Amerika'nın Eyaletleri

Amerika eyaletleri hakkında bilgi

Bir ABD eyaleti, Amerika Birleşik Devletleri'nin kurucu siyasi oluşumudur. Birliktelik içinde birbirine bağlı 50 eyalet vardır. Her eyalet belirli bir coğrafi bölgede idari yargı yetkisine sahiptir ve egemenliğini Birleşik Devletler Federal Hükumeti ile paylaşır. Her eyalet ve federal hükumet arasındaki ortak egemenlik nedeniyle Amerikalılar hem federal cumhuriyetin hem de ikamet ettikleri eyaletin vatandaşlarıdır. Devlet vatandaşlığı ve ikametgahı esnektir ve belli mahkeme emirleri kapsamındaki kişilerin (örneğin, hükümlüler ve boşanmış eşlerin velayetlerini paylaşan çocuklar hariç) eyaletler arasında geçiş etmek için hiçbir hükumet onayına gerek yoktur.

Eyaletlerde, 600.000 (Wyoming) ile 39 milyon  (California) arasında insan yaşamaktadır. Bölgeler 1.214 mil kare ile (Rhin Adası) - 663.268 mil kare (1.717.860 km2) kadar (Alaska) genişliğe sahiptir. Dört eyalet, tam resmi adları olarak eyalet yerine topluluk terimini kullanıyor.

Eyaletler, bazı yerel yönetim otoriteleri tarafından atanabilir ancak egemen olamayacak şekilde, ilçe veya dengi bölümlere bölünür. İlçe veya ilçe eşdeğerliği eyalete göre değişir. Eyalet hükumetlerine, bireysel anayasalar yoluyla (ilgili devletlerin her birinin) güç tahsis eder. Bunların hepsi cumhuriyet ilkelerine dayalıdır ve her biri üç şubeden oluşan bir hükumet sağlar: Yürütme, yasama ve yargı.

Eyaletler, Birleşik Devletler Anayasası uyarınca bir dizi yetkiye ve haklara sahiptirler; Anayasal değişiklikleri onaylar. Tarihsel olarak, yerel kolluk, kamu eğitimi, halk sağlığı, iç hukuki düzenlemeyi düzenleyen görevler ve yerel ulaştırma ve altyapı görevleri öncelikle devletin sorumlulukları olarak düşünülmüştür, ancak bunların hepsinde de önemli federal fonlar ve düzenlemeler bulunmaktadır. Zamanla, ABD Anayasası değiştirildi ve hükümlerinin yorumlanması ve uygulanması da değişti. Genel eğilim, federal hükumet, bir zamanlar yaptığı işlerden çok daha büyük bir rol oynamakla birlikte, merkezileşme ve birleşmeye yönelikti. Federal devlet ve bireylerin hakları ile ilgili devletlerin yetkilerinin ve egemenliğinin kapsamı ve niteliği ile ilgili eyaletlerin hakları üzerinde devam eden bir tartışma vardır.

Eyaletler ve vatandaşları, Senato ve Temsilciler Meclisi'nden oluşan federal bir kongrede temsil edilmektedir. Her eyalet Senato'da, iki senatör tarafından temsil edilir ve mecliste ise en az bir temsilci garantisi altındadır. Meclis üyeleri tek üyeli ilçelerden seçilir. Temsilciler, anayasal olarak görevlendirilen en son on yıllık nüfus sayımı ile orantılı olarak eyaletler arasında dağıtılır. Her eyalet, Birleşik Devletler Başkanını seçen ve bir eyaletteki temsilcilerin ve senatörlerin toplamına eşit olan Seçim Yüksek Kurulunda oy kullanacak bir dizi seçmen belirleme hakkına da sahiptir.

Anayasa, Kongre'ye, Birliğe yeni eyaletleri kabul etme yetkisini verir. 1776'da Amerika Birleşik Devletleri'nin kurulmasından itibaren, eyaletlerin sayısı 13'ten 50'ye yükseldi. 1959'da Alaska ve Hawai en son kabul edilen eyaletler oldu.

Anayasa, eyaletlerin birlikten ayrılma (çekilmek) gücüne sahip olup olmadığı konusunda sessizdir. İç Savaştan kısa süre sonra ABD Yüksek Mahkemesi, Texas v. White, bir eyaletin tek taraflı olarak bunu yapamayacağını ileri sürdü.

Amerika Birleşik Devletleri eyaletleri listesi

50 ABD eyaleti aşağıda sıralanmıştır.

• Alabama
• Alaska
• Arizona
• Arkansas
• Kaliforniya
• Kolorado
• Connecticut
• Delaware
• Florida
• Georgia
• Hawaii
• Idaho
• Illinois
• Indiana
• Iowa
• Kansas
• Kentucky
• Louisiana
• Maine
• Maryland
• Massachusetts
• Michigan
• Minnesota
• Mississipi
• Missouri
• Montana
• Nebraska
• Nevada
• New Hampshire
• New Jersey
• New Meksika
• New York
• Kuzey Carolina
• Kuzey Dakota
• Ohio
• Oklahoma
• Oregon
• Pensilvanya
• Rhode Island
• Güney Carolina
• Güney Dakota
• Tennessee
• Teksas
• Utah
• Vermont
• Virjinya
• Washington
• Batı Virginia
• Wisconsin
• Wyoming

ABD eyaletleri yönetimleri

Egemen kuruluşlar olarak, 50 eyaletin her biri, kendi hükumetini halkları tarafından uygun gördüğü herhangi bir şekilde (ABD Anayasası tarafından belirlenen geniş parametreler dahilinde) düzenleme hakkını saklı tutar. Sonuç olarak, çeşitli eyaletlerin hükumetleri birçok benzer özelliği paylaşırken, genellikle şekil ve içeriğe göre değişirler. Hiçbir eyalet hükumeti aynı değildir.

ABD eyalet anayasaları

Her eyalet hükumeti, kendi anayasasına uygun olarak yapılandırılmıştır. Bu anayasaların birçoğu benzer anayasalara göre daha detaylı ve özenle hazırlanmıştır. Örneğin, Alabama Anayasası, 310.296 kelime içeriyor -  bu ABD Anayasasının 40 katından fazladır. Uygulamada her devlet, federal hükumete göre modellenen ve üç şubeden oluşan bir hükumet sistemini kabul etmiştir: Yasama, yürütme ve yargı. 

Yürütme

Her eyalette, hem eyalet başkanlığına hem de hükumet başkanlığına hizmet eden yetkiliye vali denir. Vali, eyalet meclisi tarafından kabul edilen belgeleri onaylayabilir veya veto edebilir. Vali, partisinin desteklediği önergeleri de kabul edebilir. 43 eyalette, valiler bir dizi veto yetkisine sahiptir.

Çoğu eyalette, yürütme bölümünün iki veya daha fazla üyesinin doğrudan halk tarafından seçildiği "çoğul yönetici" sistemi vardır. Bu ek seçilmiş yetkililer, yürütme bölümünün üyeleri olarak görev yaparlar. Bu üyeler valiye bağlı değildir ve vali tarafından görevden alınamazlar. Örneğin, başsavcı, 50 ABD eyaletinin 43'ünde atanmak yerine seçilir.

Yasama

50 eyaletten 49'unun, yasama organları iki bölümden oluşur: Bir alt bölüm (Temsilciler Meclisi, Devlet Meclisi, Genel Kurul ya da Delegeler Meclisi) ve küçük bir üst bölüm, genellikle Senato olarak adlandırılır. Sadece İstisna olan, tek bölümden oluşan Nebraska Yasama Organıdır.

Çoğu eyalette yarı zamanlı yasama organı, en fazla nüfusa sahip olan altı eyalette ise tam gün yasama organı vardır. Bununla birlikte, Texas ve Florida da dahil olmak üzere yüksek nüfusa sahip bazı eyaletlerin kısa yasama oturumları vardır. 

Baker v. Carr (1962) ve Reynolds v. Sims (1964) davalarında ABD Yüksek Mahkemesi, bütün eyaletlerin yasama organlarını, her bir vatandaşa aynı derecede temsil hakkı verecek şekilde seçmeleri gerektiği kanısındaydı (bir kişi, bir oy standardı). Uygulamada, çoğu eyalet tek üyeli ilçelerin yasa koyucularını seçmeye karar verir; bunların her biri yaklaşık olarak aynı nüfusa sahiptir. Maryland ve Vermont gibi bazı eyaletlerde, eyalet tek veya çok üyeli ilçelere bölünür ve bu durumda çok üyeli ilçelerin orantılı olarak daha büyük nüfusa sahip olması gerekir. Örneğin, iki temsilci seçen ilçe, sadece birini seçmek için bir ilçenin yaklaşık iki katı nüfusa sahip olmalıdır. Valilik mevzuatta veto ederse, tüm yasama organları bunu geçersiz kılabilir. Çoğu zaman üçte iki çoğunluk gerektirir fakat bu her zaman geçerli değildir.

2013'te, 50 eyaletteki yasama organlarında toplam 7.383 kanun koyucu vardı. Yıllık 0 ABD doları ile (New Mexico) 90.526 ABD doları (California) arasında gelir elde ettiler. Her gün için kilometre bedeli harcaması gibi çeşitli harcamalar yapıldı.

Yargı

Eyaletler, yargı sistemlerini, vatandaşlarının federal anayasal hakkını prosedürel usulüne uygun şekilde korudukları sürece, federal yargıdan farklı şekilde düzenleyebilirler. Birçok yargı genel olarak, Bölge Mahkemesi, Üst Mahkeme veya Devre Mahkemesi olarak adlandırılan, genelde Temyiz Mahkemesi ve bir Yüksek Mahkeme olarak da anılan, birinci düzey bir temyiz mahkemesi niteliğinde olan, bir mahkemeye sahiptir. Bununla birlikte, Oklahoma ve Texas'ta cezai temyiz başvuruları için, ayrı en üst mahkemeler bulunur. New York eyaletinde, dava mahkemesine Yüksek Mahkeme denir; Temyiz başvuruları Yüksek Mahkeme Temyiz Mahkemesine ve oradan da Yargıtay'a götürülür.

Çoğu eyaletin hukuk sistemi büyük ölçüde İngiliz kanunlarına (önemli yerli değişiklikler ve bazı özel hukuk yeniliklerinin dahil edilmesi) dayanmaktadır. Ayrıca eski bir Fransız sömürgesi olan Louisiana'da kullanılan Fransız Sivil Hukukundan da faydalanılmıştır.

Sadece birkaç eyalet, eyalet mahkemelerindeki hakimlerin ömür boyu hizmet etmesini onaylamaktadır. Eyaletlerin çoğunda hakimler (en yüksek mahkemenin hakimleri de dahil olmak üzere), sınırlı bir süre için seçilir veya atanır. Çoğunlukla yeniden seçme ya da yeniden seçilme hakkına sahiptirler.

Birleşik sistemler olarak devletler

Bütün eyaletlerin tek bir tane hükumetleri vardır ve sonuç olarak her eyaletteki yerel yönetimler, o eyaletin merkezi otoritesine tabidir. Eyalet hükumetleri genelde yerel birimlere bazı yetkiler vermişlerdir. Birkaç eyalette, yerel yönetim birimlerine (farklı konularda belli bir dereceye kadar) bulundukları yeri yönetme hakkı tanınmaktadır. 

Belediye, bir kurum için şu yetkileri elinde bulundurur ve uygulayabilir: İlk olarak, kelimelerle açıkça belirtilenler; İkincisi, mutlaka ima edilen veya mutlaka açıkça verilen yetkilere dayanılanlar; Üçüncüsü, kurumun beyan edilen amaçları ve amaçları için kesinlikle vazgeçilmez olanlar; Dördüncü olarak, bir iktidarın mevcudiyeti hususunda kuruma karşı herhangi bir şüphe bulunduğu zaman bu mahkemelerin yetkilerine göre çözülür.

Her eyalet, yerel yönetimlere hangi yetkileri vereceklerini tanımlar. Genel olarak, yerel yargı alanları dört güç kategorisine ayrılabilir:

Yapısal - Devlet biçimini seçme gücü, kanun ve kanun revizyonlarını yürürlüğe koyma.

İşlevsel - Yerel öz yönetimi geniş ya da sınırlı bir şekilde kullanma gücü.

Gelir kaynaklarının belirlenmesi, vergi oranlarının belirlenmesi, fonların ve diğer ilgili finansal faaliyetlerin finanse edilmesi için mali yetki.

Personel - İstihdam kuralları, ücretlendirme oranları, istihdam koşulları ve toplu pazarlık kurma yetkisi.

ABD eyalet ilişkileri

Eyaletler arası

1789 yılından beri, Kongre tarafından Birliğe kabul edilen her eyalet, her bakımdan orijinal Devlet'ler ile eşit bir değere sahiptir. Antlaşma döneminde devletlerin hak savunuculuğunun artmasıyla, Yüksek Mahkeme, 1845'teki Lessee of Pollard v. Hagan davasında Anayasanın eşitlik temelinde yeni eyaletlerin kabulünü zorunlu kıldığını ileri sürmüştü.

Birleşik Devletler Anayasasının, eyaletler arasındaki ilişkiyi özetleyen, Dördüncü Maddesi uyarınca, her eyalet, genel olarak yasal sözleşmelerin ve ceza hukukunun tanınmasını da içerecek şekilde birbirlerinin yasama ve mahkemelerinin kararlarına tam olarak inanç ve güven vermelidir. 1865'den önce, kölelik durumu kararı vardı. Tam İnanç ve Güven Fıkrasına bakılmaksızın, mesleki lisans ve evlilik gibi bazı yasal düzenlemeler eyalete özgü olabilir ve bugüne kadar mahkemeler diğer eyaletlerin bu kurallara uyması zorunluluğunu kabul etmemektedir.

Yine de, bu gibi hukuki eylemler, ortak uygulamaya göre tüm eyaletlerde kabul edilmektedir. Eyaletlerin Ayrıcalıklar ve İmtiyaz Şartları Maddesi uyarınca temel haklarına ilişkin diğer eyaletlerin vatandaşlarına karşı ayrımcılık yapılması yasaktır. İade Şartları'na göre, bir eyalet, "ihanet, suç işleme ya da başka suçlardan" iade olacak kişileri diğer eyaletin talebi üzerine geri vermesi gerekmektedir. Tahmin edilen bir suçlunun, yakından takip edilmesi ve başka bir eyalette, o eyaletin hukuk görevlileri tarafından tutuklanması ilkesine genellikle bu eyalet tarafından izin verilmektedir.

Kongrenin izniyle Devletler, eyaletler arası sözleşmelere, iki veya daha fazla eyalet arasındaki anlaşmaya girebilir. Sözleşmeler, ulaşım altyapısı veya su hakları gibi paylaşılan bir kaynağı yönetmek için sıklıkla kullanılır.

Federal hükümetle ilişkiler

Her eyaletin, hükumetin rızası gibi cumhuriyetçi ilkelere dayanan bir hükumet biçimi garantisi vardır. Bu teminat, uzun zamandan beri vatandaşların hükumet karşısındaki hakları konusundaki tartışmaların önünde yer alıyor. Devletlerin işgale karşı korunması ve eyalet yasama organının (veya yasama organı toplanamazsa yürütmenin) başvurusu üzerine, aile içi şiddet için garanti olarak görür. Bu hüküm 1967 Detroit İsyanı sırasında tartışılmış ancak yürürlüğe girmemiştir.

Eyalet seçimlerinde olduğu gibi federal hükumet için seçimler de genelde her bir eyalet tarafından yönetilir ve bazı oylama kuralları ve prosedürleri eyaletler arasında farklılık gösterebilir. Federal Kongre'de, her eyalette iki ABD Senatörü ve en az bir eyalet temsilcisi bulunur. ABD Temsilcileri sayısı 435 ile sınırlıdır. Bu temsilciler iki yıllık şartlarla seçilir ve her on yılda bir eyaletler arasındaki göreceli nüfusa göre paylaştırılırlar. ABD Seçici Kurulu her dört yılda bir başkan seçer ve eyaletler her eyaletin delegasyonu için senatörlerin ve temsilcilerin sayısına eşit seçmenleri seçerler.

20. yüzyılın başlarından itibaren, Yüksek Mahkeme, Birleşik Devletler Anayasası Ticaret Yasasını, eskiden yalnızca eyaletlerin meseleleri olarak gören güçler pahasına, zamanla federal gücün geniş kapsamına izin vermek için yorumlamıştır. Amerika Birleşik Devletleri'nin Cambridge İktisat Tarihi, "Özellikle 1880'lerin ortalarından sonra AİHM Ticaret Yasasını federal gücü arttırmak için yorumladı." Wickard - Filburn 317 US 111 (1942) davasında, mahkeme federal makamın ticaret hükümleri altındaki federal otoriteyi, yerel olarak görünmesine rağmen gerçekte tüm ulusal ekonomiyi etkileyen faaliyetlere kadar uzatarak ekonomiyi düzenleme yönündeki federal yetkisini genişletti ve bu nedenle ulusal kaygılar oluştu.

Örneğin Kongre, eyalet hatları arasındaki demir yolu trafiğini düzenleyebilir; ancak, hala eyaletler arası ticareti etkilediği gerçeğine dayanarak, demir yolu trafiğini sadece bir eyalet içerisinde düzenleyebilir. Son yıllarda AİHM, Amerika Birleşik Devletleri v. Lopez ve Amerika Birleşik Devletleri v. Morrison gibi davalarda Ticaret Yasası'na sınır koymaya çalıştı.

Kongre iktidarının diğer bir örneği, harcamalarıdır - Kongrenin vergileri dayatması ve elde edilen geliri eyaletlere geri verme yeteneğidir(Kongre tarafından belirlenen koşullara tabi olarak). Bunun bir örneği, otoyollar için federal yardım sistemidir ve bunlar arasında Eyaletler arası Otoyol Sistemi bulunmaktadır. Sistem zorunlu hale getirildi ve federal hükümet tarafından büyük oranda finanse edildi ve ayrıca eyaletlerin çıkarlarına hizmet etti. Federal, otoyol fonlarını durdurmakla tehdit ederek, Kongre eyalet yasalarını çeşitli yasalara uymaya zorladı. Buna bir örnek olarak, Ulusal İçki İçme Yaşı Yasası'nın getirdiği, her eyalet tarafından kanunlaşan 21 yaşın üstünde yasal içki içme yaşıdır. Bazıları, bunun eyaletlerin haklarını ihlal ettiği konusunda itirazda bulunmasına rağmen, Yüksek Mahkeme, Uygulamayı, Güney Dakota - Dole 483 US 203 (1987) Anayasası Harcama Maddesinin izin verilen bir kullanımı olarak kabul etti.

Eyalet olarak seçilme

ABD Anayasası'nın Madde IV, 3.Bölüm, 1. fıkrası, Kongre'ye Birliğe yeni eyaletler kabul etme yetkisini verir. 1776'da Amerika Birleşik Devletleri'nin kurulmasından bu yana, eyaletlerin sayısı 13'den 50'ye çıkmış durumdadır. Her yeni eyalet, mevcut eyaletlerle eşit derecede kabul edilmiştir. Aynı zamanda her yeni eyaletin, Kongre'nin rızası olmaksızın mevcut eyaletlerin bir bölümünden etkilenerek oluşturulması yasaklamaktadır. Bu uyarı, Batı ülkelerinin hala eyalet olabileceği üzerinde veto hakkına sahip olmak için Batılı toprak talepleri (1787'de 4 idi) olan Doğu ülkelerine vermek üzere tasarlandı ve bu işlevi, eyalet ya da eyaletler, içinde bulunan bir bölgenin başka bir eyalete katılabilmesi ya da yeni bir eyalet kurabilmesi için Kongre'ye gelmiştir.

İlk kurulan 13 eyaletin çoğu, IV. Maddenin 3. Kısmı 2. fıkrası uyarınca genel kurul gücüne göre kurulan ve Kongre tarafından yönetilen organize topraklardan oluşturulduktan sonra birliğe kabul edildi. Bu sürecin ana hatları, Kuzeybatı Deniz Kuvvetleri Yönetmeliği (1787), Anayasa'nın onaylanmasından önce olmuştur. Bazı durumlarda, bütün bölge bir eyalet haline gelmiştir; bazı bölgelerde ise bölgenin bir kısmı eyalet olarak kabul edilir.

Bir bölge halkı, eyalet için duydukları isteği federal hükumete bildirecek olursa, Kongre bu bölgenin insanlarına, birliğe kabul edilme yolunda bir adım olarak bir eyalet anayasası yazması için anayasal bir sözleşme düzenlemeye izin veren bir harekette bulunabilir. Her eylem, anayasanın onaylanması ve eyalet görevlilerinin seçilmesinin ardından, bölgenin bir eyalet olarak kabul edileceği mekanizmayı detaylarıyla anlatır. Etkinleştirici bir eylemin kullanılması, geleneksel tarihi bir uygulama olmasına rağmen, bir takım bölgeler, anayasa taslağı hazırladı ve daha sonra bu anayasa kabul edildi. Anayasa kabul edildikten sonra ve ek Kongre şartlarını yerine getirirken, Kongre her zaman bu bölgeyi bir eyalet olarak kabul etmiştir.

Orijinal 13 eyalete ek olarak, ve bundan sonraki altı eyalet birliğe kabul edilmeden önce, federal hükumetin ya da bir bölümünün organize toprakları değildi. Üçü halihazırda var olan bir eyaletten yola çıktı, ikisi egemen devlet olduktan sonra birliğe girdi ve biri örgütsüz topraklardan oluştu:

Kaliforniya 1850'de, Guadalupe Hidalgo Anlaşması uyarınca 1848 yılında Meksika tarafından Amerika Birleşik Devletleri'ne devredildi.

Kentucky, 1792, Virginia'dan (Kentucky Bölgesi: Fayette, Jefferson ve Lincoln ilçeleri)

Maine, 1820, Massachusetts'ten (Maine Bölgesi)

Texas, 1845, daha önce Texas Cumhuriyeti

Vermont, 1791, daha önce Vermont Cumhuriyeti (New Hampshire Grants olarak da bilinir ve New York tarafından talep edilir.)

Batı Virginia, 1863, Virginia'dan (Trans-Allegheny bölge ilçeleri) İç Savaş sırasında

Kongre, nüfus yeterliliği ile eyalet olma isteğini ifade eden bölgelerde bile, eyaletleri kabul etmekle yükümlü değildir. Bu, ulus tarihi boyunca pek çok kez olmuştur. Bir örnekte, Salt Lake City'deki Mormon öncüleri,1849 yılında Deseret eyaletini kurmaya çalıştılar. Varlığı İki yıldan kısa sürdü ve Amerika Birleşik Devletleri Kongresi tarafından hiçbir zaman onaylanmadı. Bir başka bölümde, Kızılderili Bölgesi'ndeki Beş Uygar Kabile (Cherokee, Chickasaw, Choctaw, Creek ve Seminole) liderleri, 1905'te Sequoyah eyaletini topraklarında kontrol altına almak için bir araç olarak tesis etmeyi önerdiler. Önerilen anayasa, ABD Kongresinde başarısız oldu. Bunun yerine, Okyanus Bölgesi ve Oklahoma Bölgesi, 1907'de Oklahoma'nın yeni devleti haline getirildi. İlk örnek, halk Konfederasyon Sözleşmeleri altında çalışırken yaşandı. Franklin Eyaleti, Amerikan Devrim'inin bitiminden sonra, birkaç yıl varlığını sürdürdü. Kuzey Carolina'nın bölge üzerindeki egemenlik iddiasını nihai olarak kabul eden Konfederasyon Kongresi tarafından hiçbir şekilde tanınmadı. Franklin'in içinde bulundugu bölge daha sonra Güneybatı Bölgesi'nin ve nihai olarak Tennessee eyaletinin bir parçası  oldu. 

Buna ek olarak, çeşitli eyaletlerin birliğe girişi ayırıcı, zorlayıcı faktörler yüzünden ertelendi. Bunların arasında, 1835'te devlet düzeni için Kongre'ye başvuran Michigan Bölgesi, Ohio'ya bitişik eyaletle olan bir sınır anlaşmazlığı yüzünden 1837 yılına kadar birliğe kabul edilmedi. Teksas Cumhuriyeti, 1837'de Amerika Birleşik Devletleri'ne katılmayı istedi, ancak Meksika ile olası çatışmalara ilişkin kaygılar, Texas'ın dokuz yıllığına girişini erteledi. Ayrıca, Kansas Bölgesi için eyalet kimliğini, kölelik karşıtı hükümler içeren bir dizi iç şiddet çatışması nedeniyle birkaç yıl (1854-61) erteledi.

Muhtemel yeni ABD eyaletleri

Porto Riko

Porto Riko, anayasasının İngilizce sürümünde "Estado Libre Asociado" (tam anlamıyla, Ortak Devlet) olarak, İspanyolca versiyonunda ise"Porto Riko Topluluğu" olarak anılacaktır.

Birleşik Devletleri sakinlerinin, herhangi bir eyalet bölgesinde olduğu gibi, federal hükümette de oylamada temsil hakkı yoktur. Porto Riko, Birleşik Devletler Kongresi'nde İkamet Komitesi, Birleşmiş Milletler'deki Bütün Topluluk Komitesi'nde sınırlı oy hakkına sahip bir delegedir ve oy hakkı olmayan temsilciliği sınırlıdır.

6 Kasım 2012'de, devlet kimliğine, bağımsızlığa veya ilişkili bir bölge için yeni bir seçeneğe (mevcut durumdan farklı) ilişkin bağlayıcı olmayan bir referandum gerçekleştirildi. Seçmenlerin % 60'ı (% 61) eyalet tercihini seçerken, üçte birinin oy pusulası boş olarak sunuldu.

11 Aralık 2012'de, Porto Riko Yasama Meclisi, 6 Kasım 2012'de Porto Riko'da yaşayan halkın referandumuna şimdiki şeklini vermek üzere, Amerika Birleşik Devletleri Kongresi'nden başvurma talebinde bulunan eş zamanlı bir karar yayımladı. Ve Porto Riko'yu bir eyalet olarak kabul etme süreci başladı.

Washington DC

ABD'nin kurucu atalarına göre, ABD'nin başkenti diğer hiçbir bölgeye avantaj sağlamamalıydı. Bunun sonucunda 1800 yılında Kolombiya Bölgesi hükumetin merkezi olmak üzere kurulmuştur. Bölge sakinlerinin Kongre ve hükumet seçimlerinde fazla bir söz hakkı bulunmuyordu (23.değişiklikle de bölge halkı bu hakka sahip oldu). İlçenin bazı sakinleri, bu yargılama için bir çeşit devlet biçimini desteklemektedir. Geri kalan kısmı federal yargı altında kalmaktadır. 

Diğerleri

Kaliforniya'yı bölmek için yapılan çeşitli öneriler olmuştur. Genellikle güney yarısını kuzeye veya kentsel kıyı şeridinden eyaletin geri kalanına bölünmeyi içeren ve 1850'lerden beri süregelen teklifler olmuştur. Benzer şekilde, New York'un eyaletin diğer bölgelerinden ayrılmasını gerektiren sayısız öneri sunuldu. Her iki eyaletin de bölünmesi şu anda mümkün değildir.

Guam ve Virgin Adaları, olasılığı daha az olan yeni eyaletlerdir; her ikisi de Birleşik Devletlerin kurumsal olmayan topraklarıdır. Ayrıca, Kuzey Mariana Adaları veya Amerikan Samoası, örgütsüz, birleşmemiş bölge ve eyalet olma arayışı içerebilir.

Birlikten çıkış

Anayasa, bir eyaletin birlikten ayrılması konusunda sessiz kalır. Bununla birlikte, önceden Konfederasyon Sözleşmeleri, Birleşik Devletlerin "sürekli" olacağını belirtti. Bireysel eyaletlerin tek taraflı ayrılma hakkına sahip olup olmadıkları sorusu, Amerikan İç Savaşı'na kadar zor ve bölücü bir sorun olarak kaldı. 1860 ve 1861'de on bir güney eyalet ayrılmış, ancak Amerikan İç Savaşı'ndaki yenilgilerinden sonra, Yeniden İnşa Çağı'nda Birliğe geri getirilmiştir. Federal hükumet, isyankar devletlerden herhangi birisinin ayrılmasını hiçbir zaman onaylamadı.

İç Savaşı takiben Birleşik Devletler Yüksek Mahkemesi, Texas v. White davasında, eyaletlerin ayrılma hakkına sahip olmadığını ve herhangi bir ayrılma eyleminin yasal olarak geçersiz olduğunu söyledi. Anayasanın "daha kusursuz bir birliktelik" oluşturmayı amaçladığını belirten ve Birleşik Devletler halkını hem tek bir organ olarak hem de Konfederasyon Sözleşmelerinin dili hakkında konuşan Anayasa'nın Önsözü üzerine, Yüksek Mahkeme, eyaletlerin ayrılma hakkına sahip olmadığını ileri sürdü. Bununla birlikte, mahkemenin "devrim yoluyla veya eyaletlerin rızası yoluyla" böyle değişiklikler yapılması ihtimaline karşı aynı kararda mahkemenin referansı, aslında bu kararın hiçbir eyaletin tek taraflı olarak birliğini terk etmeye karar verme hakkına sahip olmadığı anlamına gelir.

Milletler topluluğu

Dört eyalet (Kentucky, Massachusetts, Pennsylvania ve Virginia), erken sömürge sonrası kabul edilen mevcut Anayasa ile kendilerini eyaletlerden ziyade birer halk olarak tanımladılar. Bu federal topluluklar, eyalettir, yasal olarak her biri federal eyalet sayılır çünkü bu terim anayasada yer alır. Sonuç olarak, "topluluk" kendi sınırları içindeki tüm kamusal ve diğer eyalet yazıları, eylemleri veya faaliyetlerinde kullanılır.

Yüce gücün halka tahsis edildiği bir eyaletin hükümdarlığı terimi, ilk kez I.Charles'da ve II. Charles hükümdarlığı arasındaki Interregnum (hükümdarsız dönem ) döneminde Virginia'da kullanıldı. Parlamentonun Oliver Cromwell'in Lord Protector'u olduğu dönemde İngiltere'nin Cumhuriyeti olarak bilinen bir hükumet kuruldu. Virginia, 1660 yılında yine kraliyet kolonisi haline geldi. Virginia ilk anayasasını 29 Haziran 1776'da kabul ettiğinde tekrar ilan etti. Pennsylvania, 1792'de Massachusetts ve 1780'de Kentucky gibi o yıl bir anayasa hazırlarken davayı da takip etti.

ABD topraklarındaki Kuzey Marianas ve Porto Riko'ya da topluluk denilmektedir. 50 eyaletten farklı yasal bir statüye sahiptir. Bu iki toplum Birleşik Devletlerin anonim bölgeleridir.

ABD eyalet adlarının kökenleri

50 eyalet, isimlerini çok çeşitli dillerden almış durumdadır. Yirmi dört tane eyaletin adı, Yerli Amerikan dillerinden kaynaklanmaktadır. Bunların sekizi ismini Algonquian dillerinden, yedisi Siouan dillerinden, üçü İrokuyben dillerinden, biri Uto-Aztekanca dillerden, diğeri diğer yerli dillerden almıştır. Hawaii'nin adı Polinezya 'ca Hawai dilinden türetilmiştir.

Kalan isimlerden 22'si Avrupa dillerinden gelmektedir: Latince'den yedi (çoğunlukla Latinceleştirilmiş İngilizce isimler), geri kalanları İngilizce, İspanyolca ve Fransızca'dır. On bir eyalet adını, birer Amerikan başkanının adını taşıyan ve yedi kişiden oluşan telif hakkı sahibi olmak üzere, kişilerden alıyor. Altı devlet adının kökenleri bilinmiyor veya tartışılıyor. Yerliler için kullanılan isimlerin, adlarını türeten bazı eyaletler isimlerinde, "s" nin çoğulcu çekim ekini korudular.

ABD eyalet coğrafyası

Sınırlar

13 eyaletin sınırları büyük ölçüde sömürge sözleşmeleri sonucunda belirlendi. Onların batı sınırları, daha sonra 1780'ler ve 1790'lı yıllarda eyaletlerin batı topraklarının federal hükumete bırakılmasına bağlı olarak değiştirildi. İlk 13'ün ötesinde Kongreler, topraklar oluşturdu, onları böldü ve zamanla kendi içinde eyaletler çıkartmış olarak sınırlar oluşturdular. Bölgesel ve yeni devlet hatları çoğunlukla çeşitli coğrafi özellikleri (nehirler veya dağlık tepeler gibi) takip etmiştir ve yerleşim veya ulaşım modellerinden etkilenmiştir. Çeşitli zamanlarda, daha önce diğer ülkelerce (Britanya Kuzey Amerika, Yeni Fransa, Yeni İspanya, İspanya, Florida ve Rusya Amerika) kontrol edilen bölgelerle olan ulusal sınırlar, ABD eyaletlerinin sınırları olarak kurumsallaşmaya başlamıştır. Batıda, enlem ve boylamdan sonra nispeten rastgele düz çizgiler, çoğunlukla, Mississippi Nehri'nin batısındaki yerleşimin seyrekliğinden ötürü hakimdir.

Bir kere kurulduktan sonra, çoğu eyalet sınırında, birkaç istisna dışında, genel olarak istikrarlı bir hal aldı. Sadece iki eyalet, Missouri (Platte Purchase) ve Nevada, eyalet olduktan sonra değer kazanmıştır. Orijinal eyaletlerin arazilerinin birçoğu, birkaç yıl içinde, Kuzeybatı Bölgesi, Güneybatı Bölgesi ve Mississippi Bölgesi olan Federal hükumete devredildi. 1791'de Maryland ve Virginia, Colombia Bölgesi'ni oluşturmak için arazi bıraktı (Virginia'nın bir kısmı 1847'de bölündü). 1850'de Teksas, federal hükumete büyük bir arazi bıraktı. Buna ek olarak, Massachusetts ve Virginia (iki kez) yeni bir eyalet kurmak için her seferinde arazilerini kaybettiler.

Geliştirilmiş anketler, belirsiz veya tartışmalı sınır tanımlarının çözülmesi, idari kolaylık veya diğer amaçlar için karşılıklı olarak kabul edilen sınır değişiklikleri nedeniyle yıllar boyunca eyalet sınırları için çok sayıda küçük düzeltme yapmıştır. Bazen Birleşik Devletler Kongresi veya Birleşik Devletler Yüksek Mahkemesi, eyalet sınır anlaşmazlıklarını düzeltti. Dikkate alınan bir örnek, New Jersey v. New York davasında New Jersey, 1998'de New York'taki Ellis Adası'nın yaklaşık % 90'ını kazandı.

Bölgesel gruplama

Eyaletler bölgesel olarak gruplandırılabilir; sonsuz varyasyonlar ve muhtemel gruplamalar vardır. Çoğu federal hükumet tarafından yasa veya yönetmeliklerle tanımlanır. Örneğin, Birleşik Eyaletler Sayım Bürosu, dokuza bölünmüş dört istatistiki bölgeyi tanımlamaktadır. Sayım Bürosu bölgesi tanımlaması, veri toplama ve analiz için yaygın olarak kullanılmaktadır ve en çok kullanılan sınıflandırma sistemidir. Diğer çok eyaletli bölgeler, gayri resmi ve eyalet çizgileri yerine coğrafi ya da kültürel yakınlık ile tanımlanmaktadır.