hava alanında 14.000 kişi istihdam edilmektedir.

Hava alanına ulaşım, metro, banliyö demir yolu, Pire limanından otobüs, Atina şehir merkezi ve banliyölerinden ve ayrıca taksiler ile sağlanır. 24 yolcu biniş tüneli (apron), 144 uçağa giriş için kayıtların yapıldığı gişe ve 150.000 m2 (1,614.587 fit kare) alana yayılan ana terminal ile kafeterya, gümrük vergisinden muaf dükkanları ve küçük bir müze içeren 7.000 m2'lik (75.347 fit kare) ticari alanı ile; hava alanında saatte 65 iniş ve kalkış gerçekleşmektedir.

2014 yılında hava alanı, 2013 yılına kıyasla %21,2 artışla 15.196.369 yolcu taşıdı. Bu 15.196.669 yolcu arasında 5.267.593 kişi iç hat uçuşları yaparken 9.970.006 yolcu ise, uluslararası güzergahlara yolculuk yaptı. Atina Uluslararası Hava Alanında, yolcu kapasitesi aşılarak, 2007'de toplam 205.294 uçuş; günde yaklaşık 562 uçuş gerçekleştirildi.

Atina'da demiryolları ve feribot

Atina, ülkenin ulusal demir yolu sisteminin (OSE) merkezidir ve başkenti, Yunanistan'ın diğer bölgelerindeki ve diğer ülkelerdeki (İstanbul, Sofya ve Bükreş) büyük şehirlere bağlar. Pire limanı, Atina'yı, feribotlarla, Ege Denizindeki birçok Yunan adasına bağlar. Aynı zamanda yolcu gemileri Pire limanına yanaşır.

Atina'da otoyollar

Yunanistan'ın iki ana otobanı, Atina'da başlar. A1/E75 otobanı, Pire Kentsel Alanından geçerek, Yunanistan'ın en büyük ikinci şehri Selanik'e doğru kuzey yönünde ilerler. A8 / E94 otobanı, batı yönünde, Patras'a doğru ilerleyerek, GR-8A otobanıyla birleşir. Tamamlanmadan önce trafiğin büyük kısmı GR-1 ve GR-8 üzerinden yürütülmüştür.

Atina Büyük Şehir Alanında, Attiki Odos ücretli otoyolu bulunmaktadır (kod: A6). Ana hattı, batı endüstriyel banliyösü Elefsina'dan, Atina Uluslararası Hava Aalanına kadar uzanmaktadır. Aigaleo Çevre yolu (A65) ve Hymettus Çevre Yolu (A64), sırasıyla Atina'nın batı ve doğu bölgelerine trafik akışını sağlamaktadır. Attiki Odos'un uzunluğu 65 km'dir (40 mil), bu da Yunanistan'ın en uzun büyük şehir otoban ağıdır.

Otoyollar:

A1 / E75 N (Lamia, Larissa, Selanik)

A8 (GR-8A) / E94 W (Elefsina, Korint, Patras)

A6 W (Elefsina) E (Hava Alanı)

Ulusal yollar:

GR-1 Ν (Lamia, Larissa, Selanik)

GR-8 W (Korint, Patras)

GR-3 N (Elefsina, Lamia, Larissa)

Atina'da Olimpiyat Oyunları

Atina 1896 Yaz Olimpiyatları

1896 yılında Fransız Pierre de Coubertin'in çabalarıyla modern Olimpiyat Oyunları yeniden hayat geçirildi. Onun çabaları sayesinde, Atina ilk modern Olimpiyat Oyunlarına layık görüldü. 1896 yılında kent 123.000 kişilik bir nüfusa sahipti ve etkinlik, kentin uluslararası profilinin artmasını sağladı. Bu Olimpiyatlarda kullanılan mekanların arasında Kallimarmaro Stadyumu ve Zappeion en önemlileriydi. Kallimarmaro, antik dönem Atina stadyumlarının bir kopyasıdır ve tamamen Penteli Dağından getirilen beyaz mermerlerden yapılmış tek büyük stadyumdur (kapasitesi 60.000). Aynı mermerler, Parthenon Tapınağının inşasında da kullanılmıştır.

Atina'da 1906 Yaz Olimpiyatları

1906 Yaz Olimpiyatları veya 1906 yılında oynanan ara müsabakalar Atina'da düzenlendi. Ara müsabakalar, uluslararası olarak düzenlenen Olimpiyatlara yönelik ara oyunlardı ve ana Olimpiyatlar arasında Yunanistan'da dört yılda bir düzenlenmesi planlanmıştı. Bu fikir daha sonra Uluslararası Olimpiyat Komitesinden destek alamayınca, oyunlar sonlandırıldı.

Atina'da 2004 Yaz Olimpiyatları

Atina, 1996 yaz olimpiyatlarına ev sahipliği yapmak için aday olmuş fakat Amerika'dan adaylığını koyan Atlanta kazanmıştı. 2004 Yaz Olimpiyatları için 1997 yılında, İsviçre'nin Lozan kentinde  yaptığı adaylık başvurusu kabul edildi. Atina, 1896'da düzenlenen ilk Olimpiyat Oyunlarının ardından ikinci kez ev sahipliği yapacaktı. 1990'daki başarısız adaylık teklifinden sonra, 1997 adaylığı için teklif önerileri esaslı bir şekilde geliştirilip Yunanistan'ın Olimpiyat tarihi koz olarak öne sürülmüştü. Atina, oylamanın son turunda 66 oya karşı 41 oyla Roma'yı mağlup etti. Bu tur öncesinde daha az oy alan, Buenos Aires, Stockholm ve Cape Town şehirleri elenmişti.

Uluslararası Olimpiyat Komitesi, hazırlıkların ilk üç yılı boyunca yeni Olimpiyat arenalarının bazılarında inşaatların ilerleme hızı konusunda endişelerini dile getirdi. 2000 yılında Organizasyon Komitesi başkanının yerine, 1997'deki İhale Komisyonunun başkanı olan Gianna Angelopoulos-Daskalaki atandı. Bu noktadan sonra, hazırlıklar büyük bir ivme kazandı, neredeyse çılgınca bir tempoda devam etti.

Tahmini olarak 1,5 milyar dolar civarındaki ağır maliyet eleştirilirken, Atina, ulaşımda ve modern kentsel gelişmede modern teknolojiye sahip daha işlevsel bir şehre dönüştü. Dünya genelindeki en iyi spor salonlarının bazıları inşa edildi ve hepsi de oyunlar için tamamen hazır hale getirildi. Oyunlar, 202 ülkenin tamamından 10.000 sporcuyu ağırladı.

2004 Oyunları, hem güvenlik hem de organizasyon iyi iş çıkardığından, bir başarı olarak değerlendirildi ve sadece birkaç ziyaretçi konaklama ile ilgili küçük çapta sorunlar bildirdi. 2004 Olimpiyat Oyunları, Olimpiyatların doğduğu topraklara geri dönüşü ve Olimpiyat Oyunları'na ev sahipliği yapabilmek için üstesinden gelinen zorlukları vurgulamak adına, Uluslararası Olimpiyat Komitesi Başkanı Jacques Rogge tarafından Unutulmaz, Hayal Oyunları olarak tanımlandı. Gözlenebilen tek sorun bazı oyunların gecikmeli olarak başlamasıydı. Bununla birlikte, sonunda, 3.5 milyondan fazla bilet satıldı; 2000'de 5 milyondan fazla biletin satıldığı Sidney Olimpiyatlarından sonra en çok bilet satılan ikinci Olimpiyat oldu.

2008 yılında Olimpiyat salonlarının çoğunun harap olduğu bildirildi: Bu haberlere göre, oyunlarda kullanılan 22 tesisin 21'i ya terk edilmiş ya da aşırı bakımsız durumda, bazı tesislerde gecekondu kampları kurulmuş ve bazıları da vandalizm, grafiti veya çöp yığınlarına maruz kalmış. Ancak, bu haberler sadece bir iddiadan ibarettir ve gerçeği yansıtmamaktadır. Atina Olimpiyatları için kullanılan tesislerin çoğu ya halen kullanımdadır ya da Olimpiyat sonrası etkinlikler için kullanılmak üzere hazırlanma sürecindedir. Yunanistan Hükumeti, ''Olympic Properties SA'' adında bir şirket kurmuştur. Bu şirket Olimpiyat sonrasında tesislerin yönetimi, geliştirilmesi ve dönüştürülmesi konularında gözetmenlik yapmaktadır. Tesislerin bir kısmı özel sektöre satılacak (veya zaten satılmış), bir kısmı Olimpiyatlarda kullanıldığı gibi aktif olarak kullanılacak, bir kısmı ticari kullanım amaçlı dönüştürülüp diğer spor branşları için hazırlanacaktır. Son zamanlarda, olimpiyat kompleksinde konserler ve tiyatro gösterileri düzenlenmektedir. Cirque du Soleil topluluğu da yakın bir geçmişte gösteri düzenlemiştir.

Atina'da 2011 Özel Olimpiyatları

2011 Özel Olimpiyatları Dünya Yaz Oyunları Atina'da düzenlendi. Oyunların açılış töreni 25 Haziran 2011'de Panathinaiko Stadyumunda gerçekleşti ve kapanış töreni 4 Temmuz 2011'de yapıldı.

185 ülkeden 7,500 sporcu toplam 22 spor dalında yarıştı.

Atina'da uluslararası ilişkiler

Atina'nın kardeş şehirleri

Atina'nın ikiz şehirleri

• Çin, Pekin (2005)
  
• Filistin,Bethlehem (1986)
• Amerika Birleşik Devletleri, Los Angeles (1984)
• Kıbrıs, Lefkoşa (1988)
• Kıbrıs Ammochostos, (2005)

Ortaklıklar

• Belgrad, Sırbistan (1966)
  
• Paris, Fransa (2000)
• Ljubljana, Slovenya
• Napoli, İtalya