Angela Merkel

Angela Merkel kimdir?

Angela Dorothea Merkel (Evlenmeden önceki soyadı Kasner, 17 Temmuz 1954 doğumlu) şu anda Almanya Başbakanı olan Alman politikacıdır. Ayrıca Hristiyan Demokratik Birliğinin (CDU-Christian Democratic Union) lideridir.

Fiziko-kimya alanında doktoralı eski bir araştırma bilimcisi olan Merkel, 1989 Devrimlerinin ardından siyasete girdi ve 1990'da ilk defa demokratik olarak seçilen Lothar de Maizière başkanlığındaki Doğu Almanya Hükumetinin vekil sözcülüğünü yaptı. Alman birleşmesinin ardından 1990'da Merkel, Mecklenburg-Vorpommern eyaleti için Federal Meclise seçildi ve o zamandan beri de tekrar seçilmektedir. Merkel 1991 yılında Şansölye (Başbakan) Helmut Kohl yönetiminde federal hükumete, Kadın ve Gençlik Bakanı olarak atandı ve 1994 yılında Çevre Bakanı oldu. Partisi 1998'de federal seçimleri kaybettikten sonra Merkel, İki yıl sonra Wolfgang Schäuble'yi deviren bir bağış skandalının ardından partinin ilk kadın lideri olmadan önce CDU Genel Sekreteri seçildi.

2005 yılında yapılacak federal seçim sonrasında Merkel, CDU, Bavyera kardeş partisi, Hristiyan Sosyal Birliği (CSU-Christian Social Union) ve Almanya Sosyal Demokrat Partisinden (SPD-Social Democratic Party of Germany) oluşan büyük koalisyonun başında, Almanya'nın ilk kadın Başbakanı seçildi. 2009 yılı federal seçiminde CDU oyların en büyük payını aldı ve Merkel, Serbest Demokrat Partisinin (FDP-Free Democratic Party) desteği ile bir koalisyon hükumeti kurmayı başardı. 2013 federal seçiminde, Merkel'in partisi CDU, %41,5 oyla muhteşem bir zafer kazandı ve FDP'nin Federal Meclis'teki temsilciliğini kaybetmesinden sonra SPD ile ikinci büyük koalisyonu kurdu.

2007'de Merkel, Avrupa Konseyi Başkanıydı ve bunu yapan ikinci kadın olarak G-8 (Sekizler Grubu) başkanlığına getirildi. Merkel, Lizbon Antlaşması ve Berlin Deklarasyonu müzakerelerinde merkezi bir rol oynamıştır. Merkel'in istikrarlı önceliklerinden biri, transatlantik ekonomik ilişkileri güçlendirmektir. Merkel, finansal krizin Avrupa ve uluslararası düzeyde yönetilmesinde çok önemli bir rol oynadı ve bundan dolayı "The Decider(Karar Verici)" olarak anılmaktadır. İç politika alanında sağlık reformu, gelecekteki enerji gelişimine ilişkin sorunlar ve hükumetin devam eden göçmen krizine yaklaşımı, Merkel'in Şansölyeliğinde (Başbakanlık) önemli konular olmaktadır.

Merkel, Şansölye görev süresince Avrupa Birliğinin fiili lideri olarak geniş ölçüde tanımlanmıştır. Merkel Forbes dergisinde, bir kadın tarafından elde edilen en üst seviye olan, dünyanın ikinci en güçlü kişi olarak iki kez isimlendirildi. Aralık 2015'te Merkel, Time dergisinde Yılın Kişisi seçildi ve derginin kapağında "Serbest Dünya Şansölyesi" ilan edildi. 26 Mart 2014'te Merkel, Avrupa Birliği hükumetinin en uzun süreli görev alan başkanı oldu ve halen üst düzey G-7(Yediler Grubu) lideridir. Mayıs 2016'da Merkel, Forbes tarafından onuncu kez dünyadaki en güçlü kadın seçildi. 20 Kasım 2016'da, Merkel dördüncü bir döneme yeniden seçilmek isteyeceğini açıkladı. 2016 yılının sonundan bu yana, Merkel serbest dünyanın lideri olarak yaygın bir biçimde tanımlanmaktadır.

Angela Merkel'in ilk yılları

Angela Dorothea Kasner (Merkel) 1954 yılında, Almanya'nın Hamburg kentinde doğdu. Babası Horst Kasner (1926-2011; eski soyadı Kaźmierczak) Berlin yerlisi ve Lutheran papazıydı. 1928'de Danzig'de (günümüz Gdańsk, Polonya) doğan annesi Herlind (kızlık soyadı Jentzsch), İngilizce ve Latince öğretmeniydi. Merkel'in kendinden küçük iki kardeşi var, erkek kardeşi Marcus Kasner bir fizikçi ve kız kardeşi Irene Kasner mesleki terapisttir. Çocukluğunda ve gençliğinde, Merkel, akrabaları arasında Kasner soy isminden kaynaklanan "Kasi" takma adıyla biliniyordu.

Angela Merkel Leh ve Alman kökenlidir. Baba tarafından dedesi Ludwik Marian Kaźmierczak, Polonya'nın bağımsızlık mücadelesine katılan Alman etnik polisiydi. Ludwik, Merkel'in büyükannesi Margarethe'la evlendi. Margarethe Berlinli bir Almandı. Ludwik evlendikten sonra Berlin'e taşındı ve oradaki Polis teşkilatında çalıştı. 1930'da Lehçe olan Kaźmierczak soy adlarını  Kasner'le değiştirerek Almanlaştırdılar. Merkel'in anne tarafından dedesi, Danzig'li politikacı Willi Jentzsch ve nenesi, Elbing'in (günümüz Elbląg, Polonya) şehir katibi olan Emil Drange'in kızı Gertrud Alma'dır. Merkel, birkaç yerde Leh kökeninden bahsetti ancak Leh kökeni daha çok, 2013'de yayınlanan biyografisinden bilinmektedir.

Kasner ailesinin Batı Almanya'dan Doğu Almanya'ya göç etmesinde din önemli bir rol oynadı. Babası bir Katolik olarak doğdu, ancak Kasner ailesi sonunda Lutheranlığa döndü ve Heidelberg'de ve daha sonra Hamburg'da Lutheran teolojisi okudu. 1954'te Angela'nın babası, Doğu Almanya'daki Quitzow kilisesinde (Brandenburg'da Perleberg'in bir bölgesi) papazlık görevi aldı ve böylece aile Templin'e taşındı. Merkel, doğu Berlin'in 80 km kuzeyinde kırsal kesimde büyüdü.

Alman Demokratik Cumhuriyeti'ndeki (Doğu Almanya) çoğu genç gibi Merkel, iktidardaki Sosyalist Birlik Partisi'nin sponsorluğunda düzenlenen resmi gençlik hareketi olan Serbest Alman Gençliği (FDC-Free German Youth) üyesiydi. Üyelik, sözde gönüllü olarak yapılıyordu ancak katılmak istemeyenler yüksek öğretime kabulde zorluklarla karşılaşabilirlerdi. Bununla birlikte, Doğu Almanya'da yaygın olan yaş töreni Jugendweihe'nin sivil gelişimine katılmadı. Daha sonra Bilimler Akademisinde, FDJ bölge yönetim kurulu üyesi ve "Agitprop" (Tezahür ve Propaganda) sekreteri oldu. Merkel, onun kültür sekreteri olduğunu iddia etti. Merkel'in FDJ bölge başkanı onunla çelişirken şöyle diyordu: "Hatırladığım kadarıyla, kültür için sekreterlik görevindeydim. Ama ne bilirim? 80 yaşındayken hiçbir şey bilemeyeceğime inanıyorum." Merkel'in zorunlu Marksizm-Leninizm dersindeki ilerlemesi 1983 ve 1986'da sadece genügend derecesine (yeterli, geçer not) sahip oldu.

Okulda akıcı bir şekilde Rusça konuşmayı öğrendi. Rusça ve Matematik alanındaki başarıları nedeniyle ödüller aldı. Merkel, Templin'de ve 1973-1978 yılları arasında fizik eğitimi gördüğü Leipzig Üniversitesi'nde eğitim aldı. Öğrenciyken, öğrencilerin kendi kulüplerini ve dinlenme tesislerini kurmalarına teşvik eden bir proje olan Moritzbastei'nin yıkıntısının yeniden inşasına katıldı. Böylesine bir girişimin, o dönemin GDR'sinde benzeri görülmemişti ve başlangıçta Leipzig Üniversitesi tarafından engellendi; Bununla birlikte, SED partisi yerel liderliğinin desteğiyle projenin ilerlemesine izin verildi. Merkel, 1978-1990 yılları arasında Berlin-Adlershof'da bulunan Bilimler Akademisi Fizikokimya Enstitüsünde çalıştı ve okudu. Kuantum kimyası üzerine yazdığı teziyle doktorasını (Dr. rer. Nat.) yaptıktan sonra, araştırmacı olarak çalıştı ve birkaç rapor yayınladı.

1989'da Merkel, Demokratik Uyanış Partisi'ne katılarak, Berlin Duvarı'nın yıkılmasından sonra artan demokrasi hareketine karıştı. Doğu Almanya devletinin ilk (ve tek) çok partili seçimlerinden sonra, Lothar de Maizière yönetimindeki yeni ön-birleştirici hükumetinin vekil sözcüsü oldu. Nisan 1990'da Demokratik Uyanış, birleşmeden sonra batılı karşıtıyla birlik olan Doğu Alman CDU'yla birleşti.

Angela Merkel'in politik hayatı

Merkel yeniden birleşmeden bu yana ilk kez 1990 seçimlere adaylığını koydu ve Vorpommern-Rügen bölgesindeki Stralsund-Nordvorpommern-Rügen seçim bölgesi için Federal Meclise seçildi. O günden bu yana yapılan seçimlerde, altı defa bu seçim bölgesi için Federal Meclise seçilmiştir. İlk seçiminden hemen sonra Başbakan Helmut Kohl başkanlığında Kadın ve Gençlik Bakanı olarak görev yapacağı Bakanlar Kurulu'na atandı. 1994 yılında, daha iyi bir siyasal görünüm sağlayan ve politik kariyerini kurması için bir platform oluşturan, Çevre ve Nükleer Güvenlik Bakanı olarak terfi ettirildi. Kohl'un koruyucuları ve en genç Bakanlarından biri olarak, sık sık Kohl tarafından "mein Mädchen" ("benim kızım") olarak anılıyordu.

Muhalefet lideri olarak Angela Merkel

1998 seçimlerinde Kohl Hükumeti yenildikten sonra, Merkel CDU Genel Sekreteri olarak atandı. Parti artık federal hükumetin parçası olmadığından bu anahtar bir pozisyondu. Merkel, Bundesrat'da uzun süreli SPD-Yeşil tutum yönetimini geçen, 1999 yılında yapılan 7 eyalet seçmesinden altısını kazanarak bir CDU zaferleri dizisi yürüttü. Kohl ve CDU Lider halefi Wolfgang Schäuble de dahil olmak üzere CDU'nun önde gelen isimlerinden birçoğunun karıştığı parti finansmanı skandalının ardından Merkel, eski akıl hocasını kamuoyunun önünde eleştirdi ve akıl hocası olmadan partiye yeni bir başlangıç ​​önerdi. Daha sonra Schäuble'in yerine geçmek üzere seçildi ve 10 Nisan 2000'de bir Alman partisinin ilk kadın lideri oldu. Seçimi, birçok gözlemciyi şaşırttı; çünkü kişiliği, liderliğe seçildiği partiyle karşıtlık gösteriyordu; Merkel, çoğunluğun Protestan olduğu Kuzey Almanya'dan gelen bir merkezci Protestan iken, CDU ise batı ve güney Almanya'daki sert tutumuyla erkek egemen olan, sosyal açıdan muhafazakar bir partidir ve Bavyera kardeş partisi olan CSU'nun derin Katolik kökleri vardır.

Merkel'in CDU Lideri seçilmesinin ardından, Alman halkı arasında önemli derecede popülerlik yaşadı ve anketlere göre, birçok Alman, kendisini Başbakan Gerhard Schröder'in 2002 seçimlerindeki ana rakibi olarak görmek istedi. Bununla birlikte, daha sonra CSU Lideri Edmund Stoiber tarafından politik olarak üstünlük sağlanmasıyla, Schröder'e meydan okuma ayrıcalığını Edmund Stoiber'e bıraktı. Stoiber, çok az bir farkla kaybedeceği seçimlere gitti. Stoiber'in 2002'de yenilgisinden sonra, CDU Liderliğine ek olarak Merkel, Federal Meclisin Muhalefet Lideri oldu; 2002 seçimlerinden önce görevde bulunan Friedrich Merz, Merkel için yolu kolaylaştırdı.

Merkel, Almanya'nın ekonomik ve sosyal sistemi için önemli bir reform gündemini destekledi ve kendi partisinden (CDU) daha fazla pazar yanlısı sayıldı. Alman iş kanunu değişikliklerini, özellikle de çalışanları işten çıkarmadaki engelleri kaldırıp, haftalık izin verilen çalışma saatlerini arttırmayı savundu. Şirketlerin iş az olduğunda iş gücü maliyetlerini kolayca kontrol edememesini gerekçe göstererek, mevcut yasaların ülkeyi daha az rekabetçi hale getirdiğini savundu.

Merkel, Almanya'nın nükleer enerjiyi Schröder yönetiminin planladığından daha çabuk durdurması gerektiğini savundu.

Merkel, güçlü bir transatlantik ortaklığı ve Alman-Amerikan dostluğunu savundu. 2003 ilkbaharında güçlü muhalefete meydan okuyan Merkel, ABD'nin Irak'taki istilasını "kaçınılmaz" olarak nitelendirdi ve Şansölye Gerhard Schröder'i Amerikan karşıtlığı yapmakla suçladı. Bakan, hükumetin Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne katılımına verdiği desteği eleştirdi ve bunun yerine "ayrıcalıklı bir ortaklık" önerdi. Bunu yaparken, Türk kamuoyunu Avrupa Birliği üyeliğine karşı daha düşmanca bir tavırla yansıttı.

30 Mayıs 2005 tarihinde, 2005 ulusal seçimlerinde SPD'nin Şansölye adayı Gerhard Schröder'e rakip olarak CDU/CSU'unun Şansölye adayı oldu. Görevlerinde elde ettiği kişisel popülaritesinin geride kalmasına rağmen, Merkel'in partisi seçimlere, ulusal görüş anketlerinde SPD üzerinde 21 sayılık bir üstünlükle başladı. Bununla birlikte, CDU/CSU seçimi, CDU platformunun merkezinde ekonomik yeterlilik kazanan Merkel'in, televizyonda yayınlanan bir tartışmada, brüt ve net geliri iki kere karıştırmasıyla zarar gördü. Alman Anayasa Mahkemesinin eski bir yargıcı ve önde gelen maliye politikası uzmanı Paul Kirchhof'u Maliye Bakanı olarak atayacağını duyurmasının ardından, Merkel seçimlerde bir miktar ivme kazandı.

Kirchhof Almanya'da sabit bir verginin sunulmasını önerdikten sonra Merkel ve CDU zemini kaybetti ve partinin ekonomik konulardaki geniş temyizine bir daha zarar verdi ve birçok seçmeni CDU'nun deregülasyon platformunun yalnızca zenginlerden yararlanacak şekilde tasarlandığına ikna etti. Bu olay, Merkel'in Almanya'nın açığını azaltmak ve sabit bir vergiden elde edilen gelir farkını doldurmak için KDV'yi artırma önerisi ile daha da karıştı. SPD, sabit vergiyi sunmama veya KDV'yi artırmama sözü vererek desteklerini artırmayı başardı. Kirchhof'un önerilerinden uzaklaştıktan sonra Merkel'in durumu tekrar toplamasına rağmen, Schröder'den daha az popüler kaldı ve CDU'nun seçim oranları, seçim arifesinde %9'a düştü.

18 Eylül 2005'te Merkel'in CDU / CSU ve Schröder'in SPD'si ulusal seçimlerde, oyların 35,3'ünü CDU/CSU(CDU %27,8 / CSU%7,5) ve %34,2'ini ise SPD'nin almasıyla başa-baş gitti. Ne SPD-Yeşil koalisyonu ne de CDU / CSU ve tercih edilen koalisyon ortakları, Özgür Demokrat Parti, Federal Mecliste çoğunluğu oluşturmak için yeterli sandalye aldı ve hem Schröder hem de Merkel zafer iddia etti. CDU/CSU ve SPD arasındaki büyük bir koalisyon, her iki tarafın da şansölyeliği talep etmesi sorunuyla karşı karşıya kaldı. Bununla birlikte, üç hafta süren görüşmeler sonrasında iki taraf Merkel'in Şansölye olacağı ve SPD'nin kabinedeki 16 sandalyeden 8'ini elinde tutacağı bir anlaşmaya vardı.

Almanya Başbakanı

22 Kasım 2005'te Merkel, bir seçim çıkmazını takip eden Almanya'nın Şansölyeliği görevini üstlendi. Çıkmaz, SPD ile büyük bir koalisyona yola açtı. Koalisyon anlaşması 14 Kasım 2005'te parti konferanslarında her iki tarafça da onaylandı. Merkel, yeni kurulan Federal Mecliste 22 Kasım 2005'te delegelerin çoğunluğu (397 - 217) tarafından Şansölye seçildi, ancak yönetim koalisyonunun 51 üyesi ona karşı oy kullandı .

O tarihteki haberlerde büyük koalisyonun, bazıları muhalefetin lideri ve Başbakan adayı olarak Merkel'in siyasi platformundan ayrılan bir dizi politika izleyeceğini belirtti. Koalisyonun amacı, KDV artışı (%16'dan %19'a) sırasında kamu harcamalarını, sosyal sigorta primleri ve en yüksek gelir vergisi oranını azaltmaktı.

Koalisyon sözleşmesini ilan ederken Merkel, hükumetinin asıl amacının işsizliğin azaltılması olacağını ve hükumetinin değerlendireceği konunun bu olduğunu söyledi.

Partisi, 2009'da artan sayıda sandalye ile yeniden seçildi ve FDP ile koalisyon hükümeti kurabildi. Eylül 2013 seçimlerinde CDU / CSU partileri kazananlar olarak ortaya çıktı, ancak FDP'nin parlamentoya girmek için gereken oyların en az %5'ini alamaması ihtimaline karşılık SPD ile bir başka büyük koalisyon kurdu.

Merkel'in iç politikası

Ekim 2010'da Merkel, Potsdam'daki muhafazakar Hristiyan Demokratik Birliği (CDU) partisinin genç üyelerinden oluşan bir toplantıda, Almanya'da çok kültürlü bir toplum kurma girişimlerinin "tamamen başarısız olduğunu" söyledi ve şöyle dedi: "Şu anda yan yana ve mutlu olarak yaşadığımız konsept" işe yaramıyor ve "insanlığın Hristiyan konseptine bağlı olduğunu hissediyoruz, bizi tanımlayan şey bu. Onu kabul etmeyen buradaki herkes yanlış yerdedir." Göçmenlerin, Almanya'nın kültür ve değerleriyle bütünleştirmesi ve onları benimsemesi gerektiğini söyleyerek konuşmasına devam etti. Buna, göç seviyelerinin Almanya üzerindeki etkisi ve Müslüman göçmenlerin Alman toplumu ile olan entegrasyonu hakkında giderek büyüyen bir tartışmayı ekledi.

Merkel'in dış politikası

Merkel'in dış politikası, Avrupa işbirliği ve uluslararası ticaret anlaşmalarının güçlendirilmesine odaklandı. Merkel, Şansölyelik görevi süresince Avrupa Birliğinin fiili lideri olarak yaygın bir şekilde  tanımlanmıştır.

Merkel'in önceliklerinden biri, transatlantik ekonomik ilişkileri güçlendirmekti. 30 Nisan 2007'de Beyaz Saray'da, Transatlantik Ekonomik Konsey için yapılan anlaşmayı imzaladı. Merkel ABD başkanları George W. Bush ve Barack Obama ile iyi ilişkiler kurdu. Obama, 2016'da onu Başkanlık görev süresince "en yakın uluslararası ortağı" olarak nitelendirdi.

25 Eylül 2007'de Merkel, Çin'deki protesto gösterileri karşısında Berlin'deki Başbakanlıkta "özel ve gayri resmi görüşmeler" için 14. Dalay Lama ile bir araya geldi. Çin, daha sonra Adalet Bakanı Brigitte Zypries ile yapılanlar da dahil olmak üzere Alman yetkililerle yapılan ayrı görüşmeleri iptal etti.

2006 yılında Merkel, Rus enerjisiyle ilgili aşırı gerginlik endişesini dile getirdi, ancak Berlin'de bulunan diğerlerinden çok az destek aldı.

Merkel, Ukrayna ve Avrupa Birliği arasındaki Ortaklık Anlaşmasını destekliyor; ancak Aralık 2012'de, uygulanmanın Ukrayna'daki reformlara bağlı olduğunu belirtti.

2014 yılına gelindiğinde, Çin'in Alman ekonomisine verdiği önemin farkına varan Merkel, 2005 yılında göreve başladığından beri Çin için yapılan 7 ticaret heyetini yönetti. Aynı yılın Mart ayında, Çin'in Başkanı Xi Jinping Almanya'yı ziyaret etti.

2015 yılında Stephen Harper'ın yokluğunda Merkel, 2016 yılının rekoru olan 11 zirveye katılarak 2008'deki ilk toplantıdan bu yana her G20 (Yirmiler Grubu) toplantısına katılan tek lider oldu. 2017 yılında Merkel, G20 Hamburg zirvesine ev sahipliği yaptı. Donald Trump'un ABD başkanlığına seçilmesinin ardından 2016'da Merkel, The New York Times tarafından "Liberal Batının Son Savunucusu" ve Timothy Garton Ash ve diğer birçok yorumcu tarafından "özgür dünyanın lideri" olarak tanımlandı.

Euro Bölgesi Krizi

Eylül 2008'de dünya çapındaki borsalarda meydana gelen önemli düşüşleri takiben Alman hükumeti, mortgage şirketi Hypo Real Estate'ye yardım amaçlı, 6 Ekim'de onaylanan Alman bankalarıyla 30 milyar, Bundesbank'la 20 milyar Euroluk kredi limiti sağlayacak anlaşma için adım attı.

4 Ekim 2008'de İrlanda Hükumetinin özel tasarruf hesaplarındaki mevduatları garanti etme kararı sonrasında, bu hareketi şiddetle eleştiren Merkel, Alman Hükumetinin böyle bir planının olmadığını söyledi. Ertesi gün söylediği söze rağmen Merkel, hükumetin özel tasarruf mevduatlarını teminat altına alacağını belirtti. Bununla birlikte, iki gün sonra, 6 Ekim 2008'de teminat, yasalar tarafından desteklenmeyecek olan sadece siyasi bir hamle olarak oluşturuldu. Diğer Avrupa hükumetleri sonunda ya sınırları yükseltti ya da tam olarak tasarruf sağlama sözü verdi.

Merkel'in sosyal harcamaları

2013 Davos Dünya Ekonomik Forumunda Merkel, Avrupa'nın günümüzde küresel nüfusun sadece %7'sine sahip olduğunu ve küresel GSYİH'nın yalnızca %25'ini ürettiğini, ancak küresel sosyal giderlerin neredeyse %50'sini harcadığını söylemeye başladı. Kıtanın ekonomik sorunları için çözüm sadece rekabet gücünü arttırarak oluşturulabilir. O zamandan beri, bu karşılaştırma büyük konuşmalarda merkezi bir unsur haline geldi. Uluslararası finansal basın Merkel'in bu teziyle ilgili çok yorum yaptı. The Economist dergisinde yayınlanan aşağıdaki yorum bunlara örnektir.

Bayan Merkel'in vizyonu pragmatik ise uygulamadaki planı da öyledir. Bu vizyon, birkaç çizelge ve A4 kağıdı üzerindeki bazı gerçeklere göre 3 istatistiğe indirgenebilir. Üç rakam %7, %25 ve %50'dir. Bayan Merkel, Avrupa'nın dünya nüfusunun %7'sine, GSYİH'nın %25'ine ve sosyal harcamalarının %50'sine sahip olduğunu söylemekten asla yorulmaz. Bölge, gelişmekte olan ülkelerle rekabet halinde gelişecek olursa, o kadar cömert olmaya devam edemez.

Üstteki yoruma ek olarak:

AB toplantılarında Merkel, eskiden Margaret Thatcher'ın çantasından çıkardığı Friedrich Hayek'in Road to Serfdom'daki (Serfliğe Giden Yol) pasajları kullanması gibi birim işçilik masrafları grafikleri üretir.

Financial Times dergisi yorumladı:

Bayan Merkel, sosyal harcamalara ilişkin bir tavanın rekabeti ölçmeye yönelik bir ölçüt olabileceği önermesini kısa kesmesine rağmen, yaşlanan nüfus karşısında artan sosyal harcamaları belirtti.

Merkel'e verilen destek

İkinci döneminin ortasında, Almanya'da Merkel'in seçilme oranının düşmesi, partisi için yapılan devlet seçimlerinde büyük kayıplara neden oldu. Ağustos 2011'de yapılan bir ankette, Merkel'in koalisyonunun, rakip potansiyel koalisyonun %51'ine kıyasla yalnızca %36 destek aldığı belirlendi. Bununla birlikte Merkel, yakın tarihli euro krizinin idaresini ( %69'luk görüş Merkel'in performansını yoksulluktan ziyade iyi olarak değerlendirdi) iyi sonuçlandırdı ve seçilme oranı, Şubat 2012'de ve Temmuz 2014'te %77'lik bir değere ulaştı. Merkel'in seçilme oranı Ekim 2015'te, Avrupa göç krizi sırasında 2011'den beri en düşük değer olan %54'e düştü. Almanya'daki terör saldırılarından sonra yapılan bir ankete göre, Merkel'in seçilme oranı Ağustos 2016'da %47'ye düştü. Almanların yarısı onun görevde, dördüncü yılda hizmet vermesini istemiyordu, buna karşılık %42'lik bir kesim Merkel'in devam etmesini istedi. Bununla birlikte, Ekim 2016'da yapılan bir ankete göre, Merkel'in seçilme oranının tekrar yükseldiği tespit edildi, Almanların %54'ü Merkel'in Başbakan olarak çalışmasından memnundu. Kasım 2016'da yapılan bir başka ankete göre, katılımcıların %59'unun 2017'de Merkel'in yeni Şansölye adayı ilan edilmesi taraftarı olduğu belirlendi. 2016 Berlin Saldırısının hemen sonrasında yapılan, Almanların hangi siyasi lider(ler)in, ülkelerindeki sorunları çözebileceğine güvendiklerinin sorulduğu bir ankete göre; %56'sı Merkel'i, %39'u Seehofer'i (CSU), %35'i Gabriel'i (SPD), %32'si Schulz'i (SPD), %25'i Özdemir'i (Yeşiller), %20'si Wagenknecht'i (Sol parti), %15'i Linder'i (FDP) söylerken, Petry (AfD) için sadece %10'u oy kullandı.

Merkel'in kabinesi

Angela Merkel'in ilk Kabinesi, 22 Kasım 2005'de saat 16:00'da ant içti. 31 Ekim 2005'de, SPD Genel Sekreteri pozisyonu için seçilen adayın yenilgisinden sonra Franz Müntefering parti başkanlığından istifa edeceğini belirtti ve Kasım ayında istifa etti. Esasen Ekonomi ve Teknoloji Bakanı olarak atanan Edmund Stoiber (CSU), görünüşte buna yanıt olarak, 1 Kasım 2005'te geri çekileceğini açıkladı. Başlangıçta, Merkel'in geçerli bir koalisyon kurma girişimine bir darbe olduğu düşünülse de, Stoiber'ın çekilme tarzı alay konusu oldu ve ciddi olarak Merkel'in rakibi olan konumunu baltaladı. CDU, CSU ve SPD'nin ayrı konferansları önerilen kabineyi 14 Kasım 2005'de onayladı. Angela Merkel'in ikinci Kabinesi, 28 Ekim 2009'da görev yapmaya başladı.

2013'te Merkel, birleşmeden bu yana CDU/CSU için en iyi sonucu elde eden ve 1957'den bu yana Federal Meclisteki ilk mutlak çoğunluğun beş sandalyesine sahip olarak Alman tarihinin en belirleyici zaferlerinden birini kazandı. Ancak tercih edilen koalisyon ortağı ile birlikte, FDP, 1949'tan beri ilk kez parlamentoya girmekte başarısız olan CDU / CSU, savaş sonrası Alman tarihinin üçüncü ve Merkel liderliğindeki ikinci büyük koalisyonu kurmak için SPD'ye döndü. Angela Merkel'in üçüncü Kabinesi 17 Aralık 2013'te göreve başladı.

Ağustos 2015'ün başında Der Spiegel dergisi, Merkel'in "2017'de tekrar yönetime gelmeye karar verdiğini" yayınladı.

Angela Merkel'in özel hayatı

1977'de 23 yaşında Angela Kasner, fizik öğrencisi Ulrich Merkel ile evlendi ve soyadını aldı. Evlilik 1982'de çiftin boşanmasıyla bitti. İkinci ve şimdiki kocası, medya spotlarından büyük ölçüde uzak kalan kuantum kimyageri ve profesör Joachim Sauer'dir. İlk kez 1981'de tanıştılar, daha sonra çift olarak yaşadılar ve 30 Aralık 1998'de özel olarak evlendiler. Merkel çocuk sahibi değildir, ancak Sauer'in önceki evlilikten iki yetişkin oğlu var. Merkel ateşli bir futbol taraftarıdır ve Federal Meclisteyken maçları dinlemesiyle ve resmi iktidarlığında milli takımın oyunlarına katılmasıyla bilinmektedir.

Merkel, 1995 yılında bir köpeğin saldırısına uğradığı için köpeklerden korkmaktadır. Vladimir Putin, 2007 yılında düzenlediği basın toplantısına evcil hayvanı olan Labradorunu getirdi. Putin, Merkel'i korkutmak istemediğini iddia etti; ancak Merkel daha sonra "Bunu neden yapması gerektiğini anlıyorum - bir adam olduğunu kanıtlamak için. ... Putin kendi zayıflıklarından korkuyor." dedi.

Angela Merkel'in dini

Angela Merkel, Berlin, Brandenburg ve Silesian Lufthia'daki (Almanca: Evangelische Kirche Berlin-Brandenburg-Schlesische Oberlausitz - EKBO) Evanjelik Kilisesinin Lüteryen bir üyesidir; Birleşik Protestan (yani hem Yeniden düzenlenmiş hem de Lutheran) kilise kuruluşu şemsiyesi altında Almanya'daki Protestan Kilisesi (EKD). EKBO, Prusya Birliği'nin bir kilisesidir.

2004 yılında Berlin-Brandenburg'daki Evanjel Kilisesi ve Silesian Üst Lusatia'sındaki Evanjel Kilisesi (her ikisi de EKD'nin bir parçası olan) birleşmeden önce, Merkel eski olanına bağlıydı.

Angela Merkel'in aldığı ödüller

Merkel'in ulusal ödülleri

• Almanya: Federal Almanya Cumhuriyeti Yönetim Sorumlusu Büyük Haçı, Özel Sınıf
  

Merkel'in uluslararası ödülleri

• Hindistan: Uluslararası Anlayış için Jawaharlal Nehru Ödülü Sahibi
  
• İsrail: Başkan'ın Madalyasının Sahibi
• İtalya: İtalyan Cumhuriyeti Yönetim Sorumlusu Büyük Haçı
• Norveç: Norveç Kraliyeti Yönetim Sorumlusu Şövalye Büyük Haçı
• Peru: Peru Güneşi Yönetiminin Büyük Haçı
• Portekiz: Prens Henry Yönetiminin Büyük Haçı
• Suudi Arabistan: Abdülaziz El Saud Yönetiminin Şövalye Büyük elçisi
• Amerika Birleşik Devletleri: Özgürlük Madalyası Başkanlığı Ödülü Sahibi
• Avusturya:  Avusturya Cumhuriyetine üstün hizmet Büyük Haçı 

Onur nişaneleri

• 2007 yılında Merkel, Kudüs İbrani Üniversitesinden fahri doktora derecesi aldı.
  
• Haziran 2008'de Leipzig Üniversitesi'nden fahri doktorasını aldı.
• Eylül 2008'de Polonya'nın Wrocław şehrinde (Polonya) Teknoloji Üniversitesi ve 12 Ekim 2010'da Romanya'nın Cluj-Napoca kentinde kurulan Babeş-Bolyai Üniversitesi tarafından Avrupa birliğine yaptığı tarihi katkılar ve uluslararası işbirliğinin yenilenmesindeki küresel rolü nedeniyle onur derecesi aldı.
• 23 Mayıs 2013'te Radboud Üniversitesi Nijmegen'den fahri doktorasını aldı.
• Kasım 2013'te Szeged Üniversitesi tarafından Onursal Doktora unvanı verildi.
• Kasım 2014'te Bratislava'daki Comenius Üniversitesi tarafından Doktor Honoris Causa ünvanı verildi.
• Eylül 2015'te Bern Üniversitesi tarafından Doktor Honoris Cause ünvanı verildi.
• Ocak 2017'de, Ghent Üniversitesi ve Katholieke Leuven Üniversitesi tarafından Doktor Honoris Causa ödülüne layık görüldü.

Diğer ödüller

• 2006 yılında Angela Merkel, Avrupa entegrasyonuna katkısı nedeniyle Vision for Europe (Avrupa Vizyonu) Ödülü'ne layık görüldü.
  
• 2008 yılında Avrupa Birliği'ne seçkin hizmetler verdiği için Karlspreis'i (Charlemagne (Şarlman) Ödülü) aldı.
• Mart 2008'de B'nai B'rith Avrupa Ödülü'nü kazandı.
• Merkel, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 ve 2016 yıllarında Forbes dergisinin "Dünyanın En Güçlü 100 Kadın" listesinin başında geldi.
• New Statesman tv progmamı Angela Merkel'i, 2010'da "Dünyanın 50 En Etkili Figürü" arasına koydu.
• 16 Haziran 2010'da, Washington Johns Hopkins Üniversitesindeki Çağdaş Alman Çalışmaları Enstitüsü, Alman-Amerikan ilişkilerini güçlendirme konusundaki özverili çalışmaları nedeniyle Şansölye Merkel'e Küresel Liderlik Ödülünü (AICGS) layık gördü.
• 21 Eylül 2010'da, New York'ta Almanca konuşan Yahudi tarihine ayrılmış bir araştırma kurumu olan Leo Baeck Enstitüsü, Angela Merkel'e Leo Baeck Madalyasını verdi. Madalya, Merkel'in Yahudi kültür yaşamına verdiği desteği ve azınlıkların Almanya'ya entegrasyonunu anlatan eski ABD Hazine Bakanı ve şimdiki Yahudi Müzesi Direktörü W. Michael Blumenthal tarafından sunuldu.
• 31 Mayıs 2011'de Hint hükumetinden 2009 yılı için uluslararası anlayış ödülü olan Jawaharlal Nehru'yu aldı.
• Dünyanın En Güçlü İnsanları'nın Forbes Listesi Markel'i, 2009'da listenin başlamasından bu yana bir kadın tarafından ulaşılan en yüksek seviye olan dünyanın en güçlü ikinci kişisi olarak derecelendirdi. 2013 ve 2014'de Merkel beşinci oldu.
• 28 Kasım 2012'de Almanya, Berlin'de Heinz Galinski Ödülünü aldı.
• Hindistan: Indira Gandhi Barış Ödülü (2013)
• Aralık 2015'te Time dergisinde Yılın Kişisi seçildi.

Karşılaştırmalar

Aynı zamanda bir bilim insanı olan merkez sağ partiden bir kadın politikacı olarak Merkel, İngiliz basınında birçok kişi tarafından eski İngiltere Başbakanı Margaret Thatcher ile karşılaştırıldı. Bazıları Merkel'i "Demir Leydi", "Demir Kız" ve hatta "Demir Frau" ( lakabı "Demir Leydi" olan "Thatcher" i ifade ediyordu -Thatcher da Oxford Üniversitesi'nden kimya alanında bir bilim diplomasına sahipti) olarak anıyordu. Siyasi yorumcular, ikisinin gündemlerinin ne ölçüde benzer olduklarını tartıştılar. Görevinin ilerleyen zamanlarında Merkel, Der Spiegel dergisi tarafından 1950'lerden ve 1960'lardan itibaren idealleştirilen bir anne figürüne atıfta bulunmak üzere "Mutti" ( Almanca "anne" kelimesinin eş anlamlısı) lakabını edindi. Ayrıca Otto von Bismarck'a atfen "Demir Şansölye" olarak da anılmaktadır. Hem Donald Trump hem de Business Insider yazarı Josh Barro, Merkel'i Hillary Clinton'a benzetmektedir.

İlk kadın Alman Şansölyesi olmasına ek olarak, eski Doğu Almanya'da (Batı'da doğmuş olmasına rağmen) büyümüş olan ilk kadın Almanya Şansölyesi ve İkinci Dünya Savaşından bu yana en genç Almanya şansölyesi olan Merkel, II. Dünya Savaşından sonra ilk doğanlardandır ve doğa bilimleri temeline sahip Federal Cumhuriyetin ilk şansölyesidir. Merkel fizik eğitimi aldı; ancak ondan önceki kuşaklar hukuk, iş ya da tarih okudu veya askeri subay oldular.

Merkel hakkında tartışmalar

Merkel, Muhammed çizgi film tartışmalarını tetikleyen Danimarka karikatüristi Kurt Westergaard'a verilen M100 Medya Ödüllerine kişisel olarak katıldı ve katıldığı için eleştirildi. Bu olay, eski Deutsche Bundesbank yöneticisi ve Berlin'in finans senatörü olan Thilo Sarrazin tarafından yazılan ve Müslüman göçünü eleştiren bir kitap üzerinden Almanya'da şiddetli bir duygusal tartışmanın yaşandığı dönemde gerçekleşti. Aynı zamanda Merkel, Florida'daki bir papaz tarafından Kur-an'ların yakılmasını kınadı. Almanya'daki Müslümanlar Merkez Konseyi, Sol Parti (Die Linke) ve Alman Yeşil Partisi, sağ merkezli şansölyenin bu eylemini eleştirdi. Frankfurter Allgemeine Zeitung gazetesi "Şansölyeliğinin şimdiye kadarki en bomba anı olacak" diye yazdı. Diğerleri Merkel'i övdü ve konuşma özgürlüğü sebebiyle cesur ve göze çarpan bir hareket olarak nitelendirdiler.

Almanya'daki Arap ve Türklerle entegrasyon sorunlarına ilişkin Thilo Sarrazin'in yaptığı olumsuz ifadelere karşı Merkel'in konumu tüm süreç boyunca kritik olmuştur. Merkel'in kişisel ifadelerine göre, Sarrazin'in yaklaşımı "tamamen kabul edilemez" ve devam eden entegrasyon sürecine zarar vericidir.

Angela Merkel'in Avrupa egemen borç krizine yönelik tedbirlerini tanımlamak için sıkça kullandığı alternativlos "alternatifsiz" terimi, dil bilimciler jürisi tarafından 2010 Yılının Un-word'ü olarak seçildi. Merkel'in politikasıyla ilgili herhangi bir tartışma bu nedenle gereksiz veya istenmeyen sayıldığından, ifade antidemokratik olarak eleştirildi. Bu ifade, 2013 yılında kurulan Alternative for Germany (Almanya için Alternatif) siyasi partisinin adına yansıtıldı.

Temmuz 2013'te Merkel, NSA'nın gözetim uygulamalarını savundu ve Birleşik Devletleri "on yıllar boyunca en güvenilir müttefiki" olarak tanımladı. ABD Başkanı Barack Obama'nın Berlin'de yaptığı ziyarette Merkel, 2013 kitle gözetimi açıklamaları kapsamında 19 Haziran 2013'te "İnternet herkes için bilinmeyen bir ülke" (Almanca: Das Internet ist Neuland für uns alle.) dedi. Bu açıklama, çeşitli internet trendlerine ve Merkel'in çevrim içi alaycılığına yol açtı.

Cep telefonunun Stasi ajansı tarafından dinlendiği farkına varıldığında Merkel, NSA'yı Stasi ile karşılaştırdı. Buna karşılık Susan Rice, ABD'nin bizzat casusluk yapmaktan vazgeçeceğini, ancak iki ülke arasında casusluk-karşıtı bir anlaşma olmayacağını belirtti.

18 Temmuz 2014'te Merkel, Almanya ile ABD arasındaki güvenin ancak ikisi arasındaki görüşmelerle restore edilebileceğini ve görüşmeler yapmaya çalışacağını söyledi. Merkel, ABD'nin Almanya'nın en önemli müttefiki olarak kaldığını tekrarladı.

Ocak 2015'te Türkiye Başbakanı Ahmet Davutoğlu'nun bir devlet ziyareti sırasında, Merkel'in yaptığı "İslam Almanya'nın bir parçası" açıklaması kendi partisinde eleştirilere yol açtı. Parlamento grubu lideri Volker Kauder, İslam'ın Almanya'nın bir parçası olmadığını ve Müslümanların neden şiddet uygulayan insanların Kur-an'a atıf yaptığını sorgulamaları gerektiğini söyledi.

Ekim 2015'te, Bavyera Eyaleti Başbakanı ve Merkel'in CDU partisinin kardeş partisi CSU'nun lideri olan Horst Seehofer, Merkel'in Orta Doğu'daki yüz binlerce göçmen vatandaşına izin verme politikasını şu sözlerle eleştirdi: "Bir Alman kararı yüzünden artık kuralsız, sistemsiz ve düzensiz bir zihniyet durumundayız." Seehofer, Merkel politikalarına keskin bir dille saldırdı, hükumete dava açma tehdidinde bulundu ve CSU'nun Merkel'i devirebileceğini ima etti. Merkel'in CDU partisinin bir çok milletvekili de Merkel'e olan memnuniyetsizliklerini dile getirdiler. Başbakan Merkel, Almanya'nın göç akını ile baş edebilecek ekonomik güce sahip olduğunu ve Almanya'da, göç eden insan sayısı için yasal olarak azami bir sınır olmadığını tekrarladı.

Sanat ve medyada Angela Merkel

Merkel, Paris'teki İngiliz oyun yazarı Nick Awde tarafından yazılan Avrupalılar Üçlemesi'ni ("Bruges", "Antwerp", "Tervuren") oluşturan üç oyunun ikisinde: "Bruges" (Edinburgh Festivali, 2014) ve "Tervuren" (2016) ana karakter olarak yer alıyor. Schäuble adında bir yardımcı tarafından eşlik edilen Merkel adlı bir karakter, Michael Paraskos'un In Search of Sixpence (Sixpence Arayışında) adlı romanında, uğursuz çıkarcı kadın tipi olarak da görülür.

Amerikan komedi programı Saturday Night Live'da, 2013'ten beri Kate McKinnon tarafından parodi haline getirildi.